Κοίτα να δεις που το αντικρυστό της πατρίδας μου έχει χιλιανό αδελφάκι!

Μαγαζί που είναι ανοιχτό για 2 ώρες το μεσημέρι και 3 ώρες το βράδυ και γεμίζει αμέσως. Περάσαμε στο άνοιγμα και με το ζόρι μας βρήκαν ένα τραπεζάκι σε μια άκρη. Στο δεκάλεπτο κρέμασαν ταμπέλα πως γέμισαν.

Το είχα στόχο γιατί κάνουν cordero al palo (σαν αντικριστο αρνί με την τοπική ράτσα "μαγγελανικο"). Πέρασα από έξω την σωστή ώρα και κοιτούσα μέσα από το τζάμι, σαν τον Όλιβερ Τουίστ τους πλούσιους. Όταν είδα τα αρνιά ανοιγμένα και απλωμένα γύρω από την φωτιά ήταν απλά θέμα δευτερολέπτων.

Εν τέλει το αρνί ήταν καλό αλλά όχι κάτι που με έκανε να ξεχασω τις σούβλες του Πάσχα. Ψιλοστεγνο αλλά με πολύ ωραία και τραγανή πέτσα.
Όταν ο σερβιτόρος με είδε να παίζω φυσαρμόνικα το τελευταίο παϊδάκι, έφερε ένα ακόμα πιάτο με αρνί. Έτσι το κερδίζεις το καλό το φιλοδώρημα.

Δοκιμάστηκε επίσης chupe de centolla, δηλαδή ένα τσάουντερ βασιλικού καβουριού. Μπολ με ψύχα καβουριού, ψωμί και πολύ τυρί. Καλό ήταν.

Ένα σεβιτσε σολομού αδιαφοροεντάξει και μια μερίδα cube roll (μοσχάρι) με σάλτσα και πατάτες, μια χαρά.

Άρεσε αλλά δεν ξετρελαθηκα. Αν δεν έτρωγα το αρνί όμως θα το σκεφτόμουν για πάντα. Τώρα μπορώ να ησυχάσω.