Είναι πολύ όμορφο κάθε φορά που επισκέπτομαι την πόλη, να έχω ένα τέτοιο μαγαζί ώστε να μπορώ να είμαι 101% σίγουρος ότι οι φίλοι και οι συνεργάτες μου θα φύγουν έκπληκτοι από την πανδαισία γεύσεων που θα συμβαίνει στο στόμα τους αλλά και στο μυαλό τους.

Highlights:
- Το μοσχάρι με την τρούφα και την παρμεζάνα.
- Το ζυγούρι σε πίτα
- Οτιδήποτε υπάρχει σε φιλέτο ψαριού
- Rib Eye όταν υπάρχει
- Ντολμαδάκια γιαλατζί
- Κοτόπουλο κρεόλ
- Μοσχαρίσια σκαλοπίνια
- Η Αγιολί σος που βάζει, όπου κι αν τη βάζει.
- Ο Λαχανόκηπος.
- Η εξαιρετική κάβα.

Τιμές λογικές και εξυπηρέτηση άψογη.

Ότι καλύτερο υπάρχει σε σούβλα. Πανσέτα μαύρου χοίρου; Κεμπάπ χοιρινό; Μπριζόλα σούβλας; Κοκορέτσι και αρνί. Δεν υπάρχει δεύτερος. Ο Μπέμπης παίζει μόνος του σε αυτό το επίπεδο.
Επίσης, το φρυγανισμένο του ψωμάκι, τα τυριά του πάντα ποιοτικά, Οι country πατάτες και η μοσχαρίσια μπριζόλα ( όταν έχει ) είναι μαστ. 15 ευρώ περίπου το άτομο και πεθαίνεις από χολυστερίνη αλλά ευτυχισμένος

Έκατσα Ιούλιο 21.
- Πατάτες τηγανητές με καθαρό καινούργιο λάδι και κομμένες στο χέρι και όχι λαπαδιασμένες.
- Τυροκαυτερή που είναι τυροκαυτερή και όχι οι κλασσικές αγορασμένες με το κιλό από τους γνωστούς προμηθευτές.
- Το καλύτερο χοιρινό σουβλάκι στην πόλη. Δεν θα το χαρακτήριζα με τίποτα στεγνό. Δυστυχώς, παλιοί αντίπαλοι όπως ο Στέλιος στα φανάρια, η παράδοση κλπ, έχουν κατώτερης ποιότητας σουβλάκι.
- Παλιά είχε πανσέτες λέηζερ σα μπέηκον που ήταν τρομερές. Τώρα είναι απλές τίμιες πανσέτες που μπορείς να τις βρείς παντού.

Όταν ένα μαγαζί έχει βασικά πράγματα που δυσκολεύεσαι να βρεις αλλού, όπως τα παραπάνω, σταματάνε να είναι βασικά και κάνουν το μαγαζί να ξεχωρίζει.

Οπότε ναι, ο Αργύρης είναι ένα τίμιο, καθαρό σουβλατζίδικο, με σπέσιαλ σουβλάκι, πατάτα τηγανητή και τυροκαυτερή που απλά δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην πόλη.

Και η πουτίγκα που βγάζει ως γλυκό μετά το φαγητό είναι OH MY GOD.