Arodamos

Επίσκεψη στον Αροδαμό (= τρυφερός βλαστός, νέο κλωνάρι), ένα Σάββατο αρχές Οκτώβρη, έπειτα από παραίνεση ντόπιων για εξερεύνηση στα πέριξ του Ηρακλείου. Ο κύριος χώρος του μαγαζιού έχει δυο μέρη, ένα εσωτερικό που κυριαρχούν η πέτρα και το ξύλο (ιδανικό για χειμώνα) και ένα εξωτερικό, αυλή, με πιο καλοκαιρινή χροιά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος παραγγελίας: ο σερβιτόρος σου αφήνει ένα τάμπλετ στο οποίο μπορείς να βρεις ολόκληρο το μενού και σε ορισμένα μέρη υπάρχουν επεξηγήσεις υλικών και ορολογίες με βιντεάκια και εικόνες. Δεν το βρήκα ιδιαίτερα βοηθητικό, να πω την αλήθεια, χωρίς να με ενοχλεί κιόλας. Πάντως, για την ώρα, φαίνεται να έχουν το μενού και στην ιστοσελίδα τους.

Το φαγητό ήταν αρκετά καλό, με μοναδική παραφωνία τον κιουνεφέ και αυτό γιατί απέκλινε (ριζικά) από αυτούς που είχα δοκιμάσει στην Μέση Ανατολή. Ενδιαφέρουσα πρόταση ήταν η στραπατσάδα με χόρτα και στάκα. Ενδιαφέρον παρουσίαζε και η λίστα με (ντόπια) κρασιά.

Συμπερασματικά, προτείνεται για εξόρμηση Σαββατοκύριακου, σε συνδυασμό ίσως με επίσκεψη σε τριγύρω αμπελώνες.