Έχω δοκιμάσει το προφιτερόλ τους και ήταν κάτω του μετρίου, αρκετά γλυκερό θα έλεγα.
Αυτό, όμως, που μου έκανε πολύ κακή εντύπωση ήταν ότι είχα αγοράσει λίγα τυροπιτάκια και, παρότι ήταν λίγο μεγαλύτερα στο μέγεθος από τα συνηθισμένα που κυκλοφορούν στην αγορά, μου τα χρέωσαν 1 ευρώ το καθένα - κάτι που με παραπέμπει σε αισχροκέρδεια πέρα από το γεγονός ότι δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο σε γεύση (μέτρια η ποιότητα του τυριού και το φύλλο δεν μου άρεσε). Μάλλον νομίζουν ότι οι πελάτες τους είναι κορόιδα...
Το επισκέπτομαι πάνω από 15 χρόνια. Ίσως από τα καλύτερα προφιτερόλ της πόλης. Βαριά συνταγή και εμφάνιση αλλά γευστικά εμένα με παραπέμπει σε παλιές καλές γεύσεις. Ειδικά όταν είναι ολόφρεσκο είναι πεντανόστιμο. Μη περιμένετε λευκή σοκολάτα, bitter, 99% κακάο και τέτοια. Το ζαχαροπλαστείο είναι παλιάς κοπής αλλά εγγύηση.
Νέα δοκιμή την περίοδο του Πάσχα.
Μας έφεραν οικογενειακό προφιτερόλ. Θεσπέσιο: η κρέμα σοκολάτας με τεράστιο ιξώδες, τόσο που δεν έπεφτε από το κουτάλι στο σερβίρισμα και με έντονη γεύση λιωμένης σοκολάτας. Σουδάκια γεμισμένα με επίσης παχύρρευστη κρέμα βανίλιας και υποψία ψητού καρπού.
Επιπλέον, αγοράστηκαν χιονούλες και εκλαιράκια για κέρασμα, τα οποία άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ειδικά οι χιονούλες που είναι και το ατού του μαγαζιού, περιείχαν ελάχιστο σιροπάκι στο ψωμάκι τους, γεγονός που τις έκανε ακαταμάχητες.
Εν κατακλείδι, για προφιτερόλ και χιονούλες είναι άριστος και παραμένει η πρώτη μου επιλογή.
καλά, ούτε ένα σχόλιο? τεσπα, μέχρι την προηγούμενη δεκαετία ήταν στην άλλη γωνία, μεταφέρθηκε στη σημερινή θέση όταν έκλεισε το Sofi's House. θεωρείται must για τις χιονάτες του (εκείνες τις παλιομοδίτικες λευκές πάστες που μοιάζουν με τρούλο και είναι καλυμμένες ολόκληρες με ινδοκάρυδο) τις βγάζει και σε παστάκια. Γενικά, πάντα παστάκια διάφορα παίρνω από εκεί, μεγάλο σφάλμα, ποτέ δεν αρκεί μόνο ένα.. ή δύο.. ή τρία.. ή όλα... πολύ καλό (για τα γούστα μου τουλάχιστον) προφιτερόλ, αν και σε κάποια φάση πριν χρόνια που χε πάρει ο αδερφός μου οικογενειακό, αντί για σουδάκια μέσα υπήρχε μια πάστα(!). έκανε καιρό να ξαναπατήσει (εγώ συνέχισα να ψωνίζω, δε με πτοουν αυτά...!), πήγε σε κάποια φάση, τον ρώτησε η ιδιοκτήτρια αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, της το ανέφερε, του ζήτησε συγγνώμη, του εξήγησε ότι καμιά φορά όταν μένει μόνος του ο μάστορας κάνει μλκιες και δεν του πήρε χρήματα.
α, και κάνει και αρκετά καλά σιροπιαστά.
Αυτό, όμως, που μου έκανε πολύ κακή εντύπωση ήταν ότι είχα αγοράσει λίγα τυροπιτάκια και, παρότι ήταν λίγο μεγαλύτερα στο μέγεθος από τα συνηθισμένα που κυκλοφορούν στην αγορά, μου τα χρέωσαν 1 ευρώ το καθένα - κάτι που με παραπέμπει σε αισχροκέρδεια πέρα από το γεγονός ότι δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο σε γεύση (μέτρια η ποιότητα του τυριού και το φύλλο δεν μου άρεσε). Μάλλον νομίζουν ότι οι πελάτες τους είναι κορόιδα...
Μας έφεραν οικογενειακό προφιτερόλ. Θεσπέσιο: η κρέμα σοκολάτας με τεράστιο ιξώδες, τόσο που δεν έπεφτε από το κουτάλι στο σερβίρισμα και με έντονη γεύση λιωμένης σοκολάτας. Σουδάκια γεμισμένα με επίσης παχύρρευστη κρέμα βανίλιας και υποψία ψητού καρπού.
Επιπλέον, αγοράστηκαν χιονούλες και εκλαιράκια για κέρασμα, τα οποία άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ειδικά οι χιονούλες που είναι και το ατού του μαγαζιού, περιείχαν ελάχιστο σιροπάκι στο ψωμάκι τους, γεγονός που τις έκανε ακαταμάχητες.
Εν κατακλείδι, για προφιτερόλ και χιονούλες είναι άριστος και παραμένει η πρώτη μου επιλογή.
α, και κάνει και αρκετά καλά σιροπιαστά.