Μικράκι

Ντολμαδάκια δικά τους μέτρια, το ρύζι πολύ λαπάς, τουλάχιστον μπόλικο στραγγιστό συνοδευτικό γιαούρτι. Ρολό με κιμά κοτόπουλο καλό, οι συνοδευτικές πατάτες μέτριες. Κόκκορας σκληρούτσικος και στεγνός με συμπαθητικά κολοκυθάκια. Αυτά συν 2 λεμονάδες 22 ευρώ. Ωραία περαντζάδα, φαΐ έτσι και έτσι μάλλον.

Σε πείσμα των προηγούμενων σχολίων, το βρήκα πολύ καλό: Πολύ νόστιμα λαδερά, καλομαγειρεμένες εντράδες και η κοπέλα που σερβίριζε ήταν πολύ εξυπηρετική και με το χαμόγελο στο στόμα... Η αλήθεια είναι ότι πήγαμε σε φάση που το μαγαζί ήταν σχεδόν άδειο. Λέτε αυτό να κάνει όλη τη διαφορά;

Τίποτα το ιδιαιτερο οι γευσεις του "σπιτικου" φαγητού. Ο, τι δοκιμασα την ιδια γευση ειχε. Θυμαμαι ειδικα το κριθαρακι με τη σαλτσα και το κρεας που μαλλον ηταν χωρια μαγειρεμένα. Κ ετσι είτε μακαρονια με κρεας είτε ρύζι το ιδιο θα ητανε. Επίσης η σερβιτόρα είχε υφος υπουργου (και βαλε).Δε θα το συνιστούσα.

Είχα πάει 5-6 φορές και ήμουν ικανοποιημένος. Αυτό άλλαξε όταν την Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα μπήκαμε οικογενειακώς (εγώ+γυναίκα+4χρονος εξαντλημένος μπόμπιρας) στο μαγαζί και τολμήσαμε να καθήσουμε στο μοναδικό διαθέσιμο τραπέζι που μόλις είχε αδειάσει (υπήρχαν ακόμα τα πιάτα των προηγούμενων) που ήταν όμως χωρητικότητας 6 ατόμων. Η "τσαχπίνα σερβιτόρα" μας εξήγησε ότι δεν μπορούμε να καθήσουμε εκεί επειδή είναι κλεισμένο, γύρισε την πλάτη και έφυγε. Ούτε καν πρότεινε το αυτονόητο, δηλαδή να καθήσουμε στο "πιασμένο" τραπέζι ώστε να μην ταλαιπωρείται περισσότερο και ο μικρός και να περιμένουμε έως έρθουν αυτοί που το είχαν κλείσει μιας και από ότι φαινόταν σύντομα θα ελευθερωνόταν και άλλο, μικρότερο τραπέζι.
Σηκωθήκαμε και φύγαμε. Εγώ δεν πρόκειται να ξαναπατήσω εκεί μετά από τέτοια συμπεριφορά.
Blacklisted!

Μα νομίζω πως η τσαχπίνα σερβιτόρα ακόμη εκεί είναι. Όλοι βέβαια μεγαλώνουμε. Πάντως συμφωνώ με τα σχόλια της Ελένης και πιστεύω πως παρόλο που μεγαλώνουμε (και μεγαλώνω γρηγορότερα από την Ελένη γιατί είμαι μεγαλύτερος (το φαινόμενο της επιτάχυνσης)) τα σχόλια της εξακολουθούν να ισχύουν.

Πριν χρόνια όταν σύχναζα στην περιοχή (Ethnik, Malt & Jazz) πήγαινα πολύ τακτικά. Τα κεφτεδάκια ήταν λίγο καμμένα, οι μερίδες ελάχιστες αλλά όλα μου φαινόταν πολύ νοστιμούτσικα και χαιρόμουν τη μπυρίτσα που έπινα με την παρέα μου και έκανα κι εγώ χάζι τη γκαρσόνα που ήταν όλο νάζι και τσαχπινιά. Στο μαγαζί έβλεπα old money Θεσσαλονικείς όπως Μπουτάρη καθώς και άλλους γνωστούς παροικούντες Σπύρου, Κυριακίδης και λοιπούς. Μετά, το μικράκι πήρε και το δίπλα μαγαζί και οι τιμές ανέβηκαν, μεγάλωσα κι εγώ.