Πρόκειται για μια από τις κλασικές ρουστίκ ταβέρνες του Ανηλίου, που απευθύνονται σε περαστικούς. Διαθέτει βεράντα με θέα προς το Μέτσοβο. Σκιά από δύο μεγάλες ομπρέλες. Πάρκινγκ δικό του για 4-5 αυτοκίνητα.

Αύγουστος 2024 μεσημέρι, η βεράντα σχεδόν γεμάτη με Έλληνες και Ιταλούς. Άτομα τρία, παραγγείλαμε μία χτυπητή, ένα βλαχοτύρι σαγανάκι, ένα χοιρινό κοντοσούβλι και ½ κιλό αρνίσια παϊδάκια (βλ. φωτο). Το βλαχοτύρι καταπληκτικό, το κοντοσούβλι αδιάφορο, τα «παϊδάκια» δεν ήταν παϊδάκια. Δυστυχώς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μας εξαπάτησαν παλαιότερα και στη γειτονική ταβέρνα Νιάο.

Σέρβις γρήγορο από την κυρία Μαίρη, η οποία, όταν ζητήσαμε χτυπητή (ή κοπανιστή ή τυροσαλάτα ή τυροκαυτερή, το ίδιο πράγμα είναι...) μας κοίταζε με το στόμα ανοιχτό και ύστερα από σύντομες διευκρινίσεις απαίτησε να το αποκαλούμε «τυροκαυτερή». Τιμές λογικές (βλ. κατάλογο), με μία μπίρα κι ένα νερό, σύνολο 48,00 €, δηλαδή 16 € το άτομο. Σε αντίθεση με όσα αναφέρει παρακάτω ο tsimp, σ' εμάς δεν κέρασαν τίποτε, ούτε γλυκό, ούτε φρούτο.

Το Ανήλιο από πάντα ήθελα να το επισκεφθώ, δεδομένου ότι βρίσκεται (αλλά δεν είναι τόσο γνωστό) δίπλα στο Μέτσοβο. Σε ένα άλλο, επίσης ενδιαφέρον, επίπεδο, η κοινοτική συγκρότηση & η οντολογία γύρω από ένα όνομα που στερεί το φως (στερητικό α +ήλιος), ασκεί γοητεία για το πώς υπάρχει και αναπαράγεται το χωριό μέσα στα χρόνια.

Μεγάλη παρέα, καθίσαμε στη "Θέα". Αν και μεσημέρι Κυριακής, ο κόσμος στην ταβέρνα λιγοστός (2-3 παρέες), αλλά γενικά το ίδιο ίσχυε και στο χωριό. Ό,τι θέλαμε δηλαδή, μακριά απ' την κτηνωδία των τουριστικών λεωφορείων και των πολλών αλλαλαζόντων γονέων που αναζητούν τα καμάρια τους.

Ο χώρος δεν είναι κάτι το ιδιαιίτερο, αλλά βγάζει μία θαλπωρή (βοηθά και το τζάκι), που σίγουρα τον χειμώνα (διάστημα που στο συγκεκριμένο μέρος θα κρατά αρκετούς μήνες) θα έχει πολλά να πει.

Στο τραπέζι ήρθαν πολλά. Ξεχώρισαν τα πρόβεια παϊδάκια κατά γενική ομολογία, μία γεύση που με συνοδεύει από παιδική ηλικία. Το χοιρινό κοντοσούβλι λεπτοκαμμωμένο (σαν χονδρούλη σουβλάκι), ήταν καλό αλλά προσωπικά το απολαμβάνω περισσότερο χοντροκομμένο και με κόκκαλο. Οι πατάτες χεράτες, το γαλοτύρι νόστιμο. Τα σαγανάκια έρχονται σε μαντέμι (δεν είμαι φαν, αλλά ήταν καλά), ενώ στα σαλατικά θα βρείτε ό,τι είναι εποχής. Κολοκυθάκια δεν πρόλαβα. Το ψωμί, ζυμωτό, εξαιρετικό.

Στο τέλος ήρθε γλυκό, πανακότα (?) με γλυκά του κουταλιού που φτιάχνουν οι ίδιοι. Ούτε από αυτό έφαγα.
Οι ιδιοκτήτες φιλικοί και ευγενικοί. Λόγω όχι μεγάλου φόρτου, όλα ήρθαν σβέλτα. Χωρίς να σκάσουμε και χωρίς πολύ ποτό, στα ~12€/άτομο.

Μας άρεσε και αν ποτέ ξαναβρεθώ για στάση στην περιοχή, θα το σκεφθώ/προτείνω. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα που αξίζουν δοκιμή στην περιοχή.