Πριν το προσέξω στον τ/χ και έρθω, περνούσα τακτικά από δίπλα αλλά δεν το έπαιρνε το μάτι μου ποτέ. Stealth μαγαζί, όχι άσχημο, που το τρέχουν νέοι σχετικά άνθρωποι.
Καφές μαζί με κάποια σνακ. Τα τυροπιτοειδή/ μπουγατσοειδή έχουν ποικιλία και είναι ικανοποιητικά. Στην μπουγάτσα μού έκανε εντύπωση ότι ήταν πολύ καλά ψημένη, χωρίς να είναι, προφανώς, δική τους παραγωγή. (2,30ε)
Θα ξαναερχόμουν άνετα. Στην ουσία τώρα το έβαλα στο χάρτη.
στο κατάστημα Αρχοντικό
Ψητοπωλείο, Καστανιά, Ν. Πιερίας
Επίσκεψη εξερεύνησης Δεκέμβριο 2023.
Το μαγαζί έχει όμορφο εσωτερικό χώρο με τζάκι. Βρίσκεται σε ένα άγνωστο χωριό, στα όρια Πιερίας με Ημαθία.
Η κυρία, ευγενική, μάς εξυπηρέτησε, αλλά κάπου το χάναμε στη συνεννόηση. Γενικά οκ πάντως, και θα ξαναερχόμουνα για το τζάκι. Καλοκαίρι ίσως έχει δροσιά. Λεπτομέρειες στις φωτό.
στο κατάστημα Latina
Πιτσαρία, Σόλωνος 20, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Take away 2 πίτσες, μετά από τηλέφωνο. Διαλέξαμε την Σπέσιαλ και την Καρμπονάρα.
Αρκετοί κύριοι δουλεύουν στο μαγαζί, που μάλλον τρέχει για δεκαετίες.
Τιμοκατάλογος δεν υπάρχει, είναι λέει στη διαδικασία εκτύπωσης ο καινούργιος. Για τις 2 αυτές πλήρωσα 9.50ε.
Το όλο στυλ είναι ρετρό. Πίτσες εντελώς ελληνική ζύμη και αρκετά γεμάτες από υλικά. Πολύ αλάτι στην πίτσα (έπινα νερό για ώρες μετά) και πολλά υλικά μέτριας ποιότητας. Πάντως στη Σπέσιαλ ανίχνευσα γλυκιά σάλτσα!
Συνολικά θα έλεγα Ρετρό vfm πίτσα στα όρια του "βρόμικου"! Για μια στις τόσες είναι οκ, αλλά δεν είναι για στέκι επ' ουδενί.
στο κατάστημα Il Panino
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Κωνσταντίνου Καραμανλή 154, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παρακινηθηκα από το σχόλιο του Panik και ήρθα για τα κρύα σάντουιτς τους.
Ήταν αρκετά, σε διαφορετική βιτρίνα, αλλά σχεδόν όλα γύρω από το ίδιο θέμα: γαλοπούλα και κίτρινο τυρί με μαγιονέζα ή μια σως. Τελικά πήρα το μόνο που είχε αυτή την σως γιαουρτιού. Ήταν δροσερή και χάριζε στο σάντουιτς. Αποτέλεσμα πολύ οκ, και εγώ το βρήκα φτηνό στα 2.5ε
Σημειώνω ότι είχε μια κοτόπιτα πολύ διαφορετική στην όψη , από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Με κλόνισε για λίγο :), αλλά τελικά θα πάω μια άλλη βόλτα για αυτήν χωριστά.
στο κατάστημα Τιτάνια
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Καρόλου Ντηλ 22, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Περαστικός δοκίμασα κι εδώ ένα κουλούρι τραγανό. Φευ, δεν έπιανε καν τον όρο τραγανό- ήταν λαστιχωτό. Θα έβλεπα άλλα αρτοσκευάσματα σε επόμενο πέρασμα.
στο κατάστημα Μπακόλα
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Χρυσοστόμου Σμύρνης 20, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παλιά αρτοποιία με την πατίνα του χρόνου. Πέρασα 2 φορές το ίδιο πρωινό, και είχε συνέχεια ουρά έξω. Πρασοτυρόπιτα οκ, με κάποιες άψητες φόδρες φύλλου, αλλά νόστιμη γέμιση που την έσωζε.
Κουλούρι "Θεσσαλονίκης" καλό, όντως αρκετά τραγανό και το πρόλαβα ζεστό. Αξίζει το tag #koulouri, αλλά δε φτάνει το επίπεδο του κουλουριού του Χατζή, που το θυμάμαι και τρέχουν τα σάλια.
Δοκιμή κι από μένα, πίτα με μπιφτέκια. Χορταστικά και αφράτα τα 2 μπιφτεκάκια. Στεγνή η πίτα, μού φάνηκε οκ. Καλό το σύνολο. Πλέον δεν ισχύει ο περιορισμός των 3 υλικών από τα μη-χρεώσιμα. (4.40ε, μια χαρά)
Πολύ χρήσιμο το σχόλιο του nazoraios, στην ουσία αυτό μάς έψησε να έρθουμε στο μαγαζί. Κράτηση πρωτύτερα, για σιγουριά.
Το μαγαζί το έτρεχε ένα ηλικιωμένο συμπαθητικό ζευγάρι. Είναι μια πραγματική, λαϊκή οστερία, με μπόλικο ξύλο στα τραπέζια, ζεστό περιβάλλον, αρκετούς και θορυβώδεις θαμώνες. Με την καθοδήγηση του κυρίου δοκιμάσαμε διάφορα πιάτα, καθώς και μια γερή ποικιλία τυριών/ αλλαντικών και επίσης ένα ντόπιο λαϊκό αφρίζον κρασί, κάπως ανορθόδοξο για μάς (ήταν κόκκινο αφρίζον, νομίζω Lambrusco).
Ενδιαφέρουσα και γνήσια εμπειρία στην πόλη. Χαίρομαι να ακολουθώ τα χνάρια έμπειρων συναδέλφων. Θέλω να επιστρέψω στην πόλη για να δω κι άλλα τέτοια μέρη.
στο κατάστημα Spicy Basil
Ξένο, 165 Kilburn High Rd, Kilburn, London, [εξωτερικό]
Νέα επίσκεψη Απρίλιο 2024. Σαφώς πιο μετριασμένες οι εντυπώσεις αυτή τη φορά, είχε και λιγότερο κόσμο. Αυτό που με γείωσε άμεσα ήταν ότι ζητούνε ΜΟΝΟ μετρητά, πράμα που είναι απογοήτευση για έναν ξένο, αλλά και πολλούς ντόπιους, που χρησιμοποιούν μόνον κάρτα (πισωγύρισμα η φάση).
Παραλείψαμε το γεγονός ότι το μαγαζί έχει δύναμη στα wok, και προσπαθήσαμε διάφορα γνωστά ταιλανδέζικα πιάτα, γιατί κι ο κατάλογος δε βοηθούσε. Σχόλια στις φωτό. Tom yum σούπα καλή και δυνατή, έκαιγε και πολύ με τα μικρά καυτέρα πράσινα πιπεράκια τους.
Οκ φάση και καλές τιμές, αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω και κάτι πιο αναβαθμισμένο, στο υπόλοιπο Λονδίνο, αν με φέρει ο δρόμος.
Μια και έχω πάει σχετικά πρόσφατα στο Παρίσι με παρόμοια σύνθεση παιδιών και ίδιες ηλικίες, σας προτείνω να κάνετε ένα πέρασμα από τη Villette στο 19ο διαμέρισμα.
Είναι ένα συγκρότημα με άπειρες δραστηριότητες, εμπειρίες κτλ. Έχει και διάφορα καφέ όπου μπορείτε να τσιμπήσετε μετά. Επίσης βόλτα στο κανάλι δίπλα επιβάλλεται. Ακόμα και οι παιδικές χαρές που θα πετύχετε, δε θα πιστεύετε τι βλέπετε. Είναι ένα δώρο στα παιδιά σας που θα τους μείνει αξέχαστο (συνδυάζεται και με την ιδέα του πικνίκ του toy).
στο κατάστημα Εν λευκώ
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Γυμνασιάρχου Βασιλείου Μυστακίδη 22, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το "εν λευκώ" παραπέμπει τελικά αρκετά στο ότι το μαγαζί είναι ασπράδικο, δηλ. ντυμένο στα άσπρα.
Επίσης, είναι πιο πολύ ζαχαροπλαστείο, προβάλλει πιο πολύ τα γλυκά του στις βιτρίνες.
Είχε λίγα τυροπιτοειδή σε μια προθήκη, αλλά τελικά δεν με τράβηξαν καν να μπω.
στο κατάστημα [Χωρίς Όνομα]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Μελεάγρου 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασα επιτέλους από τον άγνωστο φουρνάκο Χ σε ένα κρυμμένο στενάκι της Χαριλάου.
Φούρνος κυριολεκτικά τρύπα. Πρατήριο στην ουσία, αλλά όχι με την άδεια αίσθηση του διεκπεραιωτικού που έχουν άλλα πρατήρια. Έχει μια ζεστή ατμόσφαιρα ρετρό και παλιότερης Θεσσαλονίκης, που ο χρόνος και ο χώρος λειτουργούσαν με άλλους ρυθμούς.
Μέσα η κυρία ήταν ήσυχη σε μια γωνία. Πολύ ευγενική στη συναλλαγή. Η σπανακοτυρόπιτα ήταν προφανώς έτοιμη, αλλά την είχαν ψήσει πολύ καλά και ήταν τραγανή και νόστιμη. Ακόμα και η τιμή είναι ρετρό και vfm (ισχύει το 1,20ε που έχει αναφέρει ο fisher). Θα ξαναπερνούσα άνετα για να ζήσω λίγες στιγμές ησυχίας και ανάμνησης παλιότερων εποχών.
Πέρασα κι εγώ για δοκιμή, Παρασκευή πρωί.
Νέος φούρνος με ωραίο ντεκόρ και διαρύθμιση. Τα τυροπιτοειδή πολλά και δεν μπορούσαν εύκολα να τα πουν και να τα περιγράψουν. Όπως λέει κι ο συνάδελφος ερευνητής Piroski είναι μάλλον έτοιμα αρτοσκευάσματα που τα ψήνουν μόνον.
Διάλεξα μια σπανακοτυρόπιτα. Ήταν από τις χειρότερες που έχω φάει τα τελευταία χρόνια, πολύ άψητη μέσα. Τα φύλλα της με αρκετή υγρασία και η γέμιαη άνοστη. Ήταν κυριολεκτικά για πέταμα, κρίμα. 2,20ε τιμή, δεν άξιζε ούτε το 1,20 για μένα.
στο κατάστημα Κουκουμέρια
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Μικράς Ασίας 50, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή και από μένα στην Μελιτζανοπιτα. Πολλές προσδοκίες με τέτοιο συνδυασμό. Δυστυχώς, ενώ εμένα μού ήρθε οκ η ποσότητα, βρήκα την μελιτζάνα εντελώς αδιάφορη και επίπεδη, σχεδόν χόρτο. Κρίμα για ένα τόσο ευέλικτο υλικό να τη μεταχειρίζονται με τέτοια αδιαφορία...
Πουθενά στην είσοδο δεν παρατήρησα να λέει Νίκος νο2 ή νο1 ή κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, η απόδειξη γράφει "Δημήτρης".
Δοκιμη μπουγάτσα κιμά. Το φύλλο αρκετό, κι επίσης στεγνό, σα χαρτί. Η λέξη που μού ερχόταν για το φύλλο είναι "φλύαρο".
Γέμιση καλή. Μερίδα απλώς οκ σε μέγεθος, αλλά και γενικά. Εντύπωση μού έκανε ο ευγενικός και χαμηλόφωνος ιδιοκτήτης. Καφές που πήρα μαζί ήταν άγευστος. (2.4ε)
στο κατάστημα Break Time
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Αγίας Μαρίνας 3, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή μπουγάτσα κιμά. Προφανώς την παίρνουν έτοιμη και απλώς την ψήνουν. Φύλλο τραγανό, οκ, προς στεγνό. Γέμιση καλή, προπερ, αλλά χρειαζόταν το κάτι για να ενθουσιάσει (κρεμμυδάκι; κάτι λίγο γλυκό ίσως;) Μερίδα μεγαλούτσικη. Οκ, 2.5ε
Είναι αυτές οι κλασικές φάσεις που σίγουρα ζουν κι άλλοι ταβερνοχωρίτες. Περνάς από το μαγαζί, κι οι φίλοι σου θέλουν να κάτσουν. Τους λες "αφήστε καλύτερα, παιδιά, το έχω τσεκάρει και δε λέει", αλλά επιμένουν. Εσύ είσαι ο ερευνητής που τα ψάχνει όλα με το υποδεκάμετρο κι αυτοί είναι οι "έξω καρδιά μποέμηδες", που είναι του γλεντιού και δεν υπολογίζουν...
Οπότε, κάθεστε. Κι αρχίζουν οι σφαλιάρες. Τα φαγητό τους είναι λέει "αληθινό". Και όλα είναι "καλά, φάτε άφοβα, παιδιά!". Να μην τα πολυλογώ, η επιτήδευση είναι τεράστια, το hype είναι βουνό. Πχ μάς ρώτησε "με τι να συνοδέψουμε τα ντολμαδάκια που ζητήσατε; με τζατζίκι ή με σκορδαλιά;" απαντήσαμε με τζατζίκι, κι ήρθε εξτρά πιατάκι τζατζίκι χρεωμένο 6ε!
Το κρασί 500ml χύμα Τσαμτσακίρη έκανε 11,5ε! Η παρέα δεν το πρόσεξε, γιατί είναι του γλεντιού και δεν υπολογίζει τέτοια ποταπά πράματα. Πήραμε και δεύτερο. Στο τέλος 1 κιλό κρασί χύμα ήταν 23ε! Δεν παίρναμε φιάλη καλύτερα??
Οι μερίδες μικρές, μαζεμένες. Από τα φαγητά, μόνο οι σαρδέλες ήταν αξιόλογες, μαστόρικα ψημένες, ζουμερές, αλλά μικροσκοπικές. Γενικά καλά, αλλά όχι για αυτές τις τιμές.
Στο τέλος μετά το κερασμένο γλυκό, μάς έφερε 2 σούμες: Η μία με μετρητά και η άλλη με κάρτα! Τεσπά, τα βρήκαμε με τα μετρητά, και καθένας πήρε το δρόμο του.
Εγώ θα αργήσω πολύ να το ξανατολμήσω. Νομίζω ότι είναι για κόσμο που έρχεται με άλλο νόμισμα ή από άλλη χώρα, και θα φάει την ιστορία.
Πίτσα με το κομμάτι σχετικά φτηνή (κάτω από 2ε).
Δοκιμάσαμε Καρμπονάρα και απλή Μαργαρίτα
Γενικά στεγνές για τα γούστα μου. Η καρμπονάρα είχε έξτρα από πάνω της τριμμένο άψητο κίτρινο τυρί που δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζε. Μού χάλασε εντελώς το σύνολο.
Θα ξαναδοκιμαζα για το street της υπόθεσης και γιατί όπως λέει ο Ragionie κάνουν δοκιμές και αυτό φαίνεται.
στο κατάστημα το βραστό...
Λοιπά, Δημητρίου Γούναρη 17, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Επιτέλους ταίριαξε και δοκίμασα κι εγώ Φεβρουάριο 2024 τις μακαρονάδες τους.
Για μένα ήταν ευχάριστη έκπληξη: μια χαρά, τεράστια μερίδα, απίθανη τιμή. Το τυρί που μού έβαλε επάνω μπορεί όντως να μην ήταν το καλύτερο, αλλά δε με πείραξε καθόλου! Η κοπέλα όπως έχει σημειωθεί είναι ακροβάτρια, δυνατή επαγγελματίας, ακριβέστατη και γρηγορότατη.
Από τις λίγες επιλογές στην πόλη να πάρεις κάτι στο χέρι με πιατάκι/ μαχαιροπήρουνο, μια καλή λύση για να φας κάτι πιο κανονικό από πχ. ένα σάντουιτς. Θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω και τις άλλες γεύσεις.
στο κατάστημα Mailo's
Λοιπά, Γρηγορίου Λαμπράκη 131, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρώτη δοκιμή για μας, 3 άτομα, κατευθείαν στο κατάστημα της Άνω Τούμπας, που βρίσκεται στη σειρά με άλλα μαγαζιά, στο "food court" της περιοχής.
Δοκιμάσαμε τις 3 γεύσεις της φωτό, με τα 3 διαφορετικά διαθέσιμα ζυμαρικά, μάλιστα, για να γίνει σωστά η δοκιμή. Κέρδισε ομόφωνα η Καρμπονάρα, που όπως λέει αλλού ο Meister, μπορεί να μην είναι οριτζινάλε καρμπονάρα των ανθρακωρύχων της περιοχής της Ρώμης, αλλά στο πλαίσιο ετοιματζίδικης είναι μια χαρά: μπόλικη ένοχη κρέμα γάλακτος, και μάλιστα με το τηγανητό μπέικον, όντως σε στέλνει!
Τιμές τσιμπημένες για αυτό που παίρνεις, πιστεύω, αλλά δε γίνεται κι αλλιώς, έτσι πώς το έχουν μαρκετάρει και αμπαλάρει. Η κάθε μακαρονάδα είναι ~8ε.
Για μια στο τόσο είναι οκ για μάς, αλλά δε θα το κάνουμε επ' ουδενί στέκι.
στο κατάστημα Δήμος
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Αγίου Σπυρίδωνος 25, Τριανδρία, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασα κι εγώ για δοκιμή, μετά από το σχόλιο- 'κάλεσμα σε δράση' από τον Thanasis.
Δοκίμασα μία ανάμικτη μπουγάτσα, μισή κιμά και μισή σπανάκι. Δυστυχώς, όπως γίνεται συχνά, το σπανάκι ήταν άκυρο, με μαλακωμένο/ διαλυμένο φύλλο και σχετικά άνοστη γέμιση. Όμως αντιθέτως ο κιμάς ήταν καλός, με ενδιαφέρον τραγανό, "ζωντανό" φύλλο και πολύ καλή γέμιση. Έτσι, αναγκαστικά πήρα μία ολόκληρη μερίδα κιμά, που ήταν και κατά τι μεγαλύτερη από την ανάμικτη, και την απόλαυσα.
Όντως στις πολύ αξιόλογες μπουγάτσες της Ανατολικής Θεσσαλονίκης.
Συνάδελφοι και μεταξύ άλλων φίλε Βίκτωρ Τ. (που βλέπω ότι είσαι φαν), έχουμε πουθενά Θεσσαλονίκη επιλογή για Αβγά με Σουτζουκι ή Παστουρμα *για πρωινό* ή έστω brunch?? :)
στο κατάστημα Επόμενη Στάση
Καφενείο, Αγορά "Νέα Αγορά", Βασιλέως Ηρακλείου 35 & Ερμού 26, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή Σάββατο μετά την Τσικνοπέμπτη, με παρέα 5 ατόμων.
Το μαγαζί έχει πάρει ένα χώρο δίπλα του, έχει επεκταθεί, κι έτσι έχει δυνατότητα να φιλοξενεί διάφορα λάιβ. Πήγαμε με ευκαιρία ενός από αυτά (τα Μουχαμπέτια). Γιορτινή, πανηγυρτζίδικη ατμόσφαιρα, ταιριαστή με την αποκριά. Έχει και μικρή πίστα, για όποιον ενδιαφέρεται. Ο χώρος πάντως είναι πολύ στενός, ενώ περίμενα ότι θα έχουμε μια κάποια άνεση χώρου μέσα στη στοά.
Δοκιμάσαμε σχεδόν όλον τον κατάλογο (σχόλια στις φωτο). Ξεκινήσαμε με Ρακή και γυρίσαμε σε Τσίπουρο-χωρίς, χύμα πάντοτε. Ενα παράδοξο που έχει το μαγαζί είναι ότι το φαγητό είναι κανονικά σερβιριστό, αλλά τα ποτά πρέπει να τα πάρεις σελφ-σέρβις από το μπαρ (και να πληρώσεις χωριστά, φυσικά)!! :) Πληρωμή κανονικα και με POS, όλες τις φορές.
Γενικά καλούτσικη εμπειρία, με τα σκαμπανεβάσματά της. Το φαγητό ήταν μετριοκαλό. Θα ξαναπήγαινα, αλλά με πιο μικρό άπλωμα. Θα έπαιρνα τα στανταράκια από αυτά που εξερευνήσαμε.
Κλασικό μαγαζί του είδους, από τα λίγα εναπομείναντα στην Καλαμαριά.
Το φύλλο ήταν έτσι που το περιέγραψε ο Thanasis. Το πάτωμα της μπουγάτσας ήταν πιο τραγανό. Η μπουγάτσα τυρί ήταν κλασική, αλλά το σπανάκι ήταν άγευστο, αδιάφορο. Πρωτύτερα είχαν και κιμά, αλλά είχε τελειώσει.
Γενικά στον μέσο όρο. Ευγενικοί ιδιοκτήτες. Θα ξαναερχόμουν να δοκιμάσω τον κιμά, που είμαι φαν, και νομίζω πως χρειάζεται και περισσότερη υποστήριξη.
στο κατάστημα Η Μπουγάτσα της Σοφίας
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Λεωφόρος Στρατού ?, Πολίχνη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή από διάφορα τυροπιτοειδη/ μπουγάτσες. Γενικά οκ ποιότητα και πολύ καλές τιμές. Καφές πολύ οκ. Ξεχώρισε η Σπανακόπιτα. Για αυτή θα ξανά ερχόμουνα.
@tsimp @Meraklis_Thess ref. Σκόπια:
επειδή έκανα τον Ιούνιο μια καλή έρευνα, και μίλησα με διαφόρους φίλους που έχουν επισκεφθεί την πόλη: θα πρότεινα να κάνετε τις έρευνές σας, αλλά να εγκαταλείψετε την ιδέα να βρείτε κάποιο μέρος με αξιόλογη νέα κουζίνα/ εστιατόριο.
Τα "καλά" εστιατόρια τείνουν προς την (άσκοπη και κιτς) χλιδή και το φαγητό είναι μέτριο.
Μια καλή ιδέα θα ήταν να δείτε σίγουρα τα στανταράκια της πόλης, που προέρχονται από την παρουσία του τουρκικού στοιχείου: σουτζουκάκια, burek, doner κτλ κτλ. Σε αυτά δε θα απογοητευτείτε.
Από κει και πέρα έχουμε επισημάνει κάποια μαγαζιά που ΙΣΩΣ έχουν κάτι ενδιαφέρον, αλλά δύσκολα θα ενθουσιαστείτε με κάτι.
στο κατάστημα Polis
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Παπάφη 166, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Σπανακόπιτα χωριάτικη δοκιμή. Το πάτωμα ήταν λευκό, σα να μην είχε ψηθεί. Επίσης είναι λαδερή (όχι ενοχλητικά) και λίγο αλμυρή. Παρόλα αυτά ήταν μετριοκαλή, το φύλλο τραγανό, γέμιση αρκετή. 1,5ε
στο κατάστημα Χατζής
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Τομπάζη 24, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα για κουλούρι πρωινό.
Εχει και εδώ το πολύ καλό κουλούρι που βρήκα στην Αμφιπόλεως. Εξαιρετικό.
Και μάλιστα το βάζει σε μια πολύ ταιριαστή χαρτοσακούλα, όχι στις νάιλον που το βάζουν κάποιοι άλλοι. (0.60ε)
στο κατάστημα Λεωνίδας
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Θεαγένους Χαρίση 104, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Φούρνος γειτονιάς με εσάνς 80ς-90ς και πολλά τυροπιτοειδή (προφανώς έτοιμα).
Τελικά έπαιξα χαμηλά και πήρα μια Σπανακόπιτα, που ήταν όμως ωραιότατη: τραγανό, ξεροψημένο φύλλο, πολλή γέμιση, οκ γεύση. Άξιζε τα 2ε της.
Μού έμεινε ένα τυροπιτοειδές που ήταν, λέει, "μπουγιουρντί". Δεν ενέδωσα στο διαφημιστικό κάλεσμα εν πρώτοις, αλλά θα το δοκίμαζα από περιέργεια, ναι.
στο κατάστημα Belluno
Πιτσαρία, Αλεξάνδρου Παπαναστασίου 81, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή της προσφοράς "1+1 special πίτσες= 8 ευρώ"
Μπορείς να διαλέξεις, ή την special ή την απλή μαργαρίτα. Πήρα 1 και 1. Ήταν οκ, όπως όλες οι πίτσες τους. Η Μαργαρίτα καλύτερη!
Θα το ξαναδοκίμαζα το σχήμα, άλλωστε το κάνω αντί ατομικής πίτσας. Αλλά θέλω να δω κι αλλού κοντά τι ανάλογο προσφέρεται.
Πέρασμα για τσεκάρισμα αλμυρών τυροπιτοειδών. Είχε μόνον μπουγάτσα τυρί, και μού δικαιολογήθηκε ότι έχει χαλάσει το μηχάνημα που ανοίγει το φύλλο (άρα το κάνουν μόνοι τους).
Δίπλα είχε ένα πράγμα που το ονομάτισε "ρολό αλλαντικών". Πήρα μία φέτα για δοκιμή (πάει με το κιλό). Ήταν απλώς οκ, σαν αναδομημένη πίτσα. 1ε
στο κατάστημα το βρυσάκι
Καφενείο, Στρατηγού Γενναδίου 5, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Επίσκεψη 2 ατόμων Δευτέρα απόγευμα, για τσίπουρο-μεζέ.
Ο χώρος είναι κλασικά κιτς, όπως φαίνεται και στις φωτό. Το πρόβλημα είναι ότι είναι καπνιστάδικο και υπάρχει και τηγανίλα. Έχουν εξαερισμό, αλλά δεν μπορούν να το ανοίγουν συνέχεια. Οπότε αναγκαστικά θα είναι μόνο για καλοκαίρι, για μένα. Έξω.
Το φαγητό ακριβώς στον καφενειακό όρο. Κλασικά πράγματα με το κλασικό τηγάνισμα. Τσίπουρο-χωρίς χύμα σκληρό, εμπορικό. Η 2η μερίδα με κεφτεδάκια που ζητήσαμε ενθουσίασε την παρέα μου. Οι μεζέδες στις εικόνες μαζί με ένα καραφάκι τσίπουρο μάς βγήκαν 27ε, που τα θεωρώ πολλά για αυτά που πήραμε.
Τεσπά, δεν είναι για μένα στα κοντά ξανά. Ίσως το καλοκαίρι έξω στο πεζοδρόμιο, για κανένα τσίμπημα...
ΥΓ. Μάλλον το τρέχουν άλλες κυρίες, που δεν έχουν σχέση με τις παλιές. Ιδιοκτήτρια μάλλον η κα Ειρήνη, ενώ εμάς μάς σέρβιρε η κα Ιλιάνα.
στο κατάστημα Ο Γύρος της Τούμπας
Γυράδικο, Γρηγορίου Λαμπράκη 180, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα για δοκιμή Γύρου χοιρινού στο χέρι.
Μού ήρθε κάπως λαστιχωτός στην υφή, λίγο σαλαμοειδής. Εγώ προτιμώ ξεροψημένο, τραγανό. Ήταν βέβαια λεπτοκομμένος, αλλά θα τον ήθελα ακόμα πιο λεπτοκομμένο. Γενικά μού φάνηκε μέτριος. 4ε
@Koutmatzan θα σου πρότεινα να δεις τον Ωμέγα τίγρη στο ίδιο το Νυμφαίο. Έχω ακούσει δυνατά πράγματα και ο ιδιοκτήτης είναι πολύ αξιοσημείωτο άτομο για τον χώρο της εστίασης στη Θεσσαλονίκη.
στο κατάστημα Αφροδίτη
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Σινιοσόγλου 25, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα και για μένα από την Αφροδίτη.
Η κυρία ευγενική και χαμογελαστή. Έχει καλή ποικιλία, αλλά μού φάνηκαν όλα εντελώς τυποποιημένα και κλασικά σα γεύσεις και φόρμες.
Πήρα μια μπουγάτσα κιμά μερίδα. Καλούτσικη, με αρκετά μπαχαρια. Όμως το φύλλο πολύ λεπτό και νωθρο, κι επίσης πολύ διαίτης για τα γούστα μου (στεγνή). 2.30ε
Θα το ξαναδοκιμαζα, αλλά δεν έχω πολλές προσδοκίες.
στο κατάστημα Δ. Σαρηγιαννίδης
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Αναλήψεως 70, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Επιβεβαιώνω τα πολλά τυροπιτοειδή, αυτή τη φορά, και την καλή Πρασόπιτα. Μέσα της είχε έναν πολτό με πράσο, που ήταν οκ. Γενικά τίμια για το 1,5ε που κοστίζει.
στο κατάστημα Η Γωνία
Καφενείο, Φώτη Κόντογλου 2, Σταυρούπολη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα Δεκέμβριο '23 με 2 φίλους. Ο έξω χώρος καλύπτεται με νάιλον, όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις. Κάτσαμε εκεί, μια χαρά.
Η κουζίνα είναι πάνω από τον Καφενειακό Μέσο Όρο, σχεδόν ξεχνάς ότι είσαι σε καφενείο. Αλλά οι τιμές είναι πολύ καλές. Τα κυρίως πιάτα είναι στα 5-6 ευρώ.
Μού άρεσε και το προτείνω. Η γωνία αυτή μού αρέσει από το προηγούμενο μαγαζί ακόμα. Θέλω να ξανάρθω, ειδικά το εαρινό εξάμηνο έξω.
στο κατάστημα Ο Κωνσταντίνος
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Παύλου Καρολίδου 8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα Σάββατο πρωί για "κάτι".
Μπουγάτσα μόνον τυρί και κρέμα. Δε χαλαλίζομαι για κάτι τέτοιο, ειδικά όταν η εικόνα είναι πτωχή.
Οπότε το πήγα στις χωριάτικες πίτες. Είχε αυτές της φωτό. Πιο καλή εικόνα από τις μπουγάτσες, σίγουρα. Πήρα Σπανακόπιτα. Η κυρία βλοσυρή και απότομη. Τεσπά, οι πίτες δείχνουν δικές τους (είναι λίγο ασουλούπωτες, για αυτό) και ήταν μεγαλούτσικο το κομμάτι. 2ε και θα το ξαναδοκίμαζα σε μελλοντικό χρόνο.
στο κατάστημα Μελίρρυτο
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Αλεξάνδρου Σταύρου 12, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα κι εγώ για πίτα, Δευτέρα πρωί.
Αυτή τη φορά είχε Τυρόπιτα, Πρασοτυρόπιτα και Σπανακοτυρόπιτα.
Διάλεξα Πρασοτυρόπιτα. Μπαμπάτσικη, με μπόλικο τυρί, αλλά φύλλο ιδρωμένο/ μουλιασμένο, ειδικά το επάνω. Το "πάτωμα" σωζόταν. Πάντως το όλο σύνολο δεν είναι για τα 2.30ε που κοστίζει.
Έφυγα από την περιέργεια, και νομίζω θα αργήσει να με ξαναπιάσει περιέργεια, με τέτοια ποικιλία στην περιοχή και τέτοια υψηλή τιμή.
στο κατάστημα Πινακωτή
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Μακεδονίας 90, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ζαχαροπλαστειο που παρεμπιπτόντως έχει και τυροπιτοειδη.
Ενδιαφέρουσα ποικιλία. Πήρα μια πρασοτυροπιτα που ήταν καλή σα σύνθεση: πολύ τυρί, γεμάτη γεύση. Αλλά το χοντρό φύλλο από κάποιο λάθος είχε αφεθεί να παπαριασει, κι έτσι το σύνολο ήταν δυσάρεστο.(2ε)
Θα ξαναδοκιμαζα κάποια στιγμή τα άλλα ενδιαφέροντα.
στο κατάστημα Ζύθος στο Ντορέ
Εστιατόριο, Στρατηγού Τσιρογιάννη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα αργά-μισή μετά από ένα Live στο Βελίδειο τέλη 2023.
Το κατάστημα ήταν σε κατάσταση γιορτής/ θρήνου για τον Βασίλη Καρρά (ήταν εκείνες οι μέρες κοντά στο θάνατό του). Παρ' όλα αυτά τα μαζεύανε και μάς βγάλανε τα φαγητά που ζητήσαμε και στο τέλος μάς έβαλαν και Christmas Jazz!
Για την ώρα και την μέρα και όλα, το φαγητό ήταν οκ και μάς έσωσε. Τιμές δε θυμάμαι, προφανώς είναι τσιμπημένες.
στο κατάστημα Ντόμπρης
Καφενείο, Δημητρίου Γούναρη 51, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Απλό, λαϊκό καφενείο στην κάθοδο για την Καμάρα.
Ο κος Γιώργος μαγειρεύει και σερβίρει τους μεζέδες. Έχει και τηγάνι, αλλά μού είπε και σχάρα.
Αναγνωριστικά μια Παρασκευή του Ιανουαρίου 2024 (με θερμοκρασία ρεκόρ 23 oC) κάθισα έξω και μού έφερε τσίπουρο+μεζέ με 2 μπακαλιαράκια και 2 ταούκια τηγάνι μαζί με διάφορα άλλα ψιλά. Το τραπεζάκι έξω ήταν απίστευτο! Το τσίπουρο-χωρίς πολύ βαρύ και ελαιώδες.
Θα ξαναπήγαινα για επιβεβαίωση και για επέκταση της εμπειρίας.
στο κατάστημα Γεύση
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Εθνικής Αντιστάσεως 54, Ελευθέριο-Κορδελιό, Ν. Θεσσαλονίκης
Ήρθα Γενάρη λοιπόν (απλώς με λίγη καθυστέρηση).
Όντως έχει ζέστη τώρα και είναι ιδανικά.
Διάφορες πίτες εκ των οποίων διάλεξα Σπανακοτυροπιτα. Καλούτσικη, λαδερη (μού αρέσει σε λογική αναλογία το λάδι). Τραγανουτσικο φύλλο. Και τιμή σταματημένη προ ανατιμήσεων 1.5ε
Θα το ξανά έβλεπα, ίσως και τα κουλούρια του να λένε πολλά.
στο κατάστημα Μέλλιος
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Αλεξάνδρου Παπαναστασίου 175, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασα για μια μπουγάτσα. Πήρα ανάμικτη κιμά τυρί. Το τυρί πολύ όξινο, με μια άσχημη γεύση τυριλας. Ο κιμάς οκ. Στον μέσο όρο.(2.5ε)
Το μαγαζί είναι λαϊκό και φόλα Άρης (σχέσεις με την ομάδα, πολλές φωτο κτλ.) Όποτε έχει ματς πρέπει να παίρνει φωτιά, και σερβίρει πίτσες και μπίρες. Ίσως θα είχε ενδιαφέρον για τους κυνηγούς του είδους.
στο κατάστημα Αναγνώστου
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, 28ης Οκτωβρίου 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παραγγελία με ντελίβερι με φίλους, που μπήκα κι εγώ τελευταία στιγμή με έναν κιμά.
Το μαγαζί μού το προτείνανε από καιρό, αλλά δεν έχω πάει δια ζώσης ακόμη.
Πάντως η μπουγάτσα Κιμά μού άρεσε πολύ: ψιλοκομμένος/ πολτοποιημένος κιμάς, με γλυκόξινη γεύση, κρεμμυδάκι, και πολύ umami. Μεγαλούτσικη, ικανοποιητική μερίδα.
Θέλω να πάω από κοντά να δω το χώρο και να φάω ίσως παραπάνω της μιας μπουγάτσας, για πλήρη δοκιμή.
στο κατάστημα Ο Στρατηγός
Καφενείο, Γιάννη Αγγέλου 10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παππουδοκαφενείο στη Χαριλάου. Έξω έχει χώρο περιφραγμένο με νάιλον, μέσα ευχάριστος μεγάλος χώρος με tv. Ο ηγέτης ευγενικός.
Διάλεξα ψάρι στην κλασική ερώτηση. Μού έφερε μεζέ με 3 λιθρινάκια, μια χαρά. Μέσα στην κουζίνα που πήγα να τον βρω είχε και ένα πιλάφι ημέρας. Επίσης έχει σχάρα για διάφορα.
Χαριτωμένο έξτρα: όταν το ραδιόφωνο έπαιξε Pink Floyd- The wall, ο ηγέτης στρατηγός τραγουδούσε με πάθος στο πόστο του στην κουζίνα!
στο κατάστημα Μάνου
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Κωνσταντινουπόλεως 126, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μεγάλος φούρνος, όντως, με καλή ποικιλία.
Αρκετές πίτες στη βιτρίνα. Διάλεξα Κοτόπιτα. Απλή, τυποποιημένη, αλλά καλή, με μεγάλα κομμάτια μέσα. Θα την ξανάπαιρνα. (2ε)
στο κατάστημα Tokyo
Ξένο, 28ης Οκτωβρίου 48, Αμπελόκηποι, Ν. Θεσσαλονίκης
Επίσκεψη δεύτερη φορά μετά από καιρό, Κυριακή αργά απόγευμα.
Όταν είχαν ανοίξει, είχαμε μιλήσει μαζί τους, ήταν δεκτικοί, πρόσχαροι, έψαχναν τα πατήματά τους για το πώς θα πάει το πράμα. Τώρα το μαγαζί πάει τρένο, οι ντελιβεράδες των εταιρείων πηγαινοέρχονται στην είσοδο. Έχει γίνει ένα κλασικό συνοικιακό σουσάδικο, και μάλιστα με σηκωμένες τιμές. Το μενού εντελώς κλασικό, χωρίς πολλές ξεχωριστές επιλογές που θα με ενδιέφεραν εμένα.
Από δω κι από κει διάλεξα τα εξής 2:
-μια μερίδα Φτερούγες κοτόπουλο με αυτοκρατορική σάλτσα. Η σάλτσα καλή, οι φτερούγες κλασικό απλό τηγανητό κοτόπουλο. Χορταστικό πιάτο.
-ένα sushi combo 2: 2 είδη μάκι, απλά, σα νερόβραστα (πολύ sticky rice), και 2 ξεχωριστά είδη sushi, τα gold dragon & τα mermaid. Ok.
1-2 σημεία ενδιαφέροντος:
Διάφορες εκπτώσεις που υπήρχαν πχ. για take away ή για παραγγελία απευθείας από αυτούς, σταμάτησαν ΟΛΕΣ στο τέλος του 2023. Τώρα όλα τιμές καταλόγου.
Σούπα με γαρίδες και chinese snow funghi που μού γυάλισε, δεν υπάρχει. Δεν τα "σηκώνει" αυτά η περιοχή, μού είπανε.
Όταν πας εκεί να φας dine-in στον περιορισμένο χώρο, "ψωνίζεις" στην ουσία από τον πάγκο σα να ήσουν ντελιβεράς. Δεν υπάρχει τίποτα σερβιριζόμενο.
Δε χρησιμοποιούν καθόλοι χοιρινό, περίεργο για ασιατικό εστιατόριο Άπω Ανατολής.
Στον χώρο μουσική K-pop. Τρόμαξα να καταλάβω τι είναι, αλλά όταν το κατάλαβα, το βρήκα ταιριαστό.
Στην περιοχή πολύ δύσκολο πάρκινγκ, που δεν τής φαίνεται αρχικά. Εξαιρετικά δύσκολο!
Συμπερασματικά, ένα συμβατικό sushάδικο που αξίζει μόνον αν είστε κοντά και μόνον για ντελίβερι. Δεν αξίζει να τραβηχτεί κανείς από μακριά.
στο κατάστημα Ο Πλαταμών
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Μακεδονίας 80, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μεγάλη ποικιλία και ευγενική, ευχάριστη κυρία στην εξυπηρέτηση.
Τελικά, πάρα την ποικιλία που μού θύμισε παλιό Λάμπρο (Αγίου Δημητρίου), πήρα μια κλασική σπανακοτυροπιτα. Μεγάλο μέγεθος, καλή, αλλά η ζύμη κάπως λαστιχωτη, που στα άκρα του στεφανιου γινόταν λίγο δυσάρεστη. Γενικά θετική πάντως. (2ε)
στο κατάστημα Μεζεδόκηπος
Ταβέρνα, Μαιάνδρου 79, Εύοσμος, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεκέμβριο 2023 ως αρχές 2024 έστησαν καντίνες στο Χριστουγεννιάτικο χωριό στο πάνω μέρος της Αριστοτέλους (πάνω από την Εγνατία).
Μία καντίνα μόνο με Bao Bun, μία με πιο συμβατικά πχ. 3 είδη Fried Chicken (φτερούγες, nuggets & sticks) και μία ακόμα, αν δεν κάνω λάθος.
Δοκιμάσαμε bao bun (που ήταν καλό, ειδικά το bun ατμού) και Chicken sticks, απ' όπου έχω και την φωτό.
Τους επαινώ για το επιχειρηματικό τόλμημα. Χωρίς να ήταν κάτι τρελό στο αποτέλεσμα, νομίζω βοηθάει να υπάρχει μια ποικιλία πέρα από τα κλασικά που βρίσκουμε στην πόλη μας.
Περνώντας βράδυ, αυτό που είδα είναι εντελώς αναπάντεχο: το μαγαζί τα μαζεύει από φαγητό και μετατρέπεται σε μπαρ, με άπειρο κόσμο μέσα και έξω, όρθιους με ποτό, χαμός. Ο κόσμος έπιανε όλο το πεζοδρόμιο μπροστά! Δεν ξέρω αν υπήρχε κάποιο ειδικό event, αλλά δεν μου φάνηκε να είναι έτσι.
στο κατάστημα Mondo
Καφενείο, Καραολή & Δημητρίου 141, Εύοσμος, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασα γιατί είχα καταγράψει τη λέξη σπληνάντερο, και ήθελα να το δοκιμάσω από καιρό.
Σάββατο μεσημέρι αργά γινόταν χαμός. Το μαγαζί δουλεύει καλά. Έχει "έξω" χώρο που επιτρέπεται το κάπνισμα, και μέσα χώρο, που τηρείται αυστηρά το μη- κάπνισμα. Βέβαια οι δύο χώροι επικοινωνούν με μια πόρτα, αλλά.. οκ.
Δοκίμασα τσίμπημα με ψαρικά και ήταν όλα καλά (φωτό). Τσίπουρο Γάτσιου σε 50ράκια, μια χαρά, καθαρό και χωρίς παρενέργειες. Τιμές λογικές.
Ξεχώρισα κάποια δυνατά χαρτιά για μελλοντική επίσκεψη πχ. Αρνίσια Συκωταριά. Για τις σούπες κτλ. σπληνάντερα έχω να πω ότι είναι δύσκολα: το μαγαζί πάει τρένο και δεν υπάρχει ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Ίσως σε κάποια ειδική περίσταση, αλλά δε μού είναι εύκολο να πάω εγώ εκεί γενικά.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι είναι άνω του Κ.Μ.Ο. και αξίζει μια επίσκεψη, αν είστε στην περιοχή.
Επίσκεψη για εξερεύνηση Παρασκευή βράδυ με τα παιδιά μου.
Ο χώρος μικρός και μίνιμαλ. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ετοιμαστές του sushi βρίσκονται πίσω από μια μεγάλη γυάλινη βιτρίνα μπροστά σου, σα να είναι σε κάποιο εργαστήριο, αλλά δε μπορείς να τους μιλήσεις ή να τους ακούσεις (φυσικά). Λίγο γυάλα η φάση, σοβαροί αυτοί..
Το σέρβις πολύ λεπτολογικό και ευαίσθητο. Γενικά οκ, πάντως. Ο κατάλογος μίνιμαλ, θα έλεγα. Δεν έχει combo, πράμα που δε μου αρέσει εν πρώτοις. Τεσπά, όλα οκ, αν και κάπως μαγκωμένα. Τιμές τσιμπημένες. (3 άτομα πληρώσαμε 73ε)
Δε με κέρδισε, μού φάνηκε κάπως παγωμένο και υπερβολικά μετρημένο. Και επίσης τσιμπημένο σε τιμή.
στο κατάστημα NŌAH.
Bar-Restaurant, Κομνηνών 3, Πανόραμα, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή με παρέα αρκετών ατόμων μία Δευτέρα του Δεκεμβρίου, βράδυ φυσικά.
Η ατμόσφαιρα καλή, λαμπάκια, λαμπιόνια.. όμορφα ως εδώ. Το πρόβλημα ήταν ότι διάφορα άτομα από πελάτες και κάποιους του προσωπικού καπνίζανε αμέριμνα σε διάφορες φάσεις. Επίσης, μουσική ελληνικά και κάποια προς το σκυλέ.
Πήρα κρασί Νεμέα ποτήρι και ήταν οκ. Φίλοι που πήρανε κοκτέιλ διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν έλεγαν τίποτε. Το πλατώ αλλαντικών τυριών μια χαρά, επίσης και τα μπεργκεράκια. Τα τσιπς με την τρούφα είναι όντως αμαρτωλές, αλλά.. τι τα θες; 7ε η μερίδα +2ε καπέλο η τρούφα! :)
Συμπερασματικά δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω στα κοντά.
Πέρασμα για δοκιμή και από αυτή την πλευρά της πόλης, για πίτα αλμυρή.
Είχε τυρόπιτα/ σπανακόπιτα κτλ. κτλ. αλλά και Κοτόπιτα. Δοκιμή της κοτόπιτας.
Καλή και μπαμπάτσικη, βαριά. Αρκετό κοτόπουλο μέσα. Όμως στα της τιμής είχε 2.00 ευρώ στον κατάλογο και στο χέρι μού είπε 2.20 η κυρία. "Δεν προλάβαμε να αλλάξουμε την τιμή στον κατάλογο". Υποσχέθηκε ότι θα το κάνει την ίδια μέρα.
στο κατάστημα Roma Pizza
Πιτσαρία, Κωνσταντίνου Καραμανλή 97, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασμα για δοκιμή κομματιού πίτσας από 2 ανήλικους ειδικούς επιστήμονες της γαστρονομίας.
Δοκίμασαν και οι 2 το Ζαμπόν- Κασέρι. Το έφαγαν, οκ, αλλά δήλωσαν και οι 2 ότι ήταν πολύ πολύ λαδερό (τα λάδια τρέχανε) και ότι δεν ξανάπαιρναν στα κοντά.
στο κατάστημα Το Μυρμήγκι
Fast food, Κωνσταντινουπόλεως 8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πέρασα κι εγώ για δοκιμή από το Μυρμήγκι, μια και οι επιλογές για πιτόγυρο στην περιοχή έχουν περιοριστεί.
Δεν κατάλαβα τη διαφορά του Διπλού από το Γούβερ. Αλλά κατάφερα και πήρα ένα διπλό με την Καυτερή Σώς και διάφορα άλλα πρόσθετα, χωρίς μαγιονέζα πάντως. Η σως έκαιγε πολύ, αλλά έλεγε και πολλά! Συνολικά καλή εμπειρία, συμπαθητικό μαγαζάκι. (2.40ε)
στο κατάστημα Goody's Burger House
Fast food, Τσιμισκή 15, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Οργανώσαμε εδώ μίνι παιδικό πάρτυ, για όποιον ενδιαφέρεται. Σού κάνουν κράτηση τραπεζιού στον πάνω όροφο (μεγάλος και ευρύχωρος), και σού προσφέρουν ευκολίες για την τούρτα, χωρίς φυσικά να εμπλέκονται σε αυτήν (υπέρ τους). Το φαγητό των goody's σχεδόν όλοι το γνωρίζουμε, και είναι σημείο αναφοράς και για τις νέες γενιές (δυστυχώς ή ευτυχώς).
Στα των burger, πήρα πάλι ένα Texas BBQ που είναι από οκ ως αδιάφορο, και ύστερα ένα hangover που ήταν κακό (άπειρες σάλτσες μέσα που χύνονταν, και σε λίγωναν και δεν καταλάβαινες γεύση). Στα burger, όπως και σε άλλα προϊόντα, αξίζουν κάποια παλιά στάνταρ burger τους (golden, green etc.), που είχαν πετύχει κάποτε και τα συνεχίζουν.
Καφές μαζί με κάποια σνακ. Τα τυροπιτοειδή/ μπουγατσοειδή έχουν ποικιλία και είναι ικανοποιητικά. Στην μπουγάτσα μού έκανε εντύπωση ότι ήταν πολύ καλά ψημένη, χωρίς να είναι, προφανώς, δική τους παραγωγή. (2,
Θα ξαναερχόμουν άνετα. Στην ουσία τώρα το έβαλα στο χάρτη.
Το μαγαζί έχει όμορφο εσωτερικό χώρο με τζάκι. Βρίσκεται σε ένα άγνωστο χωριό, στα όρια Πιερίας με Ημαθία.
Η κυρία, ευγενική, μάς εξυπηρέτησε, αλλά κάπου το χάναμε στη συνεννόηση. Γενικά οκ πάντως, και θα ξαναερχόμουνα για το τζάκι. Καλοκαίρι ίσως έχει δροσιά. Λεπτομέρειες στις φωτό.
Αρκετοί κύριοι δουλεύουν στο μαγαζί, που μάλλον τρέχει για δεκαετίες.
Τιμοκατάλογος δεν υπάρχει, είναι λέει στη διαδικασία εκτύπωσης ο καινούργιος. Για τις 2 αυτές πλήρωσα 9.
Το όλο στυλ είναι ρετρό. Πίτσες εντελώς ελληνική ζύμη και αρκετά γεμάτες από υλικά. Πολύ αλάτι στην πίτσα (έπινα νερό για ώρες μετά) και πολλά υλικά μέτριας ποιότητας. Πάντως στη Σπέσιαλ ανίχνευσα γλυκιά σάλτσα!
Συνολικά θα έλεγα Ρετρό vfm πίτσα στα όρια του "
Παραμένει μόνον το κατάλυμα.
Ήταν αρκετά, σε διαφορετική βιτρίνα, αλλά σχεδόν όλα γύρω από το ίδιο θέμα: γαλοπούλα και κίτρινο τυρί με μαγιονέζα ή μια σως. Τελικά πήρα το μόνο που είχε αυτή την σως γιαουρτιού. Ήταν δροσερή και χάριζε στο σάντουιτς. Αποτέλεσμα πολύ οκ, και εγώ το βρήκα φτηνό στα 2.
Σημειώνω ότι είχε μια κοτόπιτα πολύ διαφορετική στην όψη , από ό,
Κουλούρι "
Πολύ χρήσιμο το σχόλιο του nazoraios, στην ουσία αυτό μάς έψησε να έρθουμε στο μαγαζί. Κράτηση πρωτύτερα, για σιγουριά.
Το μαγαζί το έτρεχε ένα ηλικιωμένο συμπαθητικό ζευγάρι. Είναι μια πραγματική, λαϊκή οστερία, με μπόλικο ξύλο στα τραπέζια, ζεστό περιβάλλον, αρκετούς και θορυβώδεις θαμώνες. Με την καθοδήγηση του κυρίου δοκιμάσαμε διάφορα πιάτα, καθώς και μια γερή ποικιλία τυριών/ αλλαντικών και επίσης ένα ντόπιο λαϊκό αφρίζον κρασί, κάπως ανορθόδοξο για μάς (ήταν κόκκινο αφρίζον, νομίζω Lambrusco).
Ενδιαφέρουσα και γνήσια εμπειρία στην πόλη. Χαίρομαι να ακολουθώ τα χνάρια έμπειρων συναδέλφων. Θέλω να επιστρέψω στην πόλη για να δω κι άλλα τέτοια μέρη.
Παραλείψαμε το γεγονός ότι το μαγαζί έχει δύναμη στα wok, και προσπαθήσαμε διάφορα γνωστά ταιλανδέζικα πιάτα, γιατί κι ο κατάλογος δε βοηθούσε. Σχόλια στις φωτό. Tom yum σούπα καλή και δυνατή, έκαιγε και πολύ με τα μικρά καυτέρα πράσινα πιπεράκια τους.
Οκ φάση και καλές τιμές, αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω και κάτι πιο αναβαθμισμένο, στο υπόλοιπο Λονδίνο, αν με φέρει ο δρόμος.
Μια και έχω πάει σχετικά πρόσφατα στο Παρίσι με παρόμοια σύνθεση παιδιών και ίδιες ηλικίες, σας προτείνω να κάνετε ένα πέρασμα από τη Villette στο 19ο διαμέρισμα.
Είναι ένα συγκρότημα με άπειρες δραστηριότητες, εμπειρίες κτλ. Έχει και διάφορα καφέ όπου μπορείτε να τσιμπήσετε μετά. Επίσης βόλτα στο κανάλι δίπλα επιβάλλεται. Ακόμα και οι παιδικές χαρές που θα πετύχετε, δε θα πιστεύετε τι βλέπετε. Είναι ένα δώρο στα παιδιά σας που θα τους μείνει αξέχαστο (συνδυάζεται και με την ιδέα του πικνίκ του toy).
Να περάσετε καλά!
Επίσης, είναι πιο πολύ ζαχαροπλαστείο, προβάλλει πιο πολύ τα γλυκά του στις βιτρίνες.
Είχε λίγα τυροπιτοειδή σε μια προθήκη, αλλά τελικά δεν με τράβηξαν καν να μπω.
Φούρνος κυριολεκτικά τρύπα. Πρατήριο στην ουσία, αλλά όχι με την άδεια αίσθηση του διεκπεραιωτικού που έχουν άλλα πρατήρια. Έχει μια ζεστή ατμόσφαιρα ρετρό και παλιότερης Θεσσαλονίκης, που ο χρόνος και ο χώρος λειτουργούσαν με άλλους ρυθμούς.
Μέσα η κυρία ήταν ήσυχη σε μια γωνία. Πολύ ευγενική στη συναλλαγή. Η σπανακοτυρόπιτα ήταν προφανώς έτοιμη, αλλά την είχαν ψήσει πολύ καλά και ήταν τραγανή και νόστιμη. Ακόμα και η τιμή είναι ρετρό και vfm (ισχύει το 1,
Νέος φούρνος με ωραίο ντεκόρ και διαρύθμιση. Τα τυροπιτοειδή πολλά και δεν μπορούσαν εύκολα να τα πουν και να τα περιγράψουν. Όπως λέει κι ο συνάδελφος ερευνητής Piroski είναι μάλλον έτοιμα αρτοσκευάσματα που τα ψήνουν μόνον.
Διάλεξα μια σπανακοτυρόπιτα. Ήταν από τις χειρότερες που έχω φάει τα τελευταία χρόνια, πολύ άψητη μέσα. Τα φύλλα της με αρκετή υγρασία και η γέμιαη άνοστη. Ήταν κυριολεκτικά για πέταμα, κρίμα. 2,
Περνώντας από έξω άκουσα να λένε ότι έχουν πίτες και ειδικά μανιταροπιτα. Στα πολύ υπόψιν, λοιπόν...
Δοκιμη μπουγάτσα κιμά. Το φύλλο αρκετό, κι επίσης στεγνό, σα χαρτί. Η λέξη που μού ερχόταν για το φύλλο είναι "
Γέμιση καλή. Μερίδα απλώς οκ σε μέγεθος, αλλά και γενικά. Εντύπωση μού έκανε ο ευγενικός και χαμηλόφωνος ιδιοκτήτης. Καφές που πήρα μαζί ήταν άγευστος. (2.
Είναι αυτές οι κλασικές φάσεις που σίγουρα ζουν κι άλλοι ταβερνοχωρίτες. Περνάς από το μαγαζί, κι οι φίλοι σου θέλουν να κάτσουν. Τους λες "
Οπότε, κάθεστε. Κι αρχίζουν οι σφαλιάρες. Τα φαγητό τους είναι λέει "
Το κρασί 500ml χύμα Τσαμτσακίρη έκανε 11,
Οι μερίδες μικρές, μαζεμένες. Από τα φαγητά, μόνο οι σαρδέλες ήταν αξιόλογες, μαστόρικα ψημένες, ζουμερές, αλλά μικροσκοπικές. Γενικά καλά, αλλά όχι για αυτές τις τιμές.
Στο τέλος μετά το κερασμένο γλυκό, μάς έφερε 2 σούμες: Η μία με μετρητά και η άλλη με κάρτα! Τεσπά, τα βρήκαμε με τα μετρητά, και καθένας πήρε το δρόμο του.
Εγώ θα αργήσω πολύ να το ξανατολμήσω. Νομίζω ότι είναι για κόσμο που έρχεται με άλλο νόμισμα ή από άλλη χώρα, και θα φάει την ιστορία.
Συμφωνώ ότι χρειάζεται πιο πολύς καιρός, αλλά όσο και να ναι, θα τρέχουν λειτουργικά έξοδα και ταυτόχρονα χωρίς να μπαίνει κανείς...
Δοκιμάσαμε Καρμπονάρα και απλή Μαργαρίτα
Γενικά στεγνές για τα γούστα μου. Η καρμπονάρα είχε έξτρα από πάνω της τριμμένο άψητο κίτρινο τυρί που δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζε. Μού χάλασε εντελώς το σύνολο.
Θα ξαναδοκιμαζα για το street της υπόθεσης και γιατί όπως λέει ο Ragionie κάνουν δοκιμές και αυτό φαίνεται.
Για μένα ήταν ευχάριστη έκπληξη: μια χαρά, τεράστια μερίδα, απίθανη τιμή. Το τυρί που μού έβαλε επάνω μπορεί όντως να μην ήταν το καλύτερο, αλλά δε με πείραξε καθόλου! Η κοπέλα όπως έχει σημειωθεί είναι ακροβάτρια, δυνατή επαγγελματίας, ακριβέστατη και γρηγορότατη.
Από τις λίγες επιλογές στην πόλη να πάρεις κάτι στο χέρι με πιατάκι/ μαχαιροπήρουνο, μια καλή λύση για να φας κάτι πιο κανονικό από πχ. ένα σάντουιτς. Θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω και τις άλλες γεύσεις.
Δοκιμάσαμε τις 3 γεύσεις της φωτό, με τα 3 διαφορετικά διαθέσιμα ζυμαρικά, μάλιστα, για να γίνει σωστά η δοκιμή. Κέρδισε ομόφωνα η Καρμπονάρα, που όπως λέει αλλού ο Meister, μπορεί να μην είναι οριτζινάλε καρμπονάρα των ανθρακωρύχων της περιοχής της Ρώμης, αλλά στο πλαίσιο ετοιματζίδικης είναι μια χαρά: μπόλικη ένοχη κρέμα γάλακτος, και μάλιστα με το τηγανητό μπέικον, όντως σε στέλνει!
Τιμές τσιμπημένες για αυτό που παίρνεις, πιστεύω, αλλά δε γίνεται κι αλλιώς, έτσι πώς το έχουν μαρκετάρει και αμπαλάρει. Η κάθε μακαρονάδα είναι ~8ε.
Για μια στο τόσο είναι οκ για μάς, αλλά δε θα το κάνουμε επ' ουδενί στέκι.
Δοκίμασα μία ανάμικτη μπουγάτσα, μισή κιμά και μισή σπανάκι. Δυστυχώς, όπως γίνεται συχνά, το σπανάκι ήταν άκυρο, με μαλακωμένο/ διαλυμένο φύλλο και σχετικά άνοστη γέμιση. Όμως αντιθέτως ο κιμάς ήταν καλός, με ενδιαφέρον τραγανό, "
Όντως στις πολύ αξιόλογες μπουγάτσες της Ανατολικής Θεσσαλονίκης.
Το μαγαζί έχει πάρει ένα χώρο δίπλα του, έχει επεκταθεί, κι έτσι έχει δυνατότητα να φιλοξενεί διάφορα λάιβ. Πήγαμε με ευκαιρία ενός από αυτά (τα Μουχαμπέτια). Γιορτινή, πανηγυρτζίδικη ατμόσφαιρα, ταιριαστή με την αποκριά. Έχει και μικρή πίστα, για όποιον ενδιαφέρεται. Ο χώρος πάντως είναι πολύ στενός, ενώ περίμενα ότι θα έχουμε μια κάποια άνεση χώρου μέσα στη στοά.
Δοκιμάσαμε σχεδόν όλον τον κατάλογο (σχόλια στις φωτο). Ξεκινήσαμε με Ρακή και γυρίσαμε σε Τσίπουρο-χωρίς, χύμα πάντοτε. Ενα παράδοξο που έχει το μαγαζί είναι ότι το φαγητό είναι κανονικά σερβιριστό, αλλά τα ποτά πρέπει να τα πάρεις σελφ-σέρβις από το μπαρ (και να πληρώσεις χωριστά, φυσικά)!! :) Πληρωμή κανονικα και με POS, όλες τις φορές.
Γενικά καλούτσικη εμπειρία, με τα σκαμπανεβάσματά της. Το φαγητό ήταν μετριοκαλό. Θα ξαναπήγαινα, αλλά με πιο μικρό άπλωμα. Θα έπαιρνα τα στανταράκια από αυτά που εξερευνήσαμε.
Το τρεχουν 2 κοπέλες. Καθημερινά από 7.
Τηλέφωνο δεν μου έδωσαν όταν τους ζήτησα.
Χρήζει δοκιμής.
Το φύλλο ήταν έτσι που το περιέγραψε ο Thanasis. Το πάτωμα της μπουγάτσας ήταν πιο τραγανό. Η μπουγάτσα τυρί ήταν κλασική, αλλά το σπανάκι ήταν άγευστο, αδιάφορο. Πρωτύτερα είχαν και κιμά, αλλά είχε τελειώσει.
Γενικά στον μέσο όρο. Ευγενικοί ιδιοκτήτες. Θα ξαναερχόμουν να δοκιμάσω τον κιμά, που είμαι φαν, και νομίζω πως χρειάζεται και περισσότερη υποστήριξη.
Ανοιχτά κάθε μέρα, και Κυριακή.
επειδή έκανα τον Ιούνιο μια καλή έρευνα, και μίλησα με διαφόρους φίλους που έχουν επισκεφθεί την πόλη: θα πρότεινα να κάνετε τις έρευνές σας, αλλά να εγκαταλείψετε την ιδέα να βρείτε κάποιο μέρος με αξιόλογη νέα κουζίνα/ εστιατόριο.
Τα "
Μια καλή ιδέα θα ήταν να δείτε σίγουρα τα στανταράκια της πόλης, που προέρχονται από την παρουσία του τουρκικού στοιχείου: σουτζουκάκια, burek, doner κτλ κτλ. Σε αυτά δε θα απογοητευτείτε.
Από κει και πέρα έχουμε επισημάνει κάποια μαγαζιά που ΙΣΩΣ έχουν κάτι ενδιαφέρον, αλλά δύσκολα θα ενθουσιαστείτε με κάτι.
https:
Εχει και εδώ το πολύ καλό κουλούρι που βρήκα στην Αμφιπόλεως. Εξαιρετικό.
Και μάλιστα το βάζει σε μια πολύ ταιριαστή χαρτοσακούλα, όχι στις νάιλον που το βάζουν κάποιοι άλλοι. (0.
Τελικά έπαιξα χαμηλά και πήρα μια Σπανακόπιτα, που ήταν όμως ωραιότατη: τραγανό, ξεροψημένο φύλλο, πολλή γέμιση, οκ γεύση. Άξιζε τα 2ε της.
Μού έμεινε ένα τυροπιτοειδές που ήταν, λέει, "
Μπορείς να διαλέξεις, ή την special ή την απλή μαργαρίτα. Πήρα 1 και 1. Ήταν οκ, όπως όλες οι πίτσες τους. Η Μαργαρίτα καλύτερη!
Θα το ξαναδοκίμαζα το σχήμα, άλλωστε το κάνω αντί ατομικής πίτσας. Αλλά θέλω να δω κι αλλού κοντά τι ανάλογο προσφέρεται.
0,
Δίπλα είχε ένα πράγμα που το ονομάτισε "
Θα περιμένω την αναγέννηση των τυροπιτοειδών.
Ο χώρος είναι κλασικά κιτς, όπως φαίνεται και στις φωτό. Το πρόβλημα είναι ότι είναι καπνιστάδικο και υπάρχει και τηγανίλα. Έχουν εξαερισμό, αλλά δεν μπορούν να το ανοίγουν συνέχεια. Οπότε αναγκαστικά θα είναι μόνο για καλοκαίρι, για μένα. Έξω.
Το φαγητό ακριβώς στον καφενειακό όρο. Κλασικά πράγματα με το κλασικό τηγάνισμα. Τσίπουρο-χωρίς χύμα σκληρό, εμπορικό. Η 2η μερίδα με κεφτεδάκια που ζητήσαμε ενθουσίασε την παρέα μου. Οι μεζέδες στις εικόνες μαζί με ένα καραφάκι τσίπουρο μάς βγήκαν 27ε, που τα θεωρώ πολλά για αυτά που πήραμε.
Τεσπά, δεν είναι για μένα στα κοντά ξανά. Ίσως το καλοκαίρι έξω στο πεζοδρόμιο, για κανένα τσίμπημα...
ΥΓ. Μάλλον το τρέχουν άλλες κυρίες, που δεν έχουν σχέση με τις παλιές. Ιδιοκτήτρια μάλλον η κα Ειρήνη, ενώ εμάς μάς σέρβιρε η κα Ιλιάνα.
Μού ήρθε κάπως λαστιχωτός στην υφή, λίγο σαλαμοειδής. Εγώ προτιμώ ξεροψημένο, τραγανό. Ήταν βέβαια λεπτοκομμένος, αλλά θα τον ήθελα ακόμα πιο λεπτοκομμένο. Γενικά μού φάνηκε μέτριος. 4ε
Η κυρία ευγενική και χαμογελαστή. Έχει καλή ποικιλία, αλλά μού φάνηκαν όλα εντελώς τυποποιημένα και κλασικά σα γεύσεις και φόρμες.
Πήρα μια μπουγάτσα κιμά μερίδα. Καλούτσικη, με αρκετά μπαχαρια. Όμως το φύλλο πολύ λεπτό και νωθρο, κι επίσης πολύ διαίτης για τα γούστα μου (στεγνή). 2.
Θα το ξαναδοκιμαζα, αλλά δεν έχω πολλές προσδοκίες.
Η κουζίνα είναι πάνω από τον Καφενειακό Μέσο Όρο, σχεδόν ξεχνάς ότι είσαι σε καφενείο. Αλλά οι τιμές είναι πολύ καλές. Τα κυρίως πιάτα είναι στα 5-6 ευρώ.
Μού άρεσε και το προτείνω. Η γωνία αυτή μού αρέσει από το προηγούμενο μαγαζί ακόμα. Θέλω να ξανάρθω, ειδικά το εαρινό εξάμηνο έξω.
Μπουγάτσα μόνον τυρί και κρέμα. Δε χαλαλίζομαι για κάτι τέτοιο, ειδικά όταν η εικόνα είναι πτωχή.
Οπότε το πήγα στις χωριάτικες πίτες. Είχε αυτές της φωτό. Πιο καλή εικόνα από τις μπουγάτσες, σίγουρα. Πήρα Σπανακόπιτα. Η κυρία βλοσυρή και απότομη. Τεσπά, οι πίτες δείχνουν δικές τους (είναι λίγο ασουλούπωτες, για αυτό) και ήταν μεγαλούτσικο το κομμάτι. 2ε και θα το ξαναδοκίμαζα σε μελλοντικό χρόνο.
Αυτή τη φορά είχε Τυρόπιτα, Πρασοτυρόπιτα και Σπανακοτυρόπιτα.
Διάλεξα Πρασοτυρόπιτα. Μπαμπάτσικη, με μπόλικο τυρί, αλλά φύλλο ιδρωμένο/ μουλιασμένο, ειδικά το επάνω. Το "
Έφυγα από την περιέργεια, και νομίζω θα αργήσει να με ξαναπιάσει περιέργεια, με τέτοια ποικιλία στην περιοχή και τέτοια υψηλή τιμή.
Ενδιαφέρουσα ποικιλία. Πήρα μια πρασοτυροπιτα που ήταν καλή σα σύνθεση: πολύ τυρί, γεμάτη γεύση. Αλλά το χοντρό φύλλο από κάποιο λάθος είχε αφεθεί να παπαριασει, κι έτσι το σύνολο ήταν δυσάρεστο.
Θα ξαναδοκιμαζα κάποια στιγμή τα άλλα ενδιαφέροντα.
Το κατάστημα ήταν σε κατάσταση γιορτής/ θρήνου για τον Βασίλη Καρρά (ήταν εκείνες οι μέρες κοντά στο θάνατό του). Παρ' όλα αυτά τα μαζεύανε και μάς βγάλανε τα φαγητά που ζητήσαμε και στο τέλος μάς έβαλαν και Christmas Jazz!
Για την ώρα και την μέρα και όλα, το φαγητό ήταν οκ και μάς έσωσε. Τιμές δε θυμάμαι, προφανώς είναι τσιμπημένες.
Άρα το μαγαζί λειτουργεί *μόνον* το Καλοκαίρι, κι όχι όπως πιστεύαμε (πχ. και ο Dal) ότι _και_ το καλοκαίρι...
Ο κος Γιώργος μαγειρεύει και σερβίρει τους μεζέδες. Έχει και τηγάνι, αλλά μού είπε και σχάρα.
Αναγνωριστικά μια Παρασκευή του Ιανουαρίου 2024 (με θερμοκρασία ρεκόρ 23 oC) κάθισα έξω και μού έφερε τσίπουρο+μεζέ με 2 μπακαλιαράκια και 2 ταούκια τηγάνι μαζί με διάφορα άλλα ψιλά. Το τραπεζάκι έξω ήταν απίστευτο! Το τσίπουρο-χωρίς πολύ βαρύ και ελαιώδες.
Θα ξαναπήγαινα για επιβεβαίωση και για επέκταση της εμπειρίας.
Τιμή δεν γνωρίζω.
Ζύμη ανάμεσα σε ιταλική και ελληνική σε πάχος. Μια χαρά για μας.
Μια φορά που δοκιμάσαμε, μάς άρεσε αρκετά. Θα ξαναέρθουμε, αλλά θα δω και την πιάτσα γύρω.
Πάντως θετική αρχή.
Κρίμα, ούτε πήραμε χαμπάρι τι ακριβώς ήταν.
Όντως έχει ζέστη τώρα και είναι ιδανικά.
Διάφορες πίτες εκ των οποίων διάλεξα Σπανακοτυροπιτα. Καλούτσικη, λαδερη (μού αρέσει σε λογική αναλογία το λάδι). Τραγανουτσικο φύλλο. Και τιμή σταματημένη προ ανατιμήσεων 1.
Θα το ξανά έβλεπα, ίσως και τα κουλούρια του να λένε πολλά.
Το μαγαζί είναι λαϊκό και φόλα Άρης (σχέσεις με την ομάδα, πολλές φωτο κτλ.) Όποτε έχει ματς πρέπει να παίρνει φωτιά, και σερβίρει πίτσες και μπίρες. Ίσως θα είχε ενδιαφέρον για τους κυνηγούς του είδους.
Η τιμή "
Το μαγαζί μού το προτείνανε από καιρό, αλλά δεν έχω πάει δια ζώσης ακόμη.
Πάντως η μπουγάτσα Κιμά μού άρεσε πολύ: ψιλοκομμένος/ πολτοποιημένος κιμάς, με γλυκόξινη γεύση, κρεμμυδάκι, και πολύ umami. Μεγαλούτσικη, ικανοποιητική μερίδα.
Θέλω να πάω από κοντά να δω το χώρο και να φάω ίσως παραπάνω της μιας μπουγάτσας, για πλήρη δοκιμή.
Διάλεξα ψάρι στην κλασική ερώτηση. Μού έφερε μεζέ με 3 λιθρινάκια, μια χαρά. Μέσα στην κουζίνα που πήγα να τον βρω είχε και ένα πιλάφι ημέρας. Επίσης έχει σχάρα για διάφορα.
Χαριτωμένο έξτρα: όταν το ραδιόφωνο έπαιξε Pink Floyd- The wall, ο ηγέτης στρατηγός τραγουδούσε με πάθος στο πόστο του στην κουζίνα!
Μού άρεσε το φολκλόρ, θα ξαναπήγαινα.
Αρκετές πίτες στη βιτρίνα. Διάλεξα Κοτόπιτα. Απλή, τυποποιημένη, αλλά καλή, με μεγάλα κομμάτια μέσα. Θα την ξανάπαιρνα. (2ε)
Όταν είχαν ανοίξει, είχαμε μιλήσει μαζί τους, ήταν δεκτικοί, πρόσχαροι, έψαχναν τα πατήματά τους για το πώς θα πάει το πράμα. Τώρα το μαγαζί πάει τρένο, οι ντελιβεράδες των εταιρείων πηγαινοέρχονται στην είσοδο. Έχει γίνει ένα κλασικό συνοικιακό σουσάδικο, και μάλιστα με σηκωμένες τιμές. Το μενού εντελώς κλασικό, χωρίς πολλές ξεχωριστές επιλογές που θα με ενδιέφεραν εμένα.
Από δω κι από κει διάλεξα τα εξής 2:
-μια μερίδα Φτερούγες κοτόπουλο με αυτοκρατορική σάλτσα. Η σάλτσα καλή, οι φτερούγες κλασικό απλό τηγανητό κοτόπουλο. Χορταστικό πιάτο.
-ένα sushi combo 2: 2 είδη μάκι, απλά, σα νερόβραστα (πολύ sticky rice), και 2 ξεχωριστά είδη sushi, τα gold dragon & τα mermaid. Ok.
1-2 σημεία ενδιαφέροντος:
Διάφορες εκπτώσεις που υπήρχαν πχ. για take away ή για παραγγελία απευθείας από αυτούς, σταμάτησαν ΟΛΕΣ στο τέλος του 2023. Τώρα όλα τιμές καταλόγου.
Σούπα με γαρίδες και chinese snow funghi που μού γυάλισε, δεν υπάρχει. Δεν τα "
Όταν πας εκεί να φας dine-in στον περιορισμένο χώρο, "
Δε χρησιμοποιούν καθόλοι χοιρινό, περίεργο για ασιατικό εστιατόριο Άπω Ανατολής.
Στον χώρο μουσική K-pop. Τρόμαξα να καταλάβω τι είναι, αλλά όταν το κατάλαβα, το βρήκα ταιριαστό.
Στην περιοχή πολύ δύσκολο πάρκινγκ, που δεν τής φαίνεται αρχικά. Εξαιρετικά δύσκολο!
Συμπερασματικά, ένα συμβατικό sushάδικο που αξίζει μόνον αν είστε κοντά και μόνον για ντελίβερι. Δεν αξίζει να τραβηχτεί κανείς από μακριά.
Είχαν μείνει λίγα πράματα. Πήρα ένα Πεϊνιρλί. Ήταν ένα κλασικό, ψωμώδες, οκ, μέσο ελληνικό πεϊνιρλί.
(2.
Τελικά, πάρα την ποικιλία που μού θύμισε παλιό Λάμπρο (Αγίου Δημητρίου), πήρα μια κλασική σπανακοτυροπιτα. Μεγάλο μέγεθος, καλή, αλλά η ζύμη κάπως λαστιχωτη, που στα άκρα του στεφανιου γινόταν λίγο δυσάρεστη. Γενικά θετική πάντως. (2ε)
Πολύ καλή προσπάθεια. Θα ξανάπαιρνα άνετα. (4ε)
Μία καντίνα μόνο με Bao Bun, μία με πιο συμβατικά πχ. 3 είδη Fried Chicken (φτερούγες, nuggets & sticks) και μία ακόμα, αν δεν κάνω λάθος.
Δοκιμάσαμε bao bun (που ήταν καλό, ειδικά το bun ατμού) και Chicken sticks, απ' όπου έχω και την φωτό.
Τους επαινώ για το επιχειρηματικό τόλμημα. Χωρίς να ήταν κάτι τρελό στο αποτέλεσμα, νομίζω βοηθάει να υπάρχει μια ποικιλία πέρα από τα κλασικά που βρίσκουμε στην πόλη μας.
Σάββατο μεσημέρι αργά γινόταν χαμός. Το μαγαζί δουλεύει καλά. Έχει "
Δοκίμασα τσίμπημα με ψαρικά και ήταν όλα καλά (φωτό). Τσίπουρο Γάτσιου σε 50ράκια, μια χαρά, καθαρό και χωρίς παρενέργειες. Τιμές λογικές.
Ξεχώρισα κάποια δυνατά χαρτιά για μελλοντική επίσκεψη πχ. Αρνίσια Συκωταριά. Για τις σούπες κτλ. σπληνάντερα έχω να πω ότι είναι δύσκολα: το μαγαζί πάει τρένο και δεν υπάρχει ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Ίσως σε κάποια ειδική περίσταση, αλλά δε μού είναι εύκολο να πάω εγώ εκεί γενικά.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι είναι άνω του Κ.
Ο χώρος μικρός και μίνιμαλ. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ετοιμαστές του sushi βρίσκονται πίσω από μια μεγάλη γυάλινη βιτρίνα μπροστά σου, σα να είναι σε κάποιο εργαστήριο, αλλά δε μπορείς να τους μιλήσεις ή να τους ακούσεις (φυσικά). Λίγο γυάλα η φάση, σοβαροί αυτοί..
Το σέρβις πολύ λεπτολογικό και ευαίσθητο. Γενικά οκ, πάντως. Ο κατάλογος μίνιμαλ, θα έλεγα. Δεν έχει combo, πράμα που δε μου αρέσει εν πρώτοις. Τεσπά, όλα οκ, αν και κάπως μαγκωμένα. Τιμές τσιμπημένες. (3 άτομα πληρώσαμε 73ε)
Δε με κέρδισε, μού φάνηκε κάπως παγωμένο και υπερβολικά μετρημένο. Και επίσης τσιμπημένο σε τιμή.
Η ατμόσφαιρα καλή, λαμπάκια, λαμπιόνια.. όμορφα ως εδώ. Το πρόβλημα ήταν ότι διάφορα άτομα από πελάτες και κάποιους του προσωπικού καπνίζανε αμέριμνα σε διάφορες φάσεις. Επίσης, μουσική ελληνικά και κάποια προς το σκυλέ.
Πήρα κρασί Νεμέα ποτήρι και ήταν οκ. Φίλοι που πήρανε κοκτέιλ διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν έλεγαν τίποτε. Το πλατώ αλλαντικών τυριών μια χαρά, επίσης και τα μπεργκεράκια. Τα τσιπς με την τρούφα είναι όντως αμαρτωλές, αλλά.. τι τα θες; 7ε η μερίδα +2ε καπέλο η τρούφα! :)
Συμπερασματικά δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω στα κοντά.
Είχε τυρόπιτα/ σπανακόπιτα κτλ. κτλ. αλλά και Κοτόπιτα. Δοκιμή της κοτόπιτας.
Καλή και μπαμπάτσικη, βαριά. Αρκετό κοτόπουλο μέσα. Όμως στα της τιμής είχε 2.
Κι επίσης Kanaat Lokantası στο Uskudar (πάλι τεράστια ποικιλία από μαγειρευτά. Εμπειρία η επίσκεψη)
Και στα 2 ισχυρό tip: πηγαίνετε μέσα στην κουζίνα και δείτε τα πιάτα, όπως κάνουμε και στην Ελλάδα.
Δοκίμασαν και οι 2 το Ζαμπόν- Κασέρι. Το έφαγαν, οκ, αλλά δήλωσαν και οι 2 ότι ήταν πολύ πολύ λαδερό (τα λάδια τρέχανε) και ότι δεν ξανάπαιρναν στα κοντά.
Δεν κατάλαβα τη διαφορά του Διπλού από το Γούβερ. Αλλά κατάφερα και πήρα ένα διπλό με την Καυτερή Σώς και διάφορα άλλα πρόσθετα, χωρίς μαγιονέζα πάντως. Η σως έκαιγε πολύ, αλλά έλεγε και πολλά! Συνολικά καλή εμπειρία, συμπαθητικό μαγαζάκι. (2.
Στα των burger, πήρα πάλι ένα Texas BBQ που είναι από οκ ως αδιάφορο, και ύστερα ένα hangover που ήταν κακό (άπειρες σάλτσες μέσα που χύνονταν, και σε λίγωναν και δεν καταλάβαινες γεύση). Στα burger, όπως και σε άλλα προϊόντα, αξίζουν κάποια παλιά στάνταρ burger τους (golden, green etc.), που είχαν πετύχει κάποτε και τα συνεχίζουν.
Ισως πάλι από νέα διεύθυνση.