Stavros Grill & More

Θα έκανα την ανάσταση του πρότζεκτ "ταβέρνες στο Ανόβερο" με επετειακό επεισόδιο "ελληνικό Βερολίνο", και τελικά μας σκάμαραν. Ο χώρος θυμίζει μπέισικ μεζεδοπωλείο στην Ελλάδα, αλλά deep down είναι ψητοπωλείο. Εγώ έφαγα φάβα (αμφιλεγόμενη γεύση, δεν φαγώθηκε για προληπτικούς λόγους), φέτα ψητή, κολοκυθοκεφτέδες, σαρμαδάκια, πατάτες τηγανητές, πιτούλες ψητές. Το φαγητό ήταν συνολικά ψιλό κακό, αλλά πλέον απλώς δεν ξανά πας. Το θέμα είναι ότι μας σκάμαρε ο αφεντικός Σταύρος. Παραγγέλνουμε τσίπουρο εμφιαλωμένο Τσιλιλή 200μλ (την μόνη επιλογή 200μλ), μας λέει ότι δεν είναι σίγουρος ότι έχει χωρίς γλυκάνισο να κοιτάξει, και επιστρέφει με (δικά του λόγια) "Τσιλιλή με γλυκάνισο, το άνοιξα να δοκιμάσετε". Εμείς δεν πολύ καταλαβαίνουμε τι εννοεί ότι το άνοιξε να το δοκιμάσουμε και του λέμε καλά καλά άστο θα το πιούμε. Το αφήνει και εξαφανίζεται, και έρχεται η ώρα της αλήθειας: απ' έξω γράφει "Τσιλιλή χωρίς γλυκάνισο" και στο ποτήρι κάνει ούζο εφέ (φώτο παράνοιας). Πρώτη γουλιά κατευθείαν δίνει κακό ούζο. Νομίζω το μόνο που μας κράτησε από το σηκώνομαι όπως είμαι και τραβάω πιστόλι όλο το τραπέζι ήταν το σόκ της απίστευτης παγαποντιάς. Ελπίζω να κλείσει.