Aldebaran

Νέα επίσκεψη, Οκτώβριος '23. Για κρασί & τσίπουρο. Όπως και τα υπόλοιπα μαγαζιά του νησιού, δουλεύουν αποκλειστικά εμφιαλωμένο τσίπουρο/ούζο Ψυχής (Χίος). Το παρόν είναι το μόνο στο οποίο έχω βρει *και* χύμα. Τα μεζεδάκια που έρχονται μαζί αφορούν αποκλειστικά γαύρο μαρινάτο (καλός), λακέρδα (οκ), ντομάτα, ελιά, αγγούρι. Από νέες δοκιμές, οι τυροκροκέτες ήταν καλούτσικες, τα βλήτα οκ. Η εντύπωση δεν άλλαξε απ' την προηγούμενη φορά, μέτρια πράγματα.

Επαναληπτική επίσκεψη, Ιούλιος '23. Αυτή τη φορά υπό τη διάσταση της ταβέρνας (η μία απ' τις δύομιση του νησιού).

Δοκιμάστηκε το φρέσκο καλαμάρι, που είχαμε στα υπόψη ήδη από την προηγούμενη επίσκεψη, το οποίο και ήταν αρκετά καλό, καθώς επίσης και αρνάκι κοκκινιστό με μακαρόνια (καλό). Από τα γύρω, μία ιδιαίτερα κακή επιλογή τηγανίσματος των κολοκυθιών (δίχως κουρκούτι ή αλεύρι) τα τοποθέτησε εύκολα στα χειρότερα ίσως κολοκυθάκια που έχω φάει ποτέ, ενώ σε μέτρια απόδοση κινήθηκε και η τηγανιτή μελιτζάνα. Η πατάτα δική του αρκετά καλή, όπως και η τυροκαυτερή. Ντόπιο ψαριανό τυρί (σαν κεφαλογραβιέρα, ένα τσικ αλμυρό), δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά άρεσε.

Σε γενικές γραμμές μέτριες οι εντυπώσεις (ιδίως λόγω των ορεκτικών που άφησαν κακή εντύπωση), αλλά στα κυρίως μπορούμε να πούμε πως μείναμε - συγκρητικά και σχετικά - ευχαριστημένοι. Η σπεσιαλιτέ του νησιού (λόγω αστακότοπου) ούτε τώρα δοκιμάστηκε, οπότε την επόμενη ίσως φορά θα υπάρξει στόχος.

(Μέσα στις ημέρες πήραμε και 2-3 φορές καφέ, που - ξανά - ήταν οκ.)

Το service ευγενικό. Οι τιμές σε normal επίπεδα νησιωτικής Ελλάδας άγονης γραμμής.

Επίσκεψη Απρίλιος '23. Συμπαθητικό καφε(νείο)/ταβέρνα στο λιμάνι των Ψαρρών (+1000 για το όνομα). Με το τσίπουρο έβγαλε γαύρο μαρινάτο, λακέρδα, ελιές και ντομάτες. Τα ψαρικά δικά τους, γεύσεις σπιτικά καλές. Έχουμε ακούσει καλά λόγια για τα καλαμαράκια του, που δυστυχώς όμως χρονικά δεν έβγαινε να τα πάρουμε, κάτι που ελπίζω να αλλάξει σε επόμενη επίσκεψη. Ο καφές οκ.