Η Παλιά Αθήνα

Δεν υπαρχει λόγος να ξαναπαω. Θα ξεκινήσω από τα θετικά. Πολύ καλό ψήσιμο στην σπαλομπριζολα (ζητήθηκε rare και ήρθε rare) και τα παϊδάκια και σε καλή τιμή. 17 και 11 ευρώ αντίστοιχα. Και εδώ τελειώνουν τα θετικά.

Λαδοτυρι Μυτιλήνης: κυριολεκτικά μια φλούδα λαδοτυρι.
Παντζαρια: κυριολεκτικά 1,5 βολβός παντζαριου χωρίς λάδι/ξύδι/αλάτι.
Καθόλου αλάτι πιπέρι (ούτε φακελάκια) ή λαδοξυδο στο τραπέζι και αδιαφορία όταν ζητήθηκαν διότι πραγματικά η σαλάτα δεν τρωγόταν.
Το ένα κυρίως ήρθε με διαφορά 30 λεπτών από το άλλο. Ο καθένας έφαγε μόνος του.
Κρασί χύμα σε ποτήρι καφενείου. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πιει σε κανονικό κολωνατο ποτήρι μόνο αυτός που έχει πάρει "ετικέτα".
Κοπές μόνο άνω του ενάμιση κιλού το κάθε κομμάτι. Ουσιαστικά αποκλείουν κάποιον που θέλει να φάει κοπή μόνος από το να το κάνει, καθώς τα κομμάτια είναι μεγάλα.
Ύφος ιδιοκτήτη λες και είναι σε εστιατόριο μοριακής στο Μπιλμπάο.
Τέλος, το χειρότερο. Πήραμε πράγματα που κόστιζαν 48 ευρώ. Η απόδειξη που ήρθε έγραφε 85 φορτωμένη με πράγματα που δεν πήραμε. Σε γυράδικο να πας τέτοιο λάθος δεν θα γίνει ποτέ. Πόσο μάλλον στην φοβερή αυτή ταβέρνα. Θεωρώ ότι δεν έγινε κατά λάθος και φάνηκε από την αντίδραση του. Ήταν πολύ φυσιολογικό. Καμία έκπληξη, σαν να σκεφτόταν "οκ αν πει κάτι θα το αλλάξουμε".

Για όλα αυτά Χ και μάλιστα κεφαλαίο και για κανένα λόγο ξανά. Από τις λίγες φορές που τα σχόλια στον ταβερνοχώρο δεν αντικατοπτρίζουν ούτε στο ελάχιστο την εμπειρία που έλαβα στο κατάστημα.

Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός για ένα από τα πιο αγαπημένα μου εστιατόρια. Στην Ιταλία θα λεγόταν Trattoria, στην Γαλλία Bistrot, και στην Ελλάδα λέγεται ταβέρνα.

Παλιά όταν ρωτούσαν κάποιον για το ποιόν κάποιου μπορεί να απαντούσε έχω πιει κρασί μαζί του, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο, αποδοχή, οικειότητα και φιλία. Έχουμε πιεί λοιπόν κρασί με τον ιδιοκτήτη εξ' ου και η έλλειψη αντικειμενικότητας.

Η παλιά Αθήνα είναι μια ταβέρνα που απευθύνεται μεν σε όλους αλλά προσφέρει ποιότητα που λίγοι μπορούν να εκτιμήσουν συνολικά λόγω μεγάλης εξειδίκευσης στο θέμα του οίνου.

Το φαγητό είναι απλό και εξαιρετικό. Θα έλεγα ότι αν την επισκεφθείς αξίζει να δοκιμάσεις, σουτζουκάκια, tagliata rib eye, συκώτι, πατάτες τηγανητές, ρωσική, βραστή σαλάτα, carpaccio.

Η διαφορά όμως αυτής της ταβέρνας από όλες τις άλλες είναι ο Οίνος.
Ο ιδιοκτήτης φτιάχνει την δικιά του ρετσίνα σε δρύινα βαρέλια όπως οι παλιές καλές ταβέρνες.
Η λίστα κρασιών του καταστήματος δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη τουλάχιστον από την Λάρισα και πάνω. Κρασιά για όλα τα βαλάντια από όλα τα μέρη του κόσμου.

Προτείνεται ανεπιφύλακτα και σφόδρα.

Δοκιμή πρώτη φορά, με κράτηση.

Ο χώρος μέσα ζεστός και οικογενειακός. Ο κύριος που μας πήρε παραγγελία εξαιρετικός!

Ο κατάλογος όχι πολύ μεγάλος.
Πολλά πιάτα και κρασιά λείπουν από τους καταλόγους που δίνονται στους πελάτες, οπότε πρέπει να είσαι υποψιασμένος να το συζητήσεις. Για παράδειγμα, το καρπατσιο και το ταρταρ μοσχου πρέπει να το ζητήσεις από την τηλεφωνική κράτηση ακόμα.

Πήραμε λαδοτυρι (ωραίο), μανιτάρια ψητά (καλά αλλά μικρή μερίδα), πατάτες τηγανητές (εξοχες), κοπανιστη (χειροποίητη με μπόλικη πιπεριά Φλωρίνης, πολύ καλή), σουτζουκάκια (ωραία αλλά μόνο 4. Για 7 ευρώ το σήκωνε και ένα 5ο) και χοιρινή τομαχοκ (εξαιρετική).

Μαζί με φιάλη κρασί ("Μοσχόπολις 18" - στα 28 ευρώ) λογαριασμός 69 ευρώ.

Στο τελος κερασμενο Καζάν Ντιπι και πορτοκαλόπιτα.

Το σέρβις σηκώνει βελτίωση (δεν υπήρχαν μαχαιροπίρουνα στο τραπέζι, το κρασί ξεχάστηκε και έπρεπε να το υπενθυμίσουμε αφότου ήρθαν τα τρία πρώτα πιάτα).

Θα ξαναπάω σίγουρα.

Ωραίο περιβάλλον αστικής upgraded ταβέρνας.
Δυνατή η μελιτζάνα ψητή,οι αλοιφές και το λαδοτυρι. Αδύναμο το χοιρομερι τους σε φέτες, πολύ καλά σουτζουκάκια και μπριζόλα τομαχοκ. Αρωματική ρετσίνα, θα την ήθελα λίγο πιο κρύα.
Θα ξαναπάμε με χαρά.

Επαγγελματισμός παντρεμένος με παράδοση, άριστες εντυπώσεις.
Καρπάτσιο παρά πολύ καλό, bavette επίσης, σουτζουκάκια πολύ καλά, φοβερά κρασιά και ωραίο κλίμα. Κράτηση για το ΣΚ σίγουρα μια βδομάδα πριν.

επίσκεψη το Σάββατο 5/10 μεγάλη παρέα για ένα τραπέζι γενεθλίων δεν έχω άποψη για τις τιμές.
Δοκιμάστηκαν πάρα πολλά πιάτα ξεχωρίζω τα εξής:
ένα εξαιρετικό καρπάτσιο
μία φοβερή ταλιάτα
και μια υπέροχη μπριζόλα αλλά φιορεντίνα
πολύ καλό το κοκορετσάκι και η μοσχαρίσια γλώσσα, ενώ μου άρεσε πάρα πολύ η φέτα του και η μελιτζανοσαλάτα.
Το μαγαζί είναι σταθερή αξία για ένα καλό φαγητό στα συν το service η λίστα κρασιών και η απόσταση των τραπεζοκαθισμάτων το μόνο αρνητικό η βαριά ίσως και παλιακή λίγο ρουστίκ αισθητική του.

Πολύ καλό εστιατόριο κρυμμένο σε στενό κάθετο της Παπάφη σε είσοδο πολυκατοικίας που δεν το πιάνει το μάτι σου. Εκεί λοιπόν αν είστε λάτρεις του καλού κρέατος θα βρείτε ποιοτική εκτέλεση σε πιάτα που δεν πάει το μυαλό σας όπως επίσης και μεγάλη ποικιλία σε κρασιά αλλά και περίφημη σπιτική ρετσίνα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε ταλιάτα μόσχου ribeye με λάδι τρούφας όπως επίσης περίφημο είναι και το κοντοσούβλι τους.Στην δικιά μας περίπτωση διαλέξαμε την ταλιάτα/καρπάτσιο όπως ονομάζεται στον κατάλογο (δείχνοντας το) και ήρθε ένα πιάτο με περίπου 18 κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος άψογα ψημένο και σβησμένο με λάδι τρούφας. Στην τελική χρέωση βέβαια μας χρεώθηκε το πιο ακριβό πιάτο (ribeye) αλλά με πάρα πολύ όμορφο τρόπο και βέβαια χωρίς να γνωρίζουμε την διαφορά εμείς,ο σερβιτόρος του καταστήματος μας εξήγησε τις διαφορές ανάμεσα στα δύο πιάτα φέρνοντας μας μάλιστα για να μας εξηγήσει καλύτερα,γεγονός που εκτίμησα παραπάνω και τα κομμάτια απο το κρέας(το ένα με ελάχιστο καλό-λίπος παραπάνω) που βγαίνει το κάθε πιάτο και διαφέρει στην τιμή. Μου άρεσε πάρα πολύ που δεν επιτρεπόταν καθολικά το κάπνισμα στο μαγαζί . Τέλος 2 αρνητικά που παρατήρησε η παρέα μου, (εγώ μένω στην γεύση αυτών που έφαγα που με ικανοποίησε απολυτα) ήταν οτι σίγουρα η ποσότητα στην ταλιάτα ήταν γενναία για να χορτάσουν όσο πρέπει 2 άτομα αλλά σαν συνοδευτικό είχε μισή baby πατάτα ψητή και λίγο σαλάτα, όπως επίσης και στο κοντοσούβλι ηταν μετρημένες περίπου 7 τηγανητές πατάτες, σε τέτοια περίπτωση καλύτερα να μην υπάρχει συνοδευτικό γιατί έτσι χάνει το πιάτο. Η γενική εμπειρία πάντως ήταν άψογη.

Ήθελα πολύ καιρό να το επισκευθώ και η σχετικά πρόσφατη (εντάξει, έχει καιρό) προσθήκη Ribeye και carpaccio ήταν ακόμα ένα κίνητρο. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Το μαγαζί όντας ημιυπόγειο είναι στην καλύτερη χειμερινό αν και η πρόσφατη επίσκεψη έγινε με 27 βαθμούς Κελσίου και δεν δυσκολευτήκαμε τόσο πολυ.
Στο δια ταυτα, τραπέζι μόνο με κράτηση γιατί συνήθως γίνεται χαμός, η εξυπηρέτηση σβέλτη και ευχάριστη, η κάβα εντυπωσιακή και η διακόσμηση ρουστίκ αλλά καθόλου δυσάρεστη.
Το φαγητό πολύ καλό, σουτζουκάκια και συκώτι εξαιρετικά, κοντοσούβλι πολύ καλό, σαλάτες οκ, πατάτες καλές, το λαδοτύρι παραψημένο. Το Ribeye νόστιμο αν και όχι το καλύτερο που έχω φάει, το carpaccio πολύ καλό αν και έπρεπε να είναι πιο λεπτοκομμένο. Η επιλογή από τα εμφιαλωμένα κρασιά ανεβάζει το λογαριασμό αλλά αξίζει. Γλυκό κερασμένο καζαν ντιπί, πορτοκαλόπιτα και μακεδονικός χαλβάς στα κάρβουνα με κανέλα και μήλο.
Μόνη αρνητική, έως πολύ αρνητική εξέλιξη η εξής: Ζητήσαμε λογαριασμό και όταν ήρθε ο σερβιτόρος με το τεφτέρι στο χέρι ρώτησε "Κάρτα ή μετρητά;". Αντερωτήσαμε γιατί και μετά μας ξεφούρνισε το "είναι τόσα αλλά εγώ με τόσα-μισό ΦΠΑ είμαι καλυμμένος" προφανώς χωρίς απόδειξη. Ακολούθησε ξενέρωμα και αποφασίσαμε μετρητά ΜΕ απόδειξη που ζητήσαμε 3 φορές..
Να διευκρινήσω πως είμασταν παρέα 5 ατόμων (ξεκινήσαμε για 7 και τόσα ήταν και τα κουβερ/ψωμί που μας χρέωσαν) και τους κάναμε λογαριασμό άνω των 30€ το άτομο χωρίς να κεράσουν τίποτα πέρα από το γλυκό που είναι δεδομένο οπότε το λιγότερο άσχημη κίνηση.
Θα ξαναπάω αλλά μόνο κάρτα αυτή τη φορά.

Πήρα τηλέφωνο και έκλεισα μια βδομάδα πριν, ήθελα επιτέλους να βρω τραπέζι γιατί το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο. Πήγαμε λοιπόν χθες, Κυριακή, 4 άτομα. Πολύ καλαίσθητος ο χώρος. Μια εσωτερική ιστορία από τον ιδιοκτήτη τον ίδιο είναι ότι το (ιδιαίτερο) όνομα του μαγαζιού έχει να κάνει με το γεγονός ότι η περιοχή εκείνη λεγόταν "Συνοικισμός Αθηνών", όταν οι πρώτοι πρόσφυγες είχαν αποικίσει σε εκείνο το σημείο στην Τούμπα.

Πήραμε σουτζουκάκια, τα οποία δε με εντυπωσίασαν, υπάρχουν πολύ καλύτερα στην πόλη. Το κοντοσούβλι μου φάνηκε αρκετά καλό, αλλά ως εκεί. Το συκώτι επίσης ήταν καλό, ειδικά για μένα που δεν τρώω συκώτι και τόσο. Η ταλιάτα μόσχου ήταν νόστιμη, αλλά έχω φάει καλύτερη (π.χ. στη Μαριγούλα στον Πολύγυρο). Πεντανόστιμο λαδοτύρι, καλό χαλούμι.
Μου άρεσε που το μαγαζί είναι άκαπνο. Ήθελα καιρό να δω τις γεύσεις του μαγαζιού αλλά δεν εντυπωσιάστηκα. Θέλω όμως να ξαναπάω επειδή μου άρεσε ο χώρος και θέλω να δοκιμάσω σπαλομπριζόλα και Rib-Eye. Θα συμβεί

Άκαπνο μαγαζί!! Πολύ καλό σέρβις, νόστιμα φαγητά, ωραίο κρέας. Έχω πάει τουλάχιστον 3 φορές τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Ο διάκοσμος θυμίζει λίγο παλαιότερη εποχή. Έχω πάει τόσο καθημερινή βράδυ όσο και Κυριακή νωρίς μεσημέρι (καλού κακού για ώρες και ημέρες αιχμής κάντε ένα τηλέφωνο για διαθεσιμότητα τραπεζιού)
Αποτελεί μία πολύ καλή επιλογή στην ευρύτερη περιοχή και θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία.

Βραδινη επισκεψη καθημερινη μεσα στο Σεπτεμβριο. Χωρις κρατηση, ειχε κοσμο αλλα δεν ηταν φουλ και ετσι βρηκαμε τραπεζι για 4 ατομα. Πηγαμε για να δοκιμασουμε κυριως τα steak που εχει μιας και ακουσαμε οτι ειναι απο τα καλυτερα στην πολη απο ποιοτητα και value for money. Στυλ ταβερνας αλλα με ποιοτικο κρεας που ξερουν να το ψηνουν και πολυ καλα. Τιμες πολυ καλες (17 eur ταλιατα, 22 ριμπ αι 40eur/kg bisteca). Περιβαλλον ταβερνας αλλα με παρα πολυ καλη εξυπηρετηση. Πολυ μεαγλη λιστα κρασιων επισης με καλες τιμες. Πολυ αξιοπρεπη και οσα ορεκτικα δοκιμασαμε.

Ενδεικτικα καποια πιατα:
Bisteca 1200 gr με λαδι τρουφας : Εξαιρετικα ψημενη και φιλεταρισμενη σε στυλ ταλιατας
πατατες τηγανητες με κεφαλοτυρι : πολυ καλες
Μανιταρια : μετρια

Σιγουρα θα ξαναπαω να φαω και την ταλιατα και το rib eye και τα αλλα του κρεατικα.

Φαγητο: 7/10
Εξυπηρετηση: 8/10
Περιβαλλον: 6/10
Τιμη:9/10

Πολύ δυνατή ταβέρνα. Ότι πάρεις είναι πολύ καλό και σε πολύ καλή τιμή, τόσο ορεκτικό όσο και κρέας. Το μόνο του ακριβό πιάτο είναι το μοσχαρίσιο Rib Eye, το οποίο είναι απίθανο. Παρότι πολύ ακριβό (22Ε η μερίδα) είναι φτηνότερο από ότι στο "οψοποιων μαγγανείαι" και κατά τη γνώμη μου καλύτερο. Προτείνεται άφοβα. Από τις καλύτερες ταβέρνες ανατολικά.

Μαγαζί αποκάλυψη σ'ένα υπόγειο στην Τούμπα. Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν πάρα πολύ καλό με highligts τα σουτζουκάκια και το rib-eye. Ο ιδιοκτήτης Μανώλης δείχνει πως είναι γνώστης τόσο των κρεάτων όσο και των κρασιών. Έχει πολύ ενδιαφέρουσα κάβα με κρασιά απ'όλο τον κόσμο. Τα συλλέγει ο ίδιος σε ταξίδια που κάνει ανά την υφήλιο, όταν το μαγαζί είναι κλειστό. Από τέλη Μαΐου έως Σεπτέμβριο δηλαδή. Το κάπνισμα απαγορεύεται ευτυχώς!