Παραθαλάσσια ψαροταβέρνα που κινείται μεταξύ καλτ - κιτς - γαλανόλευκου τραντίσιοναλ. Βρεθήκαμε εκεί (παρά το κραυγαλέον της υποθέσεως) από ανάγκη (ένεκες περπατούσαμε πάνω από μισή ώρα μέσα στο καρκαήλι και είχαμε λυσσάξει, ημιθανείς όντες, για τσίπουρο και μεζέ).
Τραπέζια κοντά στη θάλασσα και φυσικό περιβάλλον συμπαθές.
Σέρβις ευγενικό και γρήγορο (παραγγείλαμε, μάλλον, στον νικ δε γρικ αυτοπροσώπως, ο οποίος παραπέμπει έντονα σε γκρικ καμάκι παλαιότερων δεκαετιών.. ;-) ).
Αγγουροντομάτα - ικανοποιητική. Χταπόδι στιφάδο - μέτριο προς αδιάφορο. Μύδια σαγανάκι - κάτω του μετρίου. Αντζούγια (δηλωμένα από κονσέρβα - ικανοποιητική, τηρουμένων των αναλογιών).
Τιμές όχι φτηνές (10+ ευρώ τα πιάτα).
Δεν θα ξαναπήγαινα. Τόσο λόγω περιβάλλοντος όσο και λόγω φαγητού - τιμών.
Τραπέζια κοντά στη θάλασσα και φυσικό περιβάλλον συμπαθές.
Σέρβις ευγενικό και γρήγορο (παραγγείλαμε, μάλλον, στον νικ δε γρικ αυτοπροσώπως, ο οποίος παραπέμπει έντονα σε γκρικ καμάκι παλαιότερων δεκαετιών.. ;
Αγγουροντομάτα - ικανοποιητική. Χταπόδι στιφάδο - μέτριο προς αδιάφορο. Μύδια σαγανάκι - κάτω του μετρίου. Αντζούγια (δηλωμένα από κονσέρβα - ικανοποιητική, τηρουμένων των αναλογιών).
Τιμές όχι φτηνές (10+ ευρώ τα πιάτα).
Δεν θα ξαναπήγαινα. Τόσο λόγω περιβάλλοντος όσο και λόγω φαγητού - τιμών.