Ο μπροστινός χώρος συμπαθητικός, τολμώ να πω με καλούτσικο μπαρ. Πολύ φιλικός, εξυπηρετικός και σόουμαν ο σερβιτόρος. Στα του φαγητού επίσης μπορώ να πω ότι τα πιάτα ήταν καλύτερα απ' ό,τι ανέμενα, χωρίς να συγκλονίζουν βεβαίως. Και η τυροκαυτερή ήταν πολύ καλή, και το καταΐφι τυριών, και τα σουτζουκάκια, τηγανητές πατάτες εξαιρετικές, το κουσκουσάκι και η τηγανιά κοτόπουλο καλούτσικη.. μια χαρά γενικώς. Έπεσε και σε εμάς μαχαίρι στο λογαριασμό, και μας εβγήκε δεκάρικο το κεφάλι με το αλκοόλ. Για φάση ημικαφενειακή θα πήγαινα ξανά ευχαρίστως.
Επίσκεψη λόγω επιλογής της παρέας, Σάββατο βράδυ. Ο χώρος χωρίζεται στα δύο, με έναν προθάλαμο κάτω με λίγα τραπέζια και μπαρ, και τον κυρίως χώρο επάνω, που είναι και το λάιβ. Παλιά μεταλλικά κουφώματα, χύμα διακόσμηση ο χώρος..
Η κουζίνα καλύτερη απ΄ ό,τι φανταζόμουν. Λαχματζούν (ο θεός να το κάνει, τεσπά νόστιμο ήταν), Σαλάτα Βιδάνιο, Φάβα, Τζατζίκι, Ποικιλία Μανιτάρια Ψητά, Μπάτζος Σαγανάκι, Κεφτεδάκια (5τεμ.), Σουτζουκάκια (4τεμ.), καλά.
Τραχανάς με Μανιτάρια και Λουκάνικο, καλούτσικο, αλλά ατελές πιάτο, ήθελε κάτι.
Το καλύτερο πιάτο ήταν Πατάτα Αλλιώτικη: Πατάτα ψητή σαγανάκι, με μέλι και Μεταξά!
Ρακόμελο, Τσίπουρο-χωρίς και Μπύρα Κάιζερ βαρέλι,οκ.
Μετά από λίγο η ατμόσφαιρα έγινε Τεκές και ρώτησα για εξαερισμό, αν μπορεί να δυναμώσει λίγο (αν υπάρχει, μπορεί όχι). "Είναι στο τέρμα", η στάνταρ απάντηση, λες και είμαστε παιδάκια. Στο παρατσάφ δε πιαστήκαμε στα χέρια..
Μετά από όλα αυτά, και αφού μας χρεώσανε τον Λάιβ Αγάθωνα που ΔΕΝ φαινόταν απ το τραπέζι μας, με γερό μαχαίρι (ίσως και για το τσιγάρο), η σούμα πήγε στα 15ε/άτομο.
Δεν θα ξαναπήγαινα στα κοντά, εκτός αν με πίεζε παρέα.
Χαμός από κόσμο, με ωραία μουσική (παραδοσιακή κατά βάση), χρειάζεται κράτηση για να βρεις τραπέζι. Τσιμπήσαμε τα γύρω γύρω και κάποια ήταν πολύ καλά (μπάτσος), κάποιες αλοιφές αδιάφορες τυποποιημένες. Ο λογαριασμός ανέβηκε αρκετά από το ακριβό αλκοόλ. Την έξτρα χρέωση του λαιβ δεν μας την ανέφεραν και την κατάλαβα την επομένη. Απόδειξη γιοκ, στο ομιλητό και στο περίπου η σούμα.
Όσον αφορά το φαγητό ήταν αποδεκτό. Δοκιμάστηκαν λουκάνικο, κοτόπουλο, κεφτεδάκι, μπριζόλα σε ποικιλία κρεατικών. Αλοιφές όχι κάτι τρομερό, τσίπουρο καλύτερο από το χύμα κρασί και πατάτες αρκετά καλές. Έχει πολύ καλή ορχήστρα για live παραδοσιακή μουσική που ωθεί τον κόσμο στο να χορέψει (σε συνδυασμό με το αλκοόλ βέβαια). Πέρασα καλά γενικότερα λόγω του κεφιού και της μεγάλης παρέας, αλλά είχε υπερβολική ζέστη και τα τραπέζια ήταν ασφυκτικά κολλητά μεταξύ τους, σε οριακά επίπεδα δυσφορίας.
Τίποτα το εξαιρετικό όσον αφορά το φαγητό, φέρνει πολύ σε μπιτ παζάρ κλασσικό φοιτητικό στέκι. Εξυπηρέτηση ευγενική αλλά σχετικά αργή. Μεγάλο αρνητικό το γεγονός πως χρεώνει κάπου 2€ το άτομο εξτρά όταν έχει live κάτι που στο λένε με το που κάτσεις αλλά δεν αναφέρεται στα facebook events του μαγαζιού. Για απόδειξη ούτε λόγος. Δε βλέπω κάποιο λόγο να ξαναπάω.
Καλο μαγαζι εχει ωραιο φαι και τσιπουρο. Ο ιδιοκτητης που συνηθως εκει τον βρισκεις ειναι πολυ φιλικος και εξυπηρετικος. Εχει σχεδον καθημερινα ωραια live απο μικρα σχηματα. το προτεινω αν καποιος ειναι εκει γυρω
Η κουζίνα καλύτερη απ΄ ό,
Τραχανάς με Μανιτάρια και Λουκάνικο, καλούτσικο, αλλά ατελές πιάτο, ήθελε κάτι.
Το καλύτερο πιάτο ήταν Πατάτα Αλλιώτικη: Πατάτα ψητή σαγανάκι, με μέλι και Μεταξά!
Ρακόμελο, Τσίπουρο-χωρίς και Μπύρα Κάιζερ βαρέλι,
Μετά από λίγο η ατμόσφαιρα έγινε Τεκές και ρώτησα για εξαερισμό, αν μπορεί να δυναμώσει λίγο (αν υπάρχει, μπορεί όχι). "
Μετά από όλα αυτά, και αφού μας χρεώσανε τον Λάιβ Αγάθωνα που ΔΕΝ φαινόταν απ το τραπέζι μας, με γερό μαχαίρι (ίσως και για το τσιγάρο), η σούμα πήγε στα 15ε/άτομο.
Δεν θα ξαναπήγαινα στα κοντά, εκτός αν με πίεζε παρέα.
Πας κυρίως για την φάση...