Πληροφορίες
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Μέλος από 13/05/2020
Περισσότερα στοιχεία προσεχώς :-)
Εικόνες (686)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το περιεχόμενο της εικόνας, στα 15€ (γοπάκια φρεσκότατα πολύ καλά, κεφτέδες μούρλια, κοκκινιστό καλό, βραστά μια χαρά, μαυρομάτικα πολύ καλά, ρακί ευκολόπιοτη)
Καλαμάρι ψητό (μια χαρά)
Παλαμίδα (καλή)
Μύδια αχνιστά (φρέσκα, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο)
Σκουμπρί (όπως πρέπει, ωραίο)
Εξωτερικά (Ιούνης 2025)
Doner wrap (ιδανικά ζουμερό, πολύ καλό)
Smashed burger, medium μέγεθος (με διπλό smashed, πάρα πολύ καλό, επίσης πολύ καλό bun)
Ταλιάτα (όχι η απόλυτη αλλά καλή, σωστή στο ζητηθέν της ψήσιμο)
Μοσχάρι ραγού με παπαρδέλες (πολύ καλό)
Truffle mayo burger (με διπλό μπιφτέκι, ήταν καλό)
Λιγκουίνι με σάλτσα ντομάτας και μπέικον (μια χαρά, καλή ποσότητα)
Pizza μαργαρίτα (συμπαθητική)
Ατομική ποικιλία (μπιφτέκι πολύ καλό, πανσέτα λεπτοκομμένη οκ, σουβλάκι κοτόπουλο καλό, σουβλάκι χοιρινό κακό, κεμπάπ αδιάφορο, πίτα από αυτές του 3D printer)
Κεφτεδάκια (οκ)
Πατάτα φρέσκια (καλή)
Γκιουζλεμέδες (οκ)
Χωριάτικη (πλούσια, καλή) και στο βάθος τυροκαυτερή (όπως πρέπει καυτερή)
Όχι-και-τόσο καυτερή (γενικά, καλή!)
Τεμάχια (κεμπάπ καλό, σουβλάκι χοιρινό αρκετά καλό)
Άποψη τυλιχτών (μικρά σε μέγεθος, μεγάλα σε γεύση)
Τα πειστήρια εντός
Γύρος (οκ, ρίσκο, ήταν από αυτούς που μπαίνουν τηγάνι, όχι καλός)
Λουκάνικο μερίδα (μια χαρά)
Εσωτερικά (Μάιος 2025)
Bbq short ribs (οκ, συμπαθητικά) & brisket (αρκετά καλό) & pulled pork (οκ) & sides (αδιάφορα)
Παντζάρια μαριναρισμένα με ταχίνι (καλά)
Tots, τα κλασσικά με sriracha mayo (όπως πρέπει μπουκίτσες, μια χαρά)
Shiitakes πίκλα (πολύ καλά)
Yuba shawarma (yuba είναι η πέτσα που σχηματίζεται κατά τον βρασμό του γάλακτος σόγιας) (ενδιαφέρον και καλό)
Σούπα με σπανάκι, κάρυ, κολοκύθα kabocha (?), crispy κρεμμύδι (οκ)
Lobster roll (εξαιρετικό)
Σχόλια (492)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το περιβάλλον όπως ακριβώς περιγράφεται: Θαμώνες με δίψα για κουβέντα, τραπέζια αμάζευτα να αισθητικοποιούν την απόλαυση που προηγήθηκε, η κυρία Κούλα -διεκπεραιωτική αλλά όχι απόμακρη, ζωήρεψε σαν μας έπιασε ιστορίες για τον τόπο της, την Καστό Λευκάδας- ετοιμοπόλεμη να ετοιμάσει την κάθε παραγγελία ώστε να επιστρέψει στην καρέκλα της.
Τα φαγητά βγαίνουν είτε σε ολόκληρες είτε σε μισές μερίδες, έτσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε διάφορα. Όλα τους ήταν πολύ καλά, προσεγμένα, με σπιτική νοστιμιά.
Οι τιμές προκλητικώς έχουν μείνει ξεχασμένες σε εποχές που δεν μπορώ να ανακαλέσω εύκολα.
Η επιθυμία για επιστροφή στη γλυκιά αυτή θαλπωρή, σχεδόν επιβλήθηκε.
Έγιναν ψακτικές βάσει αυτών, αλλά και σχολίων που υπήρχαν ήδη. Γενικά φάγαμε αρκετά καλά σε όμορφα μέρη, υπό ιδανικές συνθήκες (μάλλον δεδομένου ότι δεν έχει ξεκινήσει ο τουριστικός πανικός ακόμη). Μακάρι να υπήρχε περισσότερος χρόνος για να δοκιμαστούν περισσότερα.
Παρά τον κόσμο, εξυπηρετηθήκαμε γρήγορα. Το προσωπικό ευγενικό.
Φρέσκο ψάρι καλό (απ' τα καΐκια του χωριού), θαλασσινά και ορεκτικά μια χαρά. Μόνο λίγο κάτω στα αλάτια τους τα περισσότερα, με αποτέλεσμα να είμαστε με την αλατιέρα ανά χείρας.
Τιμές καλές. Θα είναι στα υπόψη για την περιοχή.
Η επίσκεψη είχε ενδιαφέρον γεύσεων και συνδυασμών, συστήθηκαν πιάτα με περιεχόμενο (τα οποία μπορεί να άρεσαν περισσότερο ή λιγότερο).
Διαγώνιες αναμνήσεις:
Gyoza με λαυράκι, νόστιμα
Ο ταραμάς με το καβούρι ήταν οκ, σα να του έλειπε όμως σπιρτάδα
Χταπόδι με ντοματόρυζο και καπνιστή πανσέτα μας φάνηκε όχι ιδανικά ταιριαστό, αλλά στεκόταν μια χαρά
Φαγκρί στη σχάρα καλό
Ο Ευφράνωρ του Σκλάβου, άρεσε πολύ.
Το προσωπικό φιλικό, βοηθητικό και ευγενέστατο. Αξίζει μνεία.
Όσο για το phone crisis, αυτό συνεχίζεται, οπότε η κράτηση έγινε με πέρασμα απ' το μαγαζί. Σε σχετική ερώτηση, το σταθερό κάνει την εκτροπή σε κινητό, δεν πολυκατάλαβα γιατί λοιπόν δεν, αλλά ίσως γύρω στις 11μμ να είναι μια καλή ώρα για να πάρετε τηλέφωνο.
Τα παιδιά που το τρέχουν είναι Κούρδοι, εξ ανατολικής Τουρκίας, και είναι συμπαθέστατα.
Ανοικτό σίγουρα έως τις 2πμ (ίσως και αργότερα..) Παρασκευή-Σάββατο.
Ιδανικό για μετά απ' τις μπύρες στο διπλανό Cart & Horses.
Ωραίος εξωτερικός χώρος, με ωραία μουσική. Ανοίγει στις 6μμ. Μας είπαν πως καμιά φορά τραβάει και μετά τις 12πμ με κοκτέιλ, αν έχει κόσμο. Τις Κυριακές ξεκούραση.
Έχει 4-5 διαφορετικές πίτσες (με το κλασσικό ζυμάρι αλά pizza chris), και άλλα τόσους συνδυασμούς ζυμαρικών. Το λάδι τρούφας έχει την τιμητική του σε αρκετά εξ αυτών.
Αμφότερα ήταν μια χαρά, χωρίς εκπλήξεις. Αρκετά χορταστικά σε ποσότητα.
Καθημερινά έχει και κάποια πιάτα ημέρας, που εναλλάσσονται.
Από επιλογές, υπάρχουν ορισμένα ορεκτικά (τα περισσότερα κτψ, τίποτα ιδιαίτερο), καθώς και 1-2 burger / club sandwich.
Μας άρεσε το περιβάλλον, τα παιδιά που το τρέχουν είναι ευγενικά και φιλικά. Για κάτι διαφορετικό απ' τις επιλογές του νησιού είναι ό,
Για εμάς τους ελλιπώς ενημερώμενους, ποια είναι η επόμενη χρήσης /νέος σχεδιασμός στην οποία αναφέρεστε;
Απ' το πρωί σερβίρει καφέδες, σνακ, πρωινά και κάποια ζεστά σάντουϊτς. Ως ταβέρνα θα το βρείτε απ' το μεσημέρι και μετά.
Τα κρεατικά που δοκιμάσαμε, σε γενικές γραμμές ήταν οκ. Ξεχώρισε το μπιφτέκι, που νομίζω είναι το καλύτερο που θα βρεις στο νησί.
Σοβαρό μείον το σέρβις, που είναι αργό και ασυντόνιστο. Με μέτρια κίνηση και καταλήγαμε να τρώμε πρώτα τα κυρίως και στο τέλος έρχονται τα ορεκτικά. Κρίμα, γιατί συνολικά γευστικά το πρόσημο ήταν θετικό.
Τέλος, αν και απλή, ιδιαίτερα σημαντική η υποδομή για προσβασιμότητα με αμαξίδιο.
Επίσκεψη Ιούνης '
Το φαγητό οκ, δεν εντυπωσιάζει αλλά δεν απογοητεύει κιόλας. Διαθέτει και διάφορες επιλογές πρόβειου (μπιφτέκι, λουκάνικο), χωρίς όμως να ξεχωρίζει.
Τσίπουρα εμφιαλωμένα πέριξ των Ιωαννίνων, σε τιμές πέριξ του δεκάρικου.
Συχνά διοργανώνει γλέντια ηπειρώτικα, που προσελκύουν κόσμο της γειτονιάς, και όχι μόνο. Η ενημέρωση βρίσκεται στα social.
Θα έλεγα πως βγάζει vibes αράγματος, σε ώρες απογευματινές.
Το μαγαζί σταδιακά γέμιζε, με τον κόσμο να εναλλάσσεται τακτικά. Βγάζει τραπεζάκια και στο πεζοδρόμιο μπροστά του. Πολλοί περνούν για πακέτο, ενώ έχει κίνηση και στο delivery.
Παραγγελία σαν σε τελετή κοινωνίας μέσα, παίρνεις νουμεράκι, και στα φέρνουν στο τραπέζι.
Σβέλτοι και παρά τον χαμό που επικρατούσε ανά φάσεις, όχι μεγάλη αναμονή.
Σουβλάκια & κεμπάπ. Το χοιρινό σουβλάκι ξεχώρισε, το κοτόπουλο ok, το κεμπάπ μια χαρά. Τιμή τεμαχίου 2,
Το τυλιχτό σαν μικρό πυραυλάκι, ήταν αρκετά καλό σαν σύνολο. Στα 3,
Στο «απ' όλα» βάζει καυτερή σάλτσα, [ζουμερή & κατακόκκινη, όπως βρέθηκε] ντομάτα, κρεμμύδι.
Η σάλτσα ήταν οκ. Σα να αναφέρθηκε ότι παλιά ήταν πιο καυτερή. Άρεσε το τζατζίκι.
Πατάτες βάζει στο τυλιχτό, αλλά πρέπει να τις ζητήσεις. Πίτα μετρίως λαδωμένη, μπορούσε και καλύτερα.
Λαϊκό κλίμα, συμπαθητικές γεύσεις και αποδόσεις , για αυτό και θα ήθελα να ξαναβρεθώ εκεί μια τέτοια δροσερή νύχτα.
Διακριτικό «Μαρίνα» δεν υπάρχει πουθενά, ούτε ως αναφορά ούτε ως ταμπέλα. Ίσως τα πελώρια KANTINA να μπέρδεψαν.
Την περνώ στον χάρτη.
Χοιρινό κοντοσούβλι μια χαρά, τρυφερό, με παραπάνω λίπος απότι μπορεί να έχετε συνηθίσει. Προσωπικά δεν με χάλασε.
Το πρόβειο κοντοσούβλι νόστιμο, σκληρό δε θα το έλεγα από μόνο του, αλλά δυστυχώς κινδυνεύει από το στέγνωμα όσο περιμένει. Το έχουμε βρει εξαιρετικό, αλλά και κατά τόπους ελαφρώς αποξεραμένο.
Τα από γύρω τους έχουν επίσης γούστο. Μελιτζάνα αρκετά καλή, μανιτάρια και πιπεριές μια χαρά, πατάτες τηγάνι εξαιρετικές (χοντροκομμένες και κάθε φορά καυτές), αλοιφές/τυριά καλά.
Αυτή η λίγα και καλά προσέγγιση δείχνει να τους πάει καλά.
Το χύμα τσίπουρο είναι αρωματικό, θυμίζοντας το μοσχάτο Τυρνάβου. Καλό.
Τα παιδιά που το τρέχουν ευγενικά και εξυπηρετικά, πάντοτε ένα καραφάκι θα είναι δικό τους.
Ο χώρος συμπαθητικός, καθώς γύρω σου εξελίσσεται όλη η χορευτική κινησιολογία της κουζίνας, χωρίς να γίνεται περίεργο. Βέβαια, με την ύπαρξη των εκατέρωθεν πάγκων προετοιμασίας, θυσιάζεται πολύτιμο εμβαδόν, που ελαφρώς ξεπερνά την αισθητική τάση για σμίκρυνση του διαθέσιμου χώρου, με αποτέλεσμα τα τραπέζια (τουλάχιστον αυτά των δύο ατόμων) να έρχονται κάπως άβολα κοντά μεταξύ τους.
Στα του φαγητού, παρά τις όποιες δεύτερες σκέψεις δημιούργησαν σημειακά κάποια πιάτα, κι εδώ ισχύει ο κανόνας: Στα μαγαζιά του Λουκάκη χαίρεσαι να τρως.
Βρήκαμε να συστήνεται ένα τραπέζι που θα το απολαύσεις, ως αποτέλεσμα γεύσεων, αναμνήσεων, δοκιμών, απλότητας και φροντίδας (μία αίσθηση που απορρέει κυρίως απ' τις επισκέψεις στην Μούργα).
Γλυκό, που δε γινόταν να μη δοκιμαστεί μετά τα εκθειαστικά σχόλια εδώ, καραμελωμένο τσουρέκι, πραλίνα φυστικιού, παγωτό_σαν_κρέμα_από_γάλα, ήταν πάρα πολύ καλό.
Τιμές αναμενόμενα νοτίως τσιμπημένες σε σχέση με τις βόρειες καταβολές των Άκρων (στα 60€/άτομο, χωρίς να ξεφεύγουμε).
Το προσωπικό φιλικό, ευγενικό, πολυπληθές.
Θα επέστρεφα με χαρά για δοκιμή περισσότερων πιάτων, σε τραπέζι 4 ατόμων.
Μενού μικρό, ανάλογο του χαρακτήρα, καμιά 10αριά μικρά πιάτα, με όχι συγκεκριμένες αναφορές.
Τα περισσότερα άρεσαν. Συμπαθητικό αποτέλεσμα συνολικά (ποτό-φαγητό).
"
στην Νέα Υόρκη να σκοντάψεις σε ένα κομμάτι pizza,
και στο Κονέκτικατ να φας lobster roll ατενίζοντας τo Long Island.
Μπορεί το Long Island να μην το είδαμε παρά φευγαλέα, αλλά το roll ήταν εξαιρετικό.
Η τιμή του στα 30$ (αυτό μάλλον είναι το νορμάλ του).
Όμορφο μέρος. Εμείς το επισκεφθήκαμε καθημερινή (Μαϊου '
Καθίμενοι στα τραπεζάκια, εφαρμόζεται η προσφιλής στους ξένοι τακτική του '
Μεγάλος κατάλογος με πρωινά κι όχι μόνο. Ξεχώρισε -πρώτα στο μάτι και μετά στο στόμα- το dry aged burger. Έχει και διάφορα ελληνικά πιάτα, αν και δεν αντιληφθήκαμε κάποια -τουλάχιστον εμφανή- σχέση με Ελλάδα.
Cozy μέρος, με πολυπληθές προσωπικό, και κόσμο που εναλλασσόταν τακτικά.
Τιμές υψηλές, τουλάχιστον σε σχέση με τα diners του Νότου.
Μέσα εκτυλισσόταν το σπορ του κάθε καφενείου που σέβεται τον εαυτό του, έξω ένας-δυο θαμώνες με ούζο και μεζέ, που όσο περνούσε η ώρα πύκνωναν. Βγάζει τραπεζάκια και κάτω απ' τον πλάτανο απέναντι (βλ. φωτό).
Αν και εκ πρώτης όψεως -απουσία ψησταριάς, ματιού ή κάτι που να μαγειρεύει- δεν φαινόταν να '
Λίγα και καλά, τα πήραμε όλα. Ξεχώρισε η πανσέτα και το συκώτι.
Με 2 ούζα πιτσιλαδής στα 80€.
Ο ιδιοκτήτης ευγενέστατος.
Αξίζει να βρεθείτε.
Είχε προηγηθεί '
Διαθέτει τρεις χώρους για να καθίσεις: Έναν εξωτερικό επί του δρόμου, έναν σαν σε εσωτερική στεγασμένη αυλή, κι έναν εσωτερικό. Καθίσαμε στον δεύτερο, ο οποίος αν και για αυτή την εποχή του χρόνου ήταν ιδανικός, με περισσότερη ζέστη ίσως δεν είναι ο πλέον κατάλληλος.
Στα τα φαγητού: Συκώτι οκ, μπιφτέκι καλό, χοιρινό "
Τιμές οκ. Στο τέλος ήρθε και γλυκάκι. Το προσωπικό ευγενικό.
Όσον αφορά την καντίνα-υπερπαραγωγή λίγα μέτρα πιο κάτω, είχα την αμυδρή εντύπωση πως είναι η καντίνα της Μάρως, που είναι απ' την άλλη πλευρά του κόμβου, αλλά μάλλον με μπέρδεψε το Μάρω/Μαρίνα και το παρόμοιο φορμάτ.
Διεύθυνση: Πατριάρχου Γρηγορίου 9
*Το "
Ίσως ότι οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί και δίνεται περισσότερος χρόνος στα υλικά και στους ανθρώπους, ίσως το '
Για την ώρα ετοιμάζει καμιά 5-6 σάντουϊτς, με διαφορετικές γεμίσεις και ψωμιά. Το brioche με μορταδέλα μου άρεσε αρκετά. Τιμές στα 5-7€.
Για να καθίσεις, πέρα απ' τα περιμετρικά stand και το στριμωχτό μέσα, θα βγάλει σε κάποια φάση και 3-4 τραπεζάκια.
Τρ-Πα 10:
Το συκώτι και τα σουτζουκάκια είναι ονειρικά. Κάθε φορά βλέπω σε αυτά τον λόγο για να επιστρέψω.
Στα παραπάνω αξίζει να επιμετρηθεί και η λατρευτική σπονδή στο ρυζάκι-αρακάς-καρότο νοσοκομείου που έρχεται μαζί.
Δυστυχώς, η παραγγελία ήρθε κρύα, οπότε όλα είναι ειδωμένα και μέσα απ' αυτό το πρίσμα.
Τα μπιφτέκια ήταν κάπως αδύναμα, και αρκετά πιο κάτω στο αλάτι τους.
Το brioche -ακόμα και στο διπλό smashed ή το κοτόπολο- αυτή τη φορά μου φάνηκε να καταλαμβάνει περισσότερο ζωτικό χώρο. Δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι, αλλά στην δοκιμή πριν ενάμιση χρόνο υπήρχε μία ισορροπία που τώρα δεν βρήκα.
Οι τιμές ανεβασμένες σημαντικά -όπως και παντού πλέον.
Σίγουρα μπορεί να ήταν μία περίπτωση που κάποια πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά.
Θα δοκιμάσω ξανά σε επόμενη φάση για να καταλάβω αν συνεχίζουμε μαζί ή όχι.
Στην κουζίνα όλα περνούν από τα χέρια της Λίτσας, που ετοιμάζει φαγητά για να βγουν είτε ως μεζές είτε ως κυρίως. Από τα δεύτερα, καλό θα ήταν να μη χάσετε το χταπόδι με ελιές.
Με το ούζο φέρνει 3-4 πιάτα μεζέ, τα οποία ξαναγεμίζουν τακτικά και αναλόγως τις αναγομώσεις σε αλκόολ.
Στα κυρίως προστίθενται και διαφόρων λογής κρεατικά (παϊδάκια, προφανώς). Ψήνει στα κάρβουνα, ενώ έχει και σούβλες (καλές).
Από ούζα και δη Πλωμαρίου, βρήκαμε του Βαρβαγιάννη.
Ευχάριστο και φιλικό περιβάλλον, νόστιμα φαγητά, εάν βρεθείτε στην περιοχή αξίζει την επίσκεψή του.
Πήραμε/καθίσαμε Απρίλιο '
Πίτα όχι απ' τις καλύτερες αλλά μεταχειρισμένη σωστά.
Προσωπικό φιλικό.
Έχει δικό του delivery, ενώ είναι και σε αποκεντρωμένη πλατφόρμα.
Μας είχαν προϊδεάσει πως κατάλογος δεν υπάρχει και πως ο κυρ Γιάννης συνηθίζει να φέρνει μοναχός του ανάλογα με την απάντηση που θα πάρει στην ερώτηση "
Κατάλογος δεν εμφανίστηκε ιντίντ, αλλά λόγω μέρας και ώρας παραγγελία λήφθηκε κανονικά.
Πήγαμε με την θάλασσα, απ' την οποία φάγαμε μία καταπληκτικά ψημμένη παλαμίδα και ένα ολόφρεσκο καλαμάρι στο τηγάνι.
Στα από γύρω (κολοκυθάκι τηγανιτό, βραστά λαχανικά) μια χαρά. Σκουμπρί καπνιστό με το ούζο, πολύ καλό.
Σέρβις παρά το γεμάτο με κόσμο μαγαζί, σβέλτο και βοηθητικό. Τιμές καλές.
Απλά πράγματα, πολύ νοστιμιά. Να είναι στα υπόψη εάν βρεθείτε στο νησί.
Δουλεύει κρεατικά (ή μόνο αυτά πετύχαμε). Βγάζει μεζέδες με το ούζο (2-3 πιατάκια), ενώ το μεσημέρι έχει και μαγειρευτά.
Όσα πήραμε ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Ξεχώρισε το ανάμικτο (μοσχάρι, χοιρινό, πρόβειο) κεμπάπ.
Κάθε Πέμπτη έχει spare ribs bbq glazed (πολύ καλά), και κάθε Παρασκευή live.
Τιμές προς τα κάτω. Ο κόσμος το προτιμά.
Οι πίτες είναι δικές τους. Η πρασσόπιτα πολλή νόστιμη, βγάζει την γλύκα που της πρέπει. Επίσης, το σάντουϊτς (ζαμπόν, τυρί, μαγιονέζα, φιλαδέλφεια, ντομάτα) αρκετά τίμιο.
Παρόλο που στην εξωτερική πινακίδα του καταστήματος αναφέρονται ρητώς κοντοσούβλι και κοκορέτσι, όπως μας ενημέρωσε "
Απ' αυτά που πήραμε:
Γύρος δικός του, καλός, λεπτοκομμένος και λιπαρός
Μπιφτέκι (μισό χοιρινό, μισό μοσχάρι), οκ
Πρόβεια παϊδάκια (8€/200 γρ.) του νησιού, συμπαθητικά
Πατάτα προκάτ, πίτα δυστυχώς όχι καλή
Οι αλοιφές -πλην τυροκαυτερής- diy, εντελώς πειραγμένες. Δηλαδή η πάπρικα δεν είναι η κλασσική πάπρικα αλλά μίγμα κέτσαπ, κίτρινου τυριού και σκόνης, η ουγγαρέζα δεν είναι ουγγαρέζα αλλά μαγιονέζα με ζαμπόν και κασέρι κοκ.
Περατζάδα καθημερινής και στάση για πακέτο κυρίως, με 2-3 τραπέζια να γεμίζουν, όσο ήμασταν εκεί.
Γύρος χοιρινός και μοσχαρίσιο doner σε κεντρομόλο παράλληλη κίνηση. Το κοτόπουλο αντικαταστάθηκε πριν 2-3 χρόνια. Κατά τις 3μμ υπολογίζεται να είναι έτοιμα.
Ο γύρος ήταν καλός, το doner κάπως αδύναμο (όχι αδιάφορο, αλλά προσδοκούσα να σκάσουνε περισσότερες γεύσεις).
Η πίτα παραμένει καλή, η πατάτα αυλακωτή προκάτ οκ.
Τσατσιμπέλι, προφανώς. Γευστικό και διαφορετικό απ' την σάλτσα του κοντινού σε απόσταση και προσέγγιση Μακεδόνα, κάποια τσακ πιο "
Στα 3€ έκαστο. Για τους λάτρεις του αποβιομηχανοποιημένου πιτόγυρου, αξίζει επίσκεψης.
Τα τυλιχτά (με γύρο χοιρινό και κοτόπουλο, που οπτικά και γευστικά φαίνονται χειροποίητοι) πάρα πολύ καλά. Η κόκκινη σάλτσα -ελαφρώς γλυκίζουσα- τα σπρώχνει προς έναν ισορροπημένο γευστικό μαξιμαλισμό. Η πίτα πολύ καλή και λαδωμένη όσο πρέπει.
Στα 3,
Απλώς να σημειωθει το double smashed, που βρέθηκε να είναι αρκετά καλό. Το brioche bun ευχάριστο, ο κιμάς γευστικός. Τιμές αναμενόμενα τσιμπημένες, αλλά know your audience.
Εξωτερικά τραπέζια πάνω στο πλατειάκι, με ηλιόλουστο καιρό, ήταν ό,
Λογική και ύφος σύχρονου μεζεδοπωλείου, με κατάλογο που κινείται σε ασφαλή μονοπάτια. Σε αυτή την κατεύθυνση δεν κρύβονται εκπλήξεις (θετικές ή αρνητικές).
Όσα πήραμε, σε γενικές γραμμές, ήταν εντάξει -θα έπαιρνε λίγο πειραματισμό, ώστε να ξεφεύγουν απ' τις αναμενόμενες αποδόσεις.
Το χύμο τσίπουρο που πήραμε δεν πολυ-άρεσε.
Οι τιμές λογικές, η εξυπηρέτηση ευγενική.
Δεν έχει να καθίσεις, μόνο για χέρι επιτόπου ή σε πακέτο.
Οι πίτες στα 4,
Δοκιμάστηκε το φιλέτο κότα που ήταν πραγματικά μεγάλο, (για το μέγεθος-ποσότητα είναι καλό combo). Γευστικά οκ.
Το μπιφτέκι νόστιμο, αλλά με πόντους μείον στον παράγοντα μεγέθους (μπαίνει ένα τεμάχιο που το κάνει το τυλιχτό κάπως φτωχό).
Οι πατάτες προκάτ στρογγυλοφαρδιές οκ, η πίτα καλή.
Σε γενικές γραμμές άρεσε και θα ξαναέπαιρνα.
Οι σούβλες που αναφέρονται γυρίζανε, αλλά δυστυχώς είχανε δρόμο μπροστά τους (12 το μεσημέρι).
Γύρος γευστικός, καρυκευμένος τόσο όσο, ένα τσικ αλμυρός. Απ'
Πρασσόπιτα γερή και αρκετά νόστιμη εσωτερικά, το φύλλο τραγανό/εύθρυπτο του οποίου δεν είμαι φαν (και ελαφρώς πιο λαδωμένο απόσο θα '
Πίτα με λαχανικά (μελιτζάνα, ελιά, κολοκύθι κ.
Πεϊνιρλί με συμπαθητική ζύμη αλλά αδιάφορο και φτωχό στα υλικά του.
Υπάρχει πουθενά κάποια επεξήγηση των κατηγοριών;
Τα κρεατικά ήταν, για μια ακόμη φορά, σε καλό επίπεδο (γύρος, σουτζουκάκι, συκώτι).
Στα απογύρω πατάτες καλές, πατζάρι ωραίο, για τους κολοκυθοκεφτέδες δυστυχώς ισχύει ό,
Αν και δεν προτιμώ τις επισκέψεις όπου τελείται λαϊκό προσκύνημα (κυρίως λόγω της βαβούρας), η ποσότητα του κόσμου -γεμάτο και με αναμονή- δεν έδειξε να επηρεάζει, ούτε την ποιότητα ούτε τους χρόνους.
Τιμές νορμάλ, παραμένει εντός του περιοδικού ραντάρ.
Ελλιπώς βουτυρωμένη -ή και καθόλου, σε σημείο που οριακά τοποθετείται στην κατηγορία. Εσωτερικά γευστικά ήταν οκ.
Ενημερωτικά, δεν σερβίρει καφέ (έπειτα από μία παρεξήγηση που συνέβη το καλοκαίρι και μας αναλύθηκε ενδελεχώς).
Πήραμε πολλά. Όλα σε καλό έως αρκετά καλό επίπεδο. Στις δυνατές συμμετοχές το rib eye, οι κιμάδες (και το μπιφτέκι και το κεμπάπ), τα εκτός καταλόγου πρόβεια παϊδάκια.
Οι αλοιφές -στοιχηματίζω δικές τους- πάρα πολύ καλές, ειδικά η πάπρικα.
Σε γενικές γραμμές, βλέπεις να δίνεται πολλή προσοχή σε "
Λίγες παρέες στο μαγαζί, κλίμα χαλαρό. Όλοι ευγενικοί και φιλικοί.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις λογικότατες τιμές και τον εκτός έδρας προαυλισμό, ήδη βάζουν σκέψεις επιστροφής.
Ο χώρος του νέου Tifanny'
*Κόλλημα νο.
Στα του φαγητού.
Μελιτζάνα ψητή, Πατάτες κομπλέ, Κεμπάπ προβατίνας με την απόδοση να θυμίζει περισσότερο σουτζουκάκια λόγω μεγέθους και κυμίνου, Αρνί τσιγαριαστό, Γαμοπίλαφο με το κρέας χωριστά, Μπιφτέκι βουτύρου, Κοκορέτσι.
Φαγητό δίχως εκπλήξεις, σε γενικές γραμμές ήταν όλα οκ γευστικά, δεν ενθουσίασε κάτι από όσα πήραμε ούτε κι απογοήτευσε (το κοκορέτσι, ίσως, μόνο, που μεταξύ άλλων ήρθε περιχυμένο με ελαιόλαδο (?)).
Ωραίος ο κατάλογος με τα κρασιά, και για μας που τώρα γνωρίζουμε.
Οι τιμές, όπως σημειώνεται, υψηλές για το φαγητό (και κάποια ευρώ πάνω σε σχέση με τον ανηρτημένο από 16/5/24 κατάλογο). Δεν αποκλείω να επιστρέψω κάποια στιγμή (για την κάβα σίγουρα, καθώς και για νέες δοκιμές), αλλά δεν μπαίνει στις άμεσες προτεραιότητες.
Το όνομα "
Το κτήριο που στεγάζεται είναι δωρεά το Στέφανου Ν. Πατέρα προς τον Δήμο Οινουσσών (1984).
Εμείς βρεθήκαμε εκεί τέλη Γενάρη-αρχές Φλεβάρη ’25.
Είναι η μοναδική ταβέρνα του νησιού που μένει ανοιχτή όλη μέρα (έως τις 10μμ.) αυτή την εποχή του χρόνου. Άλλες επιλογές για φαγητό τώρα είναι το Πατερόνησο (Μυγιάς) για κανένα μαγειρευτό το μεσημέρι, κι ο Ναυτικός Όμιλος για pizza, burger και παρεμφερή από το απόγευμα. Ο Γλάρος στο τέλος του παραλιακού δρόμου ήταν ανοιχτός, αλλά δεν έχει για την ώρα δοκιμαστεί.
Εδώ θα βρείτε διάφορα της ώρας, ορισμένα εκ των οποίων γίνονται και σε πίτα, κι από κανένα μαγειρευτό.
Οι τιμές νορμάλ.
Οι άνθρωποι που το τρέχουν ευγενικοί, οι θαμώνες φιλικοί.
Θα ήθελα να το επισκεφτώ και σε περίοδο με κάποια κίνηση στο νησί, που η γκάμα των επιλογών φαντάζομαι θα μεγαλώνει και τα φαγητά θα καλοκαιριάζουν.
Λειτουργεί και σαν καφέ από το πρωί.
Το κλασσικό burger ήταν αδιάφορο, με country όμως πατάτες που κάπως σώζαν το σύνολο. Το burger με σνίτσελ κοτόπουλο κάπως καλύτερο.
Η πίτσα κακή, θύμιζε ετοιματζίδικη κατεψυγμένη (και πρέπει να ήταν). Είχε 2-3 παραλλαγές.
Ωραίος χώρος εξωτερικά, με μπαλκόνι που βλέπει το λιμάνι, θα αξίζει να καθίσεις για καφέ ή ποτό.
Ιδιοκτήτρια: Ντουσλατζή Μ. Ευαγγελία
Το επισκεφθήκαμε Φλεβάρη '
Όλα ήταν πολύ καλά. Ωραία στα λάδια και τις σάλτσες τους, και σπιτική γεύση παντού.
Για τα ποτά, σημειώνεται πως θα βρείτε και το "
Περιβάλλον όμορφο, κουτουκοειδές, με 10 τραπέζια συνολικά. Ξεκινά να γεμίζει ήδη απ' τις 12μιση που ανοίγει, οπότε πιθανώς να θελήσει μία μέριμνα για να βρεις στα σίγουρα.
Οι ιδιοκτήτες ευγενικοί, σε ένα συνεχές τρέξιμο ετοιμασιών και service.
Με ένα 200αράκι, βγήκε στα 43€. Ευχάριστο, θα πήγαινα ξανά με χαρά.
Η επίσκεψη είχε τον χαρακτήρα δοκιμής διαφόρων αποσταγμάτων, λόγω της ποικιλίας που διαθέτει, και πράγματι ενδείκνυται (η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι στα 9-11€).
Με τους μεζέδες πήγαμε στα τυφλά και στην πλειονότητά τους ήταν συμπαθητικοί, χωρίς όμως να ξεχωρίσει σημαντικά κάτι. Η παράδοση είναι παρούσα σχεδόν στους περισσότερους, δωσμένη με "
Σχετικά με τις τιμές, όπως τα λέτε, τσιμπημένες λόγω μεγέθους πιάτων, με ένα να πιθανό χόρτασμα να κινείται στη σφαίρα του πενηντάρικου. Το καλό είναι ότι υπάρχει δυνατότητα να το παίξει η κάθε παρέα όπως θέλει σε ποσότητες, οπότε και ο λογαριασμός θα παρουσιάσει και την ανάλογη (απο)
Τα παιδιά στο σέρβις φάνηκαν ενημερωμένα στο να προτείνουν και να αντιπροτείνουν, πάντα με ευγένεια. Η έντονη λόγω ημέρας κίνηση, έφερε κάποιες αρρυθμίες που όμως δεν ήταν σημαντικές, και όλα εξελίχθηκαν ομαλά.
Να σημειωθεί πως μέσα όπου καθίσαμε ήταν λίγο πιεστικά τα πράγματα με τόσο κόσμο, το έξω ήταν πραγματικά ζηλευτό και σίγουρα θα τραβήξει πολύ κόσμο εξαιτίας της άπλας που διαθέτει.
Σε γενικές γραμμές άρεσε και θα ήθελα να ξαναπάω για το συνδυαστικό της υπόθεσης (μεζέδων, ήλιου, χρονικώς άχρονης τσιπουροποσίας).
Στην περιοχή είχα να βρεθώ χρόνια (για την ακρίβεια, η τελευταία φορά ήταν για επίσκεψη στο Νάμα, λίγο πριν κλείσει), και πράγματι μιλάμε για εντελώς άλλη εικόνα. Έχει όμορφα στοιχεία και θέλω να ελπίζω πως δε θα μετατραπεί σε περαστικό κόμβο ψηφιακών νομάδων και καταναλωτικών μονάδων, αλλά θα συνεχίσει να έχει τα στοιχεία γειτονιάς με ζωή, ένταση αλλά και διασκέδασης με σεβασμό.
Club με γύρο (χοιρινό), αρκετά καλό σαν φιλοσοφία, και χορταστικό. Πίτα (καλή, λαδωμένη), σως φέτας και πιπεριές = συνδυασμός που δεν χάνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο γύρος ψιλο-φλάτ όμως, μπορούσε και καλύτερα.
Το κεμπάπ μπήκε στο πρόγραμμα λόγω απουσίας άλλου κιμά την ώρα εκείνη, και δεν μπορώ να πω πως άφησε τις πλέον θετικές εντυπώσεις (ήταν και υπέρ το δέον αλμυρό, με τα αναμενόμενα αποτελέσματα).
Συνολικά, άνευ ιδιαίτερων συγκινήσεων pit stop, αλλά οι διαθέσεις (δηλαδή μια ανθυγιεινή ανάγκη για ποσότητα) μπορώ να πω πως ικανοποιήθηκαν. Αν έμενα στην περιοχή πιθανώς να έπαιρνα από καμία φορά.
ΥΓ: Ο αυτόματος καταθέτης μετρητών κατά την πληρωμή (βλ. συνημμένη φωτό), είναι, άραγε, μια εικόνα από ένα ζοφερό μέλλον όπου το συνήθειο "
Σχετικά με το καφενείο+μεζέδες που αναζητάς, κι εγώ το ΖΑΪΡ 79 ερχόμουν να προτείνω (+ ότι ο Διογένης, συμφωνώ, αποτελεί μια καλή επιλογή -ειδικά για κέντρο).
Αν θες πιο λαϊκή κατάσταση, το Φάληρο στην Αρχαιολογικού Μουσείου είναι μια επιλογή που αξίζει να κοιτάξετε.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πασχάλης στην Κατσιμίδη.
Τέλος, το Κονάκι στην Μπότσαρη μπορεί να σε ικανοποιήσει, κυρίως όσον αφορά την τηλεοπτική αναμετάδοση, ανάλογα πάντα και τη χρωματική παλέτα της ποδοσφαιροφιλίας.
Ήταν απόγευμα, μετά τις 6, και τα περισσότερα ήταν στα τελειώματα. Πήρα τον τελευταίο γύρο χοιρινό και ένα μπιφτέκι. Αμφότερα σε πίτα.
Ο πρώτος ήταν πολύ (αν μπορούσα, θα το έκανα bold) στεγνός. Λόγω υφής δεν έλεγε πραγματικά τίποτα καθώς είχαν εξαφανιστεί οι γεύσεις, αλλά ομολογουμένως το δείγμα δεν ήταν αντιπροσωπευτικό.
Το μπιφτέκι καλύτερο, όχι κάτι αξιομνημόνευτο.
Το μεγάλο ντισαβαντάζ, όμως, των καταναλωθέντων τυλιχτών ήταν η αλάδωτη πίτα. Κακή, ξερή, έριχνε τα πάντα πέντε επίπεδα κάτω. Η πατάτα προκάτ, οκ. Οι αλοιφές (τζατζίκι, ουγγαρέζα) τυποποιημένες, συμπαθητικές.
Μαζί, στα 7,
Θα σταματήσω κάποια στιγμή ξανά για δοκιμή του γύρου κοτόπουλου που μνημονεύεται πιο κάτω -σίγουρα, αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά στον τρόπο μεταχείρισης της πίτας, σε ψωμάκι.
Τον πέτυχα κι εγώ χοντροκομμένο, και ξεροψημμένο. Μάλιστα, ο χρόνος αναμονής ήταν τέτοιος που αρχικώς απόρρησα προς τι η αργοπορία ετοιμασίας, χωρίς ιδιαίτερα μάλιστα άλλες παραγγελίες, αλλά από,
Ήταν αρκετά γευστικός, και ζουμερός (ταυτόχρονα με το ξεροψημμένος, που είναι μεγάλο ατού). Λιπαρός στο σύνολο, τοποθετώντας τόν overall στην κατηγορία του αλανιάρη γύρου.
Δυστυχώς, δεν βρήκα το ψωμάκι που εκθειάζεται, αλλά και η πίτα ήταν μια χαρά.
Δεν ξεχυλίζει από πατάτες (λεπτές, πρέπει χεράτες), γεγονός που δίνει μια ισορροπία.
Στα 4,
Για κάτι στα γρήγορα θα μπορούσα να το επιλέξω ξανά.
(Επ' ευκαιρίας πρώτου ποστ για το νέο έτος: Καλή χρονιά σε όλες και όλους!)
Σπανακοτυρόπιτα με κλασσικό χωριάτικο φύλλο, μια χαρά και με πλούσια γέμιση (Στα υπόλοιπα ομοειδή είχε τυρί και πράσσο)
Το τυροπιτάκι σε στυλ ζυμένιο μπουρεκάκι, δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο
Πεϊνιρλί σε ζύμη πρέτσελ, μόνο με κασέρι, απλό, αλλά νόστιμη και ιδιαίτερη προσέγγιση
Σαντουϊτσάκι πολύσπορο με μορταδέλα, μια χαρά
(Δυστυχώς, εκ των υστέρων, συνειδητοποίσα πως μού βάλαν ένα ίδιο από λάθος, ενώ ζητήθηκε με σαλάμι μπύρας, δεν πειράζει, επανάληψη μητήρ...)
Στα ψωμιά, που κατά καιρούς βρίσκω σε σπίτια και δοκιμάζω, παραμένουν πολύ δυνατοί.
Οι θαμώνες, κυρίως περίοικοι της γειτονιάς κι άνθρωποι του μόχθου, ντύνουν ζεστά το σχετικά '
Οι τηλεοράσεις, όπως θα το περίμενε κανείς, προσεγγίζουν την οριακή τιμή του απείρου.
Το φαγητό - πιο κοντά σε λογική μεζεδοπωλείου καθώς ετοιμάζει και μερίδες και πιατέλες - βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, κρέας & ψάρι. Τα πρώτα αξιόλογα. Απ' τα δεύτερα, έχουμε βρει και διάφορα φρέσκα που παίζουν κατά καιρούς, όπως φαγκρί, κουτσομούρες, μπακαλιάρο.
Τα απογύρω, ομοίως, νόστιμα και προσεγμένα.
Το χύμα τσίπουρο (άνευ) οκ, όχι κάτι ιδιαίτερο, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.
Τιμές λογικές προς χαμηλές.
Άρεσε, τόσο για το φαγητό όσο το περιβάλλον του.
Παλιακή γεύση, που εξ όψεως δε σου γεμίζει το μάτι.
Γύρος τυποποιημένος, αλλά αρκετά πάνω από τον μ.
Η πίτα περνάει από την φριτέζα, σε ταξιδεύει.
Στα 3,
Μετρίου μεγέθους, σίγουρα απαιτείται και δεύτερο σε περίπτωση πείνας, αλλά και το ένα κάνει τη δουλειά του. Τιμότατο.
Σάντουϊτς με γύρο χοιρινό και μπιφτέκι, αμφότερα σε πίτα.
Το πρώτο ήταν μέτριο προς το κακό, το δεύτερο απλώς κακό και με κάπως δυσάρεστη γεύση.
Τα από γύρω βρέθηκαν στην καλύτερη αδιάφορα, δηλαδή οι αλοιφές, η πίτα, και οι πατάτες.
Ίσως να ήταν μια κακή ημέρα, ίσως να έφταιγε ότι ήταν σε ώρα κοντά στο κλείσιμο, δεν ξέρω.
Κόστισε το καθένα 4,
Αν κάτι αξίζει να μείνει απ' αυτή τη μικρή γωνιά του internet είναι ότι το φαγητό ενώνει, δε χωρίζει.
Ο λόγος που το ρίχνω στο τραπέζι είναι γιατί όπως βλέπω ένα σχόλιο συνταβερνοχωρίτη/συνταβερνοχωρίτισσας για μία εμπειρία και πέφτω με τα μούτρα στα του φαγητού, έτσι μεταφέρομαι ταυτόχρονα εκεί παραδίπλα, σε μία στοά του Σαντιάγο, στην πλατεία του Ανήλιου ή σ ένα σουκ του Μαρακές. Αυτές οι μικρές στιγμές απόδρασης, όχι ότι μειώνονται από την μεσολάβηση της Google μεταξύ ενός Piroski και ενός πιροσκί, εφόσον χρειάζεται, αλλά που βγαίνουν πολλαπλασιασμένες από την αμεσότητα της μεταφοράς.
Με αφορμή το λατινοαμερικάνικο ποστ του Piroski, θα ήθελα να προτείνω -εφόσον, φυσικά, είναι κάτι που γίνεται εύκολα- να υπάρχει η δυνατότητα στις πληροφορίες του καταστήματος εξωτερικού, πέρα απ' την πόλη, να υπάρχει και το πεδίο της χώρας είτε ολογράφως (π.
Αν δε γίνεται να μπει στη θέση του Νομός, όπου εμφανίζεται [εξωτερικό], τότε θα μπορούσε -καταχρηστικά- να προστίθεται στο τέλος της Διεύθυνσης, μόνο για τα καταστήματα φυσικά εκτός Ελλάδος.
Πιστεύω θα ήταν αρκετά βοηθητικό για όσους και όσες δεν γνωρίζουν κατά πού πέφτει το San Pedro de Atacama.
Είχα να πάρω δύο+ χρόνια, αν και κάθε φορά που περνώ το σκέφτομαι για την συνοικιακή φροντίδα με την οποία περικλείεται το γυράδικο της γειτονιάς.
Γυράκος αξιοπρεπής αρκετά πάνω από τον μ.
Πλέον, στα 4,
Λίγο όμως που ήδη είχε ανοίξει κουβέντα με τον ιδιοκτήτη, λίγο που το κρύο σήκωνε την σουπίτσα του, πήραμε ένα πιάτο πατσά.
Δυστυχώς, ήταν στα τελειώματα και κρύος, οπότε ζεστάθηκε στα μικροκύματα, που ομολογουμένως ρίχνει το σύνολο. Ανάμικτος (πόδι και κοιλιά), με το σκορδοστούμπι να προστίθεται -έπειτα από ερώτηση- κατά το σερβίρισμα, κι όχι απ' τον πελάτη. Γευστικά οκ, όχι κάτι που θα θυμάσαι. Κόστος μερίδας στα 6€.
Σε άλλη ώρα, ο τζιγιροσαρμάς θα μπορούσε, πιστεύω, να πει πολλά.
Επίσκεψη Δεκέμβρη '
Δοκιμάστηκε ο τελευταίος, ανάμικτος 3-way. Δεν κόπηκε εκείνη τη στιγμή. Αρκετά καλός, νόστιμο ζουμί. Στα 7€.
Πολύ καλό πεϊνιρλί με παστουρμά. Πλούσια, βουτυράτη γεύση.
Η μικρή έκδοση των 40 εκατοστών συνεχίζει να είναι αρκετά χορταστική, στα 3,
Τα παιδιά που ετοίμαζαν, ψήναν, εξυπηρετούσαν πολύ ευγενικά.
Αξίζει δοκιμή.
Στην γευστική εντύπωση συμφωνώ με τον Piroski.
Ενώ όλα ήταν σωστά τοποθετημένα (πίτα αρκετά καλή, τα απογύρω/κόκκινη σάλτσα μια χαρά) και εκκρεμούσε το κρέας να το απογειώσει για να αναφωνήσεις χαλάλι τα 4€ για τρεισίμιση μπουκιές, τελικά ήταν κάπως άνευρα τα πράγματα.
Σουβλάκι χοιρινό αδιάφορο/οκ, μπιφτέκι μοσχαρίσιο αδιάφορο/οκ.
(Η πρόταση μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται στο επίπεδο της υγιεινούς διατροφής: 1. Πληρώνεις δύο, τρως λιγότερο. 2. Μειωμένη πρόσληψη υδατανθράκων. Και είσαι fit ως συμπρωτευουσιάνος.)
Το πρώτο, να πω, είναι πως δεν ενδείκνυται για on-the-go δοκιμή, καθώς διάγει μέσα στην ευθραυστότητα του φύλλου, κινδυνεύοντας να σου μείνει στο χέρι σε κάθε δαγκωματιά ή εν μέσω προσπαθειών αποκάλυψης. Η γέμιση ήταν πάρα πολύ νόστιμη, το φύλλο καλό. Ικανοποιητικού μεγέθους και τιμής.
Το σαν-πιροσκί - αυτό σαφώς για τον δρόμο - ήταν γεμάτο, νόστιμο, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο.
Την ώρα εκείνη, ~10:
Το μέσα εξακολουθεί να είναι φοβερά παράτερο (με τις ανοιχτές, πελώριες τηλεοράσεις αυτή τη φορά να δείχνουν -χωρίς ήχο- ειδήσεις). Απ' την άλλη, μία curing αίσθηση ζεστασιάς που προσφέρει ο ήλιος όπως μπαίνει τις κρύες τούτες μέρες απ' την τζαμαρία. Δύο λύκοι.
Στα του φαγητού:
Παϊδάκια αρνίσια οκ,
Ριζότο μανιταριών αρκετά καλό, με το λάδι τρούφας να μην σκεπάζει τα πάντα,
Μοσχαρίσια μπριζόλα όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά αρκετά ζουμερή ακόμη και στο well ψήσιμο, που την ανέβαζε,
Χοιρινή tomahawk όχι κάτι ιδιαίτερο και στεγνή,
Μελιτζανομπουρεκάκι με τυριά (χειροποίητο δικό τους) καλό,
Κολοκυθάκια τηγανιτά λίγα και όχι καλά, δηλαδή αρκετά κακά,
Μπουγιουρντί οκ.
Κουβέρ αναφέρεται ρητώς εντός του καταλόγου ότι δεν προσφέρεται και ότι το ψωμί δεν χρεώνεται. Το νερό, βέβαια, έρχεται εμφιαλωμένο, άνευ ερωτήσεως.
Στην επόμενη προδιαγεγραμμένη επίσκεψη, μιας και η ομήγυρη το τιμά το μαγαζί, θα πάω για το μπιφτέκι και τo rib eye black Angus Ουρουγουάης.
Οι τιμές καλές (20€/άτομο, με λίγο ποτό).
Ένα θέμα με το service που καραδοκεί ωσάν αρπακτικό για να μαζέψει τα, όχι-πάντα, άδεια πιάτα (μάλλον πολιτική του μαγαζιού), δημιούργησε κάποιες αβολίλες, αλλά σε γενικές γραμμές καλά.
Όχι ότι δεν βρέθηκε νοστιμιά στα πιάτα που δοκιμάσαμε. Αλλά σαν κάποια απ' αυτά να υπολείπονταν συνδυαστικής και δημιουργικής προσπάθειας των επιμέρους υλικών.
Έτσι, άλλα ήταν νόστιμα (ρεβυθάδα με γαρίδες και ταραμά / κατσικομακαρονάδα) μα χωρίς θετικές εκπλήξεις, κι άλλα διεκπεραιτωτικά του fine-dine φαντασιακού που δεν ανταπεξήλθαν στις προσδοκίες (λαχανοντολμάς με μαύρο χοίρο, ξινόχοντρο και τζατζίκι / λαχματζούν με παστουρμά θαλάσσης). Ένα ήταν πραγματικά ασύνδετο και αδιάφορο (μαγιάτικο στη σχάρα με σφουγγάτο και τζατζίκι), κι ένα που μας άρεσε πολύ (θρακιώτικο "
Με δύο φιάλες και δύο ποτήρια κρασί, το γεύμα 4 ατόμων κόστισε ~180€, ήτοι 45€/άτομο (χωρίς ποτό, το γεύμα στα 25€/άτομο). Το σέρβις ευγενικό, φιλικό και άμεσο.
Στο τέλος κεράσανε λικέρ μαστίχας και λιμοντσέλο.
Συνολικά, όχι και τόσο καλή μέρα, απ' τις οποίες φυσικά μπορούν να έχουν όλοι και να υπάρξουν παντού, με τα αμιγώς comfort πιάτα να γράφουν καλύτερες διαδρομές σε σχέση με τα πιο δημιουργικά.
Μπιφτέκι αρκετά καλό κι αφράτο, πανσέτα συμπαθητική, σουβλάκι χοιρινό γευστικά οκ, αλλά ισχνού μεγέθους. Διαθέτει ακόμη: Λουκάνικο ρηγανάτο, λουκάνικο βραστό.
Το ψωμάκι του σάντσουϊτς αφράτο (αλλά όχι αφρός), πατιέται ελαφρώς πριν γεμίσει. Η πατάτα της φωτογραφίας, καυτή και πολυαλατισμένη, μια χαρά.
Στα απογύρω: Φραπές με νεράκι, όχι καλός (σίγουρα δεν ήταν νεσκαφέ)
Για το μπιφτέκι της, θα ξανασταματούσα.
Αξιόλογο φύλλο, το οποίο ίσως να ήθελα λίγο πιο χοντρό για να αγγίξει το ιδανικό. Η γέμιση νόστιμη και σχετικά αρκετή σε ποσοτητα (σπανάκι-τυρί, τυρί).
Επίσης, συμπαθητικά και τα μικρά πιτάκια (τυρί, λουκάνικο), σε πολύ καλή ζύμη -ελαφρώς κράντσι εξωτερικά, φλάφι εσωτερικά.
Προς την άνοιξη θα κατηφορίσω σίγουρα προς τα '
Πήραμε 2 club γύρο χοιρινό, στα 15€.
Βιομηχανοποιημένος ο γύρος μεν, αλανιάρης, ζουμερός και σε μεγάλα κομμάτια δε. Μία καλή εκδοχή του μ/ο, θα μπορούσε να πει κανείς.
Η πίτα κακή (τουλάχιστον αυτή του club), πατάτα προκάτ και σχεδόν κρύα που είχε σχεδόν απολέσει την όποια ευχάριστη στιγμή της.
Με αυτό "...
Πήγα πρώτη φορά με αφορμή κοινωνικό γεγονός (Νοέμβρης '
Ο χώρος λούζεται με vibes old school επαρχίας (όχι του χωριού ή της κωμόπολής, αλλά της κάπως μεγάλης επαρχιακής πόλης, κάπου σε ένα 13ο χλμ έξω απ' αυτήν) -και πολύ καλώς κάνει. Το σε επανάληψη match Super League στην tv και η με ενδιαφέρον παρακολούθησή του από μέρος των πελατών, ενίσχυσε την αίσθηση ότι στο τέλος ο λογαριασμός θα έρθει σε δραχμές.
[Για την ιστορία καταγράφω ότι:
Μπιφτέκι οκ, τζιγεροσαρμάς καλός, λουκάνικο νόστιμο, πανσέτα οκ, μπριζόλα συμπαθητική. Πατάτες & κολοκυθάκια οκ (η σκορδαλιά αρκετά καλή), σαλάτες αδιάφορες, ψωμί ζεστό και καλό (όχι ο απαράδεκτος αφρός δηλαδή), τυροκαυτερή καλή.]
Σέρβις ταχύτατο (με το μισό μαγαζί γεμάτο), θέλει λίγο προσπάθεια μέχρι να γίνει η επικοινωνία, αλλά όλα καλά.
Η αίσθηση που άφησε συνολικά είναι: ΟΚ φαγητό, σε θηριώδεις μερίδες, και σε τιμές που καμιά φορά ξεχνάς ότι υπάρχουν. Όλο αυτό, σε συνδυασμό με το περιβάλλον που χτυπά κάτω απ' την ζώνη στον κόσμο των αναμνήσεων και των εμπειριών, σε κάνει να σκέφτεσαι να ξαναπάς, παρά τις όποιες αστοχίες (εμείς δε ζήσαμε κάτι συγκλονιστικό) και το όχι-απίστευτο-φαγητό.
...
https:
Οκτώβρης '
Καποια σαλατικά ως παραγγελία, κάποιοι μεζέδες συνοδεία του τσίπουρου.
Πολύ όμορφα όλα. Όχι κάτι ουάου, αλλά αξιοπρεπέστατα. Παϊδάκι πρόβειο συμπαθές.
Άρεσε η τσιπουρο-φάση, με μεζέδες να έρχονται μαζί της κάθε πηγαινοερχόμενης φιάλης.
Λαϊκή κατάσταση.
Από τις αλμυρές, ενώ ήμουν έτοιμος για την σπανακοτυρόπιτα, εκείνη τη στιγμή ενημέρωσε ότι βγαίναν κιμάς και πρασοτυρόπιτα. Παραδόθηκα.
Ο κιμάς γευστικός, με πράσο που του έδινε points. Χωρίς έντονες σάλτσες.
Στην πρασοτυρόπιτα απ' την άλλη, το πράσο κάπως δεν έβγαζε όλη την γλύκα του (ίσως να ήθελε περισσότερο μαγείρεμα πριν μπει στην πίτα).
Το φύλλο τους πολύ καλό, εύθρυπτο και τραγανό. Οι εσωτερικές στρώσεις σωστά ψημμένες κι αυτές.
Η γαλατόπιτα -γενικά- ωραία. Διαφορετικός τύπος, μιας και λόγω του πορτοκαλιού το εσωτερικό περισσότερο έφερνε σε κρέμα, παρά σε γαλατένια γέμιση. Μου άρεσε που βάζει άχνη και κανέλα.
Συμπαθές πιτάδικο, λόγω περιοχής θα παραμείνει στο γευστικό radar.
Το σχόλιο γίνεται περισσότερο για να υπογραμμίσει μία ανάκαμψη των εντυπώσεων. Σχολιασμός στις λεζάντες των επίκαιρων φωτογραφιών.
Καθημερινά έχει ένα με δύο μαγειρευτά. Επιπρόσθετα, ετοιμάζει και τυλιχτά (γύρο χοιρινό, σουβλάκια).
Οι τιμές αμετάβλητες απ' το καλοκαίρι του '
(Fyi, σε περίπτωση που βρεθείτε, κάντε ένα καλό και *μην* πάρετε rustichella -ζύμη πίτσας με καπνιστή provola και μπέικον που λόγω μεγέθους δείχνει vfm για τα 7,
Δεν καταφέραμε να πάμε ακόμη, αλλά φτάσανε στα αφτιά μας πολύ καλά λόγια.
Μπουγάτσα με τυρί οκ, η κρέμα καλή, στα 3€ αμφότερες. Κιμάς και σπανάκι βγαίνουν μόνο τις Κυριακές.
Ο φραπές ο σωστός (Νεσκαφέ ©).
Περιβάλλον πολύβουο, αλλά δίνει ευχάριστα τον αχμό της πόλης.
Αδύναμοι να προβάλουμε οποιαδήποτε αντίσταση στο κάλεσμά του, καθίσαμε (Οκτώβριος '
Είναι self service, που ισοδυναμεί με μια τελετουργικής φύσεως αναμονή και παραγγελία απ' το παράθυρο. Η ουρά ανανεώνεται τακτικά.
Έχει μόνο γύρο χοιρινό, σουβλάκι χοιρινό και μπιφτέκι, που περισσότερο μοιάζει με ευμεγέθες σουτζουκάκι (βλ. φωτό).
Οι πίτες τηγανίζονται ελαφρώς, σωζοντάς τες απ' την πλήξη, κρατώντας τες παράλληλα αφράτες. Πατάτα προκάτ, λεπτή, καλούτσικη.
Το σουβλάκι όχι του στυλ μου, λίγο σφιχτό και στεγνό, αν και νόστιμο δεν είχε καθόλου λιπάκι να το ανεβάσει.
Το μπιφτέκι ήταν καρυκευμένο με κύμινο, ήταν αφράτο, χωρίς όμως να ξεχωρίζει.
Ο γύρος χοντροκομμένος σε μασίφ κρεάτινα κομμάτια, έβγαζε μια χειροποίητη αίσθηση -που μάλλον είναι. Αρκετά ευχάριστος.
"
Συνολικά, τίμια εκδοχή τυλιχτού, θα ξανακαθόμουν με χαρά να απολαύσω τον γύρο του.
Στάση -πρώτη- στην Κυρά Σόφη. Έμελλε, όμως, να είναι κι η τελευταία, γιατί ο νους λειτούργησε ασυγκράτητα.
Πήρα πίτες με πράσσο/τυρί και πιπεριές, και γαλατόπιτα.
Ήταν όλες πλούσιες και γευστικές.
Ξεχώρισε, φυσικά, η γαλατόπιτα, που όμοιά της έχω να απολαύσω χρόνια (και μόνο από συγκεκριμένο μαγαζί).
Το φύλλο κάπως κρατσανιστό, κάπως λαδερό αλλά όχι σε σημείο να ενοχλεί, νομίζω τους ταιριάζει -ειδικά με αυτή την ποσότητα των γεμίσεων.
Άρεσε και θα είναι στα υπόψη, στα του κέντρου.
Ο γύρος, εμφανώς και γευστικά, δεν ανήκει στα θηρία της μετριότητας, όντας κάποια κλικ πιο γιήνος και ανθρώπινος. Αξιοπρεπής, του έλειπε όμως η σπιρτάδα.
Το κεφτεδάκι είναι ο μόνος απ' τους τρεις κιμάδες -που συμπεριλαμβάνει και μπιφτέκι και σουτζουκάκι- που δεν είναι κατεψυγμένο προϊόν. Προτιμήθηκε, ήταν οκ, χωρίς πολλά μπαχαρικά.
Το χοιρινό σουβλάκι αρκετά καλό.
Πίτα καλή.
Εξυπηρέτηση φιλική και ευχάριστη.
Ένα μεγάλο "
Seasonal menu, απ' το οποίο, δυστυχώς, είχανε τελειώσει ορισμένα (ενδιαφέροντα) πιάτα.
Πήραμε:
Σαλάτα "
Κολοκυθάκια τηγανιτά καταπληκτικά σε υφή και γεύση.
Σεβίτσε ξιφία καλό, ισορροπημένο.
Μπακαλιάρος φιλέτο, γύρω στα 600g, τρυφερός και ζουμερός, πολύ καλό ψήσιμο.
Χταπόδι ψητό συμπαθητικό, ο πουρές μελιτζάνας μου φάνηκε κάπως too much, ενώ το φινόκιο δεν έβγαζε και πολύ νόημα.
Σέρβις ευγενικό, βοηθητικό. Κάποιες αρρυθμίες μεταξύ καταλόγου και πιάτων, που οκ, μπορεί και να συμβούν.
Σε γενικές γραμμές, μείναμε ευχαριστημένοι με τις γεύσεις και, βάσει των υπόλοιπων σχολίων και των εδώ επισκέψεων, το μαγαζί ενδείκνυται για σοβαρή ψαροφαγία.
Με μία φιάλη λευκό Κτήμα Βογιατζή, το κόστος στα ~140€.
(*) Φάουλ υπήρξε με το ψωμί του καταλόγου, που, ενώ η ενημέρωση πως δεν είναι το "
Πήραμε:
Πράσινη σαλάτα με φρούτα και μπλε τυρί, οκ, δροσερό starter
Τηγανιτό κοτόπουλο, το οποίο ήταν τραγανό έξω και ζουμερό μέσα, με τα παρελκόμενά του (sauce και πίκλα αγγούρι) εξαιρετικό
Cacio e pepe (+guanciale) πάρα πολύ καλή
Παπαρδέλες ραγού μοσχαράκι, νόστιμο και μελωμένο
Σπαλομπριζόλα άνευ κοκκάλου, πολύ καλή με σωστό το ζητηθέν της ψήσιμο. Η προαιρετική συνοδευτική σάλτσα, κατ' εμέ, αχρείαστη (γευστικά ήταν πολύ έντονο το δενδρολίβανο).
Ντοματόρυζο στον ξυλόφουρνο, ίσως ο πιο αδύμαμος παίκτης της ενδεκάδας. Η ντομάτα περιέργως δεν πρωταγωνιστούσε όσο της έπρεπε, ενώ δημιουργικά το σεβίτσε γαρίδας κάπως δεν έβρισκε τον ρόλο του.
Η chilly mango margherita άρεσε. Στα συν κι η ερώτηση για το νερό: βρύσης ή εμφιαλωμένο.
Συνολικά: Επιβεβαίωση πως οι γεύσεις του osten είναι απ' αυτές που ταιριάζουν πολύ στα γούστα μου, το περιβάλλον όσο πρέπει σοβαρό μίνιμαλ και όχι απλώς κενός χώρος (και νόημα). Απ' τα αγαπημένα της πόλης για φαγητό (καφές to gο αρκετά καλός, επίσης). Το service ευγενικό και σβέλτο, οι τιμές προς υψηλές.
Πρώτη φορά (για μένα) στο μαγαζί, και από,
Καλαμάρι τηγάνι, αν και κατεψυγμένο, τρυφερό και νόστιμο (το πήραμε μάλιστα δις), γαρίδες καλές, μελιτζανοσαλάτα τούρμπο. Συνολικά, ό,
Ήπιαμε τσίπουρο χύμα, ευκολόπιοτο.
Στο τέλος ήρθε γλυκάκι κερασμένο. Με αρκετούτσικο φαΐ και ποτό, ~20€/άτομο.
Λαϊκά όμορφη κατάσταση, θα μπορούσα να ξαναπάω.