Προφίλ του χρήστη Θου-Βου

Μπορεί το 2010 το ξυδάτο χταπόδι να είχε 3,00 € αλλά το καλοκαίρι του 2012 έχει πάει στα 9,50 €!

Έκλεισε "λόγω λήξης της μίσθωσης" λέει. Στο νεκροταφείο.

Άνοιξε το 1973 και έκλεισε το 1987. Ιδιοκτήτης (και σεφ) ο Αντώνης Μπινιτζής, ένας από τους γνωστότερους Ρωμιούς της Πόλης, ο οποίος διατηρούσε επί πολλά χρόνια (περίπου από το 1953 έως το 1973) ένα από τα διασημότερα και ακριβότερα εστιατόρια της Κωνσταντινούπολης: το "Restoran Facio" στα Θεραπειά, μέσα στο Βόσπορο. Μπινιτζή (binici) στα τουρκικά σημαίνει καβαλάρης!

Λέτε να είναι και αυτό του... μάγκα Λάκη;

Στο νεκροταφείο.

Στο νεκροταφείο.

Τώρα πλέον λέγεται La Piazza - Break. Πιθανόν ανέλαβαν αυτοί που είχαν το Break στη Δημ. Γούναρη.

Ήταν σκέτο ΚΕΦΙΡ (με γιώτα). Και Παυλίδης λέγονταν οι δύο αδελφοί (ιδιοκτήτες) οι οποίοι εξυπηρετούσαν τον κόσμο εναλλάξ: δεν είναι εύκολο ένα άτομο να κάθεται στο μαγαζί όρθιος επί 18 ώρες την ημέρα. Σημειωτέον ότι δεν έχει καμμία σχέση μαζί τους ο ιδιοκτήτης του διπλανού καταστήματος "ΟΠΤΙΚΑ ΠΑΥΛΙΔΗΣ", στον οποίο άπειροι παλιοί πελάτες της γειτονιάς, από τότε που άνοιξε (εδώ και 10 χρόνια), υποβάλλουν συνεχώς την ίδια σχετική ερώτηση! Σήμερα πλέον έχουν φύγει από τη ζωή και οι δύο αδερφοί Παυλίδη.

Ιστορικό στέκι της νεολαίας της Θεσσαλονίκης. Εδώ έκανε τα πρώτα της γαστρονομικά βήματα η Βέτα Νέδα, που αργότερα άνοιξε με τον αδερφό της τα "Ολύμπια", λίγο πιο κάτω. Είχε σαλόνι με τραπεζοκαθίσματα, σερβιτόρους κλπ. Οι μισοί περίπου έρχονταν για φαγητό (κυρίως λαδερά) και οι άλλοι μισοί για κανένα γλυκό ή απλώς για έναν καφέ ή μια πορτοκαλάδα. Στα hits του μαγαζιού περιλαμβάνονταν η κρέμα με βανίλια, το ρυζόγαλο, το ασουρέ, η κρέμα καραμελέ και η κομπόστα tutti frutti. Τιμές λαϊκές.

Σήμερα στο ίδιο ακριβώς σημείο (Μάρκου Μπότσαρη 135) ο ίδιος ο Γιώργος Παναγιωτίδης διατηρεί μεσιτικό γραφείο. Ακολουθεί αυθεντικός διάλογος με το Γιώργο:

-Γιατί ρε Γιώργο παράτησες το γύρο κι άφησες το Γιώτη να "αλωνίζει" ;

-Μα γιατί να παλεύω ως τα χαράματα με τις λίγδες; Κοίτα τώρα, καθαρά κι ωραία, με τη γραβατούλα μου, σένιος! Άσχημα είναι;

-Ναι βρε Γιώργο, αλλά τώρα με την κρίση στην αγορά ακινήτων...

-Ένα δυο χρόνια υπομονή και όλα θα στρώσουν!

Από 1/1/2012 έχουν συρρικνωθεί! Ξενοίκιασαν το δεύτερο μαγαζί (αυτό που είναι δεξιά από την είσοδο της οικοδομής) και στην τζαμαρία του πλέον γράφει "Προσεχώς μεζεδοπωλείο".

@Evris
Το μαγαζί της Καρ. Ντηλ ήταν το Ρίο.

Έχει μεταφερθεί στην Π.Π.Γερμανού.

Δίκιο έχει ο χασομέρης. Ξεκίνησε μεν από το σημείο που βρίσκεται το Nargis αλλά σε 1-2 χρόνια μεταφέρθηκε στην (τότε) Πρίγκηπος Νικολάου 22, πολύ κοντά στο σημερινό τσαγκαράδικο, σε ένα κατάστημα που σήμερα είναι ξενοίκιαστο.

Ανακαινίζεται. Θα ξανανοίξει πριν τα Χριστούγεννα.

Έκλεισε.

Έκλεισε.

Ε βέβαια! Αυτό το λουκέτο το είχα προβλέψει!

Και φοβεροί κουραμπιέδες και μάλιστα τυλιγμένοι ένας ένας ξεχωριστά παρακαλώ!

Εστιατόριο που ιδρύθηκε και λειτουργούσε πιθανώς από κάποιους πολιτικούς πρόσφυγες από το ανατολικό μπλοκ, οι οποίοι επαναπατρίσθηκαν στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του '80.

Αν και ισόγειο δεν είχε καθόλου παράθυρα. Μπαίνοντας μέσα έδινες το παλτό σου στην γκαρνταρόμπα και έπαιρνες ένα χαρτάκι με κάποιο νούμερο. Το πάτωμα ήταν εξ ολοκλήρου καλυμμένο με μοκέτα. Τα τραπέζια αραιά αραιά. Ο φωτισμός χαμηλός και μόνο στους τοίχους (καθόλου φως στην οροφή). Οι σερβιτόροι με μαύρο παντελόνι, άσπρο πουκάμισο, μαύρο γιλέκο και μαύρο παπιγιόν.

Διέθετε ένα μεγάλο πιάνο, όπου έπαιζε νωρίς κάθε βράδι κάποιος σπεσιαλίστας διάφορα ελαφρά κομμάτια από το διεθνές ρεπερτόριο. Αργότερα τη σκυτάλη έπαιρνε μία πενταμελής αυθεντική ουγγαρέζικη κομπανία με βιολιά, που γύριζε από τραπέζι σε τραπέζι (έπεφταν παραγγελίες, τα σχετικά πουρμπουάρ κλπ.). Στους τοίχους γύρω γύρω κρέμονταν δεκάδες έργα ζωγραφικής, τα οποία είχαν φέρει από το εξωτερικό και τα πουλούσαν σε όποιον ενδιαφερόταν, εξ ου και Galerie.

Στο μενού κυριαρχούσαν διάφορα γνωστά πιάτα της ουγγρικής αλλά και της τσέχικης κουζίνας. Π.χ. πικάντικη σούπα γκούλας, καταπληκτικό φοτανιέρος (ελάφι σαλμί), καπόστα (λαχανοντολμάδες), κοτόπουλο με πάπρικα κλπ. Και φυσικά δεν έλειπε το εξαιρετικό ερυθρό κρασί Egri Bikavér (σημαίνει "το αίμα του ταύρου"). Το εστιατόριο μπορεί να ήταν λίγο ακριβούτσικο (σα να λέμε σήμερα 30 € το άτομο) αλλά το όλο σκηνικό ήταν μοναδικό και σίγουρα άξιζαν τα λεφτά που ξόδευες. Το εγχείρημα όμως δεν αγκαλιάσθηκε από το κοινό της Θεσσαλονίκης με αποτέλεσμα να κλείσει σε 4-5 χρόνια.

Γενικά ο Έλληνας τότε παρόλο που έτρεχε με χίλια να φάει διάφορες αμερικανιές, φαστ φουντ, χοτ ντογκ, χάμπουργκερ, πίτσες, κινέζικα και διάφορα άλλα εξωτικά, απέφευγε την ανατολικοευρωπαϊκή κουζίνα. Έτσι γίνεται δυστυχώς ακόμη και σήμερα: από τα 3.000 μαγαζιά της Θεσσαλονίκης αυτά που σερβίρουν αποκλειστικά (δηλαδή χωρίς να περιλαμβάνονται στο μενού και ελληνικά πιάτα) σπεσιαλιτέ από την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Βοσνία, την Αλβανία, την Κροατία, τη Μολδαβία, τη Σλοβενία, την Ουκρανία και τη Ρωσία μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού...

Έκλεισε κι αυτό, από το καλοκαίρι. Αιωνία του η μνήμη.

Στο νεκροταφείο κι αυτό. Έκλεισε οριστικά στις 30/9/2011.

Ο ΦΠΑ δεν ήταν 18%, ήταν 13%. Καθαρό 2,39 + 0,31 (13% ΦΠΑ) = σύνολο 2,70 €. Τώρα το καθαρό έπεσε στα 2,36 + 0,54 (23% ΦΠΑ) = σύνολο 2,90. Επομένως ας πούμε ότι η στρογγυλοποίηση έγινε προς τα κάτω ή τουλάχιστον ότι τώρα κερδίζει 0,03 € λιγότερα καθαρά. Η ουσία είναι αλλού: ένα μαγαζί που πρώτον σέβεται την πελατεία του και δεύτερον δουλεύει με υψηλότατο ποσοστό κέρδους θα έπρεπε να φορτωθεί και την αύξηση του ΦΠΑ, όπως ακριβώς έκαναν και χιλιάδες άλλοι επαγγελματίες. Κρατείστε κύριοι την τιμή στα 2,70 και πάρτε καθαρό 2,19. Άσχημα είναι; Δηλαδή στην "Γυροφωλιά" της Πάτρας πώς καταφέρνουν και πουλάνε το σάντουιτς με γύρο μόνο 1,00 €;

Αποκαταστάθηκαν πλήρως όλες οι ζημιές από την πυρκαγιά. Λειτουργεί και πάλι από 1/10/2011.

Έχει προσφορά: Τυρόπιτα + καφές (νες-φραπέ) + νερό μικρό = σύνολο € 1,50

Εδώ θα βρεις το φτηνότερο σάντουιτς με γύρο σε όλη την Ελλάδα (ή αλλιώς κατά την αθηναϊκή ορολογία "σουβλάκι με γύρο"). Μέχρι το Μάιο το είχε στα € 1,80 οπότε και έκανε μεγάλη μείωση τιμών και πλέον μία πίτα με γύρο (και βάζει και μπόλικο μέσα, δεν το λυπάται...) πωλείται μόνον € 1,00 ! Ναι, ένα ευρώ! Όλη η Πάτρα καθημερινά σχηματίζει ουρές σ' αυτό το μαγαζί! Α ναι και κάτι άλλο: ακόμη και delivery να σου τα φέρουν πάλι € 1,00 έχει ο γύρος! Απίστευτο ε; Τράβα μετά στην Τούμπα να το πληρώσεις € 2,90 ή αν είναι και σε κυπριακή € 3,50...

Καλό το μενού αλλά τα πιο ωραία μεζεδάκια βρίσκονται στο site του, εκεί που λέει "φωτογραφίες - videos".

Δηλαδή έστω ότι πηγαίνουμε π.χ. 2 άτομα και παραγγέλνουμε "όλα μαζί από την αρχή" τα εξής:

1 μπριζόλα σούβλας
1 κεμπάπ χοιρινό
1 σουτζουκάκια
1 λουκάνικο χωριάτικο
1 μπιφτέκι γεμιστό
1 χωριάτικη σαλάτα
1 πατάτες τηγανητές
1 τζατζίκι
1 τυροσαλάτα
2 κιλά κρασί χύμα
4 μπουκάλια coca cola
1 εμφιαλωμένο νερό
και ψωμί

Και δεν το λέω για πλάκα, σας διαβεβαιώ ότι θα τα τιμήσουμε όλα μέχρι τελευταίας μπουκιάς και μέχρι τελευταίας γουλιάς, δεν θα αφήσουμε τίποτα στα πιάτα και στα ποτήρια... Και μάλιστα σε 45 λεπτά της ώρας, όχι σε 2 ώρες... Το ίδιο φυσικά θα... διαβεβαιώσουμε και τον... έκπληκτο σερβιτόρο που θα μας πάρει την παραγγελία.

Λοιπόν, έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι θα τα φέρει; Μετ' απολύτου βεβαιότητος θα κάνουν τα ίδια που έκαναν και στον sesypos. Και φυσικά ακόμη κι αν σου φέρουν μόνο ένα και μοναδικό πιάτο και μετά αρχίσουν τις καθυστερήσεις μέχρι να... σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη του "δίωρου", εσύ ήδη δεσμεύτηκες, δεν μπορείς να πεις "μετάνοιωσα, θέλω να φύγω", θα σου πουν "δώσε τα 12 € και φύγε". Υπάρχει δηλαδή και αυτό το ενδεχόμενο: να πας για μαλλί και να βγεις κουρεμένος!

Απευθύνονται σε αφελείς! Μακριά από τους κουτοπόνηρους! Πού πας ρε Καραμήτρο, είναι δυνατόν να κυνηγάς πελατεία με τέτοια παπατζιλίκια; Θα τους γυρίσει μπούμερανγκ!

Δεν είναι και πολύ ευγενικό όταν κλείσει το κατάστημα της Φοίνικος 20 στην Κάτω Τούμπα να γίνονται εκτροπές των κλήσεων προς τη Φιλίππου και από πάνω να μην σε ενημερώνουν κιόλας. Δεν είμαι μαζόχας να γουστάρω να παραγγέλνω πίτσα από 8 χιλιόμετρα μακριά και να έρχεται κρύα. Είναι που είναι με κατεψυγμένη ζύμη, φάτην και κρύα να απογειωθείς! Δηλαδή αύριο μεθαύριο αν κλείσει και η Φιλίππου να υποθέσω ότι οι κλήσεις θα εκτρέπονται προς την Αμπελώνων στους Αμπελοκήπους; Κάτσε μετά και περίμενε καμμιά ώρα, πάρε και μια μισοπαγωμένη αηδία. Αν μου το έλεγαν θα έπαιρνα φυσικά από κάποια άλλη πιτσαρία στην Κάτω Τούμπα, θα το εκτιμούσα όμως ιδιαιτέρως, θα έλεγα να ένας σωστός επαγγελματίας! Το πιο σωστό βέβαια θα ήταν να παίρνεις το 2310925314 και να βγαίνει ένα ηχογραφημένο μήνυμα που να λέει "ευχαριστούμε την πελατεία μας που μας στήριξε όλα αυτά τα χρόνια, δυστυχώς το κατάστημα έκλεισε, σας προτείνουμε να εξυπηρετηθείτε από κάποιο άλλο υποκατάστημα της αλυσίδας". Έτσι γίνεται στην Ευρώπη. Εδώ όμως δεν είναι Ευρώπη, κρίμα, θα είμαστε για πάντα κανίβαλοι ή μάλλον να μην τους αδικούμε τους συμπαθείς κανιβάλους, μας έχουν ξεπεράσει προ πολλού, είμεθα ήδη πιο κάτω κι απ' αυτούς...

Μόλις πριν μία ώρα παραγγείλαμε μία πίτσα (χωρίς όμως να ξέρω ότι το μαγαζί αυτό έχει κλείσει). Λοιπόν: πρώτον έχουν κάνει εκτροπή κλήσεων προς το κατάστημα που βρίσκεται Φιλίππου 52, κάτι βέβαια που το διαπιστώσαμε εκ των υστέρων. Δεύτερον δεν σε ενημερώνουν τηλεφωνικώς περί τούτου. Και φυσικά τρίτον έρχεται η πίτσα από τη Φιλίππου στην Κάτω Τούμπα μισοπαγωμένη. Μπράβο παιδιά...

Έκλεισε οριστικά...

Έκλεισαν οριστικά το Μάιο και πουλάνε την επιχείρηση. Τώρα πλεόν διατηρούν μόνο το άλλο τους κατάστημα, στην Ιασωνίδου.

Αιωνία του η μνήμη...

ΠΡΟΣΦΟΡΑ!
Τώρα στο μενού έβαλε και κουτσομούρες. Όπως γράφει στον κατάλογο, τα 200 gr. τα δίνουν € 16,00. Δηλαδή € 80,00 το κιλό! Για όσους δεν ξέρουν τι γίνεται τις μεταμεσονύκτιες ώρες στην ιχθυόσκαλα της Ν.Μηχανιώνας να πούμε ότι η τιμή χονδρικής αυτήν την εποχή βρίσκεται κάτω από € 10,00 το κιλό. Θεωρώ ότι τα 80,00 € είναι μία τίμια προσφορά και μια μοναδική ευκαιρία, ας σπεύσουμε όλοι διότι το κατακαλόκαιρο που υπάρχει έλλειψη κουτσομούρας η τιμή της ανβαίνει ελαφρώς. Ας αρπάξουμε τώρα την ευκαιρία από τα μαλλιά...

Χοτ Ντογκ € 0,60
Φραπέ € 0,60

Άνοιξε 1/5/2011. Ιδιοκτήτης παραμένει (όπως και στο Model Planet) ο Κώστας Κατσαρέλης, αλλά ως franchisee πλέον και σε συνεργασία με τον franchisor Βεργίδη. Τον Ιούνιο ξεκινάει delivery.

Βρε παιδιά,
στη δεξιά πλευρά δεν υπήρχε κανένα μαγαζί, το λέω με σιγουριά, 100%.
Αριστερά υπήρχε το Δερβένι του Θεοφάνη Κεφάλα και λίγο πιο κάτω, περίπου 200-300 μέτρα από κει, κατεβαίνοντας προς Λητή, πάλι αριστερά, υπήρχε κάτι πρόχειρο, σαν μεγάλη παράγκα, έψηνε σουβλάκια και λουκάνικο, περίπου όπως στις σημερινές καντίνες. Αν θυμάμαι σωστά ο μπάρμπας λεγόταν Αργύρης.

Η καλύτερη αμυγδαλόπιτα της Κεφαλλονιάς. Κάτι ανάμεσα σε ρεβανί και καρυδόπιτα. Ελαφρώς σιροπιαστό. Ταψάκι του 1 κιλού και των 2 κιλών. Αυτό είναι το πρώτο του κατάστημα, μετά άνοιξε και στο Αργοστόλι, στον πεζόδρομο.

Έχει πουληθεί η επιχείρηση. Το πήρε άλλος και έβαλε ταμπέλα που γράφει "Παπαγεωργίου".

Ξεκίνησε το delivery.

Στο σημείο αυτό λειτουργούσε για περίπου 10-12 χρόνια ο κινηματογράφος "ΑΒΒΑ" (άμπα), ο οποίος έκλεισε το 1984.

Εκτός από γάλατα, γιαούρτια, κρέμα, ρυζόγαλο κλπ. έδινε και καταπληκτικές πίτες. Έψηνε κάθε μέρα επί τόπου 10-12 μεγάλα ταψιά φρέσκες ζεστές χωριάτικες πίτες, τυρόπιτα και σπανακόπιτα. Ουρά ο κόσμος, χαμός...

Έχει κλείσει εδώ και 2 μήνες... Ήδη όμως λέγεται από τη γειτονιά ότι έχει πουληθεί η "επιχείρηση", δηλαδή ο εξοπλισμός σε τρίτους. Θα το ανακαινίσουν και θα το ανοίξουν ξανά το Μάιο και με άλλο όνομα. Με κάθε επιφύλαξη βέβαια μέχρι να το διασταυρώσουμε...

Αείμνηστος! Αν ζει σήμερα θα είναι πάνω από 80 ετών. Παρόλο που δεν έψηνε σε κάρβουνα αλλά σε ηλεκτρικό γκριλ. Είχε μόνο σουτζουκάκια, σουβλάκια, ρωσική και ντοματοσαλάτα. Και φυσικά ψωμάκι πατημένο στην τοστιέρα...

Ξεκίνησε το delivery. Ελάχιστη χρέωση € 5,00.

www.titania-artos.gr

Το πρωί 8:00-12:00 αν πάρεις ένα από τα 7 προϊόντα του καταλόγου "breakfast" τότε κερνάνε καφέ ή χυμό (διαλέγεις ό,τι θες).

Μαγαζί όλο κι όλο 25 m² που ήταν πασίγνωστο σε όλη την κεντρική Θεσσαλονίκη για το περίφημο "κεφίρ" (δηλαδή αριάνι), το οποίο το πουλούσε σε μπουκάλι που έγραφε "ΚΕΦΙΡ". Είχε και γάλα και γιαούρτι αλλά και φρεσκότατα σιροπιαστά (μόνο τουλούμπες και ροξ) καθώς και κουλουράκια και μπύρες και αναψυκτικά. Τίποτε απ' αυτά δεν έφτιαχνε ο ίδιος αλλά είχε πολλή δουλειά. Έπρεπε όμως κάποτε να βγει στη σύνταξη. Διάδοχο δεν άφησε...

Δεν λεγόταν ρομα. Λεγόταν PIZZA ROMEA No 4.

Ακόμη ένας κολπαδόρος. Ανεβάζει τις τιμές κάθε 3 μήνες, με ετήσιο ρυθμό 17%-18%. Βέβαια όχι σε όλα τα είδη, προσέξτε συγκεκριμένα τα σάντουιτς με γύρο, με πανσέτα και με λουκάνικα. Α ναι, και το μεγάλο νερό ξαφνικά ακρίβυνε 20%, μόνο το μεγάλο όμως. Και κάτι ακόμη: εξαφανίστηκε ως δια μαγείας από τον κατάλογο η ένδειξη για τα κατεψυγμένα. Αν κατάλαβα καλά από δω και μπρος θα είναι όλα φρεσκότατα, οπότε βουρ να προλάβουμε.

Φρέσκα ψάρια και θαλασσινά σε απίστευτα λαϊκές τιμές. Ο Παύλος και η Δώρα ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Πήγαμε την περασμένη εβδομάδα παρέα 6 ατόμων και πήραμε:

1 χόρτα (ζοχούς)
1 λαχανίδα
1 τζατζίκι
1 τηγανητές πατάτες
1 μπουγιουρντί
2 μερίδες σκουμπρί καπνιστό και ζεστό
1 μύδια αχνιστά με το κέλυφος
1 λαβράκι ψητό "γούνα"
1/2 κιλό κουτσομούρες
1/2 κιλό γαλέο σαχανάκι λεμονάτο
1/2 κιλό μελοκόπι ψητό στα κάρβουνα
1 κιλό ρετσίνα χύμα
2 μπύρες
2 αναψυκτικά
2 λίτρα εμφιαλωμένο νερό
Ψωμί ψητό για 6 άτομα

ΣΥΝΟΛΟ 70,00 €!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Δεν υπήρχε καμμία πιτσαρία εδώ. Υπήρχε ένα κλασικό καφενείο (καφεδάκι, τάβλι, πρέφα, θανάση κλπ.) που λειτουργούσε για 20-25 χρόνια περίπου αδιαλλείπτως, μέχρι που έκλεισε πριν περίπου 3-4 χρόνια.

Λοιπόν κι εγώ στην Τριανδρία ζούσα για πολλά χρόνια. Δεν ξέρω αν αλλάζουν οι ιδιοκτήτες, αλλά στο σημείο αυτό λειτουργούσε από τις αρχές της δεκαετίας του '90 μέχρι και το 2007 ή 2008 PIZZA ROMEA, η οποία σίγουρα δεν ήταν της ίδιας ιδιοκτησίας. Αυτός απλά ίσως να ήταν κάπου παραπάνω (όχι πάντως εκεί που είναι η μπουγάτσα Προξενείο: εκεί για δεκαετίες λειτουργούσε καφενείο). Δεν μπορώ να θυμηθώ αλλού τέτοια πιτσαρία Cantarelli, αν ήταν αλλού ας μας πουν πού ακριβώς, για τη ROMEA όμως έχω και στοιχεία και μπορώ να το αποδείξω, εσείς που σχολιάζετε καλό είναι να μην γράφετε ό,τι νά' ναι.

Μεγάλη φάρμα με οικόσιτα ζώα, οπωροφόρα δέντρα, κηπευτικά και μελίσσια. Παράγουν δικά τους ζυμαρικά, αυγά, πουλερικά, γάλα κατσικίσιο και μέλι. Διαθέτει ωραίο ξενώνα με πολύ προσιτές τιμές αλλά και κλασική τρατορία, στην οποία κάθε Σάββατο μπορείς να γευτείς μοναδικές νοστιμιές, που δεν τις βρίσκεις πουθενά στην Ελλάδα. Π.χ. μπριζόλα από άλογο ψητή στα κάρβουνα, σουβλάκι από γαϊδούρι (πρώτη φορά έφαγα, μοιάζει λίγο με τον τάρανδο που τρώνε στη Φινλανδία), καθώς και κουνέλι φούρνου λεμονάτο με πατάτες ραγού, πάπια γεμιστή με ρύζι - σταφίδες - κουκουνάρια, όπως επίσης και φραγκόκοτα στο φούρνο με κάστανα και πορτοκάλι. Ο κος Girolamo συμπαθεί ιδιαιτέρως τους Έλληνες, τη γλώσσα τους και την κουλτούρα τους, γιαυτό και βάφτισε το συγκρότημά του "Ο Φίλος".

Ανατολίτικο μεζεδοπωλείο στη Νέα Χαλκηδόνα, δηλαδή μια κλασική προσφυγογειτονιά. Έχει τραπέζια στο απέναντι παρκάκι, μέσα στις μουριές, για καλοκαίρι ό,τι πρέπει, αλλά ακούγεται η φασαρία από την Εθνική Οδό (δεν φαίνονται πάντως τα οχήματα, μεσολαβεί πυκνή πρασινάδα).

Στο φαΐ τώρα: τζεβίζλε, χαϊντάρ, χειροβομβίδες, αλί - ναζίκ, αμπουγανούτς, τας κεμπάπ, μουχάμαρα, μπεϊτί κεμπάπ, παστουρμαλί, σουτζουκλί, κούσμπασι, κανάτ, σουτ ντανασί, τσοπ κεμπάπ, χούμους, άδανα κεμπάπ, ταμπούλε, εσμέ, λουκάνικο καραμανλίδικο, ταψί κεμπάπ, σαγανάκι Μενεμένης πικάντικο, ομελέτα με παστουρμά, ψαράκι ψιλό, γάβρος, σαρδέλα, καλαμάρια, χταπόδι, σαλάτα Βόσπορος, σκορδαλιά, κολοκυθάκια τηγανητά, μελιτζάνες τηγανητές κλπ.

Δηλαδή ανατολίτικη κουζίνα, αν θέλεις κάτι ξεχωριστό να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα. Καλές τιμές, γύρω στα 13 € με 14 € το άτομο.

Έχει κλείσει εδώ και μήνες.

Δεν ξέρω αν έχουν σχέση. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τόσο το ελληνικό, όσο επίσης και το διεθνές εμπορικό δίκαιο, καθιστούν απαγορευτική δια ροπάλου τη λειτουργία καταστήματος ή την κυκλοφορία στην αγορά προϊόντος που να παραπέμπει ευθέως στο περιεχόμενο.

Δηλαδή: δεν μπορείς να βγάλεις τσιγάρα με τον τίτλο "Τσιγάρα", ούτε μπύρα που η μάρκα της να είναι "Μπύρα", ούτε μακαρόνια με τον τίτλο "μακαρόνια", ούτε εμφιαλωμένο νερό με τίτλο "νερό" κ.ο.κ. Μπορείς βέβαια να χρησιμοποιήσεις υποκοριστικό (ήδη κυκλοφορεί στα ελληνικά super markets νερό με ετικέτα "νεράκι") ή αρχαίους όρους (υπάρχει και νερό "ύδωρ") αλλά δεν μπορείς να ανοίξεις ταβέρνα που να λέγεται "Ταβέρνα". Ο νοών νοείτο...

Τώρα τι παραθυράκι βρήκανε κάποιοι πονηροί δεν ξέρω. Και γιατί να γράφεις συνέχεια "ουδεμία σχέση έχουμε με οποιοδήποτε άλλο κατάστημα" (που θες δεν θες, εξ ορισμού, de facto, έχεις και παραέχεις, όλα τα γυράδικα έχουν μαζί σου συναδελφική σχέση). Τι θα πει αυτό, γράψε πιο σωστά "ουδεμία σχέση έχουμε με οποιοδήποτε άλλο κατάστημα με το ίδιο όνομα".

Τέλος πάντων, όλα αυτά δεν αποτελούν ένδειξη εξυπνάδας. Δηλαδή να ανοίξω κι εγώ ένα φαρμακείο που να λέγεται "Φαρμακείο" (σκέτο) και μετά να γράφω αριστερά και δεξιά "ουδεμία σχέση έχουμε με άλλα φαρμακεία". Ατέλειωτη ελληνική βλακεία!

Πασίγνωστο σε όλη την πόλη για το γλυκό εκμέκ πάνω στο οποίο βάζει παγωτό καϊμάκι (ντοντουρμά).

Καταπληκτικό αυθεντικό κουτουκάκι με γνήσια ατμόσφαιρα άλλης εποχής. Στεγάζεται σε μια παλιά προσφυγική μονοκατοικία. Το μαγαζί είναι ένα μίνι λαογραφικό μουσείο. Στην κουζίνα η κυρά Χαρίκλεια και στις σούβλες ο σύζυγός της. Έχει καλές τιμές (γύρω στα 13 € - 14 € το άτομο), όλα τα σχετικά κοψίδια στα κάρβουνα, σπέσιαλ νεφραιμιά αρνίσια με μπόλικα γλυκάδια στο σαγανάκι, φρέσκες τηγανητές πατάτες, θεσπέσιο σαγανάκι ανάμεικτο με κεφαλοτύρι και σουτζούκι καραμανλίδικο, σαλάτες δικές τους (εξαιρετική φάβα με λεμονάκι και κρεμμυδάκι) και διάφορες σούβλες (Σαβ/κα). Τσίπουρο, ρετσίνα και κρασί, όλα χύμα κατευθείαν από τα κρασοβάρελα που φαίνονται στις εικόνες (τα φέρνει από το Μαρκόπουλο). Είναι η μόνη ταβέρνα μέσα στην Αθήνα στην οποία θα βρεις ακόμη και μασίνα που καίει ξύλα, πάνω στην οποία σιγοβράζουν ολημερίς ωραιότατες σούπες, άλλοτε φασολάδα, άλλοτε μαγειρίτσα και άλλοτε πατσάς μοσχαροκεφαλή! Κλίμα λαϊκότατο, πελατεία όλα τα εργατικά στρώματα της Μεταμόρφωσης, της Νέας Ιωνίας και της Νέας Φιλαδέλφειας. Από το ταβάνι κρέμονται διάφορα λάβαρα της ΑΕΚ, ενώ από τα ηχεία ο μόνος τραγουδιστής που ακούγεται ανελλιπώς από το 1972 είναι ο Στέλλιος Καζαντζίδης! Δεν πρόκειται να ακούσει κανείς ούτε ένα τραγούδι από άλλον καλλιτέχνη. Γενικά αξίζει τον κόπο, γίνεται καλός χαβαλές με μεγάλη παρέα, θα ξαναπήγαινα.

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα μαγαζιά στην Αθήνα καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες να έρθουν πιο κοντά στην κουζίνα της Θεσσαλονίκης. Τώρα πια βρίσκεις αρκετά συχνά π.χ. φέτα ψητή ή μπριζόλα σούβλας (πράγματα που αν τα ζητούσες στον σερβιτόρο πριν 20-30 χρόνια θα σε κοίταζε με ανοιχτό το στόμα). Βάζουν επίσης στο μενού τους και τη μπουγάτσα με τυρί. Επιτέλους όμως πρέπει κάποιος να τους πει ότι η μπουγάτσα με τυρί ούτε είδος τυρόπιτας είναι, ούτε τυρόπιτα ταψιού. Η μπουγάτσα είναι μπουγάτσα, δεν είναι πίτα. Όπως βέβαια και η μπουγάτσα με κρέμα είναι μπουγάτσα με κρέμα, δεν είναι γαλακτομπούρεκο...

Το καλοκαίρι που έχει πολλή κίνηση θα φας καλά. Αν όμως περάσεις off season την πάτησες. Ή θα είναι κλειστό ή αν είναι ανοιχτό θα σου σερβίρουν ό,τι θέλεις αλλά με τη διαφορά ότι αυτό θα βγει από την κατάψυξη και στη συνέχεια θα μπει στο φούρνο μικροκυμάτων.

Ωραίο ιταλικό εστιατόριο με όμορφη σάλα, μέσα στην οποία υπάρχει και ο κλασικός ιταλικός ξυλόφουρνος για πίτσες. Έχει και έξω τραπέζια, δίπλα στο κύμα. Σέρβις ευγενικό. Προσοχή όμως χρειάζεται στις τιμές. Αν καθίσεις για φαγητό επί τόπου θα πληρώσεις περίπου 30% περισσότερα σε σχέση με τις τιμές που φαίνονται στον κατάλογο delivery.

Ίσως η καλύτερη πρόταση για φαγητό στον άξονα Αριδαίας - Πόζαρ. Στην κουζίνα διαπρέπουν 2-3 γυναίκες από τη γειτονική Πιπεριά. Πιάτα εμφανήσιμα, μαγειρεμένα με μεράκι και φαντασία, φρέσκα υλικά, μεγάλες μερίδες και εξαιρετικές τιμές (περίπου 12 € το άτομο, χωρίς εμφιαλωμένο κρασί).

θα πρότεινα στον φίλτατο "ζικ" ή "zik", αντί να γράφει συνέχεια απαξιωτικά σχόλια γι' αυτό το μαγαζί, να μας πει συγκεκριμένα πού αλλού μας προτείνει να φάμε (με τη σειρά: αυτό, εκείνο, το παράλλο κλπ.) και όχι αορίστως "γενικά όπου και να φας έχει πολύ καλό κρέας". Και στο κάτω κάτω της γραφής και υπό την προϋπόθεση ότι και ο Διόνυσος και οι άλλοι έχουν όλοι εξ ίσου καλό φαΐ, τότε για ποιους συγκεκριμένους λόγους δεν πρέπει να πάω στο "αναβαθμισμένο ντεμέκ" αλλά να συχνάζω σε διάφορα αχούρια; Πρωτίστως φυσικά το φαγητό αλλά δευτερευόντως παίζει κάποιο ρόλο και το περιβάλλον και το ντεκόρ κλπ. Αλλά έτσι γίνεται στην Ψωροκώσταινα. Μόνο να μεμψιμοιρούν ξέρουν. Ας αναβαθμιστούν και οι άλλοι επιτέλους αντί να γκρινιάζουν. Δεν έχει καμμία σημασία αν θα γίνει με επιδότηση ή χωρίς, αυτό δεν ενδιαφέρει τον πελάτη. Ρίξτε κύριοι λεφτά και θα έρθει και η πελατεία. Δε γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αβγά.

Καλό θα ήταν η ιδιοκτησία να μπορούσε να μας εξηγήσει τι σημαίνει αυτό το "οι τιμές είναι ενδεικτικές" που γράφει στον κατάλογο.

Δηλαδή αν πάω να ψωνίσω π.χ. ένα ζευγάρι παπούτσια υπάρχει περίπτωση να γράφει στο καρτελάκι 100,00 € και δίπλα να λέει ότι οι τιμές είναι ενδεικτικές;

Αν θέλει το μαγαζί να χρεώνει extra το άλφα ή το βήτα, θα έπρεπε να φαίνεται καθαρά και ξάστερα. Γράψε ρε αδερφέ ότι π.χ. αν καθίσεις στο σαλόνι του μαγαζιού έχεις επιβάρυνση τόσο σε σχέση με το πακέτο ή ότι π.χ. αν παραγγείλεις για μικρό ποσό θα σου βάλουμε κι ένα μικρό καπέλο ή ότι π.χ. αν κατοικείς μακρυά θα σου χρεώσουμε και τα ναύλα. Γράψ' το καθαρά κι ωραία.

Μπράβο παιδιά, αυτός είναι κατάλογος, όχι σαν κάτι άλλους... Τα μόνα που ξεχάσατε είναι το milk shake, η ομελέτα, ο πατσάς, το κουνέλι στιφάδο και καμμιά τσιπούρα αλανιάρα ψημένη στα κάρβουνα.

Καινούριο μαγαζί, ωραίο σαλόνι, ντυμένο όλο με πέτρα, LCD TV στον τοίχο με NOVA που δείχνει ματς, λαϊκά άσματα στα ηχεία, όμορφες νεαρές σερβιτόρες. Πολύ καλό φαγητό για τα χρήματα που πληρώνεις. Μερίδες μεγάλες, σέρβις γρήγορο, τιμές λαϊκές. Μπορείς να επιλέξεις αν θα σου τα φέρουν στη λαδόκολα ή στο πιάτο. Τα Σαβ/κα βάζει κι άλλες σούβλες, οι οποίες δε φαίνονται στον κατάλογο. Ήτοι: κεμπάπ χοιρινό, κοκορέτσι, πανσέτα σούβλας, κότσι σούβλας και μπριζόλα σούβλας. Καταπληκτικές φρέσκες τηγανητές πατάτες κομμένες σε ροδέλες μεγάλη πιατέλα 1,50 € (μόνο όμως αν πάρεις μερίδα πατάτες, διότι στα ψητά έχουν γαρνιτούρα τις γνωστές κατεψυγμένες συν λίγο πολίτικη σαλάτα ή μαρούλι ή κρεμμύδι συν κανα δυο σως σε κουπάκια για να βουτάς). Και φυσικά χωρίς κουβέρ και πονηριές, ψωμί ή πίτα 0,30 € το άτομο. Ορεκτικά, σαλάτες, πατάτες, κρέατα, ποτά, συνολικά γύρω στα 10 € το άτομο, τη στιγμή που αλλού στο κέντρο της πόλης θέλεις για τα ίδια πιάτα από 15 € έως 18 €.

Ναι υπήρχε ακριβώς στην ίδια θέση ο "Θανάσης" και τα κοτόπουλα σούβλας, για 35 χρόνια. Απορώ πώς και ξέφυγε μέχρι τώρα και δεν είχε καταχωρηθεί. Δεν είχε όμως ποτέ delivery. Αν ήσουν βέβαια γνωστός και σου είχε εμπιστοσύνη, έπαιρνες τηλέφωνο, εκείνος πακετάριζε το κοτόπουλο και συ πήγαινες απλά να το παραλάβεις (για να κερδίζεις χρόνο).

Ναι, πράγματι, είναι από τις πιο ακριβές πίτσες στην αγορά. Όχι όμως χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Ο λόγος είναι ότι οι Roma είναι μάλλον οι μοναδικές πιτσαρίες που έχουν ασφαλισμένους τους πακετάδες τους. Όλοι οι άλλοι "προσλαμβάνουν" κάποιον για delivery "ξεχνώντας" να τον ασφαλίσουν στο ΙΚΑ. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους αρμοδίους του ΙΚΑ ή και της Επιθεώρησης Εργασίας, οι οποίοι μάλλον πιστεύουν πως όλοι οι πακετάδες είναι ασφαλισμένοι μέχρι δεκάρας...

Ακριβώς εκεί βρισκόταν, στη θέση του Nargis. Δεν ήταν όμως ταβέρνα με την έννοια της ψησταριάς, ήταν κάτι σαν ουζερί, τσιπουράδικο, μεζετζίδικο κλπ. Τραπέζια λίγα (ένα ή δύο). Οι περισσότεροι βολεύονταν στους πάγκους (περίπου όπως σήμερα στα "Βομβίδια"). Τσιπουράκι, λάχανο τουρσί, ελιές, ρέγγα καπνιστή, παστουρμάς, καφτερή πιπεριά κλπ. Η δε πελατεία ήταν 100% ανδρικός πληθυσμός. Γυναίκα δεν πατούσε ποτέ. Άλλωστε για να φτάσεις εκεί έπρεπε να περάσεις μπροστά από 2 οίκους ανοχής μέσα στο στενάκι. Και οι δύο ημιυπόγεια, πρώτα ένα δεξιά και μετά στο βάθος αριστερά. Άντε μετά να πάει στον Ανάπηρο η κυρία που σύχναζε π.χ. στον Κρικέλα...

Άρχισε να συνεργάζεται με την αλυσίδα
www.pizzalovestabasco.com
φέρνοντας την πίτσα σε νέο κουτί που περιέχει και mini μπουκαλάκι tabasco.

Καθόλου περίεργο. Να καθίσεις δεν είχε χώρο (λίγο μεγαλύτερο από το Δια Χοιρός). Η δε πελατεία τελευταία μειωνόταν σταθερά. Ήρθε και ο ιδιοκτήτης να ζητήσει αύξηση ενοικίου, αυτό ήταν! Δε θέλει και πολύ για να κλείσεις... Πάντως για να πούμε την αλήθεια, μια που έκλεισε πια, αυτός που τον προμήθευε με επεξεργασμένα κρέατα και παρασκευάσματα, το είχε παραξηλώσει με τα χημικά και τα διογκωτικά στον γύρο. Όχι βέβαια ότι οι και άλλοι δεν τα χρησιμοποιούν. Το 90% πλέον των γυράδικων αγοράζουν επεξεργασμένο γύρο με χημικά, τα οποία αυξάνουν το βάρος του ωμού κρέατος την ώρα που το ζυγίζουν για παραλαβή. Δεν είναι φορμόλη, είναι κάτι άλλες ύποπτες χημικές ουσίες, τα ξέρουν αυτά οι αρμόδιοι, αλλά κάνουν την πάπια. (Όπως κάνουν την πάπια και σε άλλα, όλα τα πεζοδρόμια της πόλης είναι γεμάτα λαθρέμπορους). Απλά αυτός το είχε παρακάνει, ο γύρος του είχε πολύ περίεργη μυρωδιά. Δεν φταίει πάντα το μαγαζί, συνήθως φταίει ο προμηθευτής.

Όχι. Γράψε λάθος. Το ακίνητο δεν ήταν δικό τους. Αλλιώς γιατί να φύγουν;

Κομπογιαννίτης. Τον ένα μήνα ανεβάζει τις τιμές 20% και τον άλλο μήνα τις κατεβάζει πανικόβλητος 40%. Έτσι όμως το λουκέτο δεν το αποφεύγεις...

Για την ακρίβεια, όταν έφυγε το γαλακτοπωλείο - παγωτατζίδικο - ζαχαροπλαστείο "Η Ωραία" και μετακόμισε στη Ν.Ραιδεστό, ο γιος του Τάσου του Κατρανιά (που είχε την Ωραία) άνοιξε εκεί στην Κούσκουρα ένα Patafritas που άντεξε περίπου ένα χρόνο. Όχι ότι δεν είχε δουλειά αλλά προτίμησε να νοικιάσει το ακίνητο στον Εικοσιδυό.

Είχε και ωραία πολυμελή ορχήστρα.

@monimapeinasmenos: σίγουρα φίλε μου κάθισες σε κάποιο άλλο μαγαζί. Εδώ δεν υπήρχε ποτέ ούτε τζατζίκι, ούτε τυροσαλάτα, ούτε πλαστικά κουτάκια, ούτε πλαστικά πηρουνάκια. Μόνο λαδόκολα και οδοντογλυφίδα.

@theo:
και μάντεψε ποιος εισπράττει αυτό το υπέρογκο ενοίκιο για 10m² (οι ίδιοι επίσης εισπράττουν και τα ενοίκια όλων των καταστημάτων της πλατείας στο Μέτσοβο):
η εκκλησία...

@joom: το μαγαζί αυτό δεν είχε ποτέ ούτε κεμπάπ ούτε "κεμπαπάκι"... Είχε μόνο γύρο, σουβλάκια, σουτζουκάκια, πανσέτες και λουκάνικα.

Έχει σταματήσει το delivery. Μόνο επί τόπου.

Πολύ υψηλές τιμές. Όλα τα σοκολατάκια 30,00 € το κιλό. Έχει και κάποια λικέρ και κάποια δωράκια (φλυτζάνια, βαζάκια κλπ). Στο ζύγισμα πάντα γίνεται στρογγυλοποίηση... Π.χ. θα πληρώσεις 10,00 ή 12,00 ή 15,00 αλλά ποτέ 13,80 ή 17,30 ή 9,70.

Λοιπόν:
1. Από στιγμή σε στιγμή αναμένει τους καινούριους καταλόγους.
2. Επίσης εντός της επόμενης εβδομάδας αλλάζει και ταμπέλα.
3. Ήδη τα παιδιά φορούν μπλουζάκι που λέει Grill Πετρίδης.
4. Ήδη κόβει αποδείξεις που γράφουν Grill Πετρίδης.
5. Έχει έτοιμα και μαγνητάκια με τη νέα του μακέτα (το έστειλα με e-mail πριν λίγο).

Οπότε γιαυτό κι εγώ το έχω προεξοφλήσει. Βιάστηκα;

Βρισκόταν μέσα στην οικοδομή, στον 1ο όροφο. Είχε κι ένα ντουέτο (μπουζούκι - κιθάρα) που τραγουδούσαν κάθε βράδι μετά τις 22:00.

Δεν βλέπω γιατί να είναι απατεώνες. Και η Μαρία και ο αδελφός της ευγενέστατοι, καθαροί και τίμιοι. Ούτε μπουγάτσες είχε ποτέ, ούτε τοστ, ούτε κρέπες. Ούτε και τώρα έχει τέτοια πράγματα. Έχει μόνο σάντουιτς με μπαγκέτα ή κρουασάν και γέμιση ολόφρεσκα και καλής ποιότητας αλλαντικά και τυριά. Συν κάτι σαλάτες φρεσκότατες και χειροποίητες. Καφέδες, χυμοί φρέσκοι κλπ. Μπορεί ο κατάλογος να είναι παλιός αλλά οι τιμές ισχύουν, μάλιστα πρόσφατα έκαναν και μικρή μείωση τιμών. Κι αν πάρεις αρκετά σνακς κερνάνε και γλυκά.

Δεν λεγόταν "Τα σκαλάκια" αλλά "Τα Σκαλοπάτια".
Ιδιοκτήτης ήταν ο Τουμπιώτης Αντώνης Νιανιόπουλος.
Είχε και μεγάλα κρασοβάρελα και ρετσίνα και τσιπουράκι, τηγάνιζε και κανένα ψαράκι, κεφτεδάκια, έφτιαχνε σαλάτες, είχε και χύμα τουρσί κλπ. Έκλεισε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τα 4-5 σκαλοπάτια που κατέβαινες για να μπεις στο ημιυπόγειο έχουν πια μπαζωθεί από το κατάστημα που πουλάει ρούχα στο ισόγειο.

Το μαγαζί έχει αλλάξει επωνυμία. Τώρα πλέον λέγεται Grill Πετρίδης. Ιδιοκτήτης παραμένει ο Σωκράτης Πετρίδης.

Υποθέτω ότι το ταβερνοαλάνι τα γνωρίζει αλλά ας τα γράψω να τα μάθουμε όλοι μας και να τα απαιτούμε:

Το μαγαζί βάσει της νομοθεσίας είναι υποχρεωμένο να έχει στην είσοδο (εξωτερικά) αναρτημένο τον κατάλογο και μάλιστα και φωτιζόμενο για να διαβάζεται και τη νύχτα.

Το μαγαζί βάσει της νομοθεσίας είναι υποχρεωμένο να έχει τιμοκαταλόγους τουλάχιστον πάνω στα μισά τραπέζια.

Ακόμη κι αν δεν βλέπουμε πουθενά τιμοκατάλογο, καλό είναι να τον ζητάμε, να τον διαβάζουμε και μετά να παραγγέλουμε.

Ας κυνηγήσουμε εμείς επιτέλους την εφαρμογή αυτών (όπως και το κουβέρ, το νάιλον τραπεζομάντηλο κλπ.) αφού η πολιτεία δεν έχει διάθεση ή δεν έχει την ικανότητα να ασκεί ελέγχους ή κι αν ακόμη το κάνει στο τέλος μ' ένα καλό κέρασμα σε όλη την οικογένεια του ελεγκτικού οργάνου κάνουν όλοι τα "στραβά μάτια".

Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν κανένας Έλληνας δεν ζητούσε κατάλογο. Μόνο κάτι φραγκολεβαντίνοι τουρίστες που τους κοιτάζαμε περίεργα και τους ειρωνευόμασταν...Αυτό όμως πλέον δεν ισχύει, οι περισσότεροι τώρα ρίχνουν μια ματιά στον κατάλογο. Φυσικά όταν έρθει η ώρα να παραγγείλεις έρχεται ο σερβιτόρος και λέει:
-Να σας πω τι υπάρχει.
-Μα...δεν έχει απ' όλα;
-Όχι, αυτό...τελείωσε, εκείνο...μόνο τα Σαβ/κα, το άλλο...έχει φεγγάρι και δεν βγήκαν οι τράτες κ.ο.κ.

Κι ύστερα λέμε πότε θα γίνουμε Ευρωπαίοι...Καλά μας κάνουν και μας χλευάζει όλος ο πλανήτης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ:
Αυτό είναι το πρώτο ταβερνάκι που άνοιξε μέσα στο Μπιτ Παζάρ περίπου το 1988 ή 1989. Ιδιοκτήτης ο Σάκης ο Λιάπης, ο οποίος στη συνέχεια άνοιξε συνεταιρικά το Αχινός και Φούσκες και το Κόκκινος Σκατζόχοιρος.

Και μάλιστα ο γύρος ψηνόταν στα κάρβουνα! Και γύριζε όρθιος, όχι όπως λ.χ. στον Κατσαμάκα.

Έκλεισε. Βάλ' το στο νεκροταφείο.

Κλασική ταβέρνα της παλιάς Θεσσαλονίκης, με απίστευτες σούβλες, αρνάκι, κοκορέτσι, κεμπάπ, κοντοσούβλι, άπαιχτα κρεατικά στη σχάρα και σπέσιαλ ρετσίνα βαρελίσια, στην οποία δούλευαν δύο αδέλφια με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και μάλιστα σε ιδιόκτητο ακίνητο! Ο ένας αδελφός, ο Κώστας, έμενε ακριβώς πάνω από την ταβέρνα! Δυστυχώς ο ένας εκ των δύο αδελφών (ο μικρότερος και λεπτός, ο Ανδρέας) έφυγε από τη ζωή πρόωρα πριν 10-12 χρόνια περίπου. Ο μεγαλύτερος και ευτραφέστερος, ο Κώστας, άγνωστο γιατί, αποφάσισε να πάρει την οικογένειά του, καθώς επίσης και τη χήρα με τα παιδιά της και να ανοίξουν ταβέρνα στην Αμερική! Και απ' ό,τι ξέρω πάνε καλά. Και μάλιστα ο Κώστας με τη γυναίκα του έρχονται κάθε καλοκαίρι και περνούν κι από το σπίτι τους τρεις τέσσερις μέρες πριν πάνε στη θάλασσα. Είναι σίγουρα ο ίδιος ο Κώστας Κραββαρίτης του Zorba's!

Πού πήγες και τον ξετρύπωσες! Αυτός είναι, ο ίδιος ο Κώστας ο Κραββαρίτης που ήταν και στη στροφή Τριανδρίας! Πάω να γράψω αναλυτικά στο δικό του σημείο.

Στο νεκροταφείο κι αυτό.

Μπήκε η ταφόπλακα, ήδη από το Δεκαπενταύγουστο, "λόγω αλλαγής επαγγέλματος".

Να το διασαφηνίσουμε:
Η ταβέρνα λειτουργούσε μέχρι πριν 5 - 6 χρόνια ακριβώς δίπλα, εκεί που βρίσκεται τώρα το γωνιακό πρακτορείο ΟΠΑΠ (το οποίο βέβαια ανήκει σε άλλον). Και σε μια άκρη της ταβέρνας (εκεί που έφτιαξαν τώρα το ψητοπωλείο) είχαν τις βαρέλες με τη ρετσίνα τους, τα κρασιά κλπ. Έκλεισε η ιστορική ταβέρνα, έγιναν οι σχετικές ανακαινίσεις και προέκυψαν το ΠΡΟΠΟ και το ψητοπωλείο...

Λαϊκό ουζερί- ταβερνάκι με πελατεία της γειτονιάς. Καθαρό και τίμιο. Στη σχάρα ο Θωμάς, στις σαλάτες η σύζυγος Ειρήνη και στο σέρβις οι δύο γιοι τους. Το καλοκαίρι στρώνει στο άνετο γωνιακό πεζοδρόμιο, το χειμώνα μέσα (αίθουσα αισθητικής δεκαετίας '70). Πολύ καλή σχέση ποιότητας- τιμής:

Ψωμί € 0,60
Τζατζίκι € 2,50
Μελιτζάνα ψητή € 3,50 πολύ καλή
Πατάτες τηγανητές € 2,50 φρέσκες
Κολοκυθάκια τηγανητά € 3,50 με λίγο τζατζίκι
Βλίτα € 3,50
Κεφαλοτύρι τηγανητό € 3,50
Χταπόδι ψητό € 9,00 πάντα δύο ή και τρία πλοκάμια
Σαρδέλες ψητές € 5,50 τα 10 τεμάχια
Μύδια σαγανάκι € 6,00
Γάβρος τηγανητός € 6,50
Καλαμαράκια τηγανητά € 7,00 κατεψυγμένα
Γαλέος σκορδαλιά € 7,00
Κουτσομούρες € 45,00 το κιλό

Έχει βέβαια και όλα τα κρεατικά στα κάρβουνα συν κεφτεδάκια στο τηγάνι.

Ξαφνικά το μαγαζί άρχισε να πουλάει "σουβλάκι Αγ. Προδρόμου μόνο με € 0,99 και σουτζουκάκι πολίτικο μόνο με € 0,99".

Αιτία βέβαια το ότι 50 μέτρα πιο κάτω άνοιξε το Euro 1...

Πράγματι, είναι λίγο στεγνά τα σουβλάκια διότι δεν έχουν καθόλου λίπος. Αυτό είναι για άλλους καλό και για άλλους όχι. Θα προτιμούσαμε οι τηγανιτές πατάτες να πέφτουν στο τηγάνι μόλις τις παραγγείλεις, όχι να τις παίρνεις χλιαρές επειδή βγήκαν λίγα λεπτά νωρίτερα. Αρνητικό το ότι δεν έχει καθόλου χώρο να καθίσεις μέσα, όλοι κάθονται στο φαρδύ πεζοδρόμιο, μας είπαν όμως ότι το χειμώνα θα το κλείσουν με νάιλον κατεβασιές και σόμπες μανιτάρια. Αρνητικό και το ότι το μαγαζί πουλάει pepsi, ηβη, 7up και όχι coca cola, fanta, sprite. Άλλαξε προμηθευτή κε Χατζηγεωργίου, αλλάξτε και τα απαράδεκτα πλαστικά πιρουνάκια. Για να κόψουμε ένα σουτζουκάκι (μαχαίρι δεν υπάρχει) σπάσαμε τρία πιρούνια. Σωστή επιλογή η μπύρα FIX.

Γιατί τόσο μπέρδεμα με τους Κλεάνθηδες...

Πρόκειται για τον ίδιο Κλεάνθη που ήταν κάποτε στην Ανδρέα Χανδρινού, αλλά έχει πολλά χρόνια τώρα πια στο σημείο αυτό...Χώρος κάκιστης αισθητικής καμμένος κλπ. Δύο τραπέζια μέσα και δύο στο πεζοδρόμιο. Συνήθως δεν κάθεται κανείς εκεί. Πότε πότε ίσως πετύχεις τίποτα παπουδοπαρέα.

Βασικά είναι κοτοπουλάδικο, με την προσθήκη καναδυό "νηστήσιμων". Πέρσι είχε όντως τις τιμές που αναφέρει και ο Gus. Έχει όμως (ήδη από τον Απρίλιο του 2010) προσαρμόσει τις τιμές του προς τα κάτω:

Κοτόπουλο σούβλας € 7,00 ολόκληρο
Κοτόπουλο σχάρας € 8,00 ολόκληρο
Κοτόπουλο μερίδα € 5,00 (μισό κοτόπουλο)
Κοτομπουκιές € 5,50 (7 τμχ.)
Συκωτάκια πουλιών € 5,00
Σουβλάκια χοιρινά € 5,50 (4 τμχ.)
Σουτζουκάκια σχάρας € 5,50 (4 τμχ.)
Αλοιφές € 2,00
Πατάτες € 1,50
Αγγουροντομάτα € 2,50
Καλαμαράκια € 6,00
Μπακαλιάρος σκορδαλιά € 5,00
Μπύρες € 2,00
Ρετσίνες € 2,00
Αναψυκτικά € 1,00

Στην κότα σούβλας βάζει από πάνω και λεμονομούσταρδο (εμένα μου αρέσει αυτό το ζουμί διότι αλλιώς είναι λίγο στεγνό) αλλά και τριμμένο κεφαλοτύρι (σε ρωτάει αν τα θέλεις βέβαια και φυσικά δεν τα χρεώνει).

Ατλαντίδος 48. Τηλ. 2310908077. Delivery από 12:00 έως 24:00. Ελάχιστη κατανάλωση € 5,00. Οι τιμές είναι ίδιες είτε καθίσεις εκεί, είτε σου τα στείλει στο σπίτι.

Να προσθέσω μόνο ότι τα καταστήματα της αλυσίδας έφτασαν πλέον τα 11.

Το κατάστημα αυτό έχει κλείσει. Στη θέση του ήδη άνοιξε το "Δια χειρός και στη λαδόκολα - Takadum" του...γνωστού.