φαγητό:2/3 φράγκα:2/3 λαϊκό:2/3
Πήγα Φλεβάρη 2010.
Χώρος τίποτα το ιδιαίτερο, λαϊκή μουσική ζωντανή αρκετά δυνατή σε ένταση. Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε αρνητικά είναι ο τρομαχτικά μεγάλος κατάλογος εξαιτίας του οποίου χρειαστήκαμε 20 λεπτά για να αποφασίσουμε τι θα παραγγείλουμε.
Από φαγητά τώρα, όλα όσα ήρθαν ήταν μέτρια αλλά αποδεκτά.
Από τιμές όλα πιο τσιμπημένα απ' ότι έχω συνηθίσει στη Θεσσαλονίκη (δε ξέρω για Ρόδο), στο τέλος όμως πρέπει να μας έκοψε κάτι στην τιμή γιατί μου φάνηκε ότι πληρώσαμε λίγα.
Προσωπικά δε θα ξαναπήγαινα.
Εικόνες (10)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Εσωτερικά
Κερασμένο γλυκάκι
Σπετζοφάι (καλό αλλά ζόρικο το λουκάνικο)
Μελιτζανομπουρεκάκια (η μελιτζάνα θα αρέσει μόνο σε ωμοφάγους)
Κοντοσούβλι
Παντζάρια (καλά, μάλλον όχι κονσέρβας)
Πατάτες
Σύγλινο Μάνης
Σουτζούκι αρμένικο (μ' άρεσε πάρα πολύ, αλλά ήταν θανατηφόρα βαρύ)
φαγητό:
Πήγα Φλεβάρη 2010.
Χώρος τίποτα το ιδιαίτερο, λαϊκή μουσική ζωντανή αρκετά δυνατή σε ένταση. Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε αρνητικά είναι ο τρομαχτικά μεγάλος κατάλογος εξαιτίας του οποίου χρειαστήκαμε 20 λεπτά για να αποφασίσουμε τι θα παραγγείλουμε.
Από φαγητά τώρα, όλα όσα ήρθαν ήταν μέτρια αλλά αποδεκτά.
Από τιμές όλα πιο τσιμπημένα απ' ότι έχω συνηθίσει στη Θεσσαλονίκη (δε ξέρω για Ρόδο), στο τέλος όμως πρέπει να μας έκοψε κάτι στην τιμή γιατί μου φάνηκε ότι πληρώσαμε λίγα.
Προσωπικά δε θα ξαναπήγαινα.