Πολύ ιδιαίτερος τυπάς ο Σωτήρης. Και τα κεφτεδάκια του, και τα κοψιδάκια του, και τα μανιτάρια του, ήτανε ίσως τα καλύτερα που δοκίμασα σε καφενέ. Όση ώρα γράφω το συγκεκριμένο σχόλιο με πιάνει μαύρο δάκρυ γιατί μου είχε λείψει. Τον θυμάμαι ακόμη και όταν ήτανε στο Μπιτ Μπαζαρ (και ας ήμουν μικρούλα τότενες).

Αχ. Αναμνήσεις παλιές..

Φοιτητικό στέκι, το οποίο το κρατήσαμε ως επιλογή ανάμεσα στα πολλά, έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών μας. Θυμάμαι ακόμα τα hangovers απ' τις χύμα τις ρετσίνες του. Επίσης, θυμάμαι πως είχε εκπληκτικές μελιτζάνες φούρνου, τόσο μαλακές, που μπορούσες με ένα καλαμάκι του φραπέ να τις ρουφήξεις. Υπέροχες.

Έπειτα άνοιξε δίπλα μπαράκι το οποίο συνέβαλε στην ήδη υπάρχουσα οχλαγωγία. Γενικά πολύ φασαρία, όμως όταν "άναβε" το κέφι η περιοχή ήταν γεμάτη από επιλογές για "σβήσιμο" μετά τον Σωτήρη.

Αν δεν κάνω λάθος με τα πρόσωπα, ο Σωτήρης καθόταν σε μία καρέκλα δίπλα στην πόρτα και έπινε. Δεν μιλούσε, δεν χαμογελούσε, διάβαζε, και πολύ σπάνια με αργά βήματα κάνοντας αγγαρεία σέρβιρε κανένα πιάτο. Παραξενιές.

Από την άλλη, ο αδερφός του ήταν ιδιαίτερα διδαχτικός με τους πελάτες τους οποίους ζάλιζε με ανέκδοτα. Τις περισσότερες φορές έκανα ότι γελούσα... Προς τα τέλη είχε ανεβάσει τις τσιμπημένες για την εποχή τιμές, οπότε άρχισαν να μας "κερδίζουν" άλλα στέκια στη γειτονιά μας.

Μου έχει λείψει το μέρος, αλλά λίγο. Αφού και τότε είχαμε στραβώσει με τις τιμές, τις πλακίτσες, και τη στραβωμάρα του αφεντικού. Παρ' όλα αυτά, οι ευχάριστες αναμνήσεις μένουν.

Τι να κάνει άραγε ο Σωτήρης?

Δε ξέρω αν κάνει ανακαίνιση (δεν έχει ενοικιαστήριο ή πωλητήριο απ'έξω) αλλά δε λειτουργεί εδώ και κάποιες εβδομάδες, και μέσα είναι ξηλωμένα τα πάντα.

Μέσα σε έναν μήνα έκλεισαν δυο στέκια (μαζί με το Πενταράκι) όπου μπορούσες να αράξεις μόνος σου να πιείς ένα σωστό τσίπουρο...

Τον επισκεύθηκα Σάββατο βράδυ μετά από αρκετό καιρό (2-3 χρονια περιπου). Αν και Σάββατο δεν είχε ιδιαίτερο κόσμο. Πήραμε κλασικά τα κοψίδια που ήταν πολύ καλά όπως και τα κεφτεδάκια. Το χύμα τσιπουρο επίσης. Να σημειώσω πως έχει πλέον και ωραίες τηγανιτές πατάτες που αν δεν κάνω λάθος δεν υπήρχαν παλαιότερα! Θετική εντύπωση γενικότερα!

Μετά από 2 τελευταίες επισκέψεις τώρα τελευταία έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος.Το κρασάκι του πολύ καλό και όχι ξέπλυμα.Μανιτάρια,κεφτεδάκια και κοψίδια πολύ καλά.Γενικά νομίζω πως έχει πολύ καλή ποιότητα ο Σωτήρης και πάντα με το χαμόγελο και το χιούμορ.

Η αλήθεια είναι ότι τα μαγαζιά από δίπλα "βαράνε" λίγο μουσικά.

Πέρασα προχθες από την περιοχή και διαπίστωσα ότι άνοιξε ένα ακόμα "μπαράκι-μπιτάδικο", αυτό ακριβώς δίπλα στον Σωτήρη. Το θέμα του θορύβου στην στοά υπήρχε εδώ και μήνες, αλλά τώρα μιλάμε κυριολεκτικά για σταντάκια -και δυνατή μουσική- πλάι ακριβώς στα εξωτερικά τραπεζάκια του.

Ο χαρακτήρας του μαγαζιού, ως μεζεδοπωλείου, δεν μπορεί να επιβιώσει σ'αυτό το περιβάλλον (για το οποίο δεν φταίει βέβαια ο Σωτήρης), ούτε με τις τσιμπημένες τιμές (για τις οποίες φταίει απολύτως ο Σωτήρης).

Ελπίζω να μετακινηθεί το κατάστημα, και να επαναφέρει τις παλιές προσιτές τιμές, γιατί πλέον αποτελεί σκιά του παλιού καλού του εαυτού, προ αρκετών χρόνων....

Φίλε Αντώνη, το μαγαζί ούτε in ήταν -άλλο αν στην πορεία έγινε- ούτε αυτές τις τιμές είχε. Δεν θα μας βγάλεις τρελούς. Οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα και η ποιότητα την κατιούσα.

Είναι ένα από τα πιο in μαγαζιά της πόλης που έχω δει!!!Τόσο κέφι, χιούμορ και καλές τιμές!!!Πηγαίνω πολλά χρόνια και οι τιμές δεν έχουν αλλάξει από το 2006.Το μαγαζί είναι καθαρό και όμορφο και ξανά πας άνετα σ'αυτό!!Κρασί από το Άγιο Όρος, ωραίο τσίπουρο και σπιτικοί μεζέδες!

Έχω μια απορία παιδιά. Γιατί τα υποτιθέμενα "λαϊκά" καταστήματα δεν έχουν τιμοκαταλόγους στα τραπέζια? Να με συμπαθάτε, αλλά είχα την εντύπωση ότι τα λαϊκά παιδιά δεν έχουμε πενηντάευρα να ξεχειλίζουν από τις τσέπες μας, οπότε θέλουμε να ξέρουμε πόσα χρήματα θα πληρώσουμε.

Αγενέστατος ο Σωτήρης, εξυπνάκιας και δήθεν όσο δεν πάει. Σαφώς καλύτερος ο αδερφός του, χωρίς να καταφέρνει να σώσει την κατάσταση. Πανάκριβο το μαγαζί, καθόλου "ζεστό", όσο κι αν περιμέναμε κάτι τέτοιο αφού πηγαίναμε εν γνώσει μας σε ταβερνείο. Αν ψήνεστε να πάτε (γιατί με τόσα σχόλια του κάνουμε και διαφήμιση του μάπα) περάστε απ' έξω, ρίξτε μια ματιά αλλά μην καθήσετε - θα απογοητευτείτε σίγουρα. Κι αν δεν λυπάστε τον χρόνο σας, λυπηθείτε τα λεφτά σας.

η έξοδος στο συγκεκριμένο μαγαζί πληρεί τις δικές μου προυποθέσεις για τσίπουρο+τσιγάρο+τσιμπολόγημα. και επειδή με εκνευρίζουν απίστευτα οι τεράστιοι κατάλογοι που έχουν της παναγιάς τα μάτια, συμπαθώ πολύ τα μαγαζιά που κάνουν μετρημένα και καλά πράγματα.
+++ στα σουπερ μανιτάρια
+++ στα κεφτεδάκια (το αν είναι τίγκα στο ψωμί όπως αναφέρθηκε δε με ενοχλεί γιατί όσες φορές έχω πάει έφτασαν στο τραπέζι ζουμερά, καυτά και νόστιμα)
+++ στον ταμπουλε, που είναι ξυνος από το λεμόνι και ότι πρέπει για το τσίπουρο
+++ στο παστό που έχει, (λακερδα/τσίρος ή ότι άλλο είναι, τα μπερδεύω αυτά), το φέρνει ζεστό και τραβάει

και γουστάρω πολύ τη φάση που αν έχει κόσμο, σηκώνεσαι και πας μόνος σου στην κουζίνα για refill καυσίμων ή εξτρα ποτήρι.

για να μη μακρηγορώ, εμένα μου αρέσει.

Το είχα ακουστά το μαγαζί αλλά δεν είχα πάει ποτέ. Είχα ακούσει ότι παλιότερα ήταν πολύ καλό, αλλά τώρα έχει πέσει.
Πήγαμε πριν μια βδομάδα περίπου.
Το μαγαζί μου έβγαλε ότι είναι ένα κλασικό ουζερί-τσιπουράδικο-καφενείο (αυτό που περίμενα πάνω-κάτω). Επομένως δεν μου έκανε εντύπωση το ότι είχε σχετικά κλασικά πράγματα και μικρό μενού.
Αυτά που πήραμε ήταν μεν νόστιμα χωρίς όμως να έχουν το κάτι παραπάνω.
Με βάση το περιβάλλον καφενείου (και με την εμπειρία που έχω από παρόμοια στην Λέσβο), την ποιότητα-γεύση αυτών που φάγαμε και την ποσότητά τους, οι τιμές θεωρώ ότι ήταν αρκετά τσιμπημένες.
Συνοπτικά, δεν θα το ξαναπροτιμούσα αλλά αν τύχαινε να θέλουν να πάνε κάποιοι δεν θα επέμενα να μην πάμε.

μετά απο 10 και πλέον χρόνια που επισκέφτομαι το μαγαζί αυτό, μπορώ να πω τα εξής (ίσως όχι αντικειμενικά)
ο Σωτήρης ειναι ο Σωτήρης. εχει μια δικιά του φιλοσοφία για την ζωή και πράττει αναλόγως. έχει παραξενιές πολλές αλλά δεν παύει στιγμή να είναι αυθεντικός. το χειρότερό του είναι να σερβίρει τις ημέρες με πολύ κόσμο και το καλύτερό του να καθήσει μαζί σου, να πιει και να συζητήσει εάν δεν έχει κόσμο. Ο αδερφός του ο Δημήτρης ειναι απο τα λίγα άτομα που έχω γνωρίσει με τέτοια κουλτούρα και χιούμορ. Η Ναταλία (στην κουζίνα) ειναι η ήρεμη δύναμη. προσπαθεί για το καλύτερο, δοκιμάζει νέα πράγματα και ας εγγυώμαι ότι δεν αφήνει φαγητά να "παλιώσουν". ειναι πάντα φρέσκα και σίγουρα φτιαγμένα με μεράκι ολα. Να αναφέρω επίσης οτι τα σαρμαδάκια (όποτε έχει βεβαια) είναι φτιαγμένα απο την μαμά τους, πιο σπιτικά ΔΕΝ γίνεται.
Συμπερασματικά η άποψή μου είναι η εξής: μην πάτε ημέρες με πολύ κόσμο, να είστε άνετοι ακομπλεξάριστοι και ανοιχτόμυαλοι με τον χώρο και τα άτομα (εάν τυχαίνει να ξέρετε περί ποιών προκειται). Φαγητό απο συμπαθητικό έως καλό (όχι πως δεν το βρίσκεις πουθενά αλλού) και αλκοόλ λίγο λιγότερο συμπαθητικό.Τιμές ενα "τσακ" τσιμπημένες κατ'εμέ αλλά τουλάχιστον εγώ τα δίνω με όλη μου την χαρά αφού ξέρω σε ποιούς πηγαίνουν.

Το επισκέφθηκα πρόσφατα. Απογοήτευση. Και λέω απογοήτευση γιατί πήγα εκεί έπειτα από πολύ καλές συστάσεις και αυτό που συνάντησα ήταν ο ορισμός του ντεμεκισμού, ασθένιας που δυστυχώς έχει γίνει επιδημία στη θεσσαλονίκη. Για μένα ένα μόνο περιστατικό έφθανε για να καταλάβω πόσο δήθεν είναι ο τύπος. Όταν κάποια γυφτάκια ήρθαν να πουλήσουν κάτι εικόνες και αυτός σε άψογο στυλ ματατζή τα έδιωξε βρίζοντας και απειλώντας τα ότι θα τα δείρει. Επομένως για πιο λαικό τύπο μιλάμε. Αγενης, απροθυμος να εξυπηρετησει και γενικά μια τέτοια συμπεριφορά που σε κούραζε.
Απο πιοτο το τσιπουρο μ'αρεσε. απο φαγητο το μόνο που θυμάμαι ήταν η ντοματοσαλάτα, οτι κι αν λέει αυτό για τα υπόλοιπα.
Στο τέλος το κερασάκι ήταν η τιμή, 18 ευρω το άτομο μπορούμε να φάμε σε πολλά άλλα μέρη κι ας μην είναι τόσο "λαικά".

Συμφωνώ με το Ταβερνοαλάνι ότι εδώ δεν είναι χώρος αντιπαραθέσεων, ή έστω συζητήσεων, αλλά δε μπορώ να μη δηλώσω πως αντίθετα με τον Epicurean, βρίσκω το 7ευρο για 200ml τυποποιημένου ούζου τιμή τσιμπημένη ίσως, αλλά όχι πρωτόγνωρη ή εξωφρενική στις μέρες μας. Μια ματιά σε καταλόγους μαγαζιών που φιλοξενούνται στον Ταβερνοχώρο το αποδεικνύει αυτό. Επίσης να πω οτί είμαι θαμώνας εδώ και χρόνια, ποτέ δε με έχει απογοητεύσει η ποιότητα του φαγητού και κρίνω πως οι τιμές γενικά είναι κάτω του μέσου όρου. Απλά νομίζω οτι ο περισσότερος κόσμος εκτιμά και είναι πρόθυμος να πληρώσει (πολλές φορές και αδρά) αυτό που "φαίνεται" και όχι αυτό που τελικά "είναι". Δε ξέρω όμως αν ο Σωτήρης και τα αδέρφια του έχουν τη πολυτέλεια να επιβιώσουν και χωρίς τα λεφτά αυτής της κατηγορίας ανθρώπων. Εγώ πάντως τους το εύχομαι...

@Epicurean. Φοβερό το σχόλιό σου. Απλά.

7 ευρώ το φιαλίδιο ούζου των 200 ml. Για δημοσίους υπαλλήλους που έβγαλαν το δημοτικό και πληρώνονται 1.500 ευρώ τον μήνα, δεν είναι παράλογο. Για ιδιωτικούς υπαλλήλους που έκαναν μεταπτυχιακό για 700 ευρώ τον μήνα, είναι λίγο μαζοχισμός. Όποιος θέλει, κάνει την επιλογή του.

Ποιο κρασί ρε παίδες από άγιο όρος, Κεχρή φέρνει.Έχει τα κιβώτια στο ψυγείο.Μη σας πουλάει φούμαρα!

...όντως εξαιρετικό το κρασί από το Άγιο Όρος αλλά σου κάνει κεφάλι!

Ο Σωτήρης είναι αυθεντικός ρε σεις!
Πρώτη φορά έφαγα ψητά μανιτάρια στο μαγαζί του και μόνο εκεί τα τρώω! Εξαιρετικό το κρασί Μηλοποτάμου από το Άγιο Όρος!

...και κοτοπουλάκι γλυκόξινη! σχετικά με τα αρνητικά σχόλια, με εξαίρεση την όποια αύξηση σε τιμές, ας δούμε και τα τιμολόγια του καθένα. δε γίνεται να αγοράζει πιό ακριβά και να πουλάει φθηνότερα. όσο για το φέρσιμο των ιδιοκτητών, θα συμφωνήσω με τον Σταύρο που συμφώνησε με τον kost.

Eίναι λίγο τραγικό να πηγαίνεις με άγχος για το πως θα σου φερθεί...

Με αφορμή το προηγούμενο σχόλιο του kost να σας πω και γω τη δική μου εμπειρία από το Σωτήρη: είναι πραγματικά θέμα το πως θα του φερθείς. εμείς του πιάσαμε την κουβέντα με ωραίο τρόπο και μας ξηγήθηκε αναλόγως. Οι μεζέδες του ήταν μια χαρά και η ατμόσφαιρα παρεϊστικη.

Πηγαίνω σε αυτό το μαγαζί από τότε που έφυγε από το μπιτ μπαζαρ. Είδα τα προηγούμενα σχόλια και δε μπορώ να καταλάβω αλά μπορώ να υποθέσω πώς και τι. Ο Σωτος είναι παλικάρι απ τα πολύ λίγα, είναι και καλά ο στραβωμένος αλά καμία σχέση ρε, στην ερώτηση τι θες ρε… η σωστή απάντηση είναι φέρε να φάμε ρε…. Μπορεί να είναι απότομος αλά εκτιμαει όταν του φέρεσαι όπως σε φέρετε, δε του αρέσουν τα δήθεν όπως και δε σερβίρει μανιτάρια αλά κρεμ ;). Είναι χύμα το άτομο, ξέρει τι πουλαει και δε παρακαλάει κανένα. Το μαγαζί το χαρακτηρίζει η ειλικρίνεια , δλδ από το νερό μέχρι τον καλύτερο μεζέ του, είναι όλα μαγειρεμένα οπός τα κάνει η γιαγιά μου και η μάνα μου σπίτι , ίσως και καλύτερα, όλα τα υλικά είναι φρέσκα δεν έχει τύχει ποτέ να φάω κάτι που ήταν μπαγιάτικο η να μην έχει βγει από το τηγάνι εκείνη την ώρα, προσωπικά θεωρώ ότι η ποιότητα φαίνεται και στο φαγητό και στο τσίπουρο. Από οικονομικής άποψης που έχετε βρει φτηνότερο μαγαζί να πάω σήμερα να το δοκιμάσω? Λατρεύω το τσίπουρο και τον καλό μεζέ και στο Σωτο υπογράφω προσωπικά……

Ε τότε τι μάγκας είσαι? :)

εγω εσπασα ενα ποτηρι και με βαρεσε χαστουκι

Δυστυχώς ο Σωτήρης αποφάσισε να "αυτοκτονήσει"... Δεν εξηγείται διαφορετικά η απαράδεκτη ποιότητα φαγητού, η οποία πλέον το χαρακτηρίζει... κρίμα γιατί πάντα οι παλιοί είχαν να πούνε μια καλή κουβέντα! μάλλον το κρατάει μέχρι να βγει στη σύνταξη... Αίσχος!

Σκυλοτροφη.....

Πρέπει να άρχισε τα ναρκωτικά ο τύπος. Έχω πάει πάνω από 10 φορές παλιότερα, και εκτός της αγένειας(που προσωπικά δε την δικαιολογώ) είχε καλές τιμές και όμορφο περιβάλλον. Από τιμές μας έβγαινε 10 το άτομο το πολύ.

Ε λοιπόν πήγαμε 3 άτομα, 1 κοψίδια, 1 κεφτέδες, 1 πρασοτηγανιά, 1 ντομάτα, 1 φάβα, 1 μανιτάρια και 1 κιλό ρετσίνα. 52 ευρώ παρακαλώ...Kαι σε ερώτηση πως και βγήκε τόσο πολύ η απάντηση ήταν "Τόσο είναι" με ύφος του στυλ πλήρωνε μη σε μαμήσω.Κανονικά έπρεπε να μη τον πληρώσουμε αλλά δεν αξίζει να χαλίεσαι για έναν αντιεπαγγελματία.


Ή τα έχει χάσει λόγω ηλικίας, ή παίρνει ναρκωτικά ή θα το μετονομάσει σε Italian Gourmet Ristorante Sotiris, ή κάνει αρπαχτές και θα δούμε στο μαγαζί σύντομα λουκέτο.

Φυσικά δεν είχε τον κόσμο που είχε παλιά και θα χαρώ να κλείσει. Συγχωρούσαμε τις απαράδεκτες ιδιοτροπίες του επειδή είχε όμορφο περιβάλλον και καλές τιμές.Πλέον από εμάς εχει φάει ενα ΜΕΓΑΛΟ Χ, και φυσικά το είπαμε σε όλους τους γνωστούς να μην ξαναπατήσουν.

Το πόσες φορές είχα πάει εκεί δεν μπορείτε να φανταστείτε. Δεν είχα πρόβλημα ούτε μα το χώρο ούτε με το "χιούμορ" του Σωτήρη. Αλλά είχα ένα μέρος που με 7-10 το πολύ ευρώ το άτομο έτρωγες και έπινες του σκασμού.

Πάμε λοιπόν κάποια μέρα όπως συνήθως και ενώ μας ήξερε κιόλας εκεί που περιμέναμε να μας έρθει κάνα 6 ευρώ το άτομο γιατί δεν φάγαμε και τίποτα μας ήρθε 16!!!

Τις προάλλες που πέρασα ήταν ψιλοάδειο το μαγαζί και μακάρι να αδειάσει κιάλλο! Δεν είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης να αυξάνεις τόσο πολύ τις τιμές χώρις να προσφέρεις τίποτα έξτρα! Καλύτερα πάτε στο Μπιτ παζάρ!

Τα κοψίδια του είναι τα μόνα που αξίζουν από φαγητό. Τα άλλα όχι. Ο τύπος είναι τέρμα ανάγωγος. Δεν θα ξαναπάω.

Αν κ τακτικός πελάτης στον καφενέ μπορώ πλέον να πω οτί χρεώνει ότι θέλει κ χωρίς να σου δίνει καμία μα καμία ανάλυση λογ/σμου!Οι αυξήσεις είναι τρελές,στα ποτά σε χρεώνει μένα δικό του "παράξενο" τρόπο κ πραγματικά σου προκαλεί απογοήτευση το πως ήταν το μαγαζί κ πως έγινε σε περίοδο οικονομικής κρίσης.Ας πάρουν το μήνυμα γιατί άρχισε ήδη να μην είναι γεμάτο,Παρασκευή-Σάββατο κ θα κάνω κ εγώ πολύ καιρό να ξαναπάω.Κρίμα.

Κάπου έχει χάσει το δρόμο του το συγκεκριμένο μαγαζί νομίζω.... Το πόσο το λάτρευα φαίνεται νομίζω σε προηγούμενό μου σχόλιο, κάτι όμως έχει αρχίσει να με χαλάει λιγάκι..... Το γενικό ανέβασμα της περιοχής (έστω κάτω από την Εγνατία) έφερε πάρα πολύ κόσμο και στον πολυαγαπημένο μας καφενέ, ο οποίος μάλλον έχασε τον προσανατολισμό του. Οκ, η ποιότητα όλων παραμένει εξαιρετική, οι άνθρωποι που το δουλεύουν (3 αδέρφια) είναι όπως ήταν, ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ και όχι ρομποτάκια με ψεύτικο χαμόγελο και ντεμέκ ευγένεια, αλλά ρε παιδιά, τι γίνεται με τις τιμές; Από πέρσι τέτοιο καιρό παίζει να έχουν διπλασιαστεί κιόλας! 7€ το κοψίδι και τα κεφτεδάκια; 5€ τα μανιτάρια; Ε όχι ρε παιδιά; Πού είναι το "εναλλακτικό" του θέματος; Τέτοιες τιμές αρμόζουν σε στημένα ψευτο_δεν_ξΕρω_κι_εγώ_τι "ρεστοράν", όχι σε καφενέ! Από εκεί που πριν ένα χρόνο πηγαίναμε παρέα, γίνονταν πραγματικό ΜΑΚΕΛΕΙΟ με τα κρασιά και τα μεζεκλίκια και έβγαινε 10 στο κεφάλι, τώρα πια με 1 κοψίδι, 1 μανιτάρια, 1 ντομάτα, 1 φέτα και 2 ουζάκια 30€; Είναι ακραία η αύξηση των τιμών! Και όταν αλλάζει τόσο τις τιμές, πρέπει να αλλάξεις κι άλλα πράγματα νομίζω! Όταν πουλάς σε τέτοια τιμή, δε γίνεται να μην εμφανίζεις καν δελτίο παραγγελίας κι αν σου ζητήσουν καμιά απόδειξη να ψάχνεις μια με αντίστοιχη τιμή κι ας είναι κι από 10 μέρες πριν! Τι να πω; Θα συνεχίσω να πηγαίνω από καμιά φορά, αλλά σίγουρα παύει να είναι το πολυαγαπημένο στέκι του παρελθόντος!

Το λεπόν.
1-2 πράγματα πρέπει να κοιτάτε στον Σωτήρη.
1) Είναι ο Σωτήρης(ο υπερμουσάτος) γκάϊντα; Μην τον πλησιάζετε, γι'αυτό τον λόγο υπάρχει και ο συνιδιοκτήτης (φτου ξέχασα το όνομά του).
2) Πάντα ήταν λίγο ιδιότροποι με το μαγαζί. Θέλαν να μην τους βγεί το όνομα "καφενείο" και θα μπριζώσουν αν πας και δεν παραγκέλνεις να φας. Το ξέρω είναι καγκουριά, αλλα τι να κάνουμε... Από την άλλη, μπορείς να βγάλεις συνεννόηση 5 αστέρων αν δεν είσαι κυριλλές και περιμένεις μπάτλερ να σε σερβίρει.
3)Η σωστή απάντη στο "Τι θες ρε;" είναι "Σεξ, αλλά δεν με βολεύουν τα μούσια σου οπότε φέρε κανα φαί να πνίξω τον πόνο μου". Idle banter και τα μυαλά στα κάγκελα.

Τελευταίως, δε βρίσκεις και να καθίσεις. Λόγω του αντικαπνιστικού φαντάζομαι, ο Σωτήρης "ξανάνιωσε" από άποψη κόσμου. Όλα τα τραπεζάκια του βρίσκονται πλέον στη στοά, μαζί με 4-5 ολοκαίνουρια "μανιτάρια" για ζεστούλα -το εσωτερικό άδειο. Και "ο σωτήρης είναι ο σωτήρης". Πολύ σωστά. Γνωστή η κυκλοθυμία του ομώνυμου -για κάποιους χαριτωμένα γραφική, για άλλους ανυπόφορη, οι μεν ξαναπηγαίνουν, οι δε λ ο γ ι κ ά όχι. Τα κεφτεδάκια του (πράγματι "ψωμένια") αγνοώ γιατί έχουν περάσει ως φαβορί (και τελικά απογοητεύουν περισσότερο). Αλλά τα κοψίδια, τα μανιτάρια, η πατατοσαλάτα, η ντομάτα είναι σταθερές αξίες, πάντοτε νόστιμα και με καλά υλικά.

Εχω πάει 2-3 φορές στο συγκεκριμένο καφενείο αλλά χτες το ποτήρι μπορώ να πω ότι έσπασε για μένα.Εξ'αρχής δηλώνω fun των εναλλακτικών καφενείων.Στο θέμα μας ομως.Χτες πήραμε 2 μερίδες κεφτεδάκια(οχι τίποτα ιδιαίτερο αφού του υπερβολικό ψωμί που είχε μέσα υπερκάλυπτε τι γεύση), 1 μερίδα γίγαντες(αρκετά νόστιμη), 1 μερίδα κρέας,2 ρετσίνες(νερομένες)και 2 μπύρες.Σύνολο λογαριασμού??? 51,50€ και ΧΩΡΙΣ απόδειξη!!! Το νου σας παίδες..

Πηγα χθες για δευτερη φορα.Φαγητα ωραια (ιδιαιτερα τα κοψιδια ολα τα λεφτα!) καθαρο ποτο και φυσιολογικες αν μη τι αλλο τιμες.Βλεπω πολλα σχολια του τυπου "το μαγαζι ειναι αυθεντικο, το δουλευουν ανθρωποι".Αυτο μεταφραστηκε για δευτερη φορα σε βαριεστημαρα και αγενεια του ιδιοκτητη,με αποκορυφωμα ενα "τι θες ρε" οταν ζητησα να παραγγειλω.Αν του απαντουσα "τραβα φερε μια μπυρα ρε" δε νομιζω να με ελεγαν αυθεντικο,μαλλον αναγωγο.Βλεπω ομως απο τα σχολια οτι πουλαει η ψευτοκουλτουρα.Προσωπικα θα προτιμησω ευγενικα ρομποτ.

Πήγαμε χθες παρέα, και η αγένεια του σωτήρη ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.Να τον φωνάζεις για να παραγγείλεις και να λέει "Τι θέλεις ρε?".Άλλο γραφικός και άλλο αγενής,έχει ξεφύγει το άτομο τελείως.Τα φαγητά και το ποτό όλα ωραία και οικονομικά.

Αυτό με την ώρα ισχύει. Κατά τις 11 - 11:30 σταματάει σιγά σιγά να σερβίρει φαγώσιμα...
Μια "εξέλιξη" του Σωτήρη είναι ότι πλέον εμφανίζεται κι από καμιά απόδειξη...