στο κατάστημα Avanti
Πιτσαρία, Ηλία Πηλείδη 5, Πανόραμα, Ν. Θεσσαλονίκης
Κατά ατυχή συγκυρία πρέπει να έπιασε φωτιά στο υποκατάστημα της AVANTI PIZZA FRANCHISING IKE, στη Βαζελώνος 23, στην Καλαμαριά: https://www.thestival.gr/eidiseis/astynomika/tora-sti-thessaloniki-fotia-se-katasti/
στο κατάστημα Schweizerhaus
Μπυραρία, Prater 116, Wien, [εξωτερικό]
Το "Ελβετικό Σπίτι", ιδιοκτησίας μιας οικογένειας από την Τσεχία, σερβίρει βαρελίσια μπύρα Budweiser (την αυθεντική) και χοιρινό κότσι και άλλα παρεμφερή πιάτα.
Γεια σου nicksugar3. Για αυθεντικές βρεττόνικες κρέπες (αλμυρές ("galettes") από αλεύρι φαγόπυρου, γλυκές από αλεύρι σίτου) προτείνω οποιαδήποτε από τις παραδοσιακές κρεπερί στην Rue du Montparnasse.
στο κατάστημα ΑλατοΡίγανη
Ψητοπωλείο, Βασιλίσσης Όλγας 177, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Τις 2 τελευταίες φορές που πήρα κεμπάπ χοιρινό ήταν άνοστο, ενώ το κεμπάπ κοτόπουλο ήταν καλό.
Το ελασσονίτικο είναι οκ, μέχρι να σε μπουκώσει το -αναμενόμενα- υπερβάλλον λίπος.
στο κατάστημα #Sta kala kathoumena
Εστιατόριο, Ιερά Οδός 25-29, Γκάζι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Εδώ έφαγε η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου μετά την 5άρα στο Καζακστάν (μάλλον όχι τυχαία η επιλογή του μαγαζιού): https://www.protothema.gr/sports/article/1480053/deipno-tis-ethnikis-sto-estiatorio-sta-kala-kathoumena-prin-ton-teliko-me-tin-georgia-video/
στο κατάστημα Αναψυκτήριο Ντολτσό
Καφενείο, Ορεστιάδος 51, Καστοριά, Ν. Καστοριάς
Συμπαθητικό μαγαζάκι, αξίζει κυρίως για την προνομιακή του θέση δίπλα στη λίμνη για ένα ουζάκι/τσιπουράκι με τυπικό καφενειακό μεζέ (τουρσί, σκουμπρί, ροζ ταραμοσαλάτα, γίγαντες και τα συναφή).
στο κατάστημα Wafflemeister
Λοιπά, 369 Oxford Street, London, [εξωτερικό]
Αναμνήσεις γλυκόπικρες από το τελευταίο μου ταξίδι στο Λονδίνο πριν από 10 και βάλε χρόνια: βάφλες στο χέρι λεπτές αλλά νόστιμες φορτωμένες με διάφορα (σοκολάτα, φρούτα, ξηρούς καρπούς κλπ).
στο κατάστημα Αρισμαρί και Βάρσαμο
Ταβέρνα, Λυσιμάχου Καλοκαιρινού 10, Ηράκλειο, Ν. Ηρακλείου
Πέρυσι είχα οργανώσει εδώ μια μεγάλη οικογενειακή σύναξη (>20 άτομα) και ήταν όλα τα φαγητά και οι μεζέδες σωστά φτιαγμένα και νόστιμα και συνοδευόμενα από εύγεστο χύμα λευκό κρασί και ευκολόπιοτη ρακή. Οι τιμές μου είχαν φανεί πολύ λογικές και το προσωπικό και ο ιδιοκτήτης πολύ εξυπηρετικοί. Είχαμε καθίσει στα πολύ ευχάριστα εξωτερικά τραπέζια της πλατείας Ιστορικού Μουσείου. Το προτείνω.
στο κατάστημα Gasthaus Pöschl
Εστιατόριο, Weihburggasse 17, Wien, [εξωτερικό]
Αναμένω από το μέλος κροκοτομ λεπτομέρειες για τα εικονιζόμενα εδέσματα και τη γενικότερη ατμόσφαιρα του μαγαζιού, στο οποίο συχνάζουν και ντόπιοι Βιεννέζοι.
στο κατάστημα Τα 5Φ
Μαγειρείο, Διοχάρους 31, Αθήνα, Ν. Αττικής
Πολύ τίμιο μαγειρείο, με αρκετές επιλογές σε μαγειρευτά και "της ώρας", σε μπαμπάτσικες μερίδες. Κερνάνε πάντα μια σαλάτα και εξυπηρετούν με χαμόγελο. Ο λογαριασμός γίνεται στο μιλητό και κινείται σε λογικά επίπεδα.
στο κατάστημα Κρόνος
Ταβέρνα, Γεωργίου Βαφόπουλου 30, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Λαοσύναξη κοπής βασιλόπιτας: γύρος, σουτζουκάκια, μπριζόλες και λοιπά εδέσματα ικανοποιητικά. Χύμα κρασί, λευκό και ροζέ, ευκολόπιοτο. Και τα κερασμένα γλυκάκια μια χαρά. 18 και κάτι ευρώ το κεφάλι.
στο κατάστημα Ο Πλάτανος
Ταβέρνα, Περιστερά, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγαμε 4 άτομα πριν κανά μήνα. Τίμιο φαγητό ψησταριάς χωριού σε λογικές τιμές. Δεν πήγαμε Κυριακή με τον χαμό, πήγαμε χαλαρά Σάββατο μεσημέρι: πολύ καλή εξυπηρέτηση, κρέατα και σαλατικά δικά τους, πατάτες σπιτικές πολύ νόστιμες, παϊδάκια και λοιπά κρεατικά μια χαρά.
στο κατάστημα Café Weimar
Εστιατόριο, Währinger Str. 68, Wien, [εξωτερικό]
Παραδοσιακό βιεννέζικο καφέ-εστιατόριο διακοσμημένο σε στυλ Αρ Νουβό, κοντά στην Volksoper, στέκι καλλιτεχνών και θεατρόφιλων, ό,τι πρέπει για τσίμπημα πριν ή μετά από μια παράσταση.
στο κατάστημα Κορωνίς
Μεζεδοπωλείο, Θεμιστοκλή Σοφούλη 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Σε πρόσφατη μεσημεριανή επίσκεψη η πλειοψηφία των πελατών ήταν μεγάλης έως πολύ μεγάλης ηλικίας (πιθανώς θαμώνες του μαγαζιού υπό την προηγούμενη διεύθυνση). Τα θαλασσινά στα διπλανό τραπέζι έμοιαζαν (και μύριζαν) καλά, εμείς ωστόσο επιλέξαμε κρεατικά: κεφτεδάκια που ήταν σαν σπιτικά και ήταν αφράτα και σπετζοφάι που ήταν με χωριάτικο λουκάνικο (όπως πρέπει) και μια χαρά πλούσια σάλτσα με πιπεριές για το απαραίτητο βούτημα. Η σαλάτα (δεν θυμάμαι όνομα) είχε πρασινάδες, κατσικίσιο τυρί, συκομαΐδα, και το-δυστυχώς πανταχού παρόν- μπαλσάμικο. Οι μερίδες ήταν μεσαίου μεγέθους. Το περιβάλλον είναι ευχάριστο και το σέρβις από νέα παιδιά ήταν ευγενικό. Για τα παραπάνω (συν ψωμί και νερό) ο λογαριασμός ήταν 27 ευρώ.
Σε πιθανή επόμενη επίσκεψη θα δοκιμάσω και τα θαλασσινά.
στο κατάστημα Café Sperl
Εστιατόριο, Gumpendorfer Strasse 11, Wien, [εξωτερικό]
Σε αυτό το παραδοσιακό βιεννέζικο καφέ έχουν γυριστεί σκηνές από τις ταινίες "Πριν το Ξημέρωμα" & "Μια Επικίνδυνη Μέθοδος" και από την μίνι σειρά "Οι Άνεμοι του Πολέμου".
Καλημέρα σε όλους. Όποιος γνωρίζει ταβέρνες ή εστιατόρια σε Ανατολική Θεσσαλονίκη και Καλαμαριά που έχουν-επιβεβαιωμένα- πρόσβαση σε ΑΜΕΑ παρακαλώ να τα αναφέρει. Ευχαριστώ.
στο κατάστημα Κρόνος
Ταβέρνα, Γεωργίου Βαφόπουλου 30, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Η δική μου χθεσινή μεσημεριανή εμπειρία, ως αντίστιξη σε αυτήν του Piroski, είχε ως εξής: Για 4 άτομα, 1/2 σαλάτα Κρόνος, μία ποικιλία αλοιφές, 2 πατάτες, 1 φέτα ψητή στο πήλινο, 1 γύρο, 1 παντσέτες (μπόλικες και ευτυχώς όχι παραψημένες) και 2 σουτζουκάκια, μαζί με ένα μισόκιλο χύμα ροζέ. Λόγω κρυολογήματος δεν κατάλαβα μεγάλη γευστική ένταση στα σουτζουκάκια, αλλά γενικά ήταν όλα ικανοποιητικά (ο γύρος ξεχώρισε όπως πάντα και έφτασε πρώτος από τα κυρίως στο τραπέζι). Το σερβίρισμα είχε καλό ρυθμό και βοηθούσαν όλοι (και ο Σωκράτης). Έριξα και μερικά κέρματα στο τζουκ μποξ, μια που καθόμασταν δίπλα του. Μια χαρά και τα κερασμένα γλυκά (καζάν ντιπί και πορτοκαλόπιτα). Ο λογαριασμός και η πληρωμή με κάρτα έγιναν κανονικά.
Υγ1: οι κολοκυθοκεφτέδες είναι πάντα μικροσκοπικοί και μισοκαμένοι.
Υγ2: έχω περιμένει κι εγώ κανένα μισάωρο για μερίδα γύρο, όταν έπεσαν πολλές παραγγελίες μαζεμένες από την πελατεία.
στο κατάστημα Checco er Carettiere
Ταβέρνα, Via Benedetta 10, Trastevere, Roma, [εξωτερικό]
Από την αυτοβιογραφία του Έννιο Μορρικόνε: "Στο τέλος του 1963, μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού. «Καλημέρα, το όνομά μου είναι Σέρτζο Λεόνε..» Είπε ότι ήταν σκηνοθέτης...μόλις τον είδα στο κατώφλι του σπιτιού μου, κάτι στη μνήμη μου ενεργοποιήθηκε αμέσως: ο άνθρωπος αυτός έμοιαζε με ένα παιδί με το οποίο έκανα παρέα στην Τρίτη Δημοτικού. Τον ρώτησα, «Είσαι ο Λεόνε από το Δημοτικό;» Και μου απάντησε «είσαι ο Μορρικόνε που πηγαίναμε βόλτα στην Λεωφόρο Τραστέβερε;»...Περάσαμε όλο το απόγευμα και το βράδυ μαζί. Βγήκαμε για δείπνο στο Tραστέβερε, στον Φιλίππο, ή αλλιώς Καραγωγέα, όπως ήταν το ψευδώνυμο του φίλου και συμμαθητή μας που είχε κληρονομήσει την ταβέρνα του πατέρα του, του Κέκο. Ο Σέρτζο μου έκανε το τραπέζι..."
Κι έτσι, σε αυτή την ταβέρνα του Τραστέβερε, γεννήθηκε η πιο επιτυχημένη συνεργασία στην ιστορία του κινηματογράφου ανάμεσα στον σκηνοθέτη Σέρτζο Λεόνε και τον μουσικοσυνθέτη Έννιο Μορρικόνε με δημιουργήματά τους μερικά από τα εμβληματικότερα "Spaghetti Western": https://youtu.be/yyV_eb3p3Zw?si=vzrE899Dq9mOfxwo
στο κατάστημα Trześniewski
Fast food, Dorotheergasse 1, Wien, [εξωτερικό]
Ο γεννημένος στην Κρακοβία Franciszek Trześniewski ξεκίνησε την επιχείρηση το 1902, προσφέροντας μια μεγάλη γκάμα από φρεσκοφτιαγμένα ανοιχτά σάντουιτς.
στο κατάστημα Eissalon Tichy
Λοιπά, Reumannplatz 13, Wien, [εξωτερικό]
Ιδρυθέν από τους Kurt και Marianne Tichy, θεωρείται ο "ναός του παγωτού" της Βιέννης. Το 1967 ο Kurt εφηύρε μια από τις πιο διάσημες δημιουργίες του, τα Eismarillenknödel (=παγωμένη μπάλα βανίλιας με γέμιση βερίκοκο και επικάλυψη φουντούκι) της οποίας τη διαδικασία παραγωγής κατοχύρωσε λίγο αργότερα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
στο κατάστημα Il Vero Alfredo
Εστιατόριο, Piazza Imperatore Augusto 30, Roma, [εξωτερικό]
Όπως αναφέρει στον ιστότοπό του, αποτελεί τη συνέχεια του αρχικού καταστήματος της Via Della Scrofa(το οποίο είχε πωληθεί σε άλλους ιδιοκτήτες), και κατέχει την αυθεντική συνταγή για "Fettuccine all’Alfredo" του Alfredo Di Lelio.
στο κατάστημα Checchino dal 1887
Ταβέρνα, Via di Monte Testaccio 30, Roma, [εξωτερικό]
Στο εστιατόριο αυτό επινοήθηκε το παραδοσιακό-πλέον- πιάτο "Coda alla vaccinara" (βοδινή ουρά στιφάδο με διάφορα λαχανικά και κόκκινο κρασί). Η λέξη "vaccinaro" αναφέρεται στον χασάπη ή εκδοροσφαγέα των βοοειδών, οι οποίοι λάμβαναν ως "πληρωμή" την ουρά του ζώου που θεωρούνταν κατώτερης ποιότητας κρέας.
στο κατάστημα Meissl & Schadn
Εστιατόριο, Schubertring 10-12, Wien, [εξωτερικό]
Ήταν Σεπτέμβριος, με καλό καιρό, και βρισκόμουν σε ένα μοναχικό ταξίδι στην αγαπημένη μου Βιέννη κι εδώ ήταν από τις λίγες επιλογές μου για φαγητό αργά το βράδυ (μετά από κοντσέρτο). Η σούπα σερβιρίστηκε περιχύνοντας τον βελουτέ ζωμό σε ένα βαθύ πιάτο με ψιλοκομμένα λαχανικά. Το κυρίως πιάτο ήταν το Zwiebelrostbraten mit Braterdäpfeln (βοδινό ψητό της κατσαρόλας με τηγανητές ροδέλες κρεμμυδιού και γαρνιτούρα ψητές πατάτες). Παρήγγειλα και 2 ποτήρια λευκό κρασί (hauswein) και καφέ στο τέλος. Δεν κατάλαβα πώς ακριβώς ο λογαριασμός έφτασε κοντά στα 60 ευρώ. Το περιβάλλον ήταν ευχάριστο, με διακριτική πολυτέλεια και το σέρβις με άψογο επαγγελματισμό.
Λειτουργεί από το 2017 ως αναβίωση του παλαιότερου ομώνυμου εστιατορίου (και ξενοδοχείου) - ευρισκόμενου στη γωνία Neuer Markt & Donnergasse- το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς το 1945, από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τιμώντας την παράδοση του διάσημου προγόνου του σερβίρει (και) την προπολεμική σπεσιαλιτέ: βιεννέζικο σνίτσελ τηγανισμένο σε λαρδί και γαρνιρισμένο με βραστό αυγό, αντσούγιες, κάππαρη, φέτες λεμονιού, εσαλότ και μαϊντανό.
στο κατάστημα La Bruschetta e...
Ταβέρνα, Via Sardegna 39, Roma, [εξωτερικό]
Έχει ωραία ατμόσφαιρα, δείχνει παραδοσιακό ιταλικό, έχει ξυλόφουρνο, έχει χειροποίητα γλυκά και τα φαγητά του ήταν νόστιμα και το κρασί καλό. Εκεί που μας τα χάλασε ήταν στο λογαριασμό με τις εξωφρενικές χρεώσεις (και επιπλέον χρέωση για το σέρβις) και τελικά το γεύμα μας , μάς κόστισε σχεδόν 90 ευρώ.
στο κατάστημα Mare e Monti
Εστιατόριο, Ελευθερίου Βενιζέλου 13, Πανόραμα, Ν. Θεσσαλονίκης
Η αδυναμία μου στο συγκεκριμένο (καλό και ακριβό) εστιατόριο βρίσκεται στα Antipasti: Τυρί πεκορίνο με μέλι, καρύδια και κανέλα στο φούρνο. Ο συνδυασμός της αλμύρας του πεκορίνο με τη γλύκα του μελιού μου είναι πολύ οικείος (Κρητικός γαρ...) και απολαυστικός.
Οι τιμές είναι τσιμπημένες αλλά το γευστικό αποτέλεσμα και το αρμονικό περιβάλλον(χώρος και μουσική) σε αποζημιώνει.
Η βραδιά καρμπονάρας (είχα πάει μια φορά) έχει το γούστο της ως διαδικασία.
Κι εγώ, όπως λέει ο dokimastis, είμαι συχνά τουρίστας στην πόλη που μένω, και το δοκίμασα 1 φορά. Η γνώμη μου είναι ίδια με του Piroski για το διεκπεραιωτικό - αν και μετριοκαλό- φαγητό σε τιμές κέντρου.
στο κατάστημα Η κραυγή του γλάρου
Ψαροταβέρνα, Γαμβέτα 41-43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μεσημεριανό φαγάκι επί τόπου: 1 πικάντικη (χειροποίητη. καλή), 1 ταραμάς ημί-ροζ(!) (οκ), 1 πατάτες(οκ), 2 μερίδες κολιοί φρέσκοι και νόστιμοι (1 στο τηγάνι και 1 στη σχάρα) και 1 τσίπουρο Τσιλιλή. Χορτάσαμε με το παραπάνω και δώσαμε γύρω στα 33-34 ευρώ.
Μεσημεριανό τσίμπημα επί τόπου με 2 μερίδες μπακαλιάρο, 1 πατάτες, 1 σκορδαλιά, 1 καυτερή πιπεριά, 1 αγγουροντομάτα, 2 ψωμιά και 1 ρετσίνα: σύνολο 38 ευρώ. Είχαμε πολύ καιρό να τον τιμήσουμε και το ευχαριστηθήκαμε.
στο κατάστημα Ελληνικόν
Γυράδικο, Κασομούλη 101, Αθήνα, Ν. Αττικής
Συμπαθητικό συνοικιακό γυράδικο: μικρού μεγέθους χοιρινός γύρος (καλός) και κοτόγυρος, "καλαμάκια", τζατζίκι (καλό)στάνταρ στην πίτα, αθηναϊκές ποσότητες κρέατος (= θες 3 για να χορτάσεις). Για τη γειτονιά είναι μια χαρά.
στο κατάστημα Τρύπια Βάρκα
Ψαροταβέρνα, Παραλία Μεγάλο Καβούρι, Βουλιαγμένη, Ν. Αττικής
Σύμφωνα με τον ιστότοπο της επιχείρησης αποτελεί αναβίωση της περίφημης ομώνυμης ταβέρνας του κινηματογραφικού "Γύλου" (Βασίλης Αυλωνίτης) από την κωμωδία "Η Σωφερίνα".
Σας ξαναθυμίζω τη σπαρταριστή σκηνή του δικαστηρίου με τον Αυλωνίτη και τον Παπαγιαννόπουλο να δίνουν ρεσιτάλ γέλιου: https://youtu.be/dcCHABn1gEs?si=LqwvpliLmB6i7T0a
στο κατάστημα Kritikos
Εστιατόριο, Λεωφόρος Νίκης 3, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μία φορά έχω φάει εδώ μεσημεριανό και έφυγα με πολύ κακές εντυπώσεις: τα καλαμαράκια ήταν μικρή μερίδα και η μακαρονάδα με γαρίδες (λευκή) ήταν φτιαγμένη με μαργαρίνη. Οι τιμές του δεν δικαιολογούν με τίποτα τα παραπάνω.
στο κατάστημα Άμπακος
Ταβέρνα, Κωνσταντίνου Καραμανλή 19, Κοζάνη, Ν. Κοζάνης
Τρεις επισκέψεις ως τα τώρα. Στην πρόσφατη (προχθεσινή) δοκιμάσαμε μοσχαρίσιο φιλέτο και μοσχαρίσια κόντρα μπριζόλα. Πολύ καλή ποσότητα, πολύ καλή πρώτη ύλη, ωραίο μαρινάρισμα και ψήσιμο όπως ζητήθηκε. Η σαλάτα δεν ξεχώρισε γευστικά. Το ποτήρι κρασί Merlot/Syrah "Δανάη" Ακροθέα ήταν ευκολόπιοτο. Τιμές αναμενόμενες για steak house, αλλά όχι υπερβολικές.
στο κατάστημα Ζέφυρος
Ταβέρνα, Κωνσταντίνου Καραμανλή 4, Κοζάνη, Ν. Κοζάνης
Κλασσική περίπτωση του είδους της μεγάλης οικογενειακής ταβέρνας κατάλληλης για γάμους-βαφτίσεις και άλλες πολυπληθείς συνεστιάσεις. Διαθέτει αχανή εσωτερικό χώρο και μικρότερο εξωτερικό χώρο. Μεγάλος κατάλογος, έχει και κρεατικά και θαλασσινά και έχει ποικιλία σε ορεκτικά και σαλάτες. Εξυπηρέτηση αρκετά καλή, τιμές λογικές, ποιότητα και ποσότητα στο φαγητό ικανοποιητική έως καλή. Δεν απογοητεύει ούτε ενθουσιάζει.
στο κατάστημα Τρύφων
Μεζεδοπωλείο, Καλλονή, Λέσβος, Ν. Λέσβου
Ανέσυρα γευστικές μνήμες από το φανταρικό μου στην Καλλονή Λέσβου (στον Πετσοφά): κάθε βράδυ εξόδου μαζευόμασταν στο καφε-μεζεδοπωλείο του Δανδούλη και δίναμε παραγγελία για σπιτικά κεφτεδάκια και τη σπέσιαλ θηριώδη ομελέτα του που είχε μέσα της Παναγιάς τα μάτια (όπως η ανδριώτικη φρουτάλια). Και μετά χορτάτοι κουβεντιάζαμε περί ανέμων και υδάτων (μπάλα, πολιτική, κουτσομπολιά κλπ).
Μαγαζί με μεγάλη ιστορία-από το 1945- στη γωνία Φωκίωνος Νέγρη και Επτανήσου. Αρχικά λειτουργούσε ως καφε-ζαχαροπλαστείο που το τιμούσαν ηθοποιοί, λογοτέχνες και bon vivant για να γευτούν τους καφέδες και τις πάστες του. Είναι μάλιστα το μέρος όπου επινοήθηκε η σοκολατένια πάστα "Σεράνο" προς τιμήν της Χιλιανής σοπράνο Ροζίτα Σεράνο, που μάγευε με τις εμφανίσεις της στα καμπαρέ της πόλης την αφρόκρεμα της Αθήνας της δεκαετίας του ‘50 (και είχε και ένα φλογερό ειδύλλιο με τον "Γέρο της Δημοκρατίας" Γεώργιο Παπανδρέου!).
στο κατάστημα Harvest
Bar-Restaurant, Αιόλου 64, Αθήνα, Ν. Αττικής
Καθίσαμε για καφέ και πρόχειρο τσίμπημα. Η ιδιοκτησία έχει σχέση με Ισπανία οπότε ο κατάλογος δίνει έμφαση σε ισπανικά πιάτα , έχει όμως και άλλες επιλογές. Πολύ καλά τα Huevos Dos Picos (ποσαρισμένα αυγά με πατάτες και Jamon Iberico) και τα λιγάκι πειραγμένα Eggs Benedict.
στο κατάστημα ΑΓΟΡΑ
Bar-Restaurant, Χρήστου Βουρνάζου 31, Αθήνα, Ν. Αττικής
Πολύ καλή σαλάτα Caesar's , πολύ καλή Ελληνική σαλάτα σε κρίθινη φωλιά παξιμαδιού, παστιτσάδα με κόκκορα και σκιουφιχτά συμπαθητική (λιγοστό το κρέας), ροζέ ημίξηρο "Δανάη" ευκολόπιοτο, μια χαρά το σέρβις, τιμές ανεβασμένες, ανάλογες με τη θέση και το περιβάλλον του καταστήματος. Αξίζει μια επίσκεψη.
στο κατάστημα Λέντζος
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Κρησίλα 1, Παγκράτι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Με την άδεια του Χρήστου Λέντζου οι σημερινοί ιδιοκτήτες αναβίωσαν το θρυλικό όνομα "Λέντζος" τιμώντας το θρυλικό καφέ-ζαχαροπλαστείο με τον ιδιαίτερο φραπέ (πατέντα του αρχικού ιδιοκτήτη).
στο κατάστημα Λέντζος[νεκροταφείο]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Κρησίλα 1, Παγκράτι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Εδώ στεγαζόταν το θρυλικό καφέ-ζαχαροπλαστείο του Χρήστου Λέντζου, από το 1971 έως το 2013 (οπότε και εκλεισε λόγω χρεών). Η πατέντα του ιδιοκτήτη με τον φραπέ έκανε το καφέ αστικό θρύλο και το ταπεινό Παγκράτι διάσημο σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έγινε μέχρι και τραγούδι από τον Μανώλη Ρασούλη Kathomouna Stou Ledzou
Επίσκεψη προ διμήνου. Οι εντυπώσεις μας:
Φαγητό: αποδεκτό/αξιοπρεπές και σε ικανοποιητικό μέγεθος οι μερίδες (παίζει και με κρεατικά και με θαλασσινά, εμείς δοκιμάσαμε τα πρώτα)
Τοποθεσία: πλάι στο κύμα.
Εξυπηρέτηση: καλή.
Τιμές: καλές.
στο κατάστημα Εβόρα
Εστιατόριο, Διογένους 11-13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το μαγαζί συνολικά (φαγητό, κρασί, περιβάλλον, μουσική, σέρβις) μου άρεσε σε 2 επισκέψεις με μεγάλη παρέα. Το περέκ είναι πραγματικά καλό, οι σαλάτες και τα ορεκτικά πρωτότυπα και από τα κυρίως η αδυναμία μου είναι τα μοσχαρίσια μάγουλα με νιόκι και γαλοτύρι.
στο κατάστημα Σχινοκάψαλα
Μεζεδοπωλείο, Δελφών 167, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρώτη φορά που κάτσαμε/μέσα, μαθές, να φάμε/ ταχιά μας εσερβίρανε/ γιατί είδαν πως πεινάμε.
Με τη μυζήθρα πιπεριές/με τα βραστά σαλάτα/ξυδάτα τα λουκάνικα/με πιπεριές σφουγγάτα.
Με χόντρο τους ντολμάδες τους/ είχανε καμωμένους/ τους είχαν κάνει νόστιμους /καλά μαγειρεμένους.
στο κατάστημα Η κραυγή του γλάρου
Ψαροταβέρνα, Γαμβέτα 41-43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το μαγαζί είναι τίμιο, καθαρό, εξυπηρετικό και λαϊκό (με την καλή έννοια) και με καλή σχέση ποιότητας-τιμής γι' αυτό που προσφέρει. Δείγμα φιλικής εξυπηρέτησης: " Μπορείς να μου φτιάξεις τις σαρδέλες στο τηγάνι;" " Βεβαίως, το μόνο εύκολο".
Το σέρβις είναι "ό,τι να ΄ναι", δε φέρνουν απόδειξη, παρά μόνο δελτίο παραγγελίας, και- όλως τυχαίως- το POS παρουσιάζει επανειλημμένα δυσλειτουργία, οπότε η πληρωμή με μετρητά καθίσταται υποχρεωτική.
Στα θετικά της πρόσφατης επίσκεψης: το ευγενικό σέρβις, ο γνωστός πολύ καλός βοδινός ζωμός με διάφορα συνοδευτικά, η παραδοσιακά φτιαγμένη Martinigansl ("Χήνα του Αγίου Μαρτίνου", ψητή, με γλυκό κόκκινο λάχανο και serviettenknödeln) και το παραδοσιακό επιδόρπιο Maronireis ("μακαρόνια" από κάστανο με κρέμα σαντιγί).
Στα αρνητικά η υπερβολικά ακριβή τιμή για το πολύ εύγευστο χύμα κόκκινο housewine (25 ευρώ το μισόλιτρο).
στο κατάστημα Bristol Lounge & Bar
Bar-Restaurant, Kärntner Ring 1, Wien, [εξωτερικό]
Ξεκινώντας από το πρωινό: η ποικιλία, η ποιότητα και η εξυπηρέτηση ήταν εξαιρετικές: ενδεικτικά όλα τα πιάτα με αυγά -πλην των βραστών- παρασκευάζονταν τη στιγμή της παραγγελίας κατά την επιθυμία του πελάτη (χτυπητά, ομελέτα, ποσέ, benedict, κ.ο.κ). Στη στιγμή ετοιμάζονται και προσφέρονται και οι αυστριακές κρέπες (Palatschinken).
Στο μεσημεριανό γεύμα δοκίμασα το Kalbsrahmbeuschel, παραδοσιακό πιάτο με μοσχαρίσια εντόσθια (πνευμόνια, καρδιές, σπλήνα, γλώσσα) εμπλουτισμένο με ζωμό γκούλας και με κρέμα γάλακτος και συνοδευόμενο με Semmelknödel. Ήταν νόστιμο αλλά αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν το υπέροχο Kaiserschmarrn που φάγαμε ως επιδόρπιο - ίσως το καλύτερο από όσα έχω γευτεί στη Βιέννη.
Στο δείπνο οι επιλογές ήταν κλασσικές: Ορίτζιναλ βιεννέζικο σνίτσελ (μοσχάρι) με βραστές πατάτες και ανάμεικτη σαλάτα (η οποία είχε και ένα ελαφρύ δροσιστικό dressing με βασιλικό & ελαιόλαδο), και για επιδόρπιο ζεστό Apfelstrudel με κρέμα σαντιγί.
Σε χαμηλή ένταση, σαν "μουσικό χαλί" παίζει ήρεμη τζαζ μουσική που δένει ιδανικά με τον αρτ ντεκό εσωτερικό διάκοσμο. Οι τιμές είναι υψηλές (όπως σε όλα τα καλά εστιατόρια της Βιέννης), αλλά τις κρίνω αντάξιες της συνολικής εξαιρετικής εμπειρίας (συμπεριλαμβανομένου του σέρβις).
στο κατάστημα Mastrociccia
Ταβέρνα, Via del Governo Vecchio 76, Roma, [εξωτερικό]
Στις κατεξοχήν τουριστικές γωνιες της Ρώμης το αναμενόμενο είναι να συναντήσετε κατά κύριο λόγο τουριστικά φαγαδικα, όπου το φαγητό δύσκολα θα ξεπεράσει τη βάση. Κάποια απ αυτά έχουν στόχο το πορτοφόλι σας και κάποια άλλα θα σας σεβαστούν ως πελάτη: το Mastrociccia ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Ειδικεύεται στις pinse (τον αρχαίο ρωμαϊκό "πρόγονο" της πίτσας) που παρασκευαζονται τη στιγμή της παραγγελίας σε φούρνο με ξύλα και παράλληλα σερβίρει πολλά χαρακτηριστικά πιάτα από τις καθαυτό ρωμαϊκες σπεσιαλιτέ.
Οι εκτελέσεις των πιάτων ηταν συμπαθητικές και οι ποσότητες επαρκείς. Οι τιμές στα πρώτα πιάτα κυμαίνονται από 9 - 12 ευρώ και στα δευτερα από 14 - 22. Οι pinse τιμώνται γύρω στα 10 ευρώ. Το ένα μπουκάλι λευκο κρασί που ήπια, αφού κατάφεραν να το ανοίξουν με την τριτη προσπάθεια (θρυμματιζοταν ο φελλός) δεν το χρέωσαν στον λογαριασμό. Λίγα σπιτικά γλυκά και ο προβλεπόμενος espresso για τη χώνεψη και το δείπνο έκλεισε με εύθυμη διάθεση και κερασμένα σφηνάκια. Οι σερβιτόροι ήταν γρήγοροι και εξυπηρετικοί, με την επιθυμητή-ιταλικού στυλ - λαικοτητα και τα περιορισμένα ιταλικά μου τους άρεσαν πολύ περισσότερο από την αγγαρεία που κατά βάθος κάνουν να συνεννοουνται με τους τουρίστες στα αγγλικά.
Ύστερα από το θέατρο/ περάσαμε εδώ ωραία / με μπύρες και λουκάνικα/ και εκλεκτή παρέα. Και πατατούλες πήραμε/και χοιρινά κοψίδια/ και μια χωριάτικη μαζί/ μα και κοτοπαϊδια. Πολλές προπόσεις κάναμε/ για της χρονιάς το πέρας/του πρέπει να ξανάρθουμε /σαν θα μας φέρει ο αέρας.
Έχει μεγάλο κατάλογο με επιλογές για πρωινό (μέχρι τις 2μμ), σνακ, σαλάτες, ζυμαρικά, γλυκά κ.α.
Τα γλυκά ήταν φρέσκα και ικανοποιητικά σε γεύση. Η νεο-παραδοσιακή στραπατσάδα, εντός ψωμιού brioche, (πρωινό) ήταν μια χαρά, οι αλμυρές αυγόφετες διεκπεραιωτικές, τα pankakes με σιρόπι σφενδάμου σχεδόν κλασσικά.
Η διακόσμησή του μου αρέσει, έχει πολλά στοιχεία ρετρό και σπιτικής ατμόσφαιρας. Όσο για τις τουαλέτες , επιβάλλεται μια επίσκεψη, όχι για χρήση αλλά για χάζι.
στο κατάστημα Παραστιές
Ταβέρνα, Γεωργίου Παπανδρέου 60, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ο Μανωλιος ο σύντεκνος/ τραπέζι όταν θα στρωσει /έχει την Κρήτη στο χαρτι/ ορμηνια που 'χα δώσει.
Ζυγουρι επήρα τηγανια/με μπόλικο ζουμακι/και μέσα πατατουλα οφτη/και στην κορφή τυράκι.
Στη σχαρα το κοτοπουλο/μαστορικα ψημένο/με συντροφιά γλυκό πουρέ / και σως περιχυμενο.
Χορτοπιτακια για μεζέ /με ξυγαλο παρεα/και τη σαλάτα Παραστιες/που ναι κι αυτή ωραία.
Σαν πάντα το σφουγγατο του/εγώ το παραγγέλνω /τρώω και σκάω με το μισό /το άλλο στο σπίτι παιρνω.
Ρακή την πίνω άφθονη /τη φέρνει παγωμενη/και μέσα στο ποτήρι μου/περίσσευμα δε μένει!
Οι λουκουμάδες κερασμα/δίχως αυτούς δεν κάνει /μόλις ζητάς λογαριασμό /τους βάζει στο τηγάνι!
στο κατάστημα Crêperie le petit Josselin
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, 59 Rue du Montparnasse, Paris, [εξωτερικό]
Καλημέρα φίλε dokimastis. Σωστά το έθεσες. Δεν είχα πιάσει το συσχετισμό στο πρώτο σου αχόλιο.
To παρακάτω link επιβεβαιώνει την άποψή σου:
https://trip101.com/article/the-1001-crepes-of-rue-du-montparnasse-a-light-meal-in-paris
στο κατάστημα Crêperie le petit Josselin
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, 59 Rue du Montparnasse, Paris, [εξωτερικό]
Αγαπητέ dokimastis ο βασικός λόγος για τον οποίο οι κρεπερί χαρακτηρίζονται ως βρεττονικες, είναι επειδή οι κρέπες επινοήθηκαν- στη μορφή που τις ξέρουμε- στη Βρεττάνη και απο κει εξαπλώθηκαν στην υπόλοιπη Γαλλία. Επιπλέον, όπως σίγουρα πρόσεξες στο μενού, οι αλμυρές κρέπες αποκαλούνται "galettes" - και φτιάχνονται με αλεύρι από φαγόπυρο- και "crêpes" ονομάζονται οι γλυκιές κρέπες που φτιάχνονται από σιτάλευρο.
στο κατάστημα Σχινοκάψαλα
Μεζεδοπωλείο, Δελφών 167, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Κάτσαμε κι ήπιαμε ρακή/πήραμε πέντε πιάτα /ντελογο μας τα σερβιρε/ σαβορε και σφουγγατα.
Σαλατα σαν του κύρη μου/με μπόλικη γλυστριδα/ βοσκοπιτα και ξυγαλο/μπαμπατσικη μερίδα.
Φάγαμε κι ήπιαμε καλα/ και πήραμε και σπίτι /για τέτοια μεζεδαδικα /φημίζεται η Κρήτη!
Βρε παιδιά, προφανώς το σωστό εννοιολογικά είναι "λουκανικο-πιτα", άσχετα αν στον προφορικό λόγο υπέστη σύμπτυξη σε "λουκανο-πιτα" επειδή είναι λέξη μακρυνάρι.
στο κατάστημα The Lobby
Λοιπά, Skodsborg Strandvej 139, Skodsborg, [εξωτερικό]
Ήτανε βράδυ κι έκανε κρύο, αν κι ήταν Μάης(σαν καλή ώρα), μόλις μας έφεραν με τ' αυτοκίνητο και καταλύσαμε στο spa - ξενοδοχείο . Μικρο γκρουπακι, με συναδέλφους, ας πιούμε κάτι εδώ στο lobby, λέμε κι αράξαμε στους καναπέδες. Ρωτάω τότε τον σερβιτόρο αν θα μπορούσαμε να παραγγείλουμε και κάτι να φάμε. Οχι, δεν μπορείτε, μου απαντά και μένω άναυδος. Αμέσως μετά μας φέρνει εντυπωσιακα σερβίτσια με καλύμματα, τα αφαιρεί και αντικριζουμε το μεγαλύτερο club sandwich που έχω δει ποτέ:πυργοειδες, τετραπατο, με ολόκληρο στήθος κοτόπουλο αρωματισμένο με κάρυ, και όλα τα συμπαρομαρτουντα, και με οδοντογλυφιδες σε μέγεθος καλαμακιου για σουβλάκι. Το σύνολο έμοιαζε αρκετό για να χορτάσει ακόμα κι έναν Γαργαντουα, ή έναν Πανταγκρυελ. Όπως καταλάβατε ήταν ήδη προγραμματισμενο το δειπνο για εμάς. Και το club sandwich δεν είχε μονάχα εμφάνιση, αλλά και γεύση!
στο κατάστημα Ντάνγκαρα
Εστιατόριο, Πλατεία Αγίου Γεωργίου 7 & Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου 26, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχει ευχάριστο περιβάλλον και ποιοτικά πιάτα. Δοκίμασα διάφορους μεζέδες και κυρίως πιάτα και μετά είχα δυσφορία γιατί ανακάτεψα τις γεύσεις. Όταν ξαναπάω θα είμαι πιο προσεκτικός. Ήταν άδειο Παρασκευή βράδυ, ενώ τα παρακείμενα φαγαδικα ήταν γεμάτα από φοιτητοκοσμο.
Και κλααααμα οι potatoholics!
https://www.newsbomb.gr/ellada/story/1296933/epimelitirio-xalkidikis-skepseis-gia-katargisi-ton-tiganiton-sovares-eleipseis-sto-ilielaio
Το ελασσονίτικο είναι οκ, μέχρι να σε μπουκώσει το -αναμενόμενα- υπερβάλλον λίπος.
https:
Η γυναίκα μου, που έχει απώτερη καταγωγή από την Ήπειρο, μου επιβεβαίωσε το ότι το κλωστάρι είναι παραδοσιακό γλυκό.
https:
Σε πιθανή επόμενη επίσκεψη θα δοκιμάσω και τα θαλασσινά.
Υγ1: οι κολοκυθοκεφτέδες είναι πάντα μικροσκοπικοί και μισοκαμένοι.
Υγ2: έχω περιμένει κι εγώ κανένα μισάωρο για μερίδα γύρο, όταν έπεσαν πολλές παραγγελίες μαζεμένες από την πελατεία.
Κι έτσι, σε αυτή την ταβέρνα του Τραστέβερε, γεννήθηκε η πιο επιτυχημένη συνεργασία στην ιστορία του κινηματογράφου ανάμεσα στον σκηνοθέτη Σέρτζο Λεόνε και τον μουσικοσυνθέτη Έννιο Μορρικόνε με δημιουργήματά τους μερικά από τα εμβληματικότερα "
Λειτουργεί από το 2017 ως αναβίωση του παλαιότερου ομώνυμου εστιατορίου (και ξενοδοχείου) - ευρισκόμενου στη γωνία Neuer Markt & Donnergasse- το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς το 1945, από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τιμώντας την παράδοση του διάσημου προγόνου του σερβίρει (και) την προπολεμική σπεσιαλιτέ: βιεννέζικο σνίτσελ τηγανισμένο σε λαρδί και γαρνιρισμένο με βραστό αυγό, αντσούγιες, κάππαρη, φέτες λεμονιού, εσαλότ και μαϊντανό.
Οι τιμές είναι τσιμπημένες αλλά το γευστικό αποτέλεσμα και το αρμονικό περιβάλλον(χώρος και μουσική) σε αποζημιώνει.
Η βραδιά καρμπονάρας (είχα πάει μια φορά) έχει το γούστο της ως διαδικασία.
https:
Σας ξαναθυμίζω τη σπαρταριστή σκηνή του δικαστηρίου με τον Αυλωνίτη και τον Παπαγιαννόπουλο να δίνουν ρεσιτάλ γέλιου: https:
Φαγητό: αποδεκτό/αξιοπρεπές και σε ικανοποιητικό μέγεθος οι μερίδες (παίζει και με κρεατικά και με θαλασσινά, εμείς δοκιμάσαμε τα πρώτα)
Τοποθεσία: πλάι στο κύμα.
Εξυπηρέτηση: καλή.
Τιμές: καλές.
Απ' το Κορδελιό στο Χαρμάνκιοϊ
που συνέβη το εξής:
https:
Με τη μυζήθρα πιπεριές/με τα βραστά σαλάτα/ξυδάτα τα λουκάνικα/με πιπεριές σφουγγάτα.
Με χόντρο τους ντολμάδες τους/ είχανε καμωμένους/ τους είχαν κάνει νόστιμους /καλά μαγειρεμένους.
https:
Στα αρνητικά η υπερβολικά ακριβή τιμή για το πολύ εύγευστο χύμα κόκκινο housewine (25 ευρώ το μισόλιτρο).
Στο μεσημεριανό γεύμα δοκίμασα το Kalbsrahmbeuschel, παραδοσιακό πιάτο με μοσχαρίσια εντόσθια (πνευμόνια, καρδιές, σπλήνα, γλώσσα) εμπλουτισμένο με ζωμό γκούλας και με κρέμα γάλακτος και συνοδευόμενο με Semmelknödel. Ήταν νόστιμο αλλά αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν το υπέροχο Kaiserschmarrn που φάγαμε ως επιδόρπιο - ίσως το καλύτερο από όσα έχω γευτεί στη Βιέννη.
Στο δείπνο οι επιλογές ήταν κλασσικές: Ορίτζιναλ βιεννέζικο σνίτσελ (μοσχάρι) με βραστές πατάτες και ανάμεικτη σαλάτα (η οποία είχε και ένα ελαφρύ δροσιστικό dressing με βασιλικό & ελαιόλαδο), και για επιδόρπιο ζεστό Apfelstrudel με κρέμα σαντιγί.
Σε χαμηλή ένταση, σαν "
Οι εκτελέσεις των πιάτων ηταν συμπαθητικές και οι ποσότητες επαρκείς. Οι τιμές στα πρώτα πιάτα κυμαίνονται από 9 - 12 ευρώ και στα δευτερα από 14 - 22. Οι pinse τιμώνται γύρω στα 10 ευρώ. Το ένα μπουκάλι λευκο κρασί που ήπια, αφού κατάφεραν να το ανοίξουν με την τριτη προσπάθεια (θρυμματιζοταν ο φελλός) δεν το χρέωσαν στον λογαριασμό. Λίγα σπιτικά γλυκά και ο προβλεπόμενος espresso για τη χώνεψη και το δείπνο έκλεισε με εύθυμη διάθεση και κερασμένα σφηνάκια. Οι σερβιτόροι ήταν γρήγοροι και εξυπηρετικοί, με την επιθυμητή-ιταλικού στυλ - λαικοτητα και τα περιορισμένα ιταλικά μου τους άρεσαν πολύ περισσότερο από την αγγαρεία που κατά βάθος κάνουν να συνεννοουνται με τους τουρίστες στα αγγλικά.
https:
Τα γλυκά ήταν φρέσκα και ικανοποιητικά σε γεύση. Η νεο-παραδοσιακή στραπατσάδα, εντός ψωμιού brioche, (πρωινό) ήταν μια χαρά, οι αλμυρές αυγόφετες διεκπεραιωτικές, τα pankakes με σιρόπι σφενδάμου σχεδόν κλασσικά.
Η διακόσμησή του μου αρέσει, έχει πολλά στοιχεία ρετρό και σπιτικής ατμόσφαιρας. Όσο για τις τουαλέτες , επιβάλλεται μια επίσκεψη, όχι για χρήση αλλά για χάζι.
Ζυγουρι επήρα τηγανια/με μπόλικο ζουμακι/και μέσα πατατουλα οφτη/και στην κορφή τυράκι.
Στη σχαρα το κοτοπουλο/μαστορικα ψημένο/με συντροφιά γλυκό πουρέ / και σως περιχυμενο.
Χορτοπιτακια για μεζέ /με ξυγαλο παρεα/και τη σαλάτα Παραστιες/που ναι κι αυτή ωραία.
Σαν πάντα το σφουγγατο του/εγώ το παραγγέλνω /τρώω και σκάω με το μισό /το άλλο στο σπίτι παιρνω.
Ρακή την πίνω άφθονη /τη φέρνει παγωμενη/και μέσα στο ποτήρι μου/περίσσευμα δε μένει!
Οι λουκουμάδες κερασμα/δίχως αυτούς δεν κάνει /μόλις ζητάς λογαριασμό /τους βάζει στο τηγάνι!
To παρακάτω link επιβεβαιώνει την άποψή σου:
https:
Σαλατα σαν του κύρη μου/με μπόλικη γλυστριδα/ βοσκοπιτα και ξυγαλο/μπαμπατσικη μερίδα.
Φάγαμε κι ήπιαμε καλα/ και πήραμε και σπίτι /για τέτοια μεζεδαδικα /φημίζεται η Κρήτη!
https:
https:
https:
Συμφέρει μακράν να πάρεις μερίδα.