Ο Τζίμης

Επίσκεψη Κυριακή μεσημέρι χωρίς κράτηση. Πήχτρα μέσα έξω (ενδεικτικό το ότι υπήρχαν τραπέζια άδεια που δεν πρόλαβαν να μαζέψουν), αλλά καθησαμε 2 άτομα μετά από κάνα 10 λεπτό.
1η γύρα: παστά με πιπεριά (οκ), χταπόδι με τουρσί λάχανο (καλο), γαρίδα τηγανητή (οκ), πατατοσαλάτα (οκ)
2η γύρα: σκουμπρί ψητό με χόρτα (πολύ καλό)κολοκυθάκια με τζατζίκι (καλά, τυπικά) καραβιδάκια (μια χαρά)
Τσίπουρο Αποστολάκη μια χαρά.
Εξυπηρέτηση τυπική, αλλά γρήγορη.
Σύνολον περί τα 28€.
Συμπέρασμα: Όλα καλά, χωρίς όμως να ενθουσιαστούμε. Μάλλον με τρίτη γύρα θα ερχόταν και κάτι πιο εκλεκτό (κάνα όστρακο μάλλον), αλλά είχαμε χορτάσει.

Προσωπικά θεωρώ ότι το τσίπουρο θέλει πολλούς, μικρούς και εκλεκτούς μεζέδες. Αυτό το συνδυασμό μόνο στο Βόλο τον πετυχαίνεις! Έχοντας επισκεφθεί κάμποσα τσιπουράδικα στη Θεσσαλική πόλη με θετικές συνολικά εντυπώσεις, θεωρώ τον Τζίμι το καλύτερο (από αυτά που έχω επισκεφθεί).

Βρίσκεται επάνω στον κεντρικό δρόμο της Ν. Ιωνίας. Μεγάλος εξωτερικός χώρος με καφενειακό στυλ, ακριβώς δίπλα στις γραμμές του τρένου, μουσική μια μίξη από έντεχνα, ποπ και λαϊκά. Γενικά ψιλοαδιάφορο σκηνικό. Κόσμος από έφηβους μέχρι ηλικιωμένους.

Στο δια ταύτα, 2 άτομα πήραμε τσίπουρο με random μεζέδες.

1η γύρα (εντύπωση μου έκανε ότι έφερε 4 πιατάκια και όχι 3 ως είθισται):
Ποικιλία παστών με διάφορα τουρσιά. ΟΚ
Χταποδάκι επάνω σε σαλάτα λάχανο. Πολύ καλό το χταπόδι, ζουμερο από μέσα και τραγανό απ’ έξω, καλή η σαλάτα.
Πατατοσαλάτα. ΟΚ
Ψιλό ψαράκι τηγανητό (μάλλον μαρίδα) με συνοδεία σκορδαλιάς. Εξαιρετικά, τόσο το ψάρι, όσο και η σκορδαλιά τούμπανο.

2η γύρα
Γαρίδες ψητές. Καλές.
Ψητός κολιός γούνα συνοδεία σαλάτα μαρούλι. Καλός, λίγο τσιμπούσε το αλάτι αλλά καλά ψημένος.
Μυδοπίλαφο. Μέτριο.

3η γύρα (ο σερβιτόρος μας ρώτησε αν τρώμε όστρακα)
Χτένια ωμά, 6τεμ (τεράστιες). Εξαιρετικά
Στρείδια ωμά, 4τεμ. Εξαιρετικά
Φούσκες ψητές, 4τεμ. Εξαιρετικές

Κερασμένο μέτριο γλυκάκι, κάτι σαν σπιτική τούρτα με σοκολάτα και κρέμα. Τσίπουρο προτιμήσαμε εμφιαλωμένο.

Σέρβις γρήγορο, βαρύς και αγέλαστος αλλά ευγενικός ο σερβιτόρος.

Για 3 γύρες και 2 σόδες πληρώσαμε 28€! Τα πιάτα ήταν αρκετά μεγάλα (στη 2η γύρα είχαμε χορτάσει) που δεν καταφέραμε να τα φάμε όλα. Το highlight ήταν τα όστρακα που για όσους τα τρώνε είναι θεϊκά. Θεωρώ ότι για τα παραπάνω σε ψαροταβέρνα της Θεσ/νίκης θα πληρώναμε τουλάχιστον 60€.

Αναπόφευκτα μου ήρθε η σύγκριση του Τζίμι με το ΜεΖεν στη Θεσ/νικη. Μπορεί το δεύτερο να έχει πιο ιδιαίτερες γεύσεις - χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι κλασσικές όταν είναι καλομαγειρεμένες υστερούν - αλλά θεωρώ πως υστερεί όχι μόνο στην ποσότητα αλλά και στο είδος των μεζέδων και αυτό μάλλον έχει να κάνει με τη γεωγραφία. Ο Παγασητικός κόλπος είναι τόσο πλούσιος σε οστρακοειδή και θαλασσινά που στρείδια, φούσκες κτλ δύσκολα θα τα βρεις στη συμπρωτεύουσα και αν τα βρεις θα τα χρυσοπληρώσεις (για 4 χτένια πλήρωσα πρόσφατα 8€).