ο λάκκος

Καθημερινή βράδυ, τον Νοέμβριο του 2025, και αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τον Λάκκο για μια γρήγορη ρακή. Ιδιόμορφη περίπτωση. Παρόλο που υπήρχε μια κάποια διάθεση δημιουργικότητας, το φαγητό δεν έλεγε πολλά, χωρίς βέβαια να είναι κακό. Το μαγαζί έχει μεγάλο εξωτερικό χώρο, όπου απλώνεται με τραπεζάκια προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτή την φορά, η δράση ήταν συγκεντρωμένη μέσα, όπου είχε ζωντανή μουσική με ρεμπέτικα. Καφενείο δεν το λες, τουλάχιστον όχι με τον παραδοσιακό τρόπο, πιο πολύ προς το μεζεδοπωλείο φέρνει. Να σημειωθεί ότι σχεδόν όλα τα πιάτα ημέρας είχαν τελειώσει (πρέπει να φτάσαμε γύρω στις εννιάμιση). Αν τύχει να ξαναπάω ευχαρίστως, αλλά δε θα το επιδιώξω κιόλας.