Ο Βάγγος [έχει κλείσει] • ταβερνοχώρος

Πληροφορίες

Εμφάνιση όλων των εικόνων

Το κατάστημα αυτό έχει κλείσει.

Κατηγορία	Ταβέρνα

Διεύθυνση	Θεόφιλου Καΐρη 15, Θεσσαλονίκη
Νομός	Θεσσαλονίκης
Χάρτης	Οδηγίες πλοήγησης

Χαρακτηριστικά

Λέξεις κλειδιά	#vintage, #αυλή
Άνοιξε	δεκαετία 50
Έκλεισε	Σεπτέμβριο 1997

Το κατάστημα αυτό βρισκόταν στο παρελθόν σε άλλη τοποθεσία.

Πρόσθετες πληροφορίες:

Ιστορία:

Στεγαζόταν σε μια μονοκατοικία με αυλή και κληματαριά. Στην αρχή λεγόταν "Ο Βάγκος" με ιδιοκτήτη τον Κ. Ε. Μακρή, γιος του Ευάγγελου Μακρή από τον οποίο βγήκε και το όνομα του μαγαζιού. Το 1972 άλλαξε ιδιοκτησία και πέρασε στον Γρηγόρη Καλομοίρη. Έκλεισε το 1997 γιατί η μονοκατοικία που νοίκιαζαν δόθηκε με αντιπαροχή. Παράλληλα, το 1996 ο γιος του Μπάμπης Καλομοίρης, άνοιξε το Στέκι του Βάγγου.

Πηγές:

Διαφημιστικό φυλλάδιο Ιουνίου 2012 από τον Βάγγο και η ιστορία του.

Η γνώμη μας

Εμφάνιση όλων των εικόνων

txreview#3825#0

ταβερνοαλάνι

Οι πρώτες παιδικές μου αναμνήσεις σε ταβέρνα, και οι πιο γλυκές... Οι γονείς μας να τρώνε και να πίνουν και τα λιγοστά παιδιά να παίζουν στην αυλή (μαζεύαμε θυμάμαι καπάκια από τις ρετσίνες και μπύρες που ρίχνανε στα παρτέρια).

Από φαγητά αξέχαστα ήταν τα φασολάκια πιάζ και τα περίφημα σουτζουκάκια που έψηνε σε μια γωνία ο παππούς (τον λέγαμε Βάγγο αν και ο Βάγγος ήταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης). Στα ατού του, μια όμορφη αυλίτσα με κληματαριά και 2-3 δέντρα ελιάς.

Σxόλια (2)

Εμφάνιση όλων των εικόνων

Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν αφορούν ένα κατάστημα που έχει κλείσει.

chrispis 27/12/2018 18:21

Ήμουν αρκετά τακτικός μεταξύ 78 και 85, όπως όλοι οι φοιτητές της εποχής. Η υπέροχη αυλή με τη μουριά, τη συκιά, την ελιά και την κληματαριά, οι δεκάδες γάτες που γυρόφερναν τα τραπέζια, ο αγώνας για ένα τραπεζάκι και η απόλυτη τσίκνα στα ρούχα μετά, είναι το πακέτο των αναμνήσεών μου από αυτό το εμβληματικό μαγαζί των 40 Εκκλησιών.

dokimastis 01/09/2016 13:41

Φοβερή ταβέρνα, με ιστορία κατά τη διάρκεια της χούντας, όπως διαβάζω. Εγώ την ανακάλυψα κατά λάθος περπατώντας στην περιοχή τη δεκαετία του '90 και την τίμησα όσο πρόλαβα, μέχρι να κλείσει. Είχε την αίσθηση της παλιάς ταβέρνας, του κρασοποτείου, μαζί με ωραία τσίκνα από ψητά, σουτζουκάκια κτλ.

Σχόλια (2)

tavern_comments#3825#0#0