αναζήτηση ιστορικών καταστημάτων Θεσσαλονίκης

@b.koul αυτό εδώ ήταν Έλατος / Θεολογή, έχει κλείσει.

Καλησπέρα υπήρχε ένα πατσατσιδικο στην Καρδίτσα ονόματι Έλατος γνωρίζει κάποιος κάτι?

Λεωφόρο στρατού είχε δεκαετία '90 ακόμη νομίζω ένα μαγαζί με πίτες με το όνομα "Τζιαλλα". Θυμάται κανείς πού ακριβώς; είχε μήπως σχέση με το ομώνυμο μαγαζί στον Εύοσμο;

@Ουαλός
Υποθέτω γι'αυτό μιλάει. Πήγα πριν λιγες μέρες κ ανέβασα σχόλιο σήμερα

Το "τοστάδικο πρωτοποριακό για την εποχή του" υποθέτω ότι είναι το Tost Spesial;

3 μαγαζιά παραμένουν άγνωστα. Μήπως έχεις κανείς απευθείας πρόσβαση στον Δημήτρη Ψυχούλα να μας λύσει τις απορίες;

Update: πλέον καταχωρήθηκαν όλα! Ευχαριστίες σε guru και Ψυχούλα για τις πληροφορίες.

Τώρα το βλέπω: <<Απέναντι ήταν ένα μικρό γυρατζίδικο που έκανε το καλύτερο γυρόπιτο στην πόλη και λίγο πιο πάνω στην Παρασκευόπουλου, υπήρχε τοστάδικο πρωτοποριακό για την εποχή του..>>

γυρόπιτο?? :)

Ναι, αλλά το Πιτόγυρο στο Φάληρο παραμένει μυστήριο..

Ίσως και να εννοούσε την Μπυραρία Μαρί, αυτή που προεξείχε στη Βασ. Όλγας.. Αλλά δεν είναι ακριβώς Φάληρο.

https://parallaximag.gr/axechasta-fagita-theika-glyka-oi-geyseis-tis-thessalonikis-poy-mas-leipoyn-152073

Στο κομμάτι του άρθρου που αναφέρεται στο Σουέζ παίζει μπάλα ο ταβερνοχωρος.

https://www.facebook.com/groups/agnosti.thessaloniki/permalink/10160148802107760/

@guru τόνισα στο κείμενο τα μαγαζιά που δεν έχουμε στο νεκροταφείο. Μπορεί ο λαός να βοηθήσει να τα βρούμε;

Μεταφέρω ποστ δημόσιο από Δημήτρη Ψυχουλα στο Facebook, νομίζω ό,τι πρέπει για το τοπικ, αλλά αν θεωρηθεί άσχετο, my bad
-Πεθύμησα τα σαγανάκια του Ανάπηρου.
-Πεθύμησα τα κυνήγια του Κρικέλα.
-Πεθύμησα το χουνκιάρ μπεγιέντι του Όλυμπος Νάουσα.
-Πεθύμησα τα σάντουιτς του Κοσμά.
-Πεθύμησα του Αδαλάκη τη δημιουργική παραξενιά.
-Πεθύμησα τη ρετσίνα στο καπηλειό του Αντώνη στην Παύλου Μελά.
-Πεθύμησα την πίσω αυλή της Κληματαριάς όταν ήταν στην Αγίας Σοφίας.
-Πεθύμησα του Στρατή την πολύβουη αίθουσα.
-Πεθύμησα του Βάγγου την κληματαριά.
-Πεθύμησα μια βραδιά στον Τζότζο.
-Πεθύμησα του Διόνυσου το στρογκανόφ.
-Πεθύμησα του Μπιρ Αλλάχ τις καραβίδες στα κάρβουνα.
-Πεθύμησα κεφτέδες και μπουζουκάκι στο Σουέζ.
-Πεθύμησα το πιτόγυρο στο Φάληρο.
-Πεθύμησα τις πατάτες κομπλέ του Τίφανις.
-Πεθύμησα τα καβούρια στη σκάλα της Περαίας.
-Πεθύμησα του Τάκη το μπιφτέκι.
-Πεθύμησα της Ψησταριάς το εξοχικό.
-Πεθύμησα του Ρογκότη τα σουτζουκάκια.
-Πεθύμησα το πεϊνιρλί του Ιορδάνη.
-Πεθύμησα τα κουλούρια του Σπυριδάκη στη Ροτόντα, τα χαράματα.
-Πεθύμησα το Ανθέων μετά από ξενύχτι.
-Πεθύμησα το λουκάνικο και τη μαύρη μπίρα στην Έκθεση.
-Πεθύμησα τον γύρο που έψηνε στα κάρβουνα ο Ξενοφώντας.

-Πεθύμησα γεύσεις και μαγαζιά της παλιάς Θεσσαλονίκης.

Όχι ότι τώρα δεν υπάρχουν σπουδαία μαγαζιά! Όχι ότι σήμερα δεν υπάρχουν υπέροχες γεύσεις!
Αλλά να, ο νους συχνά κάνει αυτά τα ταξίδια στα παλιά, αυτή τη βουτιά στις αναμνήσεις, όχι για να κάνει συγκρίσεις αλλά για να πει:
-Καλά είναι τώρα, αλλά καλά ήταν και τότε!

Συγγνώμη εκ των προτέρων για το μελοδραματικό και λίγο κλισέ ύφος, αλλά κοιτάζοντας προς το παρελθόν, όταν ακόμα ήμουν παιδί και πήγαινα σε ταβέρνες μόνο με τους γονείς μου (90's), αυτό που ίσως καθόρισε περισσότερο τα γούστα μου στα φαγάδικα ήταν ένα μικρό ταβερνάκι σε τελείως άκυρο μέρος, σε κάτι στενάκια στον Εύοσμο (θα βάλω και καταχώρηση στο νεκροταφείο),σε μια εποχή που κάθε γειτονιά είχε σε κάποιο στενάκι μια ταβέρνα, μια μπουγάτσα που μάζευε τσακάλια όλη μέρα, ένα βιβλιοπωλείο/παιχνιδάδικο, ένα με λευκά είδη κι ένα με εσώρουχα/πυτζάμες/παιδικά.

Τώρα αν δεν είναι σε κάποιον από τους τοπ εμπορικούς δρόμους ή τα πιο νέα χοτ σημεία, είναι σαν να μην υπάρχουν και γρήγορα κλείνουν. Θέλει ο νεοέλληνας να πάει για ρετσίνα στο Τάδε που γίνεται χαμουλης.

Τέλος πάντων, ήταν ένα μικρούλη γωνιακό με τούβλινη επένδυση, ξύλινα κουφώματα, χάρτινα τραπεζομάντηλα και την κλασσική γυάλινη φωτισμένη προθήκη μπροστά απ'την κουζίνα με τα καθαρά σερβίτσια, τις σαλάτες και τα κομμένα λεμόνια(χαχ...). Σουβλάκι, μπιφτέκι, κοτόπουλο, λουκάνικο, πατάτες, ρύζι, χωριάτικη ή χόρτα ή Πολίτικη, τζατζίκι, μπουγιουρντί.

Και είναι λες και δεν έπαψα πότε να το ψάχνω.

Πάντα όποτε περνάω, κοιτάω τη στροφή με αγωνία: μήπως και κάποιος προσφέρθηκε να το ξανά ανοίξει..

Ναι παιδιά ο Ιχθύς είναι... Του ήρθε φλασια μόλις τώρα, και του λέω κάτσε να τσεκάρω αν το βρήκαν οι δικοί μου που είναι αλάνια 😛. Και είστε. Ευχαριστώ

Ναι, τον Ιχθυ θα εννοεί. Ιστορικό μέρος. Και όχι τόσο παλιά.. Πρόλαβα να πάω δυστυχώς μόνο μια φορά.

@guru μάλλον εννοεί τον Ιχθύ.

Μου είπε ο γείτονας στο ξενοδοχείο, για ψαροταβέρνα κοντά στο Παπανικολάου το νοσοκομείο, παλιά, λέει όπως ανεβαινες έκανες στροφή απότομη δεξιά, πριν την Εξοχή λέει... Τριβιαλ.. Δεν έχω ιδέα

Ο Γραμματικας ήταν ακριβώς απέναντι από το ζαχαροπλαστείο merchic. Σε αυτό το δρόμο παντως.

Ευχαριστώ Maximos, το έβαλα εδώ: Γραμματίκας

Η σύζυγος βέρα ευοσμιτισα θυμάται ότι ήταν στην σημερινή οδό. Μεγάλου Αλεξάνδρου απέναντι ακριβώς από την λαδόκολλα (από το κορδελιο στο χαρμανκιοϊ)μικρό καφενείο με λίγα τραπέζια,με ωραία μπιφτεκακια,ψιλοκομμένο λάχανο που το έκοβε κοινή θέα των πελατών,τηγανητά κολοκυθάκια,θα την πιέσω να θυμηθεί περισσοτερα

@κοκορετσάκιας που περίπου βρισκόταν για να την προσθέσω;

Θέλω να γυρίσω κάποιους φίλους μερικά χρόνια πίσω και να ρωτήσω αν πρόλαβαν και αν θυμούνται την ταβέρνα "ο Γραμματίκας" στα Ελευθέρια. Ήταν από τις ταβέρνες (αυτή ήταν Η ταβέρνα) που χρωμάτισαν όμορφα τα παιδικά μου χρόνια. Τι θυμάστε από τον Μέγα Γραμματίκα;

@Σταύρος, τη θυμάμαι την Κυπριακή γωνία, ήταν ακριβώς εκεί που περιγράφετε τέλος δεκαετίας του 80 πηγαίναμε. Είχε φοβερή σεφταλιά και τραπεζάκια έξω και περίμενες ουρά για να καθίσεις. Τι μου θύμισες...

@Σταύρος, έχω καιρό που ψάχνω πληροφορίες για την Κυπριακή γωνιά στη Νικοτσαρά. Βρισκόταν στο μέσον περίπου του δρόμου και έβγαζε τραπέζια απέναντι στο άδειο τότε οικόπεδο που σήμερα είναι το κτήριο της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Μπράβο, αυτό ήταν, Άμπελος λεγόταν το μαγαζί!!!

Υπήρχε όντως ένα αλλο μικρό μαγαζάκι εκεί στην Τραπεζουντος, παλιότερο από τη Βολιωτικη γωνια.

@Σταυρος στην οδό Τραπεζουντος 4, γωνία Κομποθέκλα φαίνεται στο street view απομεινάρι Τσιπουράδικο Άμπελος

Σταύρο μάλλον εσύ εννοείς την Βολιώτικη Γωνιά

Παραδίπλα επί της Τραπεζούντος θυμάμαι ως τα 00ς ότι υπήρχε μια κυρία που μαγειρευε ψαρικά και την είχα στα υπόψη να έρθω.. Μήπως ήταν η ίδια;

Υπήρχε τη δεκαετία του '90 ένα παραδοσιακό βολιωτικο τσιπουραδικο στη γωνία Κομποθεκλα και Τραπεζουντος ή Κομποθεκλα και Αλεξανδρείας. Θυμάται κανείς το όνομά του;

Υπήρχε στη Νικοτσαρα (κάθετος στην Εθνικής Αμύνης), περίπου μέχρι το 1990 ένα κουτουκακι, πιθανόν κυπριακό. Θυμάται κανείς πώς το έλεγαν;

Φίλτατοι, Γιαννιτσών 23, απέναντι από τον Σταθμό κι εκεί που έχουν ανοίξει διάφορα από γυράδικα μέχρι μπόλιγουντ, λειτουργούσε μέχρι μέσα 90' ζαχαροπλαστείο που το δούλευε ανδρόγυνο. Φοβερά τρουφάκια, είχε και ξηροκάρπια.

Θυμάται κανείς όνομα?

https://saloni.ca/

έχουν κάνει καλή δουλειά, παλιές φωτογραφίες Θεσσαλονίκης πάνω σε χάρτη

Η ταβέρνα Πύρρος ήταν σε στενό της Ιασωνίδου πριν την Μακρυγιάννη, προς την πλευρά της Αγίας Σοφίας. Ήταν λάθος η δική μου περιγραφή ταβερνοαλάνι. Την θυμάται κάποιος άλλος?

@stevaras
1) το πρόσθεσα στο περίπου https://www.tavernoxoros.gr/?p=t52166
2) υπάρχει ήδη ως "Κεφαλλονιά" https://www.tavernoxoros.gr/?p=t9493
3) προστέθηκε https://www.tavernoxoros.gr/?p=t52165

Τη μιση μερα στο νεκροταφειο του ταβερνοχωρου και την αλλη μιση στο luben retrolletarios στο youtube..

Μια και πιάσαμε τα παλιά, τώρα που είμαστε μέσα στο σπίτι ευκαιρία να θυμηθούμε τα παλιά
1) υπήρχε μια ωραία ταβέρνα σε στενό της Ιασωνίδου προς την Καμάρα λεγόταν Πύρρος λειτουργούσε τη δεκαετία 80, θυμάμαι τα αμελέτητα που σέρβιρε πολύ προχωρημένο για την εποχή
2) στο στενό δίπλα στον ερυθρό σταυρό στο λιμάνι υπήρχε η ψαροταβέρνα ο Κεφαλλονίτης, πηγαίναμε μέσα της δεκαετίας του 80, λίγο πριν αρχίσει ο χαμός στα λαδάδικα όταν στην περιοχή είχε ακόμη... κόκκινα φωτάκια
3) στην Παπάφη 40-42 υπήρχε η ταβέρνα ο Μυτιληνιός, δεκαετία του 90 θυμάμαι ότι πηγαίναμε.
Αυτά προς το παρόν. Αν έχει κάποιος να προσθέσει κάτι γι΄ αυτά τα μαγαζιά. Αν συνεχιστεί ο εγκλεισμός θα θυμηθούμε κι άλλα...

Το ότι ο Αυλόγυρος και Βυσσινόκηπος ήταν εκεί που είναι τώρα τοποθετημένα στον χάρτη, είναι 100% βέβαιο, γιατί πέρα από την μνήμη μου, το επιβεβαιώνει το Google Streetview.

Έχεις δίκιο για την αρίθμηση δρόμου, την αλλάζω.

Απλα εχει γινει ενα μπερδεματακι ..στο σημειο λεωφορο οχι 23 ειναι καταχωρημενο και το μαγαζι χιλλια δεντρα,που δεν συμπιπτει με το σημειο που υπηρχε ο αυλογυρος..επισης πριν την καταχωρηση του αυλογυρου ,ο βυσινοκηπος και οι γευσεις πρυτανιου ηταν καταχωρημενα στην τοποθεσια που βρισκεται τωρα το χιλλια δεντρα...καταληγω στο οτι ο αυλογυρος δεν ηταν το πρωτο μαγαζι εκει..και οτι αν εκει υπηρχε καποιο αλλο παλιο μαγαζι που ειχε λειτουργησει για αρκετα χρονια οπως ο κεδρινος λοφος...δεν θελω να αγορασω/νοικιασω το χωρο ..μ αρεσει απλα να ψιλαφιζω το παρελθον και να μαθαινω παλιες ιστοριες

@Koutmatzan η κρήνη που βρίσκεται στο εν λόγω μαγαζί είναι *Η* κρήνη του Σέιχ Σου, το νερό του Σεΐχη δηλαδή. Έχω πάει και εγώ στο μαγαζί για να το ψάξω και όντως βλέπεις την κρήνη που μάλιστα τρέχει νερό ακόμα, κανονικά.

Το πρόσθεσα στο νεκροταφείο https://www.tavernoxoros.gr/?p=t52053

Αν θυμάμαι καλά πρέπει να λειτούργησε για πολύ λίγο (γι' αυτό εξάλλου και μας είχε ξεφύγει και δεν προστεθεί τότε στον ταβερνοχώρο).

Αν ψάχνεις ιδιοκτησία για να το νοικιάσεις, θα μπορούσες στην τρέλα να δοκιμάσεις να επικοινωνήσεις με την ΤΑΛΩΣ security που φαίνεται στο Google Streetview ότι είναι πελάτης τους, μπας και σου δώσουν κανένα τηλέφωνο. Παρεμπιπτόντως το διπλανό φιλετάκι όπου ήταν το καφέ Kedrinos Lofos ανήκει στον Δήμο και είχε ενοικιαστεί για 40000€/χρόνο το 2019 (πηγή: https://parallaximag.gr/thessaloniki/aksiopoieitai-ek-neou-to-kleisto-anapsyktirio-tou-kedrinou-lofou).

Ξέρει κανείς για το μαγαζί <<αυλόγυρος>>?Είναι στη λεωφόρο ΟΧΙ στον Αγιο Παύλο Θεσσαλονίκης,δίπλα από τον <<Κέδρινο Λόφο>>.Είναι παρατημένο εδω και πολλά χρόνια και διαλυμένο..Το μόνο που βρήκα στο διαδύκτιο ήταν αύτο: https://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/afieromata/oi-12-kalytera-diatirimenes-krines-sti-thessaloniki-apo-ton-stefano-pasvanti/
οτι έχει στην αυλή του μια τούρκικη κρηνη..όποιος ξέρει κάτι για το μαγαζί και θέλει να το μοιραστεί, θα ήμουν ευγνώμων!!

Ναι καλά θυμάσαι, να το https://www.tavernoxoros.gr/?p=t116

Στην Κερασούντος στην Καλαμαριά, μολις στρίψουμε μετά την γωνία, υπήρχε ένα εστιατόριο που λεγόταν "σουσάμι"... Θυμάμαι καλά?

@ταβερνοαλάνι
Για Family επιβεβαιώνω Ουαλό
Για Mr's Candy's θυμάμαι οτι της Ανθέων άνοιξε λίγο μετά απ'της Εγνατίας, δούλεψαν παράλληλα για κάποιο διάστημα και όταν το έκλεισαν, είχαν ανακοίνωση στην τζαμαρία οτι μεταφέρεται στην Ανθέων.

Για Family επιβεβαιώνω 100% Ουαλό. Πω πω, σα χτες ήτανε...

Θυμάται κανείς παλιός τον Σαρδανάπαλο? Ηταν ένα μαγαζί με ξεχωριστό στυλ για την εποχή του,ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και με ποιοτική ζωντανή Ελληνική μουσική, την δεκαετία του 80. Ηταν στην Μιχαήλ Ψελλού λίγο μετά την διασταύρωση με την Β.Ολγας.Τον θυμήθηκα τις προάλλες όταν διάβασα την παρακάτω δυσάρεστη είδηση

https://parallaximag.gr/thessaloniki/efyge-idrytis-tou-ouzeri-lepen-kai-tou-palermo

Ταβερνοαλάνι, για το Mrs Candy's σίγουρα, και παίζει να πρόλαβαν να είναι και ταυτόχρονα ανοιχτά!

OK Ουαλέ, το τοποθέτησα σωστά

100% το Family ήταν εκεί όπου βρίσκεται ο τωρινός Τερκενλής, δηλαδή Μητροπόλεως με Αγίας Σοφίας, και είχε κι εκείνο δύο εισόδους (μία από τον κάθε δρόμο).

Καλημέρα, με καθυστέρηση αλλά επιτέλους πρόσθεσα στο νεκροταφείο τα μαγαζιά που αναφέρθηκαν προσφάτως και μπόρεσα να καταλάβω που βρισκόντουσαν στο περίπου:

Διάλειμμα https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33186

A Lumera https://www.tavernoxoros.gr/?p=t4927

Mrs Candy's https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33180 (απορία @Eowyn @βιβλιοφάγος, είναι πρόγονος αυτού που λειτουργεί τώρα στην Ανθέων;)

Pizza Di Spagna https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33184

Goody's https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33185 (@Eowyn αν μάθεις που ήταν ακριβώς πες μου)

Σούλης https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33188

Στέλιος https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33189

Τζώρτζης https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33190

Θόδωρος https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33191

Σαράι https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33192

Family https://www.tavernoxoros.gr/?p=t33181 (πρόσθεσα το κατάστημα στην Εγνατία, αλλά σχετικά με το κατάστημα στην Μητρόπολη, εγώ γνώριζα το κατάστημα είχε διεύθυνση στην Τσιμισκή 60 https://www.tavernoxoros.gr/?p=t21723 @aethra @Eowyn @βιβλιοφάγος παίζει να μετακινήθηκε το κατάστημα, ή μήπως είχε είσοδο και από Τσιμισκή και από Αγίας Σοφίας; Ή μήπως ήταν απλά λάθος καταχώρηση το Τσιμισκή 60;)

Για ένα φεγγάρι πρέπει να υπήρχε Pizza Di Spagna στο δρόμο προς Περαία, μετά τη διασταύρωση για το καζίνο και πρέπει να ήταν αμέσως μετά τη σιδερένια πεζογέφυρα, μήπως τη θυμάται κανείς;

Ναι ναι.. το A Lumera εννοώ..!!! Ευχαριστώ πολύ.. Ήταν πολύ όμορφο εστιατόριο και αυθεντικά ιταλικό..

Λοιπόν, έχουμε και λεμε:
-το Lokal λειτουργούσε ως τσεχικο εστιατόριο μετά τη λειτουργία του ως ιντερνετ-καφε
-το ιταλικό βρισκόταν γωνία Κρήτης με Γραβιάς, λεγόταν " A lumera", το είχε ζευγάρι Ιταλών και το μενού και ο τρόπος ετοιμασία των εδεσμάτων ήταν αυθεντικά ιταλικός. Εσωτερικά οι τοίχοι ήταν βαμμένοι τερρακότα και τα τραπεζάκια είχαν κεριά και ρομαντική ατμόσφαιρα.

@aethra νομίζω εννοείς το Alumera, Κρήτης 25, γωνία Γραβιάς. Δεν ήταν βέβαια ακριβώς μονοκατοικία, ήταν ένα χαμηλό διώροφο που υπάρχει ακόμη.

@Ουαλός Για το νυν "Χειρο-ποίητον" που αναφέρεις τυχαίνει να γνωρίζω οτι σαν Ουζομανία έκλεισε λόγω πολύ υψηλού μισθώματος..Για τα επόμενα δεν γνωρίζω καθόλου..
ένα επίσης "καταραμένο" είναι κι αυτό στον Αγ. Παντελεήμονα, δίπλα στον κινηματογράφο Φαργκάνη που σαν "Μάγειρες" τελευταία, δεν κράτησε ούτε χρόνο. Στα νιάτα μου, εκεί γύρω στο 1999-2000, ήταν φρουτάκια και εξελίχθηκε σε..σκοτεινό "μπαρ" με φιμέ τζαμαρία ;)

Θυμάται κάποιος πως λεγόταν το ιταλικό που υπήρχε στην οδό Κρήτης νομίζω, μετά την Μαρτίου και στεγαζόταν σε μιά παλιά μονοκατοικία? 1985 με 1990 νομίζω..

Αντίστοιχη περίπτωση βέβαια και το νυν "Χειρο-ποίητον" στην Αγγελάκη, πρώην Ουζομάνια, Ζυγός, Καντίνα Αγγελάκη, Aggelaki. Μέσα σε λιγότερο από μια πενταετία πέρασαν (και δεν ακούμπησαν) όλα αυτά...

Πάντως μια που αναφερόμαστε σε "καταραμένα" μαγαζιά, χαρακτηριστικό παράδειγμα του κέντρου για μένα είναι το πρώην Lokal (Σβώλου προς Αγγελάκη). Το θυμάμαι internet cafe στη χρυσή εποχή τους λίγο πριν/μετά το millennium, όταν η φάση άρχισε να ξεφτίζει νομίζω πως συνέχισε για ένα διάστημα ως απλή καφετέρια. Μετά το lokal ακολούθησαν άλλα δυο καφέ-μπαρ που δεν μακροημέρευσαν, και τέλος το spud με τις ψητές πατάτες που δεν κράτησε ούτε εξάμηνο. Από πέρσι τον Ιανουάριο παραμένει ξενοίκιαστο χωρίς φως στον ορίζοντα...

Ωωωω, το Διάλειμμα! Πάσχιζα χρόνια τώρα να θυμηθώ πώς λεγόταν εκείνο το μαγαζάκι με τα ωραία τοστ στην Αγ. Σοφίας. Ευχαριστώ πολύ!

To family ήταν εκεί που είναι τώρα ο Τερκενλής Αγ. Σοφίας με Μητροπόλεως.. Μπροστά ήταν τα αλμυρά και στο πίσω μέρος με την είσοδο από Μητροπόλεως ήταν τα γλυκά. Έκανε το καλύτερο κροκ μεσιέ έβερ..

@βιβλιοφάγε, πραγματικά δε θυμάμαι αν το φάμιλυ ήταν στη γωνία που είναι τώρα ο Τερκενλής ή λίγο πιο μέσα (σε περνάω 2 χρόνια και τριγυρνούσα στα περιξ από το 1992 και μετά).

Ψήνεστε να σχολιάσετε κι άλλα "καταραμένα" μαγαζιά? Πχ εκείνο το ανακαινισμένο επί της Πολυτεχνείου, ακριβώς στη στάση? Το είχαν αναστηλώσει αρχικά νομίζω επι πολιτιστικής πρωτεύουσας και αρχικά είχε γίνει καφέ/αίθουσα τέχνης. Ακολούθησε το Sandwichland, και πολλά άλλα μέχρι να γίνει τωρα today's, αλλά πάντα, ανάμεσα στις αλλαγές, έμενε ΠΟΛΥ κλειστό!

@Eowyn Όσον αφορά στο 2 πράγματι υπήρχε Family στη Μητροπόλεως με Αγ.Σοφίας εκεί που είναι τώρα Τερκενλής, ΑΝ δεν με απατά η μνήμη μου..Βαδίζοντας τώρα στα 38 το θυμάμαι, γιατί ως παιδιά του κέντρου (Ροτόντα-Καμάρα) κατεβαίναμε εκεί τα Σάββατα κυρίως και παίρναμε κρουασάν με ζαμπόν-κασέρι κ μπεσαμέλ, κάτι το πολύ διαφορετικό για την εποχή. Κάτι παρόμοιο κάνει ακόμα ο Τερκενλής νομίζω..
Για το 3.. εγώ πήγαινα σχολείο δίπλα σε αυτό το κατάστημα στην παλιά Οικοκυρική Σχολή, μετέπειτα 25ο Γυμνάσιο-Λύκειο. Πριν ακόμα γίνει mr's Candy's ήταν κατάατημα με κασέτες, άδεια CD και γενικώς λίγο απ'όλα και με μπόλικη..βρωμιά, του γνωστού ηλικιωμένου Σούτσου ( που τωρα είναι πολύ πιο ηλικιωμένος και κυκλοφορεί με το ποδήλατο και το σκυλάκι στο καλαθάκι μπροστά κι έχει το ίδιο..μαγαζί παραδίπλα επι της Παλαιολόγου). Με επιφύλαξη θα πω επίσης και οτι αυτό το γωνιακό επι της Εγνατίας(τωρινό Mikel) είναι ακίνητο ιδιοκτησίας του..
Τέλος το family γωνίας ΠΠ Γερμανού με Εγνατία ήταν όντως μαγαζί με πααρα πολύ κίνηση αλλά στα τελευταία του και πριν κλείσει οριστικά, φυτοζωούσε και θυμάμαι χαρακτηριστικά τα πολύ βρωμικα παράθυρα και τζαμαρίες, αφού το είχαν παρατήσει τελείως..
Αυτά τα ολίγα απ'το flashback μου στα θρανία :)

Παίδες.

1. Υπήρχε Goody's επί της Γιαννιτσών στα 80'ς. Το προσδιορίζω μεταξύ Αναγεννήσεως και Κωλέττη. Θα ρωτήσω και θα ενημερώσω.

2. Σχετικά με το Family. Υπήρχε υποκατάστημα στην ΠΠ Γερμανού με Εγνατία, εκεί που έκλεισε το Μπλε. Όταν έκλεισε το φαμιλυ, το κατάστημα έμεινε ανοίκιαστο για πολλά χρόνια με το λογότυπο του φάμιλι. Τόσο πολλά χρόνια, που νοερά το κατατάσσω στα "καταραμένα" μαγαζιά της πόλης που δε στεριώνουν. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι ακόμα ένα φάμιλυ υπήρχε στην Μητροπόλεως, στο ύψος της Μητρόπολης. Θα ρωτήσω.

3. Επί της Εγνατίας, παραδίπλα από το κλειστό μπλε, εκεί που τώρα είναι Μικέλ και που ήταν για μικρό διάστημα Αγαπητός, πριν τον αγαπητό ήταν Mrs Candy's. Και μάλιστα από το Mrs Candy's είχαν κάνει τα παραθυράκια όμορφα με ξύλινες λεπτομέρειες, όπως είναι το κατάστημα στην Ανθέων. Όταν το πήρε ο Αγαπητός, απλά στη βιτρίνα έβαψαν κόκκινα τα πράσινα ξυλάκια τα αρχικά.

Αναζητώ πληροφορίες για καντίνα σε τρίκυκλο κατά τη δεκαετία 80 μέχρι αρχές 90 που στάθμευε στην Κάτω Τούμπα στο πάρκο Αρτάκης με Πόντου πίσω από τον ναό του Αγίου Θεράποντα. Ιδιοκτήτης ένας παππούλης λιγομίλητος, με μουστάκι και χοντρά κοκκάλινα γυαλιά. Έκανε το νοστιμότερο ψωμάκι με βραστό λουκάνικο της παιδικής μου ηλικίας, το οποίο έβαζε σε χάρτινες σακούλες μαναβικής.

@Lycium: Ωραίο είναι όποτε μας δίνεται η δυνατότητα για ένα ταξίδι έστω και αν αυτό αφορά ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο.Έχεις δίκαιο,εκεί ήταν η Βιομηχανική.Για κάποια χρόνια ίσως θυμάμαι και το ΙΕΚ Παστερ στο συγκεκριμένο κτίριο.

Δεν ξέρω αν έτυχε να δείτε το "Θεσσαλονίκη 1987" https://www.youtube.com/watch?v=yU10iNADyrE ή το "Θεσσαλονίκη 30 Χρόνια Μετά 1987 - 2017" https://www.youtube.com/watch?v=VrFRkO5i4F4 στο YouTube. Εκεί μετά το 14:20 διασχίζει την οδό Μαρία Κάλλας και Καθηγητού Ρωσσίδου μέχρι τη συμβολή με Θεμιστοκλή Σοφούλη, δυστυχώς όμως το επόμενο πλάνο είναι λίγο πριν το Παλατάκι, κρίμα :(

"...σπουδαστές μιας σχολής που είχε στο διπλανό πολυόροφο κτίριο.", τι μου θύμισες!

Στο κτίριο της οδού Αγίας Σοφίας 3 (ιδιοκτησίας της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης) στεγαζόταν η Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (Α.Β.Σ.Θ.) από το 1968 έως το 1991, το σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

https://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/afieromata/panepistimio-makedonia-i-istoriki-viomichaniki-scholi-tis-thessalonikis/

Επίσης στο ισόγειο του κτηρίου, εκεί που σήμερα είναι το ΑΒ, τη δεκαετία του 2000 ήταν το Ruby Tuesday.

Μία συμπλήρωση για την Verona Pizza επί της Θεμιστοκλή Σοφούλη 61(νεκροταφείο).

Πριν μεταφερθεί στην Σοφούλη γωνία με Καπετάν Γκόνη όπου σήμερα λειτουργεί πρακτορείο του ΟΠΑΠ,η συγκεκριμένη πιτσαρία βρισκόταν στην γωνία Θεμιστοκλή Σοφούλη με πάροδο της Θεμιστοκλή Σοφούλη απέναντι ακριβώς από το ΑΒ Βασιλόπουλος(επί ευκαιρίας τον θυμάμαι αυτό τον χώρο πριν κτιστεί,ένα μεγάλο βενζινάδικο με πολυάριθμες θέσεις πλυντηρίου αυτοκινήτων,με επιφύλαξη πρέπει να είχε τα σήματα της Texaco το συγκεκριμένο πρατήριο)

Εν συνεχεία μεταφέρθηκε Σοφούλη με Καπετάν Γκόνη και μετέπειτα στην Αριστοφάνους

Επί της Αγίας Σοφίας στο δεξί μας χέρι κατεβαίνοντας,κάτω από την Μητροπόλεως και πριν την Προξένου Κορομηλά,υπήρχε τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του '80,ίσως και αρχές του '90 ένα πολύ γνωστό τοστάδικο που λεγόταν ''Διάλειμμα''.

Μικρό μαγαζάκι και έφτιαχνε πολύ καλό τοστ,ειδικά τα πρωινά είχε αρκετή κίνηση και έμενε ανοικτό μέχρι νωρίς το απόγευμα.Δούλευε πέρα από τους περαστικούς,κυρίως με σπουδαστές μιας σχολής που είχε στο διπλανό πολυόροφο κτίριο.Αν δεν κάνω λάθος στη θέση του σήμερα λειτουργεί ένα κοσμηματοπωλείο αλλιώς ήταν ακριβώς κολλητά που σήμερα είναι ένα μικρό μαγαζί με ρούχα.

Περνούσα συχνά τα μεσημέρια πιτσιρικάς πηγαίνοντας να παίξω ηλεκτρονικά στον Θερμαϊκό στην Λεωφόρο Νίκης που σήμερα είναι το ομώνυμο διάσημο μπαράκι

Υπήρχε ένα μαγαζι με πολιτική κουζίνα σχεδόν δίπλα στο άσυλο , περίοδος αρχές 1990 είχαμε καθίσει αρκετές φορές φαγητό πολύ καλό ,όντως πολιτικές γεύσεις ,ο ιδιοκτήτης πρέπει να είχε καταγωγή η σχέση από την Κων/πόλη
Δεν θυμάμαι κάτι άλλο η φάση κράτησε καμία 3ετια και είχαμε πάει σίγουρα 10 φορές στην 3ετια

Φίλε Ουαλέ,
κάθε φορά που περνούσα από το μαγαζάκι που αναφέρεσαι
στη γωνία Π.Μελά με Π.Π.Γερμανού
έβλεπα πελάτες να πίνουν μπύρες των 500ml, Αmstel/Henninger φάση,
ενώ για μεζέδες θυμάμαι αμυδρά κάτι πολύ πρόχειρο
(σαλαμάκια, κασεράκια, ίσως και... luncheon meat τύπου "zwan").

Απ'όσο γνωρίζω/φημολογείται,
ιδιοκτήτης ήταν ο πατέρας του σημερινού ιδιοκτήτη του "Local".

1)Στην Ορμυλίας,πριν την Μαρτίου,εκεί που σήμερα λειτουργεί το ''The Barber Shop'',υπήρχε την δεκαετία του '80 μέχρι αρχές '90 το θυμάμαι,το γυράδικο ο ''Στέλιος''



2)Επί της Μαρτίου,στο νούμερο 14 εκεί που σήμερα λειτουργεί η ''Falafeleria'',πριν ήταν ο ''Μάστορας'' όπως βλέπουμε στο νεκροταφείο.Ακόμη πιο πριν όμως υπήρχε το γυράδικο ο ''Τζώρτζης''.

Ο Τζώρτζης ήταν ένας ευγενέστατος κύριος,μαξ 60+ χρόνων που έφτιαχνε χειροποίητο γύρο.Συνήθως τον πετύχαινα με την γυναίκα του που με την σειρά της έπλαθε τον κιμά για τα σουτζουκάκια.Μέχρι ενός σημείου δούλευαν οι γονείς και μετά συναντούσα τους δύο γιους,καλά παιδιά και αυτοί με καταγωγή της οικογένειας από την Δράμα ή ένα χωριό της περιοχής αν θυμάμαι καλά.

Πεντακάθαρο μαγαζάκι,πραγματικά μια ''τρύπα'',ένας διάδρομος,που όμως έφτιαχνε πολύ καλό γυράκο.

Πρέπει να έκλεισε λίγο πριν το Millenium,θα έλεγα μεταξύ 1997-1999.



3)Παραμένοντας στην Μαρτίου αλλά αυτή την φορά στο νούμερο 26 εκεί που από την δεκαετία του '80 μέχρι και σήμερα το συγκεκριμένο κατάστημα ήταν ανέκαθεν μπουγατσατσίδικο.Στις μέρες μας είναι ο ''Νικήτας'' ενώ πριν ήταν ο ''Σερραίος''(βλ.νεκροταφειο).

Το '80 μέχρι και το 1996-1997 ήταν το μπουγατσατζίδικο ο ''Θόδωρος''.Ο Θόδωρος λοιπόν με την γυναίκα του σπανίως παρούσα,έφτιαχνε στο μικρό του εργαστήριο πίσω από το ταμείο και κλειστό συνήθως με μια ερυθρά κουρτίνα,μια καταπληκτική χειροποίητη μπουγάτσα.

Αρκετά ηλικιωμένος και ο ίδιος και η γυναίκα του τότε,παρόλο που δεν ήταν σε κάποιο εμπορικό πόστο είχαν αρκετή κίνηση ειδικά τα Σ/Κ.



4)Επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Καλαμαριά,γωνία με Κεραμοπούλου όπου νομίζω σήμερα λειτουργεί μπακάλικο(με επιφύλαξη) και πιο πριν ήταν το ''Γύρο Land''(βλ.νεκροταφείο).

Την δεκαετία του '80 μέχρι και τις αρχές του '90 όντας κάτοικος της περιοχής θυμάμαι την ιστορική πιτσαρία ''Σούλης''. Ενώ θυμάμαι την κάρτα του(δεν μας έστελνε φυλλάδιο τότε με αναλυτικό μενού),ήταν μια άσπρη με μαύρη γραμματοσειρά,δεν είμαι σίγουρος όμως αν έγραφε το όνομα του με ελληνικούς ή λατινικούς χαρακτήρες.

Για την εποχή παρά πολύ καλή πίτσα,ελληνικού στυλ και γεύσης και με ταχύτατο delivery.Οι λίγο μεγαλύτεροι παροικούντες της Καλαμαριάς θα πρέπει να την θυμούνται.


Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι άλλο πέρα από αυτά τα λίγα που γράφω,δεν έχω ούτε κάποια φώτο,τα βάζω μήπως κάποιος άλλος φίλος έχει ή θυμηθεί περισσότερα για χάριν του νεκροταφείου.

Για να κάνω κι εγώ μια ερώτηση εδώ: Θυμάται κανείς άλλος ένα καφενείο-μεζεδοπωλείο που λειτουργούσε τέλη δεκαετίας '80-αρχές δεκαετίας '90 γωνία Παλαιών Πατρών με Ζεύξιδος/Παύλου Μελά, μάλλον εκεί που τώρα βρίσκεται το Local; Ήμουν μικρός τότε και θυμάμαι με έπαιρνε κάποιες φορές βράδυ όταν σχολούσε από το ΤΕΕ παραδίπλα και πηγαίναμε. Παρακμιακό μου φαινόταν ήδη τότε...

Doctor, aethra, μάλλον εννοείτε αυτό.
https://www.tavernoxoros.gr/?p=t8663

Αν έχετε αναμνήσεις από το μαγαζί, σας παρακαλώ να τις γράψετε στα σχόλια του μαγαζιού

aethra έχεις δίκιο,είναι μεταγενέστερα από το μαγαζί στην Αρετσού, γι'αυτό λέω αρχές δεκαετίας του 80.Πάντως χαίρομαι που και εσύ θυμάσαι τις ωραίες γεύσεις τους.Μακάρι να καταφέρω και θυμηθώ και αυτό επί της Πλαστήρα

doctor τα Πριγκηπόνησα όπως κι ένα άλλο μαγαζί με Πολίτικη κουζίνα που ήταν σ΄ενα στενό αν θυμάμαι καλά κάπου προς Μαρτίου?, δεν είμαι σίγουρη, αλλά έκανε φανταστικές κασεροκροκέτες και πίτα Καισαρείας με παστουρμά, είναι μαγαζιά πολύ μεταγενέστερα από αυτό που λέω εγω στην Αρετσού..

Aethra,και εγώ νομίζω ότι είμαι παλιος επίσης.Σαν κάτι να θυμάμαι για την Πλαστηρα στην Κρήνη.Αυτο όμως που θυμάμαι σίγουρα είναι τα Πριγκηπονήσια στη οδό Κρήτης ακριβώς μπροστά στο πάρκο.Ειχε την ίδια τακτική,ένας τεράστιος δίσκος στη αρχή με τα ορεκτικά και τις ανάλογες επεξηγήσεις των γεύσεων.Τακτικη επίσκεψη τις Δευτέρες που είχε γύρο αρνίσιο,από την Πόλη γαρ οι ιδιοκτήτες.Στο τέλος του φαγητού απαραίτητη η σουφλέ σοκολάτας που γινόταν εκείνη την στιγμή.Αξεπεραστες γεύσεις και εμπειρίες.Νασαι καλά,εξαιτίας σου γύρισα τόσα χρονια πίσω,αρχές δεκαετίας του 80 με τόσες αναμνήσεις.

Επί της Πλαστήρα δεκαετία από το 1975 μέχρι το 1982-3... Είμαι παλιά λέμε..

aethra, σε ποια δεκαετία το θυμάσαι το μαγαζί; Επί της Πλαστήρα;

Μπας και αναφέρεσαι στον Βόσπορο της Ayşe https://www.tavernoxoros.gr/?p=t983

Τώρα που καθόμαι στο σπίτι έχουν αρχίσει τα φλάς σε μαγαζιά και γεύσεις του παρελθόντος.. Αν και πιθανολογώ ότι είμαι η μεγαλύτερη της παρέας, θα τολμήσω την ερώτηση.. Θυμάμαι μικρή, πήγαινα με τους δικούς μου σε ένα μαγαζί στην παραλία της Κρήνης, που το είχε μιά Πολίτισσα.. Ήταν το πρώτο που έφερνε δίσκο με ορεκτικά στην αρχή για να διαλέξεις.. Υπάρχει άλλος που να το θυμάται? (καμιά σχέση με το Βυζαντινό που υπάρχει τωρα)