Αναμμένο τζάκι μέσα, συμπαθητικός χώρος μιας και διαθέτει αίθριο με σόμπα στο κέντρο, περιτριγυρισμένο με γλαστρούλες. Δεν προσφέρεται βέβαια για τις κρύες μέρες του χειμώνα, αλλά πάντως όταν αρχίσει να πιάνει ανοιξιά θα είναι όνειρο (αγαπάω σόμπες και αίθρια).
Φοβερή πάπρικα και τυροσαλάτα δικές τους. Στην πάπρικα η πιπεριά ήταν ζωντανή και σπαρταριστή, έντονο ροδαλό χρώμα(3,2€).
Σκουμπρί σχάρας- μάλλον συσκευασίας αλλά αρκετά καλό (3,6€).
Φέτα παναρισμένη, φτιαγμένη στο σαγανάκι πάρα πολύ καλή (3,2€).
Πατάτες τηγανιτές κομμένες στο χέρι ροδέλες περιποιημένες (2,4€).
Μανιτάρια σχάρας πολύ καλό ψήσιμο, καθώς είχαν διατηρήσει όλα τα υγρά τους (3,8€).
Πικάντικη οκ (2,4€).
Κεφτεδάκια του παππού,(ουζομεζές) ως μικροσκοπικά μπιλάκια, κατεψυγμένα αλλά συμπαθητικά (4,2€).
Μύδια τηγανητά κακά, παναρισμένα σε σκληρή κρουστά που επισκίαζε τα μυδάκια (5,8€).
Μπριζόλα σούβλας με πατατούλες φούρνου, παρότι μαλακή και όχι στεγνή δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο(6,9€).
Τσίπουρο αγιορείτικο δικό τους πολύ καλό.
Κερασμένος κορμός, χαλβάς και πορτοκαλάκι.
Εν κατακλείδι παρά τα κάποια λαθάκια, το φαγητό ήταν πολύ καλό και γευστικό, εμφανώς προσεγμένο. Για δεδομένα Θεσσαλονίκης αρκετά φθηνό. Θα ξαναπήγαινα άνετα και ιδίως όταν θα ανθίζουν οι αμυγδαλιές.