Στη θέση του άνοιξε το
Μαγέρικο.
Ιστορία:
Η ταβέρνα υπάρχει σίγουρα από τη δεκαετία 70 αλλά ίσως και από πιο παλιά. Έκλεισε αρχές 2010.
Ο παλιός ιδιοκτήτης που την ξεκίνησε λεγόταν Μανώλης Ψύλλος (πιθανότατα Κεφαλάκος να ήταν το παρατσούκλι του γιατί η ταβέρνα είναι γνωστή και ως "
το στέκι του Κεφαλάκου") και δολοφονήθηκε αρχές 2009.
Ακολουθεί απόσπασμα από την εφημερίδα
Μακεδονία στις 22/01/2009 που αναφέρεται στο θάνατό του:
Ο άτυχος 60χρονος βρέθηκε από υπαλλήλους της ταβέρνας που βρίσκεται κάτω από το σπίτι του και της οποίας ήταν ιδιοκτήτης πριν από λίγα χρόνια, στην οδό Αλέξανδρου Παπαδόπουλου 78, στο Τσινάρι.
Θύμα ληστείας εκτιμά η αστυνομία ότι έπεσε 60χρονος, που βρέθηκε νεκρός, δεμένος και φιμωμένος, μέσα στο σπίτι του στην Ανω Πόλη. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε στραγγαλισμό, αλλά το γεγονός ότι οι δράστες τον είχαν ξεγυμνώσει, προκαλεί προβληματισμό στις διωκτικές αρχές, για τα ακριβή αίτια του εγκλήματος. Ο άτυχος 60χρονος βρέθηκε από υπαλλήλους της ταβέρνας που βρίσκεται κάτω από το σπίτι του και της οποίας ήταν ιδιοκτήτης πριν από λίγα χρόνια, στην οδό Αλέξανδρου Παπαδόπουλου 78, στο Τσινάρι της Άνω Πόλης. Προηγουμένως τηλεφωνούσε στο σπίτι φίλη του, η οποία ανησύχησε όταν δεν απαντούσε. Η κεντρική πόρτα του σπιτιού ήταν ανοιχτή, ενώ μέσα στο διαμέρισμα οι υπάλληλοι της ταβέρνας αντίκρισαν αναστάτωση, που οδηγεί το συμπέρασμα στους αστυνομικούς πως οι δράστες έψαχναν πολύτιμα αντικείμενα και χρήματα, υποψία που επιβεβαίωσε και το περιβάλλον του θύματος.
Ακολουθεί αυτούσια εξιστόρηση από την Γιώτα, μέσω email (2010):
Στην ταβέρνα του Βλάχου πρωτοπήγα το 1982. Αν υπήρχε ένα μέρος που να μπορεί να ονομαστεί κουτούκι στην πλέον αυθεντική εκδοχή, ήταν αυτό. Μια παράγκα με κεραμίδια και ταβάνι που κάθε φορά είχε μεγαλύτερη "κοιλιά", πάτωμα τσιμέντο και τζαμαρία. Άθλια τουαλέτα, βρώμικο ψυγείο, κουζίνα τριτοκοσμική. Μαγείρευε η αδελφή του. Γενικώς ένα μέρος ακατάλληλο για ευαίσθητους. Τραπέζια λιγότερα από δέκα. Πολλές φορές ο Μανώλης μας έβαζε μαζί με άγνωστους γέροντες της γειτονιάς που κουτσόπιναν μόνοι τους. Τζογαδόρος, ίσως το ελαφρύτερο κουσούρι του. Αρχικώς η ταβέρνα ανήκε στον πατέρα του, δε γνωρίζω από πότε.
Κάποτε είχε πάρει φωτιά από το τηγάνι με τις πατάτες και από τότε το μαγαζί δε σερβίριζε το είδος. Για να κουλαντρίσουμε τον Μανώλη ζητούσαμε πατάτες και παίρναμε τη στερεότυπη απάντηση "άντε γ...". Σπεσιαλιτέ τα αμελέτητα και η συκωταριά με σαλάτα λάχανο. Στα μεγάλα κέφια ο Μανώλης χτυπούσε μια κουδούνα που κρέμονταν πάνω από το ψυγείο και φώναζε "Παοκάρααα"!
Όταν κάηκε ολοσχερώς ο ιδιοκτήτης έχτισε στη θέση της ένα όμορφο νέο-διατηρητέο και στο ισόγειο την ταβέρνα. Αδιάφορος χώρος, καμία σχέση με την αρχική, αν και μαγείρευε ακόμη η αδελφή του. Χάθηκαν όλα μαζί και το Τσινάρι έγινε της μόδας.
Απόσπασμα του
Petros the Great από το forum myphone.
gr στις 11 Ιανουαρίου 2008:
"
Κάποια στιγμή μέσα στη δεκαετία του 80 το... κτίριο (δεν ήταν και ακριβώς κτίριο) άρπαξε φωτιά και καταστράφηκε ολοσχερώς. Τη θέση του πήρε μια ωραιότατη παραδοσιακή οικοδομή που έχτισε ο ίδιος ο "
Βλάχος" και έτσι η ταβέρνα άνοιξε πάλι. Πριν μερικά χρόνια ο ιδιοκτήτης της, την πούλησε σε αυτόν που έχει και το ουζερί "
Τσινάρι", λίγα μέτρα παραδίπλα.
"
"
Περισσότερα στο http: