Μια χαρά απλό ταβερνάκι, ό,τι πήραμε ήταν καλό. Ζητήσαμε και μας έκανε ανάμικτη πιατέλα με σαλάτες, χόρτα-πικάντικη-παντζάρια, τα παντζάρια πολύ καλά και φρεσκοβρασμένα, ξαναπήραμε. Κολυκυθακια τηγανικτά νόστιμα αλλά λίγο λαδερά. Από κρεατικά δοκιμάστηκαν σνίτσελ κοτόπουλο, σνίτσελ χοιρινό, λουκάνικο χωριάτικο (μεγάλη μερίδα), πανσέτες και σουτζουκάκια με σάλτσα (σαν μαγειρευτό). Όλα συνοδεία ρυζιού - καρότου, το ρυζι όμως καλό κι όχι αδιάφορο. Μερίδες μεγάλες. Με αναψυκτικά στα 14 ευρώ το άτομο, αλλά ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε και για το σπίτι. Απόδειξη κανονικά, σέρβις μια κυρία πολύ φιλική, ήταν και στην κουζίνα.

Γκάιζ εντ Γκερλς θενκ γιου θενκ γιου για τις συμβουλές και την προθυμία!!

Καλησπέρα καλησπέρα. Τι θα λέγατε για μια πολύ compact shortlist για Λονδίνο; Πέρα από Catalyst (που ψάχνω τρόπο να διασφαλίσω τραπέζι για Παρασκευή απόγευμα)... Τι άλλο είναι unmissable, mid-range από άποψη τιμής;

Τελικά, το επισκέφτηκα πάρα πολλές φορές και δοκίμασα σχεδόν όλον τον κατάλογο. Θα έλεγα, αξιοπρεπέστατο, με πολύ νορμάλ τιμές, και καλή κάρτα κρασιών. Ωστόσο, πάει νεκροταφείο. Πλέον ονομάζεται Mood όπως και το ξενοδοχείο και σερβίρει καφέ, κοκτέιλ-κρασί και θα βάλουν ξυλόφουρνο για ιταλική πίτσα οσονούπω (αν δεν έβαλαν ήδη).

Ο χώρος μικρός και η διευθέτηση των τραπεζιών περίεργη, αλλά τα χρώματα και ο φωτισμός δημιουργούν ευχάριστη ατμόσφαιρα. Σέρβις εξυπηρετικότητο, ευγενικό και χαμογελαστό. Ο κατάλογος αλλάζει πολύ συχνά, το κόνσεπτ είναι να δουλεύουν με εποχιακά υλικά και μικρούς παραγωγούς. Αρκετά σφιχτός κατάλογος, η λίστα με τα κρασιά μεγάλη και με αρκετές ιδιαίτερες επιλογές. Τιμές τσιμπημένες. Επιλέξαμε:
- ψωμί δικό τους προζυμένιο, αγουρέλαιο σπάρτης, ελιές αθηναϊκές τσακιστές και καλαμών: πολύ καλό
- μία σαλάτα, αρωματική με μαρούλι, καρότα, ραπανάκια, βολβούς, τσιτσίραυλα, ξύδι: μεγάλη, όντως αρωματική, πάλευες λίγο με τα μαρούλια που ήταν άκοπα, μ' αρεσε πολύ αλλά δεν είμαι και αντικειμενική καθώς είμαι φαν της πρασινάδας
- ένα ορεκτικό, κουτσομούρες σαβόρο: η κουτσομούρα πάμφρεσκια, ωστόσο προσωπικά μου φάνηκε πολύ έντονη η γεύση του σαβόρο. Το προτιμώ με σταφίδα, πιο καραμελωμένα κρεμμύδια και πιο γλυκό το ξύδι, εδώ ήταν κόκκινο το λάδι (είχε μπαχαρικά) και τα κρεμμύδια πολύ έντονα. Στην όψη θύμιζε μπουρδέτο. Ο συνδαιτημόνας το ευχαριστήθηκε.
- ένα κυρίως, φιλέτο συναγρίδα με καμένα λαχανικά, αγουρέλαιο, κρέμα κολοκύθας: το καμένο μπρόκολο νόστιμο, η πατάτα αδιάφορη, η συναγρίδα νόστιμη αλλά αρκετά σφιχτή (την είχαν παραψήσει ή την είχαν φτιάξει νωρίς). Η κρέμα καλή και έδινε μια υγρασία. Ως πιάτο δεν ήταν κακό, ο συνδαιτημόνας που είχε φάει το σαβόρο το βρήκε φλατ, εγώ πάλι όχι, αλλά δεν ήταν κανένα τρομερά εμπνευσμένο πιάτο.
- ένα επιδόρπιο, τυρί Καρίκι Τήνου: ιδιαίτερο τυρί, ωριμάζει σε κολοκύθα, γεύση και υφη βουτυράτη, μ αρεσε πολύ.
- Κρασί ροζέ Ουσύρα από τη Σύρο: πολύ καλό, με αρώματα λωτού και κυδωνιού, ιδιαίτερο
- Αρχικά μία τσικουδιά 35Ν: ευγενική
- Στο τέλος κεράστηκαν 2 τσικουδιές με μέλι, πάλι 35Ν: άρωμα μελιού, χωρίς να είναι πολύ γλυκό, καμία σχέση με ρακόμελο
Συνολικά στα 104 ευρώ, αρκετά με δεδομένο ότι είχαμε 1 κυρίως. Και το παράδοξο είναι ότι: παρόλο που δεν μ αρεσε το ορεκτικό (δεν το έφαγα σχεδον καθολου), το κυρίως ήταν ΟΚ, το τυρι καλό αλλά επίσης δεν το έφαγα, ωστόσο το εστιατόριο βγάζει ένα ευχάριστο θετικό vibe, ο κατάλογος που αλλάζει δημιουργεί προσμονή, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση με τα βιο λαχανικά, οι πρώτες ύλες καλές, είμαι λοιπόν σίγουρη ότι θα ξαναέρθω να δοκιμάσω κι άλλα πράγματα. ΥΓ- στα διπλανά τραπέζια πέρασαν κάτι καραβίδες πολύ promising.
Επίσης, η λογική των κρατήσεων είναι για 2ωρο.

Μικρό wine bar με έμφαση στα αφρώδη κρασιά. Εκτενής κατάλογος με cremant, cava, prosecco, spumante, ελληνικά αφρώδη κ.λπ. σε φιάλη ή ποτήρι, δοκιμάσαμε 4, και μικρή επιλογή από μη αφρώδη. Σέρβις εξαιρετικό. Δοκιμάστηκαν μόνο μπρουσκέτες, με mozzarella-nduja και με rosolata-chevre-ρόκα, μια χαρά.

Dim sum κοτοπουλο-γαρίδα, νόστιμο το τελικο αποτέλεσμα (με ωραία σάλτσα, ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, κόλιανδρο, crispy onion, μαυροκούκι, πώς γίνεται να μην είναι νόστιμα) αλλά όντως κάπως χοντρό το φύλλο. Στη γέμιση δεν καταλαβαίνεις συγκεκριμένα κοτόπουλο ή γαρίδα. Σαλάτα για τα γούστα μου τέλεια, περιλαμβάνει τα πάντα όλα: soba noodles, κόλιανδρο, edamame, πιπεριά, καρότο, φρέσκο κρεμμυδάκι, λάιμ, σόγια, ρόκα, σουσάμι - πολύ δροσερή και ταυτόχρονα νόστιμη. Bao bun με πάπια, τα από πάνω, σος κ.λπ. παρόμοια με άλλα μπάο που έχω δοκιμάσει, η πάπια όμως πολύ καλή με διαφορά. Τρία πιάτα 18,50... δεν το λες λίγο. Ωστόσο κάθε φορά που πάω Αθήνα θα περάσω κι από εδώ.

Χώρος ωραίος, εγώ τον βρήκα ζεστό, ωραία ξύλινα τραπέζια, άνετες καρέκλες, κυριαρχεί το μαύρο-γκρι-ξύλο. Μας έβαλαν στον εξωτερικό χώρο (πεζοδρόμιο της Νίκης) με σόμπες ψηλά και στην αρχή λίγο κρυώσαμε, αλλά στην πορεία ήταν ΟΚ. Δεν ξέρω γιατί δεν καταφέραμε να καθίσουμε μέσα, η κράτηση ήταν 19.30 και ως τις 21.30 που φύγαμε υπήρχαν άδεια τραπέζια. Κατα τα άλλα όμως, σέρβις ευγενικό, επαγγελματικό, στο τέλος ενδιαφέρθηκαν να ρωτήσουν επιμέρους λεπτομέρειες για τα πιάτα, γενικώς μια χαρά.

Ο κατάλογος πάρα πολύ σφιχτός, φαινόταν (αλλά μας το επιβεβαίωσαν κι όλας) ότι δεν λειτουργουν με τη λογική πρώτο-κυρίως, αλλά γενικώς όλα τα πιάτα είναι ισοδύναμα και διαλέγεις ό,τι θέλεις. Ωραία επιλογή από cocktails (και καλές τιμές), καλές και αρκετές επιλογές στα κρασιά (με ένα τσικ πιο ακριβες τιμές).
Στο προκείμενο:

• Καταπληκτικό προζυμένιο ψωμί, με βούτυρο δικό τους, πασπαλισμένο με σκόνη shiitake. Δεν υπήρχε κάποιο άλλο welcome, αυτό ήταν πολύ καλό όμως (επί παραγγελία).
• Ruku japanese gin με χυμό grapefruit και pink grapefruit soda, ωραίο, ελαφρύ, προς το γλυκόξινο.
• Σαλάτα με little gem lettuce, αχλάδι, yuzu, wasabi, τηγανιτό κοτόπουλο: το μαρούλι ωραιο, το ντρέσινγκ ωραίο (αρκετά ξινό, δεν ακουγόταν ιδιαίτερα το wasabi), το κοτοπουλο ωραιο (σε ένα σημείο είχα λίγο υποψίες για ροζ..), το σύνολο ενδιαφέρον, θα ήθελα να καταλάβω wasabi περισσότερο.
• Μαγιάτικο-ταμάρινδος-ραπανακι, ήταν σε μορφή τατακι, το βρήκα πάρα πολύ καλό και ισορροπημένο.
• Πεσκανδρίτσα-κουνουπίδι (ως πουρές)-καμένο βούτυρο-σεσκουλα (ωμά ψιλοκομμένα), η πεσκανδρίτσα και το κουνουπίδι θεϊκά. Το καμενο βούτυρο έντονο, έδενε με την απαλή γεύση της πεσκανδρίτσας, με τα σέσκουλα όμως έκανε clash και εδινε έντονη, καμένη, αλμυρή γεύση. Θεωρώ ότι θα άρεζε σε πολλούς, εμένα μου φάνηκε δυνατό.
• Η αποκάλυψη ήταν τα γιουβαρλάκια (ψιλοκομμένο κρέας και όχι κιμάς)-καρύδα-λεμονόχορτο-δυόσμος, το ζουμί ήταν θεϊκό, άρεσε και σε παραδοσιακό ουρανίσκο.
• Τέλος το διάσημο pao de lo τους, με yuzu anglaise, ελαφρύ, αρωματικο.

Το σύνολο 114 ευρώ με 2 αρχικά ποτά, κρασί A-muse ροζέ, και όλα τα ανωτερω, θεωρώ πολύ καλή τιμή.

@guru το ίδιο άρθρο διάβαζα χθες βράδυ.. και αυτά της Αθήνας θα πρέπει να τσεκαριστούν πάραυτα

Wine bar στο στιλ αρκετών μαγαζιών εδώ, με μεγάλες τζαμαρίες και χιπστερικό στιλ. Ωραίος χώρος, λίγο στριμωχτά αλλά άνετα τα τραπέζια. Υποδοχή ευγενέστατη, γενικώς σέρβις καλό αλλά λίγο (έως αρκετά) αργό όταν το μαγαζί γέμισε. Θαμώνες στιλάτοι μεσήλικες (αρκετοί ξένοι). Κατά βάση λοιπόν wine bar, με πάρα πολλές και αξιόλογες επιλογές για κρασί και ολόκληρη σελίδα επιλογές για ποτήρι. Υπήρχαν και 2 επιλογές (λευκό - κόκκινο) για δοκιμή 3 κρασιών σε 75 ή σε 150ml. Τιμές στο κρασί, νορμάλ. Από επιλογές φαγητου αρκετά περιορισμένες ιδίως στα κυρίως που ήταν κατά βάση κρέας. Ενδιαφέρουσες επιλογές σε τυρί. Δεν υπήρχε πλατό στον κατάλογο αλλά ρωτήσαμε και μας έκαναν ένα custom, με 2 επιλογές τυριού από τον κατάλογο: ανθότυρο Νάξου 2 ετών παλαίωσης πραγματικά πάρα πολύ καλό, κι ένα τυρί "καϊδάνι με ανθισμένη κρούστα", ζόρικο, μύριζε σαν muenster, με δυνατή πικρή επίγευση, συν 2 αλλαντικά (έχουν μόνο 2), νούμπουλο και προσούτο. Δοκιμάσαμε επίσης λαχανικά σοτέ με ξινομυζήθρα και μια πίνσα με προσουτο, μοτσαρέλα, ρόκα και τρούφα. Από κρασί, το πάρα πολύ καλό ροζε Amuse Κτήματος Μουσών (μούχταρο, sauvignon blanc) και το επίσης πάρα πολύ καλό Αιώρα Μοσχόπολις (μαυροτράγανο syrah ξινόμαυρο). Το σύνολο στα 68 ευρώ, με 5 ποτήρια κρασί

Από άποψη χώρου αδιάφορος, γυράδικο της σειράς, με μικρά στριμωχτά τραπέζια. Ωστόσο, πίτα γύρος ανάμικτος (μισό κοτόπουλο μισό χοιρινό) μια χαρά, πίτα νόστιμη, πατάτα φρέσκια κανονική, ντομάτα κρουστή, ο γύρος μια χαρά νόστιμος και καθόλου λαδερός (γενικά το σύνολο δεν ήταν καθόλου μα καθόλου λαδερός) αλλά η απόκαλυψη ήταν το χοιρινό σουβλάκι - γενικώς δεν μ αρέσουν αλλά αυτό ήταν πάρα πολύ καλό, κρέας τρυφερό, δεν "μύριζε" καθόλου με τη γνωστή βαριά μυρωδιά του χοιρινού, νόστιμο, έτρωγα κι έλεγα, μα καλά, μ' αρέσει το σουβλάκι;; It makes you wonder, τι σουβλάκια τρώμε στη Θεσσαλονίκη;... Το μόνο που δεν μ' αρεσε πολύ (αλλά γούστα είναι αυτά) είναι το πολύ τζατζίκι που βάζουν ως στάνταρ, έπρεπε να το είχα σκεφτεί. Ταιριάζει, αλλά ήταν ένα τσικ παραπάνω. Συνολικά μια χαρά. Από τιμές το σάντουιτς στα 2,70. Υπήρχαν και αρκετές επιλογές off mainstream (μοσχαρίσιο, κεμπάπ αρνί, μανιτάρι, επιλογές σε δικές τους σος κ.λπ.)

@dokimastis, το πιθανότερο. Μάλλον στο θράψαλο ξέφυγε το πράγμα (ήταν όντως μεγάλο!) και πιθανότατα και στο τυρί - δεν μπορούσαμε να διαλέξουμε και μας πρότεινε να μας βάλει μισό μισό. Νομίζαμε μισή μερίδα από το ένα και μισή από το άλλο, αλλά μάλλον εννοούσε 2 κανονικές μερίδες σε ένα πιάτο :) Το λάχανο για εμένα ήταν ωραίο όπως ήταν, καθόλου στεγνό, αλλά πιστεύω ότι επειδή ψήνεται στον ξυλόφουρνο, πιθανότατα να υπάρχουν διακυμάνσεις. Ως προς την τιμή, φταίμε και εμείς - πήγαμε απροετοίμαστοι για ένα "τσιπουράκι στα γρήγορα" και μας βγήκε παραπάνω από ό,τι περιμέναμε

Επίσκεψη γύρω στα Φώτα, για να δούμε τον νέο χώρο. Ωραίος ο ξυλόφουρνος, καλός ο χώρος, είχε λίγο μυρωδιά. Καθίσαμε έξω, για να λιαστούμε. Ως προς την παραγγελία: παστουρμάς θαλάσσης πολύ καλός. Λάχανο στον ξυλόφουρνο, μου άρεσε πολύ, αλλά γενικώς πεθαίνω για κραμβοειδή ψητά, δεν χρειάστηκε καν το γιαούρτι κατά τη γνώμη μου. Ωραίο πιάτο και πρωτότυπο. Δυο τυράκια, αρσενικό (πολύ καλό) και πιπεράτη γραβιέρα (οκ). Θράψαλο σχάρας με φακοσαλάτα (το σέρβιραν με φάβα που δεν τρώω, ζήτησα φακοσαλάτα και είπαν ΟΚ), χμ, έτσι κι έτσι τελικά, η φακοσαλάτα στεγνή και αδιάφορη ακριβώς όπως και λέει και ο dokimastis, το δε θράψαλο έβγαζε μια περίεργη μυρωδιά, στη γεύση και στο ψήσιμο καλό. Κερασμένο γλυκό δεν υπήρχε. Όμως, αυτά, συν δύο τσίπουρα χωρίς Εωθινόν, στα 55. ¿Por qué? Αν και φάγαμε καλά, μείναμε με ελαφρώς αλγεινή εντύπωση.

@alex999, ευχαριστώ για την πληροφορία. Ελπίζω όλα και όλοι καλά. Έχουμε δει μαγαζιά να κλείνουν στο εντελώς άκυρο, γι' αυτό πέρασε απ' το μυαλό μου...

Επίσκεψη Ιανουάριο 2022.

Ο χώρος μοντέρνος, ντιζαϊνάτος, σχετικά ωραίος θα έλεγα. Λίγο έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε αίθουσα για πρωινό ξενοδοχείου, που δεν είσαι (σερβίρεται αλλού), αλλά ίσως ενέτεινε αυτήν μου την αίσθηση το γεγονός ότι ήταν άδειο το εστιατόριο (υπήρχε μία άλλη παρέα) και ο χώρος είναι σχετικά μεγάλος. Οι καρέκλες, όπως λέει το ταβερνοαλάνι, δεν ήταν όλες βολικές. Ωστόσο, συνολικά χώρος ευχάριστος.

Το σέρβις στη δική μου επίσκεψη, ήταν εξαιρετικό, ευγενικό, δεν υπήρχαν καθυστερήσεις, όλα καλά (ένα λαθάκι μόνο, ότι μας είπε πως η chimichurri είναι γιαπωνέζικη, αλλά δεν πειράζει).

Ο κατάλογος μικρός, έχει επιλογές από κοπές, μαγειρευτά και pasta. Υπήρχε και ψάρι φιλέτο και 2 πιάτα με θαλασσινά. Επιλέξαμε τα κρεατικά, για τα οποία φημίζονται εξ άλλου. Εξαιρετικότερο πιάτων όλων, ωστόσο, ήταν τα αχνιστα λαχανικά (με γάρο αντζούγιας, που απλώς έδινε μια ευχάριστη αλατότητα, και τηγανιτές φακές που έδιναν τραγανότητα). Τα λαχανικά ήταν πεντανόστιμα. Έχουν δικό τους κήπο και τα φροντίζουν πολύ, μας είπαν, πάντως τρώγαμε μπρόκολο και λέγαμε τι τρώμε. Ορεκτικό επιλέξαμε "λαχανοντολμάδες" με ζύμη μαντί, τραγανό kale, αβγολέμονο και γέμιση σιτεμένου κιμά. Βάζω εισαγωγικά διότι δεν υπήρχε λάχανο καθόλου, πιο πολύ σαν μαντί ή gyoza με αβγολέμονο θα έλεγα. Το πιάτο μου χτύπησε κατευθείαν στην όσφρηση, ο σιτεμένος κιμάς έβγαζε έντονη κρεατίλα. Ωστόσο η γεύση ήταν πολύ καλύτερη καθώς μετριαζόταν η κρεατίλα με το αβγολέμονο (που ήταν πολύ σωστό) και τη ζύμη. Συνολικά παρά τη μυρωδιά, ήταν ενδιαφέρον πιάτο, αρκετά νόστιμο. Στη συνέχεια πήραμε ταλιάτα και πικάνια σε μέγεθος μερίδας (κάπου 300γρ), η πικάνια ίσως παραπάνω. Ήρθαν με συνοδευτικά λαχανικά σχάρας (πάλι πολύ νόστιμα), και chimichurri / romesco. Η ταλιάτα άρεσε περισσότερο, το κρέας ήταν αρκούντως τρυφερό, η πικάνια ήταν σωστή μεν αλλά άρεσε λιγότερο από την ταλιάτα - κατά τη γνώμη μου ήθελε ψήσιμο medium το πολύ, ενώ (λόγω συνδαιτημόνα) ζητήσαμε medium well. Τέλος, αν και ήταν χορταστικές οι μερίδες, δοκιμάσαμε και μία πάβλοβα με εσπεριδοειδή - καταπληκτική γεύση, καθόλου λιγωτικό/γλυκό, καθόλου αβγουλίλα από τη μαρέγκα, η σος εσπεριδοειδών καθώς και το σορμπέ που περιείχε εσωτερικά καθάριζαν τον ουρανίσκο, γενικώς λοιπόν πολύ καλό το γλυκό.

Από τιμές, κάπως τσιμπημένες - τα παραπάνω συν μία φιάλη Γη και Ουρανός Θυμιόπουλος στα 138 ευρώ.

Συνολική εντύπωση: τίποτα δεν ήταν κακό, ήταν όλα καλά ή πολύ καλά, σερβις και χώρος καλός, επιλογές καταλόγου καλές, αλλά δεν ξέρω, ήθελα ίσως κάτι παραπάνω; Δεν το λες ακριβώς fine dining, ούτε το λες αβαν γκαρντ στη γαστρονομία (υπό την έννοια ότι είναι δημιουργική κουζίνα που 'προχωράει μπροστά' τη γαστρονομία), όχι ότι είναι κακό αυτό, αλλά ίσως αν οι τιμές ήταν ένα κλικ πιο κάτω θα αντιστοιχούσε καλύτερα στην εμπειρία που είχαμε. Πρέπει να πω όμως ότι οι πρώτες ύλες μου φάνηκαν πολύ καλές (και είναι και κάτι που διαφημίζει το συγκεκριμένο εστιατόριο).

Θετική εντύπωση, θα ξαναπήγαινα.

Συμφωνώ με Γιαντράνκα και στο ότι το μαγαζί λειτουργεί γενικά και στο ότι είναι όαση για τα μαγαζιά της Κρήνης. Ο χώρος είναι πολύ ευχάριστος και μέσα και έξω, το σέρβις είναι επαρκές, ενίοτε και αρκετά καλό, ο καφές (πλέον) προσεγμένος - μετράει για μένα να έχει επενδύσει το καφέ σε μια καλή μάρκα εσπρέσο, όταν βλέπω καφέ που τιμολογούν τον διπλό εσπρέσο στα 6 ευρώ και έχουν μάρκα που έχει και το συνοικιακό καφέ, είναι μεγάλο Χ. Ο κατάλογος έχει ενδιαφέρουσες επιλογές και ό,τι έχω ως τώρα επιλέξει είχε μια χαρά εκτέλεση. Μια μικρή βελτίωση ίσως χωράει στα συνοδευτικά όταν παίρνεις ποτήρι κρασί (στον καφέ φέρνουν ένα ωραίο μηλομπισκοτάκι Tsoungari). Γενικά αγαπημένο μαγαζί που μου φτιάχνει τη διάθεση (ιδίως όταν βρω το αγαπημένο μου τραπέζι). Το σημείο είναι, επίσης, πολύ ηλιόλουστο και ενδείκνυται για φωτοσύνθεση ακόμη και τον χειμώνα.

Τελευταίως το είδα κλειστό σε 2 κανονικές εργάσιμες και ανησυχώ. Είχε και κάτι φακέλους στα ρολά. Κρίμα αν κλείσει...

Δεύτερη επίσκεψη, νομίζω λόγω εγγύτητας αλλά και ποιότητας θα το επισκέπτομαι συχνά αν παραμείνει σε αυτό το επίπεδο. Ήσυχος όμορφος χώρος. Πήραμε πάλι το πλατό αλλαντικών τυριών, αυτήν τη φορά είχε διαφορετικές επιλογές και μας είπαν ότι λίγο το αλλάζουν. Ο σερβιτόρος μας εξήγησε ένα ένα τι περιείχε (πολύ σωστό). Πήραμε επίσης κροκέτες ραγού με μοτσαρέλα, ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Ο κιμάς μας είπε ότι είναι black angus και, αν και δεν το λες και κανονικό ragu, ωστόσο ήταν μια χαρά, πολύ καλό το τηγάνι και καθολου βαρύ, παραδόξως. Επίσης μας προέτρεψε να πάρουμε αυτό αντί για ψητό παντζάρι λόγω της επιλογής μας στο κρασί (εκτιμητέα η παρέμβαση του σέρβις). Πλατό, κροκέτες, φιάλη κρασί συν δύο ποτήρια επιπλέον στα 64, μια χαρά για τις επιλογές.

Αξιοπρεπής προσπάθεια, ωστόσο πρέπει να πω ότι ο χειμερινός κατάλογος κινείται σε γεύσεις που δεν είναι του γούστου μου, οπότε ίσως να μην είμαι απολύτως αντικειμενική. Πέρα από αυτό όμως, είναι πιάτα κοντά στις γεύσεις Φλώρινας-Δυτικής Μακεδονίας αλλά με σοβαρή προσπάθεια για διαφοροποίηση. Το περιβάλλον καλό και λιτό. Σέρβις ευγενικό. Υπάρχει μια ελαφριά μυρωδιά στον χώρο φαγητίλας αλλά όχι κάτι δυσβάχταχτο. Ο κατάλογος από θαλασσινά είχε μόνο σκουμπρί και ένα πιάτο με καπνιστό χέλι, που δεν δοκιμάστηκαν - τα υπόλοιπα είναι αποκλειστικά κρεατικά. Χόρτα με αβγό και καβουρμά, τυρί και άνιθο δεν δοκίμασα αλλά οι συνδαιτημόνες το τίμησαν. Άρεσε, αλλά αναφέρθηκε ως αλμυρό (το πιστοποιώ από τη 1 πιρουνιά). Ο άνιθος ενδιαφέρουσα προσθήκη. Τηγανιτοί γίγαντες με ταραμά και μάραθο ήταν ενδιαφέρον πιάτο και καλό και στην εκτέλεση. Καθόλοι λαδεροί οι γίγαντες. Ο ταραμάς εμένα μου άρεσε πολύ και η οξύτητά του δένει με τους γίγαντες, αντίθετα αν δοκιμαστούν χωρίς τον ταραμά τα φασόλια ήταν ένα κλικ πιο κάτω. Ωστόσο, μεγάλη μερίδα και πόσα να φας; Τον μάραθο θα τον προτιμούσα χωρίς το μπούκοβο, για να δροσίζει, αντί να καίει. Κυρίως: κεμπαπάκια φλώρινας ΟΚ. Συκώτι με σαλάτα, η σαλάτα ήταν η κλασική κλασικότατη μαρουλοσαλάτα με τον άνιθο και το κρεμμύδι, με μόνη διαφοροποίηση ρόδι και φουντούκι, σε μένα όμως κυριαρχούσε η γνώριμη γεύση της κλασικής μαρουλοσαλάτας και δεν μου πήγε με το συκώτι, νομίζω ότι ήθελε κάτι δροσερό και ταυτόχρονα πιο γλυκόξινο δίπλα. Το συκώτι καλό. Σιγοψημένη πανσέτα με πατάτες σαν τηγανιτές, άρεσε πολύ, καλό πιάτο. Κρασί χύμα ξινόμαυρο-merlot-syrah, καλή τιμή, αδύναμο λιγάκι. Κερασμένο καζάν ντιπί (δεν το δοκίμασα, αλλά άρεσε). Συνολικά αξιοπρεπές, αποκόμισα την αίσθηση ότι ο κατάλογος ήταν πιο εμπνευσμένος από την πραγματικότητα, αλλά σίγουρα όχι κακό.

Επίσκεψη το καλοκαίρι. Ωραίο σημείο, ωραία θέα. Τιμές νορμάλ. Κατά τα άλλα, το φαγητό δεν ήταν διόλου αξιομνημόνευτο. Πήραμε ένα χταπόδι, καλό. Θράψαλο τηγανιτό, οκ στο τηγάνι του, τίγκα στην πάπρικα. Πατάτες τηγανιτές, τίγκα στην πάπρικα επίσης. Σαλάτα με κάτι σύκα, αχλάδια κ.λπ. δεν θυμάμαι ακριβώς ΟΚ. Γενικώς ήταν μια αξιοπρεπής προσπάθεια, δεν υπήρχε κάτι κακό, αλλά τόση πασπαλισμένη σκόνη πάπρικας, που στο τέλος ένιωθα σαν να ειχα φαει πατατάκια με γεύση bbq, δεν μου άφησε καλή εντύπωση λοιπόν.

Όπως τα λέει η Γιαντράνκα, εναλλακτικό καφενείο, όμορφος ζεστός χώρος μέσα με τζάκι, έξω ωραία πλατεΐτσα για το καλοκαίρι. Εναλλακτική ιδιοκτησία, ευγενική, σέρβις ευγενικό. Καθίσαμε για ένα τσιπουράκι και τελικά φάγαμε κανονικά :) Κρεατόπιτα πάρα πολύ καλή και χωρίς καούρες κ.λπ, παρόλο που με πειράζουν οι πίτες, αυτή σούπερ! Ρεβίθια πλακί ε-ξαι-ρε-τι-κά! Γαλοτύρι και σαγανάκι μια χαρά. Λουκάνικο με πατάτες, οι πατάτες παρα πολύ καλές, το λουκάνικο έτσι κι έτσι, το περιμέναμε λίγο πιο οριτζινάλε χωριάτικο, αλλά συνολικά μια χαρά. Για όλα αυτά και 6 50αράκια, 37 ευρώ. Γενικώς ωραίο για χαλαρό άραγμα

Επίσκεψη βράδυ, ο χώρος (όπως πολλοί στα Γιάννενα, δίπλα στη λίμνη) υπερ-εορταστικός, φωτισμένος και χριστουγεννιάτικος. Άνετα τραπέζια, μεγάλες αποστάσεις. Καθίσαμε στον χώρο δίπλα στη λίμνη που είναι κλεισμένος με νάιλον, θερμαίνεται με σόμπες και η θερμοκρασία ήταν ΟΚ (τώρα δεν γνωρίζω τι θεωρείται, εσωτερικός; εξωτερικός; πάντως τηρούνταν τα μέτρα). Ο κατάλογος ιταλικής κουζίνας, δεν εστιάσαμε στα κυρίως, αλλά είχε ενδιαφέρον και φαινόταν ότι γνώριζαν τι κάνουν, δεν μου φάνηκε να υπήρχαν "δηθενιές" παρόλο που λόγω του σημείου (προνομιακό, ίσως τουριστικό κ.λπ.) μπορεί να το είχα σκεφτεί ότι θα έχει. Αντίθετα, με εξέπληξε ευχάριστα καθώς είχε πολύ καλές επιλογές, ιδίως για τσίμπημα που θέλαμε μαζί με το κρασί. Επιλέξαμε ένα πλατό (περιποιημένο, λίγο μικρό, περιείχε φρεσκοκομμένο προσούτο, σαλάμι μιλάνο και spianata piccante, pecorino, γραβιέρα, parmigiano, πολύ καλά όλα. Burrata σερβιρισμένη με βασιλικό, ντοματίνια, πέστο, μια χαρά, είχε δίπλα και sweet chilli που ήταν άκυρη αλλά απλώς την παραβλέψαμε. Γραβιέρα νάξου τυλιχτή σε καταΐφι, πολύ καλή, με μέλι. Τέλος, μια ταλιάτα, πάνω σε ρόκα, σερβιρισμένη με σος που έλεγε από βαλσάμικο (δεν το πιασα πολύ, καλό όμως) και φλοίδες παρμεζάνας, καλή γενικώς, λίγο έλειπε ένταση. Ως κουβέρ απλά ψωμάκια και grissini με πάστα ελιάς και ένα άλλο άσπρο (δεν δοκίμασα). Σέρβις εξυπηρετικό. Συνολικώς καλή εμπειρία, ωραία η τοποθεσία, ήρεμα (δεν ξέρω πώς είναι με κόσμο), θα ήθελα να ξαναπάω.

Ακριβώς όπως τα λένε οι προηγούμενοι σχολιαστές. Προσεγμένος χώρος, ευγενέστατο και κατατοπιστικό σέρβις, ευχάριστη προσιτή ιδιοκτήτρια-σεφ η οποία στο τέλος ήρθε στο τραπέζι να μας ρωτήσει πώς φάγαμε κ.λπ. και άκουσε με προσοχή τα σχόλιά μας. Ο κατάλογος έχει μια ίδια βάση και διαφοροποιείται ανάλογα την εποχή, βασίζεται, δε, σε πολύ καλές πρώτες ύλες (σε ορισμένα αναγράφει και προέλευση-επωνυμία π.χ. μπέικον Στρεμμένου κ.ο.κ.). Πολύ καλή λίστα κρασιών, οκ τιμές. Μας ήρθε welcome τυρομπαλάκια, που όμως ηταν λίγο overwhelming ως προς την ποσότητα του τυριού (πολύ). Ψωμί καλό, μεστό, με ελαιόλαδο σε πιπέτες και αφρίνα (η πιπέτα βοηθάει να μην γίνεις χάλια και μέσα στα λάδια). Επιλέξαμε: σαλάτα με ρεβύθια, πρασινάδες, σύγλινο, αφυδατωμένες ελιές και φέτα: καλή, δροσερή, αλλά αρκετά χορταστική. Τηγανιτό μετσοβίτικο καπνιστό τυρί σε κρούστα με γλυκο σύκο: καλό και όχι λαδερό. Έπαιζαν και τα ντολμαδάκια στο μυαλό μας αλλά ευτυχώς δεν τα πήραμε γτ με τις ποσότητες αυτές θα μας έπαιρναν σηκωτούς. Από κυρίως, ένα μοσχάρι ελευθέρας με μανέστρα, ελαφριά σάλτσα ντομάτας και κρίσπι παλαιωμένη γραβιέρα: πολύ καλό, μελωμένο, το κριθαράκι όπως ακριβώς έπρεπε και το μοσχάρι μαλακό (μάλλον χτένι ή ποντίκι). Η μόνη ένσταση του συνδαιτημόνα ήταν το πορτοκάλι που υπήρχε, εμένα δεν με ενόχλησε. Έτερο κυρίως, πιάτο ημέρας "εορταστικό", με μοσχάρι ελευθέρας μαγειρεμένο σε κρασί λημνιώνα, με αποξηραμένα φρούτα και άγριο ρύζι με κάστανα και κουκουνάρι: αυτό το πιάτο είχε όλες τις καλές προθέσεις αλλά κάτι ένιωθες ως μικρή αστοχία, το κρέας ως ελευθέρας που δεν ήταν χτένι/ποντίκι (ίσως σπάλα, νουά..) ήταν πολύ νόστιμο, χωρίς ίχνος λίπους, αλλά λίγο σκληρό εξ ου και είχε ανάγκη λίγη σαλτσούλα. Μαζί με το άγριο ρύζι που είναι επίσης στεγνο, φώναζαν για τη σάλτσα, η οποία, όση υπήρχε στο πιάτο, ήταν όντως νόστιμη. Το σχολιάσαμε στη σεφ που ευγενέστατα μας εξήγησε ότι το βγάζει από την κατσαρόλα πιο ζουμερό και μετά το 'πήζουν' τα φρούτα λόγω πηκτίνης, αλλά καθώς έφτιαξε αυτό το πιάτο μόλις τρεις φορές ως τώρα ένεκα εορτών, δεν το έχει 'λυσει' ακόμα (εκτιμητέα η ειλικρίνεια). Κερασμένο τρουφάκι (γλυκά από τον κατάλογο δεν αντέξαμε να πάρουμε, είχαμε σκάσει). Όλα αυτά μαζί με Ραψάνη Ντούγκου στα 80 ευρώ. Συνολικά πολύ θετικές εντυπώσεις παρά τις μικρές αστοχίες. Στο τέλος μας χάρισαν και ένα γούρι της χρονιάς

Όπως τα λέει ο naftis. Έχει και πιάτα που μπορείς να παραγγείλεις αλλά το κύριο concept του bistrot (έτσι το χαρακτηρίζει) είναι ότι παραγγέλνεις το αλκοόλ και σου φέρνει τυχαία πιάτα. Μας ρώτησαν στην αρχή αν υπάρχει κάτι που δεν τρώμε. Από επιλογές αλκοόλ έχει τσίπουρα και κρασί με δική τους ετικέτα, ένα λευκό blend μαλαγουζιά chardonnay, ένα ροζέ δεν θυμάμαι και ένα κόκκινο αγιωργίτικο. Πήραμε 100ml τσίπουρο άνευ (ελαφρύ όπως γενικώς στην περιοχή) και μετά το αγιωργίτικο (ευκολόπιοτο, το βράδυ όμως είχαμε κεφάλι). Από πιάτα μας ήρθαν: μία ανάμικτη σαλάτα με ρόκα, λάχανο άσπρο, κόκκινο, κρεμμύδι, μαρούλια, ρεπανάκια κ.λπ. (πολύ καλή, φρέσκια) - κάτι σαν πίτα, τυλιχτό με φύλλο και γέμιση τυριά και πράσο με σος φλωρίνης (καλό το φύλλο, βαριά η γέμιση, ωραία σος) - ρεβίθια με σαλτσα πέστο και τριμμένο τυρί (καλό, ελαφρύ) - σαγανάκι αβγό με παστράμι; σουτζούκι; δεν κατάλαβα, ένα πικάντικο ψιλοκομμένο αλλαντικό (πολύ καλό αλλά όχι του δικού μου γούστου, καυτερό) - γεμιστή ντομάτα με πικάντικο κιμά, πουρέ σπανάκι και καμμένο λάδι (πάρα πολύ καλό, είχε επίγευση κάρι) - χοιρινό μαγειρευτό με πουρέ (αποκάλυψη, πουρές σπιτικός) - χοιρινό πρασοσέλινο (επίσης πολύ καλό, ελαφρύ). Εννοείται ότι με όλα αυτά σκάσαμε, τα 2 τελευταία ήταν κανονικότατες μερίδες κυρίως. Το build up έχει ενδιαφέρον, τα υλικά πολύ καλά, η εκτέλεση πολύ καλή. Τιμές δεν ξέρω γτ μας κέρασαν, η φιάλη κρασί όμως είναι στα 23 ευρώ. Μουσική λόγω μέτρων covid δεν έπαιζε αλλά από ό,τι έμαθα παίζει ψαγμένα. Το μόνο αρνητικό είναι ότι μετά μπαίνεις πλυντήριο, έχεις μυρίσει κάργα. Ατμόσφαιρα ωραία, ψαγμένη, θέα στη λίμνη, σέρβις καλό, προτείνεται!

Έχουμε κάτι ανμίσαμπλ στα Γιάννενα και πέριξ; Από απλό λαϊκό τσιπουρακι ως εστιατόριο
Μιλ μερσί!

Σέρβις όντως ευγενέστατο και φιλικό. Κατάλογος μικρός, από ό,τι κατάλαβα αλλάζει συχνά αλλά παίζει στα ίδια concept (π.χ. μπορεί να έχει λαχανοντολμάδες με λάχανο άσπρο ή μαύρο, ψάρι σχάρας με κάποιο μαγειρευτό αλλάζοντας το ψάρι ή το μαγειρευτό κοκ). Κάρτα κρασιών με ενδιαφέρον, όχι εκτεταμένη. Τιμές εξαιρετικές στα πιάτα, οκ στα κρασιά. Σαλάτα λάχανο, αβοκάντο, μήλο, γκοργκοντζόλα πολύ καλή και μεγάλη ποσότητα. Ορεκτικό αθηναϊκή με πρασινάδες και κρέμα καλαμποκιού εξαιρετικό, αποκάλυψη!! Λαβράκι σχάρας με πρασοσέλινο, ελαφρύ, εξαιρετικό το ψάρι στο ψήσιμό του, το πρασοσέλινο ελαφρύ. Προσωπικά το ψάρι ήταν σούπερ αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μ' άρεσε με το πρασοσέλινο, ήταν σαν 2 φαγητά. Καραβίδες με πικάντικο σαλάμι, soba noodles, σπανάκι καλό, επίσης το ένιωσα σαν 2 φαγητά: καραβίδες με νουντλς (μ' αρεσε περισσότερο) και μαγειρευτό σπανάκι (ΟΚ). Λαχανοντολμάδες με μαύρο λάχανο και πουρέ κουνουπίδι καλό. Συν 100μλ τσίπουρο άνευ και κρασί l' esprit du lac, σύνολο 78 ευρώ με γλυκό γαλακτομπούρεκο με κρέμα γιαούρτι. Πολύ καλή η τιμή για αυτό που απολαύσαμε. Σύνολο πολύ θετικές εντυπώσεις. Τα "αρνητικά" σε κάθε πιάτο αν και αναφέρονται είναι απειροελάχιστης σημασίας, καθώς γενικώς νιώθεις ότι το μαγαζί προχωράει την ελληνική κουζίνα

Ως χώρος μικρές οι διαφορές από τον προηγούμενο, δλδ το Vin. Ζεστός και σικ χώρος, που του ταιριάζει ο χειμώνας και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, με καλές αποστάσεις για τα (λίγα σχετικά) τραπέζια. Η κύρια διαφορά νομίζω ότι είναι ο αρκετά μεγαλύτερος κατάλογος φαγητού. Έχει αξιολογότατη κάρτα κρασιού, με αρκετές επιλογές για κρασί σε ποτήρι. Με το ποτήρι ήρθαν και κριτσίνια 2 ειδών και βραχάκια παρμεζάνας. Δοκιμάστηκε μόνο πλατό τυριών - αλλαντικών στα 16 ευρώ με αρκετά μεγάλη ποσότητα και επιλογές ένα τσικ πέραν των τετριμμένων. Γενικά καλή εμπειρία. Ευγενικό προσωπικό

@Γαργαντούα, πέρα από τη Hood που για μένα είναι κορυφή (Plain δεν έχω δοκιμάσει), ανατολικά μετράει και η Padella. Για τα υπόλοιπα, αν και δεν είμαι ειδική, συμφωνώ. Για κρέας, Εβόρα όπως γράφεις, Albero (παλαιότερα και το Οψοποιών, τώρα δεν ξέρω) και ίσως έλεγα και το Picanha. Για κάτι πιο κλάσικ σε μπριζολάδικο ίσως έβαζα και Νικηφόρο και Νέα Διαγώνιο, χωρίς να είναι το φόρτε μου ως είδος όμως

@Βίκτωρ Τ. Ευχαριστώ! Αν υπάρχει και κάτι για μέσα στην πόλη, εκτιμητέο!

Hello hello. Έχουμε κάποια πρόταση, κάτι ανμίσαμπλ για Ναύπλιο;

@Ουαλός συμφωνώ! Τελικά τα μεγάλα σχόλια ΔΕΝ κουράζουν, αν είναι τόσο καλογραμμένα! Μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον για το αποσταγματοποτείο κοντά στη Βιτσέντζα.. Δυστυχώς επισκέφθηκα όταν ήμουν μικρή και άπειρη, μελετώντας μόνο τον Palladio και όχι τις γράπες..

Ιστορικό καφέ από το 1873 στην περιοχή Saint Germain de Pres, δίπλα στο έτερο ιστορικό Cafe de Flore - τα δύο μεγάλα καφέ της Rive Gauche που μάζευαν καλλιτέχνες, συγγραφείς και διανοούμενους (Verlaine, Rimbaud, Mallarme, Picasso, Aragon, Prevert, Hemingway, Leger..). 2 επισκέψεις, κάθισα μέσα που αξίζει περισσότερο (τα εξωτερικά τραπέζια είναι στριμωγμένα και αρκετά τουριστίκ). Ατμόσφαιρα για το γούστο μου εξαιρετική, διάκοσμος οριτζιναλ, σερβιτόροι πηγαινοέρχονται φουριόζοι. Κατάλογος αρκετά ακριβός, βέβαια, αξίζει μάλλον για καφέ ή απεριτίφ παρά φαγητό. Ωστόσο δοκιμάστηκε και φαγητό: 1 ποτήρι ροζέ, 1 Badoit, ορεκτικό: Crottin Chaud sur pain Poilâne (κατσικίσιο τυράκι -κορμός- σε χωριάτικο ολικής, με σαλάτα), και κυρίως Filet de dorade royale cuit à la plancha (φιλέτο τσιπούρας στο γκριλ με λαχανικά). Φαγητό ΟΚ, πιο πολύ η ατμόσφαιρα μετράει. Στο καφέ υπάρχει και μίνι κατάστημα για mementos (φλιτζανάκια, ποτήρια κ.λπ. με το λογότυπό τους). Γενικώς αξίζει, αν και μοιραίως υπάρχουν αρκετοί τουρίστες, ωστόσο το μέσα διατηρεί μια ατμόσφαιρα.

@varethika ton prologo μα τι πληγή αυτό το πράγμα, και τι να βάλει κανένα πλακάκι απομίμηση μάρμαρο; Ομοντιέ, ευτυχώς υπερίσχυσε η λογική και σώθηκε το μωσαϊκό και μπράβο στην οικογένεια, θα επισκεφθώ μόνο και μόνο προς τιμήν του :)

Από πρόσφατη επίσκεψη: λίστα κρασιών και τσίπουρου με άπειρες ετικέτες! Καλή μουσική, απλό περιβάλλον, αξιοπρεπές φαγητό (αγγουροντομάτα, παστουρμαδόπιτα λιγάκι βαριά ως αναμενόμενο, ψαρονέφρι σε φιλετάκια οκ).

Επίσκεψη βράδυ Δευτέρας, με κράτηση (χρειαζόταν). Χώρος όπως περιγράφεται, οκ άνετα τραπέζια (άβολες καρέκλες αν κάτσεις πολύ, απ' αυτές που σου αφήνουν το πόδι με υφή τοστ), αλλά όχι του γούστου μου για Θεσσαλονίκη, καθότι υπερβολικά ρουστίκ (ξύλο, κιλίμια κοκ). Χαλαρό σέρβις, ευγενικό αλλά όχι ιδιαίτερα attentive, με αρκετές αστοχίες: όταν ζητήσαμε να αλλάξουμε τραπέζι διότι δεν έκλεινε καλά η πόρτα και έμπαινε ρεύμα, μας είπαν βεβαίως, μας υπέδειξαν το τραπέζι και μας είπαν "μια χαρούλα, κουβαλήστε τα ποτήρια σας και πάτε", αργούσαν να πάρουν άδεια ποτήρια-πιάτα από το τραπέζι (τα κάναμε εμείς στίβα), και παρόλο που ζητήθηκαν οι τηγ. πατάτες μαζί με το κυρίως, μας τις έφεραν πρώτες πρώτες μαζί με το ψωμί. Στα του φαγητού: - παντζαροσαλάτα: ΟΚ, ήθελε περισσότερο μήλο, δεν ήταν δλδ σαν τη φωτό του kornilios (με το μήλο ήταν καλή), επίσης δεν κατάλαβα κανέναν ξηρό καρπό, - μπρι παναρισμένο με πάνκο: καλό και όχι λαδερό, αλλά η μαρμελάδα ξινή και κάπως αταίριαστη, - ψητή κολοκύθα με ρικότα και κράκερ θυμαριού: πάρα πολύ καλή η κολοκύθα για εμένα που μου αρέσουν οι ήπιες γεύσεις, λίγο αδιάφορη για τον συνδαιτημόνα (το κράκερ θυμαριού ήταν όμως σαν μπαγιάτικη πίτα, δεν κατάλαβα θυμάρι), - πατάτες τηγανιτές φρέσκες: πααααρα πολυ καλές αλλά δυστυχώς ήρθαν νωρίς, - bavette με τα συνοδευτικά: εξαιρετική, ζητήθηκε medium to medium well, ήρθε έτσι ακριβώς. Βουτυράτη, σωστή, παρόλο που δεν είμαι του κρέατος ήταν πολύ καλή. Συνοδευτικά μια χαρά: mesclun, πουρές γλυκοπατάτας, 3 αλάτια και 1 lemon pepper, μαγιονέζα τρούφας, μουστάρδα κλασική, μουστάρδα γαλλική. Πολύ καλό πιάτο και καλή τιμή. Κερασμένα γλυκάκια οκ. Όλα τα ανωτέρω με ένα κρασί Ελιά Καραβιτάκη στα 32 ευρώ και ένα τσίπουρο Μπαμπατζιμ στα 7, σύνολο 87. Overall αν πας για fine dining απογοητεύσαι, διότι δεν είναι - αν πας για καλές κοπές, αξιοπρεπή συνοδευτικά και καλές τιμές είσαι μια χαρά. Θεωρώ ότι είναι ΟΚ και για οικογένειες με παιδια (έχει επιλογές στον κατάλογο).

Enoteca κοντά στην Πιάτσα Ναβόνα, που μας τη σύστησαν φίλοι που μένουν στη Ρώμη. Μικρός εξωτερικός χώρος με στενά τραπέζια (όπως παντού στη Ρώμη), αλλά ευχάριστα. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ κατάλογος κρασιών (δεν έβγαλα τα πάντα φωτογραφία, εννοείται, έβαλα ενδεικτικά ορισμένες φωτογραφίες για να φανεί ο όγκος) που τελικά μετρήσαμε 72 σελίδες με περίπου 1500 κρασιά, χωρισμένα ανά περιοχή. Λίγες επιλογές για ποτήρι. Χωριστός μικρός κατάλογος 1 σελ για συνοδευτικά, με έμφαση σε πιάτα ρουστίκ, πλατό τυριών αλλαντικών διαφόρων "επιπέδων" και χειροποιητα δικά τους πατέ. Πήραμε, τελικά, από 2 ποτήρια brunello di montalcino και pinot grigio που ήταν μια χαρά, ένα δικό τους πατέ αγριογουρουνο παρα πολύ ωραίο και ένα πλατό με 2 τυριά 2 αλλαντικά επίσης πολύ ωραίο. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. Εσωτερικός χώρος χαλαρός λαϊκός και σέρβις καλό

Κατά βάση καφέ (ιδίως ο εσωτερικός χώρος φέρνει περισσότερο σε καφέ) αλλά έχει και μικρό κατάλογο. Σήμερα δοκιμάστηκαν χοτ ντογκ (παρα πολυ καλά, με ψημένο λουκάνικο και πατημένο το (καλό) ψωμάκι στα 2μιση ευρώ, τσίπουρο ανευ με μεζε (μια χαρά το τσίπουρο και ο μεζές αξιοπρεπέστατος με: συκώτι, κεμπαπάκι, πατατοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, κομματάκι πίτα, τυρί, φασόλια γίγαντες, πιπεριά ψητή και σάλτσα πιπεριάς τύπου αιβάρ). Εχει επίσης πίτες γλυκές και αλμυρές. Τιμές οκ

Ο ιδιοκτήτης (ο Νούλης του Ερμή και του Μπεχτσινάρ) αν δεν κάνω λάθος είχε περάσει και από τον ξενώνα La Moara όπου ετοίμαζε κάτι καταπληκτικά πρωινά. Αυτήν τη φορά δεν σταθήκαμε τυχεροί καθώς σε 2 απόπειρες, Σάββατο πρωί και Σάββατο βράδυ (νωρίς, κατά τις 7), δεν υπήρχε ζεστή κουζίνα διότι το μεσημέρι είχαν πολύ κόσμο και είχαν πλέον μόνο κρύους μεζέδες. Προς τιμήν του μας το είπε και μας έστειλε αλλού για ψητά διότι είχαμε μαζί παιδιά, που μας είπε ότι δεν μπορεί να καλύψει. Κανονικά, μας είπε, έχει μια σειρά μεζέδες ως τσιπουράδικο που περιλαμβάνουν και κεφτεδάκια, λουκάνικα κ.λπ., πέραν των πιο ψαγμένων πιάτων που βγάζει, αλλά σήμερα είχε κλείσει η κουζίνα νωρίς. Ελπίζω την επόμενη φορά να τα καταφέρουμε, φαίνεται ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέρον! Θέση προνομιακή στην όμορφη πλατεία.

Δύο επισκέψεις Παρασκευή βράδυ και Σάββατο βράδυ. Χώρος μεγάλος, έξω στο κλασικό στιλ του Νυμφαίου ωραίο παραδοσιακό κτίριο, μέσα ΟΚ. Σέρβις λίγο αργό, αλλά ευγενέστατοι. Κατάλογος με αρκετά ψητά (κεμπαπάκια κ.λπ. κλασικά σχάρας), μερικά μαγειρευτά τύπου κόκκορας κρασάτος, ζυγούρι κ.λπ., 2 λαδερά, χυλοπίτες, 2-3 σουπες. Δοκιμάστηκαν: ψητό μετσοβόνε, έτσι κι έτσι λίγο προς το κρύο. Πολίτικη σαλάτα μια χαρά. Μπρόκολο βραστό, καλό αλλά λιγο παραβρασμένο. Κεμπαπάκια με πατάτες φρέσκες - σουβλάκι μοσχαρίσιο - μπιφτέκι όλα μια χαρά και προβλεπόμενα. Τζατζίκι οκ. Ομελέτα με πατάτες και μανιτάρια, μια χαρά. Μανιτάρια ψητά απλά λευκά απλώς οκ. Κοκκινιστό με πατάτες τηγανιτές φρέσκες, νοστιμο μαλακό το κρέας, η σάλτσα αρκετά ντοματένια χωρίς πολλά μπαχάρια. Κόκκορας κρασάτος, επίσης νόστιμος και νόστιμη η σάλτσα, φάουλ τα μανιτάρια κονσέρβας αλλά χάνονταν στην καλή σαλτσούλα. Τσουκνιδοσουπα με άγρια μανιτάρια, δν κατάλαβα τα μανιτάρια αλλα καλή η σουπα και ελαφριά. Και τέλος το ΘΕΙΚΟ πρασο με δαμάσκηνα, ποίημα. Πλην αυτού του πιάτου, όλα λίγο προς το τσιμπημένο στο αλάτι. Κάρτα κρασιών μια χαρά με ντόπια κυρίως. Γενικώς είχε τα μικρά του φάουλ αλλά το πράσο έλεγε πολύ. Τιμές καλές.

Παλιό εστιατόριο στη γραφική (και τουριστική) συνοικία Trastevere. Παρόλο που νιώθεις λίγο την τουριστίλα, το συγκεκριμένο είναι παλιά pinseria και εστιατόριο, με seasoned γκαρσόν, τραπεζάκια έξω (στενά λιγάκι όπως παντού) να βλεπεις να περνάνε οι βέσπες και οι περαστικοί, και ίσως από τους πιο ενδιαφέροντες καταλόγους που είδα στη Ρώμη, με ρωμαϊκή κουζίνα. Το μενού εδώ https://www.ristorantedamassi.com/categoria-prodotto/cosa-facciamo/menu/ . Εμείς ήμασταν για μεσημέρι μόνο για ένα aperitivo (έχει προσφορά 1 aperitivo + bruschetta στα 6 ευρώ, πολύ φθηνά). Οι μπρουσκέτες μια χαρά, ήμασταν 3 οπότε ήρθαν 6 τμχ, 2 με ντομάτα (πολύ καλά), 2 με ελιά (οκ) και 2 με πάστα αγκινάρας (κλασικό της Ρώμης). Είχε μεγάλη ποικιλία ορεκτικών, επιπλεόν πήραμε τηγανιτή ρικότα (ενδιαφέρον) και τηγανιτό φασκόμηλο (!!) πολύ καλό. Μ' αρεσε και άνετα ξαναπήγαινα και για κανονικό φαγητό