Εικόνες (66)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Πλατεία, από το καφενείο, Νοέμβριος 2024
Άποψη από το εσωτερικό, Νοέμβριος 2024
Ξερές πιπεριές στερεωμένες σε γιαούρτι (σκαθαροζούμης)
Δεν είναι τρολάρισμα! (Πηγή: fb)
Το ίδιο με πριν, άλλη γωνία, προσθήκη το μπιμπιμπάπ κάτω γωνία δεξιά.
Τάκος (το ένα μοσχάρι, το άλλο χοιρινό), μπουρίτο χοιρινό, απομεινάρια γεμιστού μανιταριού, μπουρίτο κοτόπουλο, βίγκαν φτερούγες, κίμτσι πατάτες (κοχλίας, δεξιόστροφος, ξεκινώντας από τη γωνία πάνω αριστερά)
Burrata di Bufala (ορεκτικό, καλό)
Hunger steak εκ Νεμπράσκας, λεπτομέρεια (δεν έχω λόγια)
Βουβαλίσια σουτζουκάκια, εκ Κερκίνης (νοστιμότατα)
Hunger steak εκ Νεμπράσκας (δεν έχω λόγια)
T-bone βουβαλίσια εκ Κερκίνης (εξαιρετική)
"Βάρκα" με ντόπιο κασέρι και φρέσκο βούτυρο...
Επί το έργο.... (07/2020)
Ιούλιος 2020, σαλατούλα, κλαμπ και τρολλάρισμα με μπύρα Corona. Πρασινάδες, ανεμιστήρες και σκιά.
Ροζέ Βουρβουκέλη (πολύ καλό) και καλωσόρισμα με ψωμάκι και μια νόστιμη αλοφή.
https:
Τέλος, μας έτυχε σκηνικό να συνοδεύεται αυτό που πήραμε από σαλάτα γνωστής εταιρείας που δεν είναι πλυμένη -και δε σκέφτηκε κανείς να το ελέγξει- με αποτέλεσμα να μασάμε χώμα. Βλακεία μας που δεν τους το είπαμε.
Ο χώρος μου αρέσει πολύ, ειδικά από τότε που έγιναν τα έργα και η Αποστόλου Παύλου έγινε πλακόστρωτη. Ατού το τεράστιο πλατάνι και τα πυροσβεστικά που κατηφορίζουν πατημένα με τις σειρήνες, ενώ οι αστυνομικοί από το προξενείο ταυτόχρονα κανονίζουν την κυκλοφορία. Συνεχίζουμε να πηγαίνουμε για μπυρίτσα...
Το δοκιμάζουμε συχνά από τότε που άνοιξε, λόγω γειτονιάς. Καλή η ιδέα του Μεζεκλή να ανοίξει αυτό, ΄φαίνεται να έχει πιάσει την πελατεία του, με σταθερή και καλή ποιότητα. Τα σχόλια πάντα ίδια, ποτέ δυσαρεστημένοι, έχουν δοκιμαστεί όλες οι σούβλες εκτός ελασσονίτικου και αμνοεριφίου. Όλως παραδόξως, οι σούβλες πάντα συνοδεύονται από πατάτες προκάτ, ενώ τα τεμάχια από χεράτες.
Από εμένα είναι ναι.
Προτάθηκε από ντόπιους.
Καταναλώθηκε μπιφτέκι εξαιρετικό, αγγουροντομάτα εξαιρετική, και φέτα. Με μία μπυρίτσα ~19 ευρώ.
Πολύ καλό, πιστεύω πως τον χειμώνα θα γίνεται χαμός.
Στα του φαγητού, μας είπε οτι δουλεύει με ποικιλίες σαλατών και κρεάτων. Πήραμε από μία, η σαλατικών περιείχε πολίτικη-μαρούλι-αγκούρια-ντομάτες-πατζάρι-πατατοσαλάτα-τζατζίκι-τυροσαλάτα, η κρεάτων στήθος κοτόπουλο-πανσέτα-σουβλάκιαχοιρινά-λουκάνικο-κεμπαπάκια. Και οι δύο ποικιλίες πολύ καλές, τα κρέατα ζουμερά με ιδιαίτερη μνεία στα μπαμπάτσικα σουβλάκια. Εξτραδάκι πήραμε μανιτάρια σχάρας και πατάτες τηγανητές, αμφότερα καλά.
Στα του χρήματος, 45 έουρος 2 άτομα, με μισό μευκό και 2 μπύρες φλώρικες (άνευ).
Καλό και το προτείνω.
Πρέπει να λειτουργεί και ως καφέ, ως ταβέρνα έχει τα κλασσικά κρέατα της ώρας, πατάτες τρου, μερικές σαλάτες και μερικές αλοιφές, καλές, καλή φέτα, ψωμάκι λαδορίγανη περασμένο στο κάρβουνο.
Αξιοπρεπέστατο, προτείνεται σε περαστικούς φυσιοδίφες και επισκέπτες των παρακείμενων αρχαιολογικών χώρων.
Συμφωνώ με Βίκτωρ Τ. για σέρβις. Τα κρέατα ήρθαν σε πιατέλα με πατάτες τηγ. και ατζέμ.
Λίγα τραπεζια έξω στην πλατεία. Μια χαρά, κομπλέ, είναι στο στυλ μου, μου άρεσε και θα ξαναπάω!
https:
Από τιμές δεν έβγαλα άκρη, αποκτηνωθήκαμε και ήμασταν πολλοί για να πω κάτι αντικειμενικό.
Από εμένα είναι ναι και θα επιδιώξω να πάω ξανά.
https:
Πήγα ξανά μεσημέρι μετά από λίγο καιρό, ο χαμός των κρεμών. Καζαν ντιπί σταθερή αξία, μαλεμπί που δεν είχα ξαναδοκιμάσει πολύ καλό (κρεμούλα με μαστίχα), προφιτερόλ ιδιαίτερο, παλιομοδίτικο και όχι γλυκό (καλό ήταν). Τιμές στα 2 ευρώ, κάποιες κρέμες λίγο λιγότερο.
ΥΣ. Επειδή είχα να φάω χρόνια καζαν, σε σχέση με Χουσεΐν που το έχω πρόσφατο είναι πολύ πιο συμπαγές (το μασας κανονικά) κι ένα τσικ λιγότερο γλυκό.
Από μένα είναι ναι και το προτείνω και θα ξαναπάω.
Στα του φαγητού, κυρίως φραντσεσίνια σε 4-5 επιλογές (κλασσική, χωρίς το φρέσκο λουκάνικο, βίγκαν). Σαλάτες 2 προς αποφυγή, αυτά δεν ήταν σαλάτες, ήταν μπολ με διάφορα (φαίνεται στην μία φωτό, μερικά ορεκτικά (μαζί με τηγανιστές πιπερίτσες).
Η φραντσεσίνια συνοδεύεται τυπικά από προκάτ τηγανιτές πατάτες, μας έφεραν κανάτες με εξτρά σάλτσα. Υπάρχει κι επιλογή για καυτερή σάλτσα (έχει πιρι πιρι μέσα).
Κατάφερα να την φάω, αλλά πόνεσα λίγο. Αξίζει.
1. Προ Εγνατίας, με την Κατάρα, εδώ ήταν τα περίπτερα πάνω στον δρόμο που πουλούσαν κόμπο σουβλάκι με φέτα ψωμί?
2. Πατώντας "
Επίσης, μου είπαν ότι ο Ντάγκας δεν ήταν ακριβώς το γωνιακό με Τσιμισκή, αλλά πιο πάνω λίγο στην Ικτίνου, και η αλήθεια είναι ότι εγώ θυμάμαι ότι πριν το σαντουιτσλαντ το μαγαζί ήταν δερματινα/γούνες.
Εν κατακλείδι, καλή επιλογή για γειτονιά, θα επανέλθω με περισσότερη όρεξη.
Το πιτόγυρο παραμένει εξαιρετικό, μου φάνηκε ενα κλικ περισσότερο. Αλλαγή στην πίτα, όχι τόσο πρόστυχα λαδερή όπως πριν καιρό, αλλά πιο στεγνή κι εξίσου νόστιμη. Με πληροφόρησαν πως πριν λίγο καιρό ανέλαβαν τα παιδιά (διασταύρωση?), εξ ού και οι μικρο αλλαγές (ποσότητα, λάδωμα). Παραμένει πρώτη επιλογή για πιτόγυρο στα εξωτικά Γιαννιτσά.
Θα αναφέρω μόνο ότι πάνω στην Ιστικλαλ, λουκούμια στα 25/κιλό και το ίδιο μαγαζί είχε κάσιους στις 600 λίρες/κιλό (30 έουρος...).
Ψητάδικο καθαρά για τους εργαζόμενους, θα έλεγα καθόλου τουριστικό. Τυπικό μέρος αγοράς, που στην είσοδο είναι η ψησταριά και η κουζίνα, και πίσω έχει έναν μικρό χώρο με 3-5 τραπεζάκια. Πήραμε 3 μερίδες κεμπάπ (δεν καταλάβαμε ποτέ αν είχε και τπτ άλλο) με κουσκουσάκι, ψιλοκομμένη αγγουροντομάτα και καυτερή πιπεριά από δίπλα, και πιτούλες όλα μέσα, ένα αριάνι και 2 κοκακόλες, δώσαμε ~30 ευρώ, το ευχαριστηθήκαμε και φύγαμε.
Παράλληλα έτρωγαν κι έφευγαν κι άλλοι εργαζόμενοι από τα πέριξ.
Στα του φαγητού, η κατάσταση είχε κανονιστεί φιξ στα 75 ευρώ/άτομο επ'
Από ορεκτικά άπειρές αλοιφές, από τζατζικοειδή πειραγμένα και μελιτζανοειδή και τυριά, μου κίνησε το ενδιαφέρον ένα πιάτο που στόλιζε το τραπέζι ήδη από όταν φτάσαμε, επισυνάπτω φωτό, γιατί μου θύμισε στο ημίφως το πιάτο με τα πλοκάμια από τον Σκαθαροζούμη. Τελικά ήταν ξερές πιπεριές που στεκόντουσαν όρθιες καθώς πατούσαν σε γιαούρτι κι έπαιζες ρώσικη ρουλέτα (από εντελώς άκαυτες μέχρι βεζούβιος). Στα ορεκτικά μας είχαν και άλλα τζουτζουμπρούτζου, πχ γεμιστά ρολάκια μελιτζάνας (που τα πουλάνε στα παζάρια αφυδατωμένα, Θεσσαλονίκη έφτιαχνε κάποτε μια Τουρκάλα που είχε μαγαζί κοντά στο Μαϊάμι), ισλί, φλογέρες κτλ. Το πρώτο πιάτο κλαιν, ενα καλαθάκι με ένα καλαμάρι σε λωρίδες παναρισμένο για τέσσερα άτομα, το κυρίως κυρίως αστεία ποσότητα κρέατος με ~50% λίπος. Ποσότητα και μορφολογικά σαν τη λεπτή πανσέτα του παντσετάδικου, κομμένη σε τετραγωνάκια. Ατομικές κρεμούλες μετά.
Αυτά. Enjoy.
Πολύ νόστιμο φαγητό, κινηθήκαμε σε 4-5 γκνιαμ (αλοιφές, σαλάτες, όπως θέλετε, μας έφερε καμιά 12αριά διαφορετικά σε δίσκο για να διαλέξουμε) και ισλί για ορεκτικό, για κυρίως 3 μερίδες με κεμπάπ διάφορα. Αυτά μαζί με 2 αριάνια και μια μπύρα 83 ευρώ, με κερασμένο φρουτάκι και ένα πράσινο λικέρ μέντας που θύμιζε στοματικό διάλυμα. Κάπνισμα ελεύθερα.
Τρομακτικά ευγενικοί άνθρωποι, συνεννόηση με νοήματα, αλλά φώναξαν τον γιο της οικογένειας που ήξερε λίγα αγγλικά, κι επιπλέον ο κατάλογος είχε φωτογραφίες.
Μόνο μαντί, 7-8 είδη, εμείς πήραμε 4 μερίδες -μία τα κλασσικά με γιαούρτι και το κόκκινο μπαχαρόλαδο, μία με γιαούρτι και καρύδι, μία κάτι τεράστια και μία τηγανιτά. Όλα άριστα, τα τηγανιτά αποκάλυψη.
Πρέπει να δουλεύει με ποσότητες σε εστιατόρια, γιατί η κατάψυξη ήταν γεμάτη (από εκεί πήραν για να μας φτιάξουν).
3 άτομα δώσαμε 15 ευρώ σύνολο για όλα, με κερασμένο τσαγάκι, σκάσαμε, και όχι κάπνισμα μέσα.
Από εμένα είναι ένα τεράστιο ΝΑΙ και το προτείνω. Λίγο προσοχή με τις ώρες, Σάββατο βράδυ το βρήκαμε κλειστό κατά τις 21:
Στα άλλα, όμορφο φαγητό, δεν το λες ξεκάθαρα ελλαδίτικο καθώς έχει και σεφταλιές και παϊδάκια από αμνοερίφια κτλ κτλ. Όπως και τα υπόλοιπα που επισκέφτηκα, πολύς κόλιανδρος στα σαλατικά, τον οποίο δεν συμπαθώ αλλά οκ.
Είδηση με πομπώδη τίτλο:
Μεζεδοπωλείο έκλεισε μετά από 20 χρόνια και τα έσπασε όλα
https:
Παλερμιανός φίλος μας είπε να μη διανοηθούμε να τα ζητήσουμε ως αραντσίνι όπως στην υπόλοιπη ιταλία, αλλά ως αραντσίνα (εν.)
Το μαγαζί συνορεύει με ζαχαροπλαστείο μικρό που κάνει παγωτά και κανόλι, μοιράζονται τα ίδια τραπεζάκια έξω και από ότι καταλαβαίνω στην ιστοσελίδα πρέπει να σχετίζονται.
Κι όμως ανήκει στην ίδια αλυσίδα με το δικό μας στην Αριστοτέλους, Lord of Mussels!
Βρίσκεται στην μποέμικη συνοικία του Βελιγραδίου που ονομάζεται Skadarlija, σε έναν πεζόδρομο γεμάτο με ταβέρνες και μπαράκια που θυμίζει πολύ Λαδάδικα. Το μαγαζί είναι τεράστιο από πλήθος χώρων και τραπεζιών, χρειάζεται κράτηση. Την πρώτη μέρα ήμασταν τυχεροί που βρήκαμε ένα στο αίθριο, την δεύτερη φορά που προσπαθήσαμε δυστυχώς όχι.
Στα του φαγητού, τρία άτομα με λίγο παράταιρη δυναμική φαγητού (ένα δυνατό, ένα αδύναμο κι ένα βετζετέριαν). Πήραμε:
*Παναρισμένες πιπερίες γεμιστές με τυρί, κλάμα
*Χορτοφαγικό πιάτο με διάφορα καλούδια, πολύ καλό αλλά κλαίγαμε από τα γέλια γιατί είχε ως διακόσμηση ένα κρεατένιο λουλούδι (πολύ νόστιμο όμως)
*Παναρισμένα πλευρότους ΚΛΑΜΑ, θα μπορούσα να τρέφομαι για πάντα από αυτό. Είχα δοκιμάσει αντίστοιχο στο σέρβικο που ήταν στην παλιά την έξτραμπλατ στη Σβώλου, αυτό ήταν BEYOND
*Ένα παναρισμένο τυρί, μια χαρά
*Προφανώς μια Καρατζόρτζεβα, μια χαρά
*Shopska salad. Απλά ντομάτα, αγγούρι, κρεμμύδι και κεφαλοτύρι, κλαιν, αλλά έπρεπε να πάρουμε κάτι να γλυστράνε τα τηγανιτά.
*Μια ποικιλία ψωμιών, οκ
Τιμές όχι πολύ φτηνότερες σε σχέση με εδώ, με τρεις μπύρες ~40 ευρώ μας βγήκε. Χαμηλός φωτισμός, 2 τουλάχιστον (τόσα μέτρησα εγώ) γκρουπ που παίζαν στο όρθιο μουσική πάνω από κάθε τραπέζι (ακορντεον, κιθάρα, βιολί, κόντραμπάσο!), πολύ τσακίρ κέφι η κατάσταση, μας είδαν που εμείς δεν την παλεύαμε και μας είπαν μόνο 2 τραγούδια (η Μαρία με τα κίτρινα ήταν το ένα).
Στα του φαγητού πολύ κρεας και ψητάδια, εμείς δεν τα δοκιμάσαμε όλα λόγω σύνθεσης ομάδας δυστυχώς, αλλά άκουσα τέλεια σχόλια από φίλους που πήγαν την επόμενη μέρα. Από εμένα είναι ΝΑΙ, τα μανιτάρια απλά δεν υπάρχουν.
Συγκεντρωτικά, 7 άτομα με πολλά-πολλά σουξου-μουξου στη μέση και ελάχιστο αλκοόλ, δώσαμε ~170. Ευγενικότατο σέρβις και με πολύ καλή διάθεση.
Την 1η φορά με την προσφορά με το ολόκληρο κοτόπουλο σούβλας, όπου επιβεβαιώνω το σχόλιο του Psalodoxeris για τις τσακιστές πατάτες, και βάλαν και δωράκι σιμιγδαλένιο χαλβά. Στις επόμενες παραγγελίες, το κόμπο από σούβλας αντικαταστήθηκε με σχάρας. Πέρσι δοκιμάστηκε και μισό τηγανιτό κοτόπουλο, όπου κλαίγαμε και από το κάψιμο (σπάισι πανάρισμα-μας ενημέρωσαν αν το θέλουμε έτσι) και από τη νοστιμιά/ζουμερότητα. Δυστυχώς, τηγανιτό δεν έχουν τα υπόλοιπα υποκαταστήματα, αλλά μας ενημέρωσαν ότι το σκέφτονται να βάλουν.
Εν ολίγοις, για μας αξίζει τον κόπο να πάμε να το πάρουμε πακέτο από εκεί όταν θέλουμε και τηγανιτό. Δεν έχω εικόνα για το τί κάνουν στις 1+1 προσφορές.
Υποσημείωση: Στην εξωτερική πλευρά του καταστήματος έχει δύο ταμπελίτσες με τηλέφωνα διαφορετικά "
Η Γλυκιά Συμμορία μετά από 12 χρόνια λειτουργίας κλείνει αυτόν τον κύκλο της και αναζητά συνεχιστές της λειτουργίας της για νέο κύκλο. Τιμή συζητήσιμη.
Για όποιον όποια ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει στα τηλ 6971911124, 6977238941 ή να επικοινωνήσει μέσω inbox.
Υ.
Βρίσκω αρκετά "
Σε αυτήν την περίπτωση, αρκετά ενδιαφέρον είναι το nickname εδώ μέσα, όταν στις υπόλοιπες ιστοσελίδες το ίδιο σχόλιο υποβάλλεται με κανονικά στοιχεία!
Μήπως από το χάιπ εξηγείται το υφος?
"
Όλα όμως γύρω μας κάνουν τον κύκλο τους. Και το Massaya υπό τη συγκεκριμένη μορφή τον έκλεισε. Μας βοηθήσατε κι εσείς που μας αγαπήσατε και μας στηρίξατε να πιστέψουμε σε μας για το επόμενο εγχείρημα, για την επόμενη ιδέα που θα μας αντιπροσωπεύει σε αυτό που εξελιχθήκαμε κι εμείς μέσα στο χρόνο.
Η τελευταία μέρα του Massaya θα είναι στις 22 Μαΐου που κλείνουμε ακριβώς τα οκτώ χρόνια λειτουργίας. Λεπτομέρειες και πληροφοριες για το νέο μας εγχείρημα θα δοθούν το επόμενο χρονικό διάστημα. Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε!!!!
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…..
Μου έκανε εντύπωση ότι στο τέλος κερνούσαν γλυκό (!) και ότι είχαν άπειρη δουλειά στο ντελίβερι.
Από εμένα είναι ναι.
Το γαλακτομπούρεκο δυστυχώς τρώγεται πολύ εύκολα. Η κυρία στην εξυπηρέτηση μου αφαίρεσε τις αρπαγμένες ακρούλες της κρέμας που είχε ξεχυθεί, την επόμενη φορά θα ασκήσω βέτο να τις αφήσει.
Στα του κλίματος, πολύ εντάξει τα έξω τραπεζάκια το καλοκαίρι και όταν είναι καλός ο καιρός, ενδείκνυται για *.
Από εμένα είναι ναι. Πηγαίνω και θα συνεχίσω να πηγαίνω.
Στα του φαγητού: Σεξτέτο ορεκτικών πολύ καλό με πολλά πραγματάκια μέσα (παστίτσιε, η φάβα πολύ καλή), στα υπόλοιπα οκ προς αδιάφορα (ριγανοκεφτέδες, ριζότο, μαύρος χοίρος ημέρας, χόρτα, γιαουρτλού). Πιάτο ημέρας αλμυροί λουκουμάδες άνευ λόγου ύπαρξης.
Θα ξαναπήγαινα αν η παρέα ήθελε "
α. Ζύμωμα για πάρα πολλή ώρα
β. Αλάτι στο ζύμωμα, γιατί σπάει τις πρωτεΐνες
γ. Να κάτσει η ζύμη στο ψυγείο, τουλάχιστον μια ώρα
Βρήκα και μια συνταγή στο διαδίκτυο, google "
Αν έχει κάποιος καλύτερη πληροφόρηση, αγωνιώ!
Το επισκεφτήκαμε μέσα στον Οκτώβριο, παρέα ατόμων, με προκανονισμένο μενού.
Χώρος. Ιντάστριαλ καλούτσικος. Μουσική περίεργη (πυξ λαξ). Κόσμος περίεργη φάση. Πιτσιρίκια, τρεντογκλαμουράτοι κτλ. Πανικός, για Σάββατο βράδυ όλα κλεισμένα, λαϊκό προσκύνημα. Δηθενιά.
Φαΐ. Ανά τέσσερα άτομα, μία σαλάτα φορτωμένη (μπαμπάτσικη και καλή), μια μερίδα σωταρισμένα μανιτάρια (μπαμπάτσικη και καλή, με ζουμάκι για βούτινγκ), μια παναρισμένη φέτα (καλή), ένα πιάτο με τρεις αλοιφές (οκ). Γενικά τα πρώτα ήταν καλά. Κυρίως: Αντί για πιατέλα με διάφορα, ο καθένας παράγγελνε τη μερίδα του. Εγώ πήρα χοιρινό κοντοσούβλι και το έτερον ήμισι κοντοσούβλι κοτόπουλο. Μεγάλες προσδοκίες από τα πρώτα, που δεν εκπληρώθηκαν. Ήταν σαν μεγαλούτσικα σουβλάκια, και συνοδεύονταν από ένα κατασκεύασμα τύπου ταμπουλέ -δεν ήταν- το οποίο δεν ήταν ωραίο, μισό κρεμμύδι στη σχάρα και μισή ντομάτα στη σχάρα. Δεν...
Επιπλέον, ένα μπουκάλι κρασί ανά 4 άτομα, λευκό πήραμε, ιδιωτικής ετικέτας (μπακάλ), μέτριο.
Έφεραν και γλυκό. Σουφλέ σοκολάτας, καλό, τιραμισού, οχι καλό.
Από μένα είναι όχι, λόγω κόσμου και τρεντουριάς. Γενικά, η κατάσταση ήταν σαν να βλέπεις εκπομπή του Μιναρετζή σε τοπικό κανάλι, ιφ γιου νοου γουατ αι μιν.
Επίσης, αυξημένος τουρισμός μεγάλων ηλικιών, λόγω των θερμών πηγών. Αλλά πολιτισμένα πράγματα, όχι σαν τα δικά μας τα λουτρά.
Για φαγητό δυστυχώς δεν είχαμε πολλά περιθώρια, καθώς ήμασταν για δουλειά και τα περισσότερα ήταν κανονισμένα ήδη. Εντύπωση ότι σε όλα τα εστιατόρια που πήγαμε, το φαγητό σερβιρίστηκε ~1.
Από συνεννόηση ήμασταν οκ, απλά σε ένα μαγαζί μας πέρασαν για Ρώσους και τα "
Γλυκά. Αγάπησα την τοπική εκδοχή του μπαμπά (ο ραμ?)
@dokimastis, μόνο αγάπη!!! Χαχαχα
Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά αστεία (για μένα) κι εκνευριστική (για την κολλητή). Μπαίνουμε μέσα, ζητάμε ένα τραπέζι για 2. Μας ρωτάει ο σερβιτόρος:
-Reserve?
-No reserve.
-No reserve?
-Yes, no reserve.
-No reserve!!!!
Κάνει μεταβολή και φευγει τρέχοντας στο μπαρ, όπου ήταν άλλα 2 γκαρσόνια και από μέσα μάλλον η ιδιοκτήτρια. Αντάλλαξαν όλοι αυτοί την φράση "
Τέσπα, μας βάζουν σε ένα τραπέζι στα όρια της τέντας, παραγγέλνουμε ένα ορεκτικό, δύο (πρώτα) πιάτα και δύο μπύρες (τρε μπαναλ). Αφενός δεν πεινούσαμε πολύ, αφετέρου μας πέρασαν για εντελώς παρακατιανές, καθώς ξεκίνησε να ψιλοβρέχει και μας αγνόησαν πλήρως, εν αντιθέσει των υπολοίπων πελατών (που παμε κι εμεις...).
Στα τατοιαύτα, το μενού το βραδυνό καμιά σχέση με την έξω καρτέλα, σαλάτα ούτε για δείγμα. Το ορεκτικό στη φωτό νοστιμότατο, τα άλλα δε φωτογραφήθηκαν γιατί έβρεχε. Ήταν νιόκι με μύδια (εξαιρετικό), και λιγκουίνι με θαλασσινά, το οποίο είχε για κάποιο λόγο 5 ραχοκοκαλιές απο αντζούγιες (για το κράντσι στοιχείο της υπόθεσης?).
Σύνολο ~60, φύγαμε μούσκεμα και με τη μπουκια στο στόμα. Παρά το νόστιμο σχετικά φαγητό, από εμένα είναι όχι.
Κάτσαμε βράδυ γιατί μας είχε γαζώσει η πείνα και δεν βρίσκαμε τπτ άλλο χωρίς κράτηση.
Ποικιλία τυριών/αλλαντικών για 4 άτομα, μια χαρα, μια καπρέζε εξαιρετική (απίστευτο που είχε, γενικά οι σαλάτες μετά το μεσημέρι δεν πολυκυκλοφορούν στην περιοχή), 5 (ή 7...) μπύρες nastro azzuro και τρία ποτήρια προσέκο, το σύνολο 90 ευρώ. Μια χαρά και το προτείνω.
Θυμάται κανείς όνομα?
Λιπαρότατο, πρόστυχο πιτόγυρο, ντίσεντ σουβλάκια κι ένα ορθογώνιο μπιφτεκοειδές, τα δύο τελευταία μερίδα, πατάτες προκάτ, αλλά ικανοποιητικές (οι χονδρές και πλατιές). Δεν μας έκατσε καθόλου, από εμένα είναι ναι.