Ο τεκές του Σιδέρη [έχει κλείσει]

Ιδιοκτήτης ο Μήτσος ο Σιδέρης. Πάνω από την ταβέρνα ήταν το σπίτι του όπου ζούσε με την γυναίκα του Ανδρομάχη. Βρισκόταν κολλητά στα Κούτσουρα του Δαλαμάγκα.

Ιστορία:

• Στη βιογραφία του ρεμπέτη Τάκη Μπίνη αναφέρεται:
  
  Τους πρώτους που ειδοποίησα για το τι μου συμβαίνει ήταν δυο φίλοι χασαπάδες, που με πήγαν αμέσως απέναντι από τον Λευκό Πύργο, στην οδό Nικηφόρου Φωκά, στο σπίτι του Μήτσου του Σιδέρη. Ο Σιδέρης είχε γυναίκα την Aνδρομάχη, μια θαρραλέα αντρογυναίκα με χρυσή καρδιά, που δούλευε υπηρέτρια σε γερμανικά σπίτια και γραφεία, απ' όπου εξοικονομούσαν έτσι λίγο φαγητό και λίγα μάρκα για να ζούνε. Οι φίλοι χασαπάδες εξήγησαν στον Σιδέρη και στην Aνδρομάχη το πρόβλημά μου και τους ρώτησαν αν ήταν διατεθειμένοι να βοηθήσουν και να με κρατήσουν εκεί κρυμμένο ώσπου να βρεθεί μια λύση. Και οι δυο τους πονόψυχοι αμέσως με δέχτηκαν έστρωσαν μια κουρελού και κοιμήθηκα εκεί.
  
  Πέρασε λίγος καιρός έτσι μα έπρεπε κάτι να κάνουμε να επιβιώσουμε. Η Ανδρομάχη τότε σφουγγάριζε σκάλες σε κάποια γερμανική υπηρεσία κι έφερνε λίγο ψωμί και κάτι αποφάγια των Γερμανών και βολευόμασταν εγώ κι ο Σιδέρης. Φτώχεια, πείνα, κυνηγητό. Κάτι έπρεπε να γίνει. Γι' αυτό οι φίλοι οι χασάπηδες μάς έφεραν μια μέρα στο σπίτι του Σιδέρη μισή οκά χασίσι και δυό ναργιλέδες και μας είπαν: "Βάλτε μπρος, κι εμείς θα σας στέλνουμε ορισμένους φίλους να κάνετε νταραβέρι να παίζετε και καμιά πενιά και να βγάζετε το δύσκολο καιρό".
  
  Έτσι δημιουργήθηκε στο σπίτι ο περίφημος τεκές του Σιδέρη γιατί έμεινα εκεί κρυμμένος αρκετό καιρό κι έπρεπε να κάνω κάτι για να μπορώ να επιβιώσω. Τότε λειτούργησε σαν τεκές το σπίτι του Σιδέρη και το 1945 με την απελευθέρωση έβγαλε και το τραγούδι ο Τσιτσάνης.
• Το μαγαζί αναφέρεται στο τραγούδι "Το πρωί με τη Δροσούλα" του Βασίλη Τσιτσάνη που γράφτηκε το 1946.
  
  Άνω - κάτω χτες τα κάναμε
  στου Σιδέρη τον παλιό ντεκέ.
  Πρωί - πρωί με τη δροσούλα
  κι απάνω στη γλυκιά μαστούρα,
  στήσανε καυγά δυο μάγκες,
  για να κάνουν ματσαράγκες.
  
  "Ντεκετζή μου βάστα να σου πω,
  σου μιλάει ο μάγκας με καημό.
  Το χασίσι κι αν φουμάρω,
  εγώ κανέναν δεν πειράζω.
  Είμαι μάγκας και αλάνης,
  μπήκα στο ντεκέ χαρμάνης.
  
  Μπήκα μόνος μέσα στο ντεκέ,
  να φουμάρω έναν αργελέ.
  Να φουμάρω να μπαφιάσω
  και τις πίκρες να ξεχάσω.
  Μες στην τόση μου σκοτούρα
  βρίσκω γλέντι στη μαστούρα"
  

Πηγές:

• Διήγημα Η Δροσούλα του Τόλη Καζαντζή, 1989, εκδόσεις Νεφέλη (παρατίθεται ολόκληρο στο sarantakos.com, τελευταία πρόσβαση Δεκέμβριος 2010).
• Βιογραφία Τάκης Μπίνης βίος ρεμπέτικος της Ιωάννας Kλειάσιου, 2002, εκδόσεις Ντέφι (αποσπάσματα στο paradoxon.gr, τελευταία πρόσβαση Δεκέμβριος 2010).
• Η Ακρόπολη του ρεμπέτικου τραγουδιού, άρθρο του Βασίλη Πλάτανου το 2009 στην εφημερίδα Αυγή (τελευταία πρόσβαση Δεκέμβριος 2010).
• Στίχοι του "Δροσούλα" από το tsitsanis.gr (τελευταία πρόσβαση Δεκέμβριος 2010).