[Χωρίς Όνομα]

Κάθισα με φίλους από το χωριό, οπότε η εμπειρία (που παρεμπιπτόντως ήταν επική) ήταν αντίστοιχη των ντόπιων. Στα πιο αντικειμενικά, το απόγευμα το καφενείο ανήκει στους παππούδες που παίζουν βίδα, το βραδάκι ο Γιώργος ανάβει κάρβουνα αν έχει όρεξη (όχι τη μέρα που ήμουν εκεί μιας και συνέπεσε με το πανηγύρι του χωριού), αλλιώς μόνο τηγανιά, καμιά σαλάτα, πατάτες , κάνα δυο αλοιφές και φέτα. Αν για κάποιο λόγο βρεθείτε στην Κωνσταντία αράξτε άφοβα (τουλάχιστον καλοκαίρι, το χειμώνα μέσα μπορεί να ζορίζει λίγο :).