αναζήτηση ιστορικών καταστημάτων Θεσσαλονίκης

Για ένα φεγγάρι πρέπει να υπήρχε Pizza Di Spagna στο δρόμο προς Περαία, μετά τη διασταύρωση για το καζίνο και πρέπει να ήταν αμέσως μετά τη σιδερένια πεζογέφυρα, μήπως τη θυμάται κανείς;

Ναι ναι.. το A Lumera εννοώ..!!! Ευχαριστώ πολύ.. Ήταν πολύ όμορφο εστιατόριο και αυθεντικά ιταλικό..

Λοιπόν, έχουμε και λεμε:
-το Lokal λειτουργούσε ως τσεχικο εστιατόριο μετά τη λειτουργία του ως ιντερνετ-καφε
-το ιταλικό βρισκόταν γωνία Κρήτης με Γραβιάς, λεγόταν " A lumera", το είχε ζευγάρι Ιταλών και το μενού και ο τρόπος ετοιμασία των εδεσμάτων ήταν αυθεντικά ιταλικός. Εσωτερικά οι τοίχοι ήταν βαμμένοι τερρακότα και τα τραπεζάκια είχαν κεριά και ρομαντική ατμόσφαιρα.

@aethra νομίζω εννοείς το Alumera, Κρήτης 25, γωνία Γραβιάς. Δεν ήταν βέβαια ακριβώς μονοκατοικία, ήταν ένα χαμηλό διώροφο που υπάρχει ακόμη.

@Ουαλός Για το νυν "Χειρο-ποίητον" που αναφέρεις τυχαίνει να γνωρίζω οτι σαν Ουζομανία έκλεισε λόγω πολύ υψηλού μισθώματος..Για τα επόμενα δεν γνωρίζω καθόλου..
ένα επίσης "καταραμένο" είναι κι αυτό στον Αγ. Παντελεήμονα, δίπλα στον κινηματογράφο Φαργκάνη που σαν "Μάγειρες" τελευταία, δεν κράτησε ούτε χρόνο. Στα νιάτα μου, εκεί γύρω στο 1999-2000, ήταν φρουτάκια και εξελίχθηκε σε..σκοτεινό "μπαρ" με φιμέ τζαμαρία ;)

Θυμάται κάποιος πως λεγόταν το ιταλικό που υπήρχε στην οδό Κρήτης νομίζω, μετά την Μαρτίου και στεγαζόταν σε μιά παλιά μονοκατοικία? 1985 με 1990 νομίζω..

Αντίστοιχη περίπτωση βέβαια και το νυν "Χειρο-ποίητον" στην Αγγελάκη, πρώην Ουζομάνια, Ζυγός, Καντίνα Αγγελάκη, Aggelaki. Μέσα σε λιγότερο από μια πενταετία πέρασαν (και δεν ακούμπησαν) όλα αυτά...

Πάντως μια που αναφερόμαστε σε "καταραμένα" μαγαζιά, χαρακτηριστικό παράδειγμα του κέντρου για μένα είναι το πρώην Lokal (Σβώλου προς Αγγελάκη). Το θυμάμαι internet cafe στη χρυσή εποχή τους λίγο πριν/μετά το millennium, όταν η φάση άρχισε να ξεφτίζει νομίζω πως συνέχισε για ένα διάστημα ως απλή καφετέρια. Μετά το lokal ακολούθησαν άλλα δυο καφέ-μπαρ που δεν μακροημέρευσαν, και τέλος το spud με τις ψητές πατάτες που δεν κράτησε ούτε εξάμηνο. Από πέρσι τον Ιανουάριο παραμένει ξενοίκιαστο χωρίς φως στον ορίζοντα...

Ωωωω, το Διάλειμμα! Πάσχιζα χρόνια τώρα να θυμηθώ πώς λεγόταν εκείνο το μαγαζάκι με τα ωραία τοστ στην Αγ. Σοφίας. Ευχαριστώ πολύ!

To family ήταν εκεί που είναι τώρα ο Τερκενλής Αγ. Σοφίας με Μητροπόλεως.. Μπροστά ήταν τα αλμυρά και στο πίσω μέρος με την είσοδο από Μητροπόλεως ήταν τα γλυκά. Έκανε το καλύτερο κροκ μεσιέ έβερ..

@βιβλιοφάγε, πραγματικά δε θυμάμαι αν το φάμιλυ ήταν στη γωνία που είναι τώρα ο Τερκενλής ή λίγο πιο μέσα (σε περνάω 2 χρόνια και τριγυρνούσα στα περιξ από το 1992 και μετά).

Ψήνεστε να σχολιάσετε κι άλλα "καταραμένα" μαγαζιά? Πχ εκείνο το ανακαινισμένο επί της Πολυτεχνείου, ακριβώς στη στάση? Το είχαν αναστηλώσει αρχικά νομίζω επι πολιτιστικής πρωτεύουσας και αρχικά είχε γίνει καφέ/αίθουσα τέχνης. Ακολούθησε το Sandwichland, και πολλά άλλα μέχρι να γίνει τωρα today's, αλλά πάντα, ανάμεσα στις αλλαγές, έμενε ΠΟΛΥ κλειστό!

@Eowyn Όσον αφορά στο 2 πράγματι υπήρχε Family στη Μητροπόλεως με Αγ.Σοφίας εκεί που είναι τώρα Τερκενλής, ΑΝ δεν με απατά η μνήμη μου..Βαδίζοντας τώρα στα 38 το θυμάμαι, γιατί ως παιδιά του κέντρου (Ροτόντα-Καμάρα) κατεβαίναμε εκεί τα Σάββατα κυρίως και παίρναμε κρουασάν με ζαμπόν-κασέρι κ μπεσαμέλ, κάτι το πολύ διαφορετικό για την εποχή. Κάτι παρόμοιο κάνει ακόμα ο Τερκενλής νομίζω..
Για το 3.. εγώ πήγαινα σχολείο δίπλα σε αυτό το κατάστημα στην παλιά Οικοκυρική Σχολή, μετέπειτα 25ο Γυμνάσιο-Λύκειο. Πριν ακόμα γίνει mr's Candy's ήταν κατάατημα με κασέτες, άδεια CD και γενικώς λίγο απ'όλα και με μπόλικη..βρωμιά, του γνωστού ηλικιωμένου Σούτσου ( που τωρα είναι πολύ πιο ηλικιωμένος και κυκλοφορεί με το ποδήλατο και το σκυλάκι στο καλαθάκι μπροστά κι έχει το ίδιο..μαγαζί παραδίπλα επι της Παλαιολόγου). Με επιφύλαξη θα πω επίσης και οτι αυτό το γωνιακό επι της Εγνατίας(τωρινό Mikel) είναι ακίνητο ιδιοκτησίας του..
Τέλος το family γωνίας ΠΠ Γερμανού με Εγνατία ήταν όντως μαγαζί με πααρα πολύ κίνηση αλλά στα τελευταία του και πριν κλείσει οριστικά, φυτοζωούσε και θυμάμαι χαρακτηριστικά τα πολύ βρωμικα παράθυρα και τζαμαρίες, αφού το είχαν παρατήσει τελείως..
Αυτά τα ολίγα απ'το flashback μου στα θρανία :)

Παίδες.

1. Υπήρχε Goody's επί της Γιαννιτσών στα 80'ς. Το προσδιορίζω μεταξύ Αναγεννήσεως και Κωλέττη. Θα ρωτήσω και θα ενημερώσω.

2. Σχετικά με το Family. Υπήρχε υποκατάστημα στην ΠΠ Γερμανού με Εγνατία, εκεί που έκλεισε το Μπλε. Όταν έκλεισε το φαμιλυ, το κατάστημα έμεινε ανοίκιαστο για πολλά χρόνια με το λογότυπο του φάμιλι. Τόσο πολλά χρόνια, που νοερά το κατατάσσω στα "καταραμένα" μαγαζιά της πόλης που δε στεριώνουν. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι ακόμα ένα φάμιλυ υπήρχε στην Μητροπόλεως, στο ύψος της Μητρόπολης. Θα ρωτήσω.

3. Επί της Εγνατίας, παραδίπλα από το κλειστό μπλε, εκεί που τώρα είναι Μικέλ και που ήταν για μικρό διάστημα Αγαπητός, πριν τον αγαπητό ήταν Mrs Candy's. Και μάλιστα από το Mrs Candy's είχαν κάνει τα παραθυράκια όμορφα με ξύλινες λεπτομέρειες, όπως είναι το κατάστημα στην Ανθέων. Όταν το πήρε ο Αγαπητός, απλά στη βιτρίνα έβαψαν κόκκινα τα πράσινα ξυλάκια τα αρχικά.

Αναζητώ πληροφορίες για καντίνα σε τρίκυκλο κατά τη δεκαετία 80 μέχρι αρχές 90 που στάθμευε στην Κάτω Τούμπα στο πάρκο Αρτάκης με Πόντου πίσω από τον ναό του Αγίου Θεράποντα. Ιδιοκτήτης ένας παππούλης λιγομίλητος, με μουστάκι και χοντρά κοκκάλινα γυαλιά. Έκανε το νοστιμότερο ψωμάκι με βραστό λουκάνικο της παιδικής μου ηλικίας, το οποίο έβαζε σε χάρτινες σακούλες μαναβικής.

@Lycium: Ωραίο είναι όποτε μας δίνεται η δυνατότητα για ένα ταξίδι έστω και αν αυτό αφορά ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο.Έχεις δίκαιο,εκεί ήταν η Βιομηχανική.Για κάποια χρόνια ίσως θυμάμαι και το ΙΕΚ Παστερ στο συγκεκριμένο κτίριο.

Δεν ξέρω αν έτυχε να δείτε το "Θεσσαλονίκη 1987" https://www.youtube.com/watch?v=yU10iNADyrE ή το "Θεσσαλονίκη 30 Χρόνια Μετά 1987 - 2017" https://www.youtube.com/watch?v=VrFRkO5i4F4 στο YouTube. Εκεί μετά το 14:20 διασχίζει την οδό Μαρία Κάλλας και Καθηγητού Ρωσσίδου μέχρι τη συμβολή με Θεμιστοκλή Σοφούλη, δυστυχώς όμως το επόμενο πλάνο είναι λίγο πριν το Παλατάκι, κρίμα :(

"...σπουδαστές μιας σχολής που είχε στο διπλανό πολυόροφο κτίριο.", τι μου θύμισες!

Στο κτίριο της οδού Αγίας Σοφίας 3 (ιδιοκτησίας της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης) στεγαζόταν η Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (Α.Β.Σ.Θ.) από το 1968 έως το 1991, το σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

https://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/afieromata/panepistimio-makedonia-i-istoriki-viomichaniki-scholi-tis-thessalonikis/

Επίσης στο ισόγειο του κτηρίου, εκεί που σήμερα είναι το ΑΒ, τη δεκαετία του 2000 ήταν το Ruby Tuesday.

Μία συμπλήρωση για την Verona Pizza επί της Θεμιστοκλή Σοφούλη 61(νεκροταφείο).

Πριν μεταφερθεί στην Σοφούλη γωνία με Καπετάν Γκόνη όπου σήμερα λειτουργεί πρακτορείο του ΟΠΑΠ,η συγκεκριμένη πιτσαρία βρισκόταν στην γωνία Θεμιστοκλή Σοφούλη με πάροδο της Θεμιστοκλή Σοφούλη απέναντι ακριβώς από το ΑΒ Βασιλόπουλος(επί ευκαιρίας τον θυμάμαι αυτό τον χώρο πριν κτιστεί,ένα μεγάλο βενζινάδικο με πολυάριθμες θέσεις πλυντηρίου αυτοκινήτων,με επιφύλαξη πρέπει να είχε τα σήματα της Texaco το συγκεκριμένο πρατήριο)

Εν συνεχεία μεταφέρθηκε Σοφούλη με Καπετάν Γκόνη και μετέπειτα στην Αριστοφάνους

Επί της Αγίας Σοφίας στο δεξί μας χέρι κατεβαίνοντας,κάτω από την Μητροπόλεως και πριν την Προξένου Κορομηλά,υπήρχε τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του '80,ίσως και αρχές του '90 ένα πολύ γνωστό τοστάδικο που λεγόταν ''Διάλειμμα''.

Μικρό μαγαζάκι και έφτιαχνε πολύ καλό τοστ,ειδικά τα πρωινά είχε αρκετή κίνηση και έμενε ανοικτό μέχρι νωρίς το απόγευμα.Δούλευε πέρα από τους περαστικούς,κυρίως με σπουδαστές μιας σχολής που είχε στο διπλανό πολυόροφο κτίριο.Αν δεν κάνω λάθος στη θέση του σήμερα λειτουργεί ένα κοσμηματοπωλείο αλλιώς ήταν ακριβώς κολλητά που σήμερα είναι ένα μικρό μαγαζί με ρούχα.

Περνούσα συχνά τα μεσημέρια πιτσιρικάς πηγαίνοντας να παίξω ηλεκτρονικά στον Θερμαϊκό στην Λεωφόρο Νίκης που σήμερα είναι το ομώνυμο διάσημο μπαράκι

Υπήρχε ένα μαγαζι με πολιτική κουζίνα σχεδόν δίπλα στο άσυλο , περίοδος αρχές 1990 είχαμε καθίσει αρκετές φορές φαγητό πολύ καλό ,όντως πολιτικές γεύσεις ,ο ιδιοκτήτης πρέπει να είχε καταγωγή η σχέση από την Κων/πόλη
Δεν θυμάμαι κάτι άλλο η φάση κράτησε καμία 3ετια και είχαμε πάει σίγουρα 10 φορές στην 3ετια

Φίλε Ουαλέ,
κάθε φορά που περνούσα από το μαγαζάκι που αναφέρεσαι
στη γωνία Π.Μελά με Π.Π.Γερμανού
έβλεπα πελάτες να πίνουν μπύρες των 500ml, Αmstel/Henninger φάση,
ενώ για μεζέδες θυμάμαι αμυδρά κάτι πολύ πρόχειρο
(σαλαμάκια, κασεράκια, ίσως και... luncheon meat τύπου "zwan").

Απ'όσο γνωρίζω/φημολογείται,
ιδιοκτήτης ήταν ο πατέρας του σημερινού ιδιοκτήτη του "Local".

1)Στην Ορμυλίας,πριν την Μαρτίου,εκεί που σήμερα λειτουργεί το ''The Barber Shop'',υπήρχε την δεκαετία του '80 μέχρι αρχές '90 το θυμάμαι,το γυράδικο ο ''Στέλιος''



2)Επί της Μαρτίου,στο νούμερο 14 εκεί που σήμερα λειτουργεί η ''Falafeleria'',πριν ήταν ο ''Μάστορας'' όπως βλέπουμε στο νεκροταφείο.Ακόμη πιο πριν όμως υπήρχε το γυράδικο ο ''Τζώρτζης''.

Ο Τζώρτζης ήταν ένας ευγενέστατος κύριος,μαξ 60+ χρόνων που έφτιαχνε χειροποίητο γύρο.Συνήθως τον πετύχαινα με την γυναίκα του που με την σειρά της έπλαθε τον κιμά για τα σουτζουκάκια.Μέχρι ενός σημείου δούλευαν οι γονείς και μετά συναντούσα τους δύο γιους,καλά παιδιά και αυτοί με καταγωγή της οικογένειας από την Δράμα ή ένα χωριό της περιοχής αν θυμάμαι καλά.

Πεντακάθαρο μαγαζάκι,πραγματικά μια ''τρύπα'',ένας διάδρομος,που όμως έφτιαχνε πολύ καλό γυράκο.

Πρέπει να έκλεισε λίγο πριν το Millenium,θα έλεγα μεταξύ 1997-1999.



3)Παραμένοντας στην Μαρτίου αλλά αυτή την φορά στο νούμερο 26 εκεί που από την δεκαετία του '80 μέχρι και σήμερα το συγκεκριμένο κατάστημα ήταν ανέκαθεν μπουγατσατσίδικο.Στις μέρες μας είναι ο ''Νικήτας'' ενώ πριν ήταν ο ''Σερραίος''(βλ.νεκροταφειο).

Το '80 μέχρι και το 1996-1997 ήταν το μπουγατσατζίδικο ο ''Θόδωρος''.Ο Θόδωρος λοιπόν με την γυναίκα του σπανίως παρούσα,έφτιαχνε στο μικρό του εργαστήριο πίσω από το ταμείο και κλειστό συνήθως με μια ερυθρά κουρτίνα,μια καταπληκτική χειροποίητη μπουγάτσα.

Αρκετά ηλικιωμένος και ο ίδιος και η γυναίκα του τότε,παρόλο που δεν ήταν σε κάποιο εμπορικό πόστο είχαν αρκετή κίνηση ειδικά τα Σ/Κ.



4)Επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Καλαμαριά,γωνία με Κεραμοπούλου όπου νομίζω σήμερα λειτουργεί μπακάλικο(με επιφύλαξη) και πιο πριν ήταν το ''Γύρο Land''(βλ.νεκροταφείο).

Την δεκαετία του '80 μέχρι και τις αρχές του '90 όντας κάτοικος της περιοχής θυμάμαι την ιστορική πιτσαρία ''Σούλης''. Ενώ θυμάμαι την κάρτα του(δεν μας έστελνε φυλλάδιο τότε με αναλυτικό μενού),ήταν μια άσπρη με μαύρη γραμματοσειρά,δεν είμαι σίγουρος όμως αν έγραφε το όνομα του με ελληνικούς ή λατινικούς χαρακτήρες.

Για την εποχή παρά πολύ καλή πίτσα,ελληνικού στυλ και γεύσης και με ταχύτατο delivery.Οι λίγο μεγαλύτεροι παροικούντες της Καλαμαριάς θα πρέπει να την θυμούνται.


Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι άλλο πέρα από αυτά τα λίγα που γράφω,δεν έχω ούτε κάποια φώτο,τα βάζω μήπως κάποιος άλλος φίλος έχει ή θυμηθεί περισσότερα για χάριν του νεκροταφείου.

Για να κάνω κι εγώ μια ερώτηση εδώ: Θυμάται κανείς άλλος ένα καφενείο-μεζεδοπωλείο που λειτουργούσε τέλη δεκαετίας '80-αρχές δεκαετίας '90 γωνία Παλαιών Πατρών με Ζεύξιδος/Παύλου Μελά, μάλλον εκεί που τώρα βρίσκεται το Local; Ήμουν μικρός τότε και θυμάμαι με έπαιρνε κάποιες φορές βράδυ όταν σχολούσε από το ΤΕΕ παραδίπλα και πηγαίναμε. Παρακμιακό μου φαινόταν ήδη τότε...

Doctor, aethra, μάλλον εννοείτε αυτό.
https://www.tavernoxoros.gr/?p=t8663

Αν έχετε αναμνήσεις από το μαγαζί, σας παρακαλώ να τις γράψετε στα σχόλια του μαγαζιού

aethra έχεις δίκιο,είναι μεταγενέστερα από το μαγαζί στην Αρετσού, γι'αυτό λέω αρχές δεκαετίας του 80.Πάντως χαίρομαι που και εσύ θυμάσαι τις ωραίες γεύσεις τους.Μακάρι να καταφέρω και θυμηθώ και αυτό επί της Πλαστήρα

doctor τα Πριγκηπόνησα όπως κι ένα άλλο μαγαζί με Πολίτικη κουζίνα που ήταν σ΄ενα στενό αν θυμάμαι καλά κάπου προς Μαρτίου?, δεν είμαι σίγουρη, αλλά έκανε φανταστικές κασεροκροκέτες και πίτα Καισαρείας με παστουρμά, είναι μαγαζιά πολύ μεταγενέστερα από αυτό που λέω εγω στην Αρετσού..