Θεοπίστη

Δεύτερο πέρασμα, Δεκέμβριος '23. Δοκιμάστηκε και το μπιφτέκι αυτή τη φορά. Γευστικό, καρυκευμένο σωστά. Ο γύρος στο πολύ καλό επίπεδο που ήταν. Η πίτα αρκετά σωστή, όχι διεκπεραιωτικό αρτοσκεύασμα. Συστήνεται (προσωπικά, επιβάλλεται) η επίσκεψη, αν βρεθείτε στη Χίο.

(Το υφος του μαγαζιού είναι ανάλογο του Αλέκου και του Αιμίλιου - δυστυχώς ο τελευταίος ήταν κλειστός όσες φορές επιχειρήθηκε και δεν δοκιμάστηκε το πολυπροτεινόμενο σουβλάκι του - παλιακής αισθητικής και γεύσης, σε μικρά, ίσα να σταθείς, μαγαζάκια. Σε γενικές γραμμές, το χώρισμα θα μπορούσε χονδρικά να γίνει στα ακόλουθα: Γύρος/μπιφτέκι στην Θεοπίστη, σουβλάκι στον Αιμίλιο, σουτζουκάκι στον Αλέκο. Χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν αξιόλογα - χρονικώς και αισθητικώς νεότερα - ταχυφαγεία, για τα οποία θα υπάρξουν επιπλέον καταχωρήσεις.

Επίσκεψη Απρίλιος '23. Παλιακό, ωραίο γυράδικο με χειροποίητες παρασκευές. Δοκιμάστηκε γύρος χοιρινός απ' όλα (το αθηναϊκό "απ'όλα"), που επιβεβαίωσε γευστικά τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί. Μέγεθος διακριτικό αλλά όχι μικρό, που, αν πεινάτε, απαιτεί δεύτερο, μα στην περίπτωση της δοκιμής δε θα σε φουσκώσει. Αρκετά καλό.