Estancia La Adriana

Έχοντας φτάσει στη Μαδρίτη γύρω στις 12 μεσημέρι και όντας ξενυχτισμένοι (λόγω πτήσης), το "ήμασταν πεινασμένοι" είναι μια ήπια προσέγγιση..πιο πολύ το "λυσσασμένοι" ταιριάζει..
Το συγκεκριμένο εστιατόριο ήταν στα 10μ. απ'το κατάλυμα που θα μέναμε και παρότι στην περιοχή (Sol) υπάρχουν άπειρες άλλες επιλογές, μου έκανε κλικ αφενός μεν γιατί φαινόταν όμορφη, ζεστή η ατμόσφαιρα μέσα, αφετέρου γιατί οι καθήμενοι φαινόταν ντόπιοι. Οπότε δεν το σκεφτήκαμε παραπάνω.
Στο δια ταύτα: Όντως όμορφο μέσα, με κεράκια στα τραπέζια και ζεστή ατμόσφαιρα-ίσως πιο ταιριαστή για βραδινό δείπνο. Η συνεννόηση κι εδώ κάπως δύσκολη (μόνο ένα άτομο απ'το προσωπικό μιλούσε Αγγλικά) αλλά τουλάχιστον υπήρχε δίγλωσσος κατάλογος. Όταν πήγαμε ήταν μισογεμάτο και κατα τη διάρκεια της παραμονής μας γέμισε και υπήρχε και αναμονή (θέλει κράτηση μάλλον).
Το φαΐ : Μας έφεραν σαν καλωσόρισμα μια ζεστή κολοκυθόσουπα, η οποία ήταν υπέροχη και πολύ γευστική. Μαζί ηρθε και ένα ποτηράκι αφρώδες ροζέ ημίξηρο, μια χαρά κι αυτό. Ψωμάκι κατόπιν παραγγελίας, όπως αναμενόταν, φρεσκοψημένες..προψημένες μικρές μπαγκετούλες με βούτυρο. Στα κυρίως παίξαμε λίγο safe με ένα κοτόπουλο με brown mushroom sauce, το οποίο ήταν μια χαρά ψημένο ζουμερό, νόστιμο, χωρίς κάτι παραπάνω (δεν το ψάχναμε κιόλας σ'εκείνη τη φάση). Ένα Creole Spicy sausage με chimichuri sauce (ερχόταν ξεχωριστά) που ήταν πεντανόστιμο, αλλά ούτε καθ'υποψία πικάντικο. Η σαλάτα ήταν μετριοκαλή, πρασινάδες με αχλάδι κι ένα πολύ έντονο σκληρό τυρί περιχυμένο με πάστα ελιάς. Ζητήσαμε λάδι-ξύδι, γιατί ήταν τελείως στεγνή. Τέλος οι πατάτες (Provencal και καλά..), ήταν απλά τηγανητές πατάτες με αρκετό χοντρό αλάτι και μαϊντανό..Πολύ αλάτι όμως..λύσσα!
Μαζί και 2ποτηράκια κόκκινο κρασί που διαλέξαμε ενστικτωδώς, σύνολο 70€. Θα ξαναπήγαινα μόνο στη λογική της ασφαλούς, γρήγορης επιλογής, σε μια περιοχή (την κεντρικότερη!) γεμάτη τουριστάδικα και αλυσίδες burgers. Αλλιώς υπάρχουν σε κοντινή σχετικά απόσταση, πολύ καλύτερες επιλογές που αξίζουν εξερεύνηση.