Είχαμε προσπαθήσει να καθίσουμε ξανά αλλά δεν είχε άδειο τραπέζι, και απ' ότι φαίνεται θέλει κράτηση. Εγώ κράτηση για να πιω τσίπουρο αρνούμαι να κάνω, οπότε πήγαμε απλώς στο άνοιγμα του μαγαζιού και βρήκαμε να καθίσουμε. Δεν πολύ θυμάμαι τι φάγαμε, αλλά ήταν όλα οκέι χωρίς εκπλήξεις (θετικές ή αρνητικές). Οι μερίδες είναι μικρές αλλά είναι μια χαρά για τις τιμές. Κυριακή μεσημέρι Μάη ο ηλιακός μέσος όρος ήταν 40 πλας, ενώ στο Φοίνιξ παραδίπλα ήταν 30 πλην. Νομίζω η πλατεία έχει διαχωριστεί. Συνολικά μου άρεσε, αλλά δεν ξεχώρισε με κάποιο τρόπο.

@dokimastis αχ μήπως δημιούργησα παρανόηση για το μέγεθος του μεζέ, μιας και το "μεγάλο πιάτο" αφορούσε 3 άτομα και 200μλ τσίπουρο. Επίσης η ποικιλία στους μεζέδες λογικά προήλθε επειδή θα ήπιαμε σίγουρα 4-5 διακοσάρια.

Βάλαμε πλώρη για Μπουρού Μπούρου αλλά τελικά ήταν κλειστό λόγω διακοπών, οπότε καθίσαμε τυχαία εδώ. Το φαγητό ήταν ψιλό απογοήτευση, από τις πατάτες τηγανητές μέχρι τη φάβα. Υποθέτω ότι απευθύνεται στους φοιτητές, και δυστυχώς δεν έχω καταλάβει πως να διαχωρίζω τα χαλαρά νεανικά μαγαζιά από τα φοιτητομάγαζα σε αυτό το νησί.

Όσο καθόμασταν, λέει ο ένας σερβιτόρος στον άλλον "Έλληνες είναι" για να μας φέρει μενού στα ελληνικά. Ό,τι είναι τόσο τουριστικό το κέντρο της Θεσσαλονίκης; Μου έκανε εντύπωση, αλλά μάλλον έχω χάσει επαφή γιατί δεν κάθομαι για φαγητό κάτω από την Εγνατία. Στο φαγητό, εγώ δοκίμασα από διάφορα ορεκτικά και σαλάτες, και ήταν όλα κομπλέ. Δεν θυμάμαι κάποιο πιάτο να απογοήτευσε. Οι υπόλοιποι παρήγγειλαν διάφορα μικρά ψάρια και θαλασσινά, και έμειναν εξίσου ευχαριστημένοι. Από τιμές επίσης κομπλέ. Δεν νομίζω να καθόμουν ξανά, αλλά δεν κλαις και τα λεφτά σου σε καμία περίπτωση. Ειδικά αν στοχεύει σε τουρίστες, τους προσφέρει κάτι πολύ τίμιο.

Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο η τοποθεσία, μιας και είναι πάνω στην Αγίας Σοφίας. Πίστευα θα έχει φασαρία, αλλά τελικά υπάρχει ένα μικρό συντριβάνι και καπελώνει την βαβούρα. Στα του φαγητού, ό,τι δοκίμασα ήταν μέτριο προς κακό. Εγώ έφαγα τα γύρω γύρω (ταλαγάνι, μπουγιουρντί, φάβα, χωριάτικη σαλάτα, κολοκυθάκια τηγανητά, κολοκυθοκεφτέδες, πατάτες τηγανητές), αλλά από την παρέα δοκιμάστηκαν και πιάτα με κρέας, μακαρονάδες κτλ. Στα ορεκτικά οι μερίδες ήταν πολύ μικρές, ενώ στα κυρίως ήταν μεγαλύτερες. Επίσης κάποια πιάτα ήταν ντροπή να σερβιριστούν, αλλά δυστυχώς δεν έχω φώτο να δείξω τι εννοώ. Ενώ οι τιμές δεν ήταν ακριβές, για αυτό που προσφέρει σίγουρα είναι τσιμπημένο.

Πιστεύω ότι κι αυτό έχει κλείσει.

Δυστυχώς το ανακαλύψαμε τελευταία μέρα γιατί ήταν ο καλύτερος φούρνος που δοκιμάσαμε στο νησί. Έχει πολλά σαντουιτσάκια, πέρα από τα σφολιατοειδή. Το κουλούρι δεν έλεγε, αλλά έφαγα ένα ελιόψωμο σάντουιτς με ντόπιο τυρί, ντομάτα, αγγούρι και ήταν απίστευτο! Το προτείνω όπωσδηποτε.

Το καφενείο βρίσκεται σε καλό σημείο με τρομερή θέα τις πλαγιές των Στενιών. Δεν είχε πολλές επιλογές για φαγητό οπότε εγώ έφαγα μόνο χωριάτικη σαλάτα, αλλά ο φίλος μου έφαγε παστουρμαδοπιτάκια και του άρεσαν. Πιστεύω θα μπορούσε να είναι από τα τοπ χαλαρά μαγαζιά στο νησί, αλλά δεν το έχει περιποιημένο και όμορφο (αυτές οι πλαστικές καρέκλες έξω μου έκατσαν στο λαιμό). Δεν νομίζω ότι αξίζει στάση.

Πήρα μία σπανακόπιτα, μερικά πιτάκια (στριφτό τυρί, σπανάκι σε χωριάτικο φύλλο, τυρί κουρού) και τσουρεκάκια. Όλα ήταν οκέι, αν και κάθισαν λίγο βαρυά. Τιμές πολύ καλές.

Είναι απ' τα γνωστά ζαχαροπλαστεία του νησιού. Δοκιμάστε Ανδριώτικο παστιτσάκι! Επίσης έχει ιδιαίτερες γεύσεις παγωτό, δεν θυμάμαι τι δοκίμασα αλλά μου άρεσε.

Βρίσκεται στον πολύ αγαπημένο (πλέον) Όρμο Κορθίου. Κάθεσαι και χαζεύεις θάλασσα και ξερολιθιά. Στο μαγαζί μας πήγαν ντόπιοι, και γενικά ακούγεται σαν μέρος για να φας ψάρι. Ήθελα να κάνω ολιστικό ρεπορτάζ αλλά δεν θυμάμαι τα ονόματα απ' τα ψάρια. Πάντως όλοι συμφώνησαν (ντόπιοι και μη) ότι τα ψάρια του ήταν φρέσκα και νόστιμα. Εγώ ξεχώρισα τα κολοκυθάκια βραστά σαλάτα και τους κολοκυθοκεφτέδες. Μου είπε ότι είναι δικά τους από τον κήπο τους. Μου άρεσαν και όλα τα υπόλοιπα γύρω γύρω που πήραμε. Δεν μου φάνηκε ακριβό, αλλά δεν μπορώ να υπολογίσω λογαριασμό με ψάρια γιατί δεν είμαι συνηθισμένη. Το προτείνω σίγουρα.

Συμφωνώ με τα προηγούμενα σχόλια για τα βάιμπς. Και μπορείς να αγοράσεις και πολλά ντόπια προϊόντα σε καλές τιμές. Για το φαγητό, εμένα μου φάνηκε κομπλέ αλλά μέχρι εκεί. Δηλαδή τα ντολμαδάκια και οι κολοκυθοανθοί της ήταν χειροποίητα, όμως ήταν παραβρασμένα. Τα ρεβύθια ενώ ήταν νόστιμα, τα είχε περάσει μικροκύματα. Μας πρότεινε κι ένα πιάτο με κανταΐφι και ντόπιο τυρί (καλά εγώ αυτές τις ιδέες τις σνομπάρω, αλλά δεν είχαν μείνει πολλά πράγματα χωρίς κρέας) που δεν μου άρεσε καθόλου. Η χωριάτικη σαλάτα ήταν καλή πάντως. Πιστεύω τα προηγούμενα θετικά σχόλια (και την μαμά μου που μας το πρότεινε), αλλά εγώ δεν τρελάθηκα.

Σταματήσαμε επειδή είναι πάνω στον δρόμο, τελικά ήταν λάθος. Σπανακόπιτα και σφολιάτα τυρί απαράδεκτες. Νομίζω και το Dodo's που φάγαμε στη χώρα ήταν ίδια ιδιοκτησία, ίδια αποτυχία.

Πήραμε τηλέφωνο. Η συζήτηση πήγε ως εξής:
- Το Χατσαπούρι, παρακαλώ.
- Καλησπέρα, θέλουμε να παραγγείλουμε ένα χατσαπούρι.
- Α, χατσαπούρι δεν έχουμε σήμερα.

Τελικά παραγγείλαμε μία πίτσα, αλλά ήταν κακή.

Σταματήσαμε τυχαία γιατί βόλευε πάνω στο δρόμο. Απαράδεκτο φρέντο εσπρέσσο, και κακή σπανακόπιτα. Προς αποφυγήν.

Δεν είχα μεγάλες προσδοκίες εξαρχής, και αυτή ήταν και η πραγματικότητα. Τα γεμιστά ήταν από τα χειρότερα που έχω φάει έξω, τα σαρμαδάκια ήταν κονσέρβα, το τζατζίκι ήταν κακό, οι πατάτες τηγανητές ήταν ωμές. Επίσης σε όλο το νησί σερβίρουν ντόπιο τυρί, εδώ είχε μόνο φέτα. Η παρέα δοκίμασε αρκετά ακόμη πιάτα με κρέας και θαλασσινά, και τους άρεσε μόνο το θράψαλο. Το νησί έχει καλό φαγητό συνολικά, όμως το συγκεκριμένο μαγαζί είναι παραφωνία.

Είναι το καφενείο του χωριού, το χειμώνα ανοίγει μόνο ΠΣΚ. Έχει πολύ ωραία θέα, όμως μέσα μου φάνηκε λίγο σκοτεινό. Το ζευγάρι που τρέχει το καφενείο ήταν πολύ φιλικοί. Εγώ έφαγα ντάκο με πετρωτή, κολοκυθάκια τηγανητά και σκορδαλιά (με ψωμί). Όλα πολύ πολύ νόστιμα. Η χύμα ρακή δεν μου άρεσε, ενώ γενικά στο νησί είναι καλή. Τιμές κάτω από τις συνηθισμένες στο νησί, αν και οι μερίδες ήταν σχετικά μικρές. Συνολικά άφησε θετική εντύπωση.

Καφενείο από αυτά που σε σερβίρει γιαγιά παππούς. Ήπιαμε σπιτική λεμονάδα πολύ καλή, και καλό ελληνικό διπλό μας έκανε. Από φαγητό κάνει Φρουτάλια, σαλάτες και ό,τι άλλο τύχει να έχει. Αν προλάβουμε να καθίσουμε ξανά θα προσπαθήσω για δοκιμή φαγητού. Κατά τ αλλά μέσα κουκλίστικο, ενώ έξω πολύ ωραία σκιά στην βεράντα.

Εγώ έφαγα πίτα με μανιτάρι, και το βρήκα τρομερά στεγνό. Η παρέα έφαγε τρεις πίτες διαφορετικό κρέας και ξεχώρισε το κοντοσούβλι.

Είχαμε διαβάσει τα σχόλια στο γκούγκλ μάπς για άνευ καταλόγου και τιμές έκπληξη στο θεό, αλλά περνούσαμε από εκεί και είπαμε να καθίσουμε. Καθόταν ένας παππούς στο βεραντάκι και έπινε ελληνικό, και ήταν τρομερά φολκλόρ για να το προσπεράσουμε. Ήπιαμε ρακή χύμα δικιά τους, καλή ήταν. Μας έφερε και μεζέ (ντομάτα, τυρί κατσικίσιο δικό τους, ελιές, κεφτεδάκια). Πήραμε επίσης χωριάτικη σαλάτα, και ο φίλος έφαγε λουκάνικα (δικό τους) με πατάτες τηγανητές. Καλά δεν είχε και τίποτα άλλο να πάρουμε, αν και το καλοκαίρι προσφέρει μεγαλύτερο μενού. Μου έταξε σαρμαδάκια και θα πάω να τα φάω το Σάββατο. Η κυρία Μαριάννα είναι απίστευτη, δυνατός άνθρωπος - αυτό δεν θα φανεί με μια επίσκεψη βέβαια. Της εύχομαι τα καλύτερα.

Εμείς δώσαμε 35€ = 1 χωριάτικη σαλάτα, 1 μερίδα λουκάνικο με πατάτες τηγανητές, 4 Άλφα μεγάλες, 250μλ ρακή χύμα.

Μας κέρασε αμυγδαλωτό Άνδρου και μετά αγοράσαμε κιόλας, πολύ νόστιμα. Δοκίμασα και εκμέκ κανταΐφι, αλλά πολύ γλυκό δεν μου άρεσε.

Απαράδεκτη κουρού τυρί, όμως το τυρόψωμο ήταν κομπλέ. Αργά το πρωί δεν είχαν μείνει πολλές επιλογές στη βιτρίνα.

Μας το πρότειναν ντόπιοι για να φάμε Ανδριώτικες πάστες. Δοκίμασα σοκολατίνα και αμυγδαλόπαστα. Ήταν φρέσκιες όλδ σκούλ πάστες, όμως δεν ήταν καθόλου στις γεύσεις μου. Πολύ αυγουλίλα το παντεσπάνι, και είμαι πολύ νέα στο άθλημα ζωικά παράγωγα.

Δοκίμασα παγωτό γεύση Κιουνεφέ και γεύση Αμυγδαλωτά Άνδρου. Απίστευτα νόστιμο παγωτό, όχι της αισθητικής μου όμως. Επίσης έχει ανεβασμένες τιμές.

Ε όχι, τι Νυχτερίδα! Καταρχάς η ατάκα ήταν ότι μας φώναζε "Ρακουλίτσες". Δηλαδή πως μας αφαιρεί έτσι τέτοιο τίτλο;

Μοιράζεται τον ίδιο πλάτανο της πλατείας με το Νοσταλγία 1950, οι καρέκλες τους μπερδεύονται. Ο κατάλογος έχει αρκετούς αστερίσκους "κατεψυγμένο". Εμείς φάγαμε ντάκο με ντόπιο τυρί, σαρμαδάκια, πατάτες τηγανητές και πατατοκεφτέδες. Αυτά ήταν όλα χειροποίητα και φαινόταν. Μου άρεσε ό,τι δοκιμάσαμε και σίγουρα θα γυρνούσα για τα σαρμαδάκια. Χύμα τσίπουρο πίνεται, αλλά δεν θα έλεγα ότι ήταν καλό. Τιμές στο μέσο όρο του νησιού (δλδ τσιμπημένες).

Παλιά ήταν ελαιοτριβείο, τώρα είναι καφενείο. Η θέα ειναι απίστευτη χαζεύεις έτσι το deep blue, αλλά φαντάζομαι το καλοκαίρι τα αυτοκίνητα ίσως είναι ενοχλητικά. Ο ιδιοκτήτης έχει δικό του κήπο σε πεζούλες ακριβώς κάτω από το μαγαζί, και σε στέλνει να κόψεις όποια ντομάτα σ αρέσει για να την φας μετά σαλάτα. Τώρα δεν έχει ντομάτες και αγγούρια ακόμη, όμως η χωριάτικη σαλάτα που φάγαμε ήταν πολύ καλή. Πήραμε επίσης πατάτες τηγανητές χέρι και τυροκαφτερή άψογη. Το τσίπουρο χύμα είναι δικό του, πινόταν πολύ ευχάριστα. Τιμές κάτω από τον μέσο όρο του νησιού.

Μάη μήνα δεν έχει τόση ζέστη για να χρειάζεται δροσιά, αλλά μπορώ να δω το όραμα για καλοκαίρι θα είναι πολύ ευχάριστη η σκιά. Πήραμε μόνο χωριάτικη σαλάτα με ντόπιο τυρί (πάλι διαφορετικό, σαν ανθότυρο) και σπανακόπιτα. Δεν πιστεύω όμως ότι αξίζει για φαγητό. Τιμές ανεβασμένες για πολύ μέτριο φαγητό.

Συμφωνώ με το προηγούμενο σχόλιο.

Δευτέρα βράδυ Μάιος ήταν ίσως το μόνο ανοιχτό μαγαζί στη χώρα. Παρότι είχε κόσμο, ήταν πολύ ήσυχα και έπαιζε Θανάση. Εγώ δοκίμασα τυροπιτάκια Άνδρου και μελιτζάνοσαλατα, ψιλό αποτυχία. Από τσίπουρο ήπιαμε εμφιαλωμένο, το Androp (δεν μου άρεσε). Ωραίο σημείο όμως, και τραβούσε να πιεις. Όχι να φας.

Έχει υπότιτλο "Μπουγατσοπωλείον", οπότε είπα να δοκιμάσω την τυρί του. Απρόσμενα καλή! Δοκίμασα επίσης σπανατυρόπιτα, καλή κι αυτή. Τιμές καλές.

Δεν φάγαμε, μόνο για καφέ καθίσαμε. Πολύ ωραία σκιά κάτω από τις μουριές, και καλό φρέντο εσπρέσσο.

Βρεθήκαμε τυχαία στην περιοχή, οπότε δεν έχω πιάσει το κόνσεπτ του μαγαζιού. Είναι ψηλά στο βουνό, πάνω από το χωριό Επάνω Φελλός. Έχει φάρμα με αγελάδες, αρνιά, άλογα, παγώνια και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Η σάλα του είναι βεράντα και βλέπεις το πράσινο, όμως έχει πάρα πολλά τραπέζια. Εγώ έφαγα χωριάτικη σαλάτα με ντόπιο τυρί (μου είπε δεν είναι βολάκι, αλλά ένα πιο αλειφωτό - πολύ νόστιμο ήταν), κολοκυθάκια τηγανητά, φάβα, χόρτα (ραδίκια) σαλάτα. Ο φίλος μου έφαγε και παϊδάκια αρνίσια. Όλα πολύ καλά. Κερνάνε στην αρχή 100 μλ ρακή Άνδρου και στο τέλος γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού. Τιμές ελαφρώς τσιμπημένες, ίσως πληρώνεις και τα παγώνια. Ίσως για τους κρεατοφάγους να αξίζει.

Καταλαβαίνω ότι είναι Αθηναιονήσι και δεν πρέπει να έχω υψηλές προσδοκίες, αλλά μήπως έχουμε προτάσεις για καφενεία/μικρά πιατάκια στην Άνδρο;

@ταβερνοαλάνι ισχύει η 2022 πληροφορία σου; Έχουμε ακούσει κάποιο άλλο μαγαζί;

Μετά από πολλές δοκιμές σε διάφορους τουρκικούς φούρνους στη Γερμανία, κατάλαβα ότι η προσοχή μου ήταν σε λάθος χώρα. Τα μάτια μου άνοιξε καταλάθος ένας αλβανικός φούρνος στο Ανόβερο με το πιο νόστιμο μπορέκ που έχω φάει. Συνήθως το όνομα είναι κάτι σε "balkan bakery", αλλά μέχρι τώρα όπου έχουμε πάει η ιδιοκτησία ήταν αλβανική. Στο συγκεκριμένο, δοκίμασα μπορέκ σπανάκι με τυρί (σου δίνει 1/4 της στριφτής πίτας, 3,5€). Νόστιμη γέμιση, ελαφρύ φύλλο όπως πρέπει, χωρίς να είναι ιδιαίτερα λαδερό. Είναι επίπεδα κάτω απ' αλλά που έχω δοκιμάσει, όμως ήταν αρκετά καλό και το προτείνω αν βρίσκεστε στην περιοχή.

Meyhane σε ήσυχη γειτονιά στα όρια Mitte με Kreuzberg. Εξωτερικά έχει αυλή η οποία θέλει παραπάνω περιποίηση με τα χώματα και τα φύλλα, εσωτερικά είναι πιο προσεγμένο. Έχω καθίσει μερικές φορές και δεν έχει μεγάλο κατάλογο, οπότε έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα. Ξεχωρίζω τις μελιτζάνες πιπεριές τηγανητά σε γιαούρτι, τις αγκινάρες παναρισμένες και το azli ecme. Όταν είχα καθίσει το καλοκαίρι είχαμε φάει και πεπόνι λευκό τυρί που τρελαίνομαι για το κόμπο με ρακή, αλλά χειμώνα το αποφεύγω. Ό,τι έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα είναι όλα νόστιμα. Οι τιμές είναι ελαφρώς τσιμπημένες για τις μερίδες, αλλά μικρό το κακό. Το σέρβις πολύ ευγενικό. Είναι απ' τα λίγα σιγουράκια που έχω στο Βερολίνο για φαγητό.

Θα έκανα την ανάσταση του πρότζεκτ "ταβέρνες στο Ανόβερο" με επετειακό επεισόδιο "ελληνικό Βερολίνο", και τελικά μας σκάμαραν. Ο χώρος θυμίζει μπέισικ μεζεδοπωλείο στην Ελλάδα, αλλά deep down είναι ψητοπωλείο. Εγώ έφαγα φάβα (αμφιλεγόμενη γεύση, δεν φαγώθηκε για προληπτικούς λόγους), φέτα ψητή, κολοκυθοκεφτέδες, σαρμαδάκια, πατάτες τηγανητές, πιτούλες ψητές. Το φαγητό ήταν συνολικά ψιλό κακό, αλλά πλέον απλώς δεν ξανά πας. Το θέμα είναι ότι μας σκάμαρε ο αφεντικός Σταύρος. Παραγγέλνουμε τσίπουρο εμφιαλωμένο Τσιλιλή 200μλ (την μόνη επιλογή 200μλ), μας λέει ότι δεν είναι σίγουρος ότι έχει χωρίς γλυκάνισο να κοιτάξει, και επιστρέφει με (δικά του λόγια) "Τσιλιλή με γλυκάνισο, το άνοιξα να δοκιμάσετε". Εμείς δεν πολύ καταλαβαίνουμε τι εννοεί ότι το άνοιξε να το δοκιμάσουμε και του λέμε καλά καλά άστο θα το πιούμε. Το αφήνει και εξαφανίζεται, και έρχεται η ώρα της αλήθειας: απ' έξω γράφει "Τσιλιλή χωρίς γλυκάνισο" και στο ποτήρι κάνει ούζο εφέ (φώτο παράνοιας). Πρώτη γουλιά κατευθείαν δίνει κακό ούζο. Νομίζω το μόνο που μας κράτησε από το σηκώνομαι όπως είμαι και τραβάω πιστόλι όλο το τραπέζι ήταν το σόκ της απίστευτης παγαποντιάς. Ελπίζω να κλείσει.

Ενώ το Asian House στο μυαλό μου ήταν πάντα η σέιφ επιλογή για νούντλς, αυτή τη φορά απογοήτευσε. Έχω την εντύπωση ότι άλλαξε τα νούντλς στα Κάρυ Νούντλς, συν ότι τους είχε ξεφύγει το αλάτι. Δεν μου άρεσαν καθόλου, πολύ περίεργο.

Διαβάζω το προηγούμενο σχόλιο μου και φαίνεται λες και μετά από εκείνη την δοκιμή δεν δεχόμουν ούτε να περάσω ξανά απ' έξω, αλλά στην πραγματικότητα έχω καθίσει άλλες 15 φορές σίγουρα. Έχει κάνει ανακαίνιση εδώ και λίγα χρόνια και κάθε κάλτ στοιχείο του χάθηκε μιά για πάντα, παραμένει όμως λαϊκό. Δηλαδή δεν έρχεσαι να φας τις απίστευτες γεύσεις, έρχεσαι να πιεις (εμφιαλωμένο!) τσίπουρο και να τσιμπάς νόν στοπ. Τιμές σε ορεκτικά και σαλάτες γύρω στα 3-4€, ώστε να σου βγει το σύνολο λογικότατο. Πριν την ανακαίνιση ήταν τελείως ρίσκο τι θα ήταν καλό και τι όχι, τώρα έχει πιο σταθερή ποιότητα. Αποφύγετε οτιδήποτε σε κροκέτα, είναι έτοιμα κατεψυγμένα. Για εμένα ξεχωρίζουν το τουρσί λάχανο μελιτζάνα, οι πατάτες φούρνου λεμονάτες, η μελιτζάνα ψητή.

Πωπω, είχα να φάω "Αυγό" από το 2016. Όταν ήμουν πρώτο έτος το είχα ξετινάξει όμως, δεν ξέρω γιατί είχα γράψει μέτρια προηγούμενη κριτική. Το φύλλο είναι το καλύτερο κρέπας που τρώει κάποιος στη ζωή του. Το μέγεθος συνεχίζει να είναι λίγο μικρό, όμως έχει κρατήσει τις τιμές του ίδιες (τσιμπημένες για τότε, μια χαρούλα για τώρα). Σίγουρα το προτείνω για κρέπα στη Δράμα.