Ήλιος

Ειχα ενα συμμαθητη που δουλευε στο ζαχαροπλαστειο εποχιακα την δεκαετια του 80 και πραγματι ειχε παρα πολυ κοσμο και ουρες τις γιορτες.
Για την εποχη ηταν απλα ενα καλο ζαχαροπλαστειο αλλα οχι κατι πραγματικα ιδιαιτερο.
Ηταν ολα φρεσκα βεβαια λογω καταναλωσης αλλα μεχρι εκει.
Παιρνω ακομα και τωρα πολυ αραια εργολαβους με κρεμα στην μεση στο παρηκμασμενο πια καταστημα.
Υπαρχει μια vintage αισθηση αλλα οχι με την καλη εννοια.
Τα τριγωνα μετρια και τοτε και τωρα.

Τα κομματικά νομίζω δεν έχουν θέση στον ταβερνοχώρο.

Προς απάντηση του @Θου-Βου, χωρίς να έχω καμία απολύτως σχέση με τον ιδιοκτήτη ή κάποιο άλλο μέλος της οικογενείας θα επιβεβαιώσω την ιστορία του γιου.
Πιθανώς σου τη μετέφερε κάπως διανθισμένη απότι κατάλαβα, αλλά δεν απέχει πολύ απο την πραγματικότητα.
Την εποχή προ κρίσης και πριν ο Σημίτης με το "αναπτυξιακό" του πρόγραμμα επιδοτήσει τις βιοτεχνίες ενδυμάτων να πάνε στη Βουλγαρία (δεκαετία 90 δηλαδή), η περιοχή έσφιζε απο ζωή. Βιοτεχνίες, φασοντζήδες, υφασματάδες, σιδερωτήρια, καταστηματάρχες λιανικής (όχι μονο απο τη Θεσσαλονίκη, αλλα από όλη την Ελλαδα και όχι μόνο...) συγχρωτίζονταν σαυτην εδώ την περιοχή για τις δουλειές τους.
Η μαρτυρία που έχω λοιπόν εγώ να καταθέσω από τότε που ήμουν μικρό παιδάκι και με έπαιρνε καμιά φορά μαζί του ο πατέρας μου, όταν κατέβαινε να συναντήθει με τον εκάστοτε βιοτέχνη που συνεργαζονταν ή να πάρει κλωστές που χρειάζονταν, είναι πως όντως είχε πολύ κίνηση το ζαχαροπλαστείο Ήλιος. Μπορεί να μην είδα ή να μη θυμάμαι ουρες που να γεμίζουν το πεζοδρόμιο, όμως θυμαμαι χαρακτηριστικά να μου έχει τάξει πιο πριν ο πατέρας μου ότι θα μου πάρει γλυκό και να βλέπουμε την ουρά που έχει ο Ήλιος και να μου λέει "Γιαννάκη θα καθυστερήσουμε.." "την επόμενη φορά...".
Κάτι τέτοια δεν τα ξεχνάει ενας μικρός γλυκατζής...

εξαιρετικη σοκολατινα παστα και πολυ ωραια τα κερασματα τα τυλιχτα με αυγα νεοχωρουδας τα φτιαχνουν ολα φρεσκαδουρα , δοκιμασα κ παστα ορεο που δε μου αρεσε και παστα σοκολατοπιτα μπιτερ φαση πολυ βαρια καλη , η εξυπηρετηση πολυ καλη και ευγενικη

Γνωρίστηκα τυχαία πριν από μερικά χρόνια, σε κάποιο παραθαλάσσιο θέρετρο της Πελοποννήσου, με τον «εκκεντρικό» κύριο που περιγράφει παρακάτω ο @timos zisis. Είναι ο γιος του ιδιοκτήτη, ο Μιχάλης Νικολάου, ο οποίος μου εκμυστηρεύθηκε μεταξύ άλλων και το ότι είχε ανεβάσει εδώ παλιά κι ένα σχόλιο με το ψευδώνυμο nmikael.

Ο Μιχάλης λοιπόν, μου εξυμνούσε για πολλή ώρα με διθυραμβικές περιγραφές τα τριγωνάκια τους. Διατείνονταν πως είναι τα ανώτερα όλων στη Θεσσαλονίκη και πως η «πιπεράτη» γέμισή τους βασίζεται σε μια μυστική συνταγή που τα καθιστά εντελώς ξεχωριστά. Ισχυριζόταν ακόμη πως το ιστορικό τους μαγαζί (που λειτουργεί ανελλιπώς από το 1938) επισκέπτονται καθημερινώς πελάτες απ' όλη την Ελλάδα για να προμηθευτούν τα περίφημα τριγωνάκια, σχηματίζοντας ουρά που φτάνει έως το πεζοδρόμιο.

Πέρασα λοιπόν για αυτοψία. Δεν βρήκα καμία ουρά, ήμουν μόνος μου μέσα στο μαγαζί. Πήρα 3 τριγωνάκια, 5 εργολάβους, 2 τουλουμπάκια, 2 φοινίκια και 2 κανταϊφάκια (βλ. φωτο) έναντι 10,70 €. Δεν μου άρεσαν τα τριγωνάκια· το φύλλο έχει υπερβολικό σιρόπι και η παχιά και βαριά κρέμα της γέμισης αφήνει μία άσχημη επίγευση ταγκισμένου βούτυρου. Όλα τα υπόλοιπα μου φάνηκαν εντάξει, φυσιολογικά, στο μέσο όρο. Σε επόμενη έφοδο θα δοκιμάσω κοκάκια και εκλεράκια.

Αγοράζω μόνο από το εργαστήριο στις Συκιές. Πάντα ολοφρεσκα και λαχταριστα!

Καθόλου καλά τρίγωνα κατα την αποψή μου. Μέτρια κρέμα και το φύλλο παπαριασμένο.

Στα δεύτερα κεράσματα του πάντως ειναι πολύ καλός. Ειδικά αυτά με τα φρούτα (σύκο, πορτοκαλι, κεράσι κτλ)

Το τρίγωνο μέτριο , με καλή γέμιση αλλά με φύλλο με πολύ σιρόπι και όχι τραγανό. Εκλαίρ , πουράκια οκ , η σοκολάτα του πρός το γλυκατζούρικο. Όχι κάτι το ιδιαίτερο.

Πολύ μέτρια τριγωνα. Δε μ άρεσαν καθόλου καμία σχέση με ελενιδη. Κακό εκλερακι. Και ότι άλλο πήραμε στα ίδια. Αρκετά δυνατό όμως σουδακι με καραμέλα που έχει εξαφανιστεί από την πόλη. Σίγουρα θα ξαναπάω για σουδακια

Τρίγωνα εξαιρετικά!
Πουράκια καλύτερα και από χατζηφωτίου!