Casalinga da Giordano [έχει κλείσει]

συνεχιζει να μαγειρευει ο giordano με τη γυναικα του ομως.

Λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση ως "Da Leonardo" και υπότιτλο Cucina Italiana.

ο χωρος θελει πραγματικα βελτιωση. το σερβις αργο, αλλα φιλικο.
απο εκει και περα, δοκιμασαμε παστα αλλα και πιτσα.
η πιτσα αρκετα καλη, χωρις να ειναι σουπερ. λιγα και φρεσκα υλικα.
η παστα ομως ηταν σουπερ. δυστυχως δε θυμαμαι ονοματα. δοκιμασα γεμιστα ζυμαρικα με κρεας και πορτσινι και σαλσα ροσα--> θεϊκα.
κατι σαν τορτελινι με βουτυρο και φασκομηλο --> πολυ καλα.
καραβιδομακαροναδα --> επισης πολυ καλη.
οι μεριδες ειναι αρκετα καλες σε μεγεθος.

κρύο περιβάλλον.
τιμές τσιμπημένες.

το δε φαγητό τα μακαρόνια μέτρια, οι σάλτσες κακά δεμένες, το δε πέστο απο τα χειρότερα που έχω φάει.

η πίτσα ένα κλικ πάνω από το μέσω ώρο της πόλης.

Πάω χρόνια στη συγκεκριμένη τρατορία.Νομίζω είναι το πιο γνήσιο ιταλικό στη πόλη.Λίγα πράγματα στο μενού αλλά καλά.Οι άνθρωποι είναι φιλικοί.Η πίτσα θέλει ακόμη προσπάθεια αλλά είναι από τις καλύτερες στη πόλη.

Μιας και έχω αρκετό καιρό να γράψω για τον Giordano κι επειδή είμαι τακτικός πελάτης, ας κάνω μια ανανέωση.
-Η πίτσα με προσούτο αποτελεί σταθερή μου επιλογή πια, δεν ξέρω αν είναι από τη συνήθεια, πάντως μου αρέσει πολύ και τη θεωρώ πια πιτσα άξια να θεωρείται ιταλικού επιπέδου.
-Τα ζυμαρικά στο ίδιο επίπεδο, άλλα τέλεια (ραβιόλια με σέσκουλο, ραβιόλια με γλυκιά κολοκύθα, κάτι άλλα τορτέλι με τσουκνίδα, η αυθεντική ιταλική καρμπονάρα κλπ) και κάποια άλλα μέτρια.
-Ορεκτικά λίγα, όπως και οι σαλάτες, όχι κάτι το ιδιαίτερο.
-Περιβάλλον, εκεί όντως υπάρχει θέμα, δυστυχώς ο χώρος παραμένει κρύος και χωρίς φαντασία παρά τις προσπάθειες που γίνονται με κάποιους πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους.
-Σέρβις φιλικό και σχετικά στην ώρα του.
-Τιμές νομίζω λίγο τσιμπημένες για το περιβάλλον του, όμως για το φαγητό που δίνει τις θεωρώ δικαιολογημένες. Ίσως λόγω κρίσης μπορεί να προσθέσει κι αυτός κάποια fix menu όπως κάνουν πολλά εστιατόρια στην πόλη.

Ισως το χειροτερο μαγαζι που εχω επισκεφτει στην πολη. Περιβαλλον που θυμιζει πιτσαρια στη Θασο δεκαετιας 90. Απο το πιατο με τα αλλαντικα και τα τυρια μονο το προσουτο αξιζε. Το σαλαμι του βρωμουσε. Νιοκι κατω του μετριου και δυο ζυμαρικα με παπαρδελες επιεικως απαραδεκτα. Κριμα γιατι ειχα ακουσει καλα λογια αλλα απογοητευτηκα πληρως. Δεν θα ξαναπατησω ποτε!

Χρόνια είχα να επισκεφθώ τη σελίδα και ευτυχώς που επανήλθα, διότι και μόνο τα νέα για την πίτσα με ενθουσίασαν. Θα ξαναπάω στου Giordano το συντομότερο και θα καταθέσω τη γνώμη μου. Για τα υπόλοιπα τα έχω πει παλιότερα. Είναι ένα πολύ καλό αληθινό ιταλικό, για εμάς που θέλουμε ΙΤΑΛΙΑ.

Δίκιο έχει ο Βίκτωρ. Η πίτσα συγκρινόμενη με καλές πίτσες της Ιταλίας δε λέει και πολλά πράγματα. Για τη Θεσσαλονίκη όμως που αυθεντική ιταλική πίτσα δεν βρίσκεις με τίποτα, είναι μια αρκετά καλή λύση. Η μοναδική κορυφαία ιταλική πίτσα που θυμάμαι είναι φυσικά η θρυλική Da Renato στη Σοφούλη πριν από 20 χρόνια περίπου. Νομίζω ότι η πίτσα του Giordano κάνει μια σοβαρή προσπάθεια στο ιταλικό στυλ.

Τα ζυμαρικα παραμενουν καλα.Η πιτσα ειναι μετρια για τα δεδομενα ομως της Θεσσαλονικης(κακες πιτσες)ειναι σαφως ανω του μεσου ορου.

Η πίτσα του είναι εξαιρετική! Λεπτό ζυμάρι με λίγα υλικά.

Έβαλε πίτσα, ιταλικό λεπτό στυλ σε πολύ καλές τιμές.

Παιδιά είναι πανάκριβο.... Πήγαινα αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια και ενώ η ποιότητα είναι καλή οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα ενώ οι μερίδες συνεχώς μικραίνουν.....

Μακαρόνι ικανοποιητικό,χωρίς να εκστασιάζεσαι κιόλας,τιμές τσιμπημένες,διακόσμηση υπό του μηδενός.Πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ του λιτού και του ανεφάνταστου-κακόγουστου.Δεν θα ξαναπήγαινα.

-τα ζυμαρικα πολυ νοστιμα και σε μεγαλη ποικιλια.
-ο χωρος οντως χρειαζεται να γινει ζεστος και καλογουστος,γιατι ειναι κριμα το μαγαζι να χανει απ' αυτο.
-οι σερβιτοροι (ενας αντρας και μια γυναικα) που μας εξυπηρετησαν, ηταν και οι δυο ευγενεστατοι
σιγουρα θα ξαναπαω!

καλο φαγητό + 20% στη τιμη.
τα γλυκά είναι οκ.
το σέρβις καλό.

ο χωρος το αδικεί. Πρέπει να γίνει πιο ζεστο.

πολύ καλό μακαρόνι... και ωραίο γλυκό... πάω συχνά

Απλο μαγαζι με λογικες τιμες.Μεγαλη ποικιλια απο νοστιμα ζυμαρικα.Στα αλλα ειδη μικρη γκαμα που ειναι λογικο για το στυλ του μαγαζιου.

θα πω σχόλια απο παλαιότερα χρόνια
το φαγητό ήταν πάρα πολύ καλό (με κορυφή το γλυκό μασκαρπόνε στο τέλος - φυσικά όχι κερασμένο)
η τοποθεσία/ατμόσφαιρα δε μας χάλασε, άλλωστε αν κάτσεις έξω είναι οκ
οι τιμές ήταν όμως πολύ υψηλές, ιδίως για ''tratoria''
(αυτό το λέω διότι ακούσαμε τη δικιολογία ''είμαστε τρατορία όχι εστιατόρια'' ως απάντηση σε κάθε παράπονα για τυχόν αργοπορία ή μη τυπικό σέρβις κλπ)
ωστόσο αυτό που μας έκανε να μην ξαναπατήσουμε ήταν η αγένεια της γυναίκας που μας σέρβιρε την τελευταία φορά και που από όσο καταλάβαμε ήταν η γυναίκα του ιδιοκτήτη (από τον ίδιο όσες φορές μας εξυπηρέτησε δεν είχαμε πρόβλημα)

Το καλύτερο ιταλικό που έχω επισκεφτεί. Ναι, ο χώρος δεν είναι πολύ όμορφος, αλλά το φαγητό σκίζει. Προτιμήστε να καθήσετε έξω. Μετά το φαγητό must είναι και το tiramisu. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Πολλές φορές, μετά το κλείσιμο της κουζίνας, κατά τις 0:00 - 0:30, ο Giordano παίρνει την κιθάρα του και παίζει ιταλικά τραγούδια και blues, δημιουργώντας πολύ παρεΐστικο κλίμα.

Nessa,
αυτοδιοριζόμενη ως "η υπεράσπιση του (αγενούς) Ιταλού"
αλλά και ειδική (expert) στην υποκατηγορία: μπουγατσατζίδικο-κρεπάδικο-τοστάδικο,
τους χαρακτηρισμούς που μου αποδίδεις
σού τους επιστρέφω ατόφιους.

Κράτα τη γνώμη σου,
(αν και επί της ουσίας δεν απαντάς)
κρατώ τη δική μου,
και άλλη φορά χρησιμοποίησε αυτό το βήμα
για να κριτικάρεις αποκλειστικά χώρους εστίασης.

λοιπόν demek Michelin..
ο Ιταλός έχει όνομα και δεν είναι μαφιόζος όπως είναι μάλλον όλοι οι υπόλοιποι Ιταλοί που έχεις δει, είμαι σίγουρη μόνο σε ταινίες.την τύχη του λοιπόν να την αφήσεις στην ησυχία της. Το σχόλιο ήταν υπερβολικά προσωπικό και εξοργιστικό, αφού κανείς δεν σου δίνει τη δικαιοδοσία να κατηγορείς ως εγκληματία έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει σχόλια κάθε τύπου για το φαγητό και να έχει την προσωπική του γνώμη αλλά τέτοιες κατηγορίες είναι πέραν κάθε ορίου.
επίσης έχω απορία, αφού δεν σ αρέσει τοοοοοοοοσο πολύ γιατί πηγαίνεις? γιατί αντιλαμβάνομαι από τον πρόλογο του σχολίου σου πως έχεις πάει παραπάνω από μία φορά.

το μαγαζί διαθέτει όλες τις απαραίτητες άδειες σε αντίθεση με άλλα πολύ πιό κυριλάτα στα οποία φαντάζομαι συχνάζεις. αναρωτιέμαι αν εκείνα διαθέτουν το θάρρος να εκθέτουν την κουζίνα στη θέα των θαμώνων τους..

Όσο για το κρασί, εσύ που είσαι τόσο gourmet τύπος αναρωτιέμαι γιατί δεν κατάφερες να διακρίνεις πως τα κρασιά που διαθέτει το μαγαζί αν και λίγα σε ποικιλία είναι ένα κ ένα σε ποιότητα.πολλά εξ αυτών δε είναι και βιολογικά και έχουν κερδίσει πολλά βραβεία. Μάλλον δεν είσαι τόσο καλός γνώστης των πραγμάτων όσο ισχυρίζεσαι..

Θα συμφωνησω με τον NikosMichelinJo. Και επ'αυξανω !
Τιποτα φοβερο και υπερτιμημενο.

Δεν θα συμφωνήσω με τον NikosMichelinJo στην κριτική του, χωρίς όμως να την απορρίπτω, μιας και ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα να την εκφράζει (όπως άλλωστε κάνω και εγώ).
Πηγαίνω χρόνια στον Τζορντάνο και όλα αυτά τα χρόνια η ποιότητά του είναι σταθερά καλή. Το μαγαζί όμως έχει έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα: είναι μια casaligna, δηλαδή ένα ιταλικό "κουτούκι", όπου ο μάγειρας - ιδιοκτήτης μαγειρεύει τα πάντα σχεδόν εκείνη την ώρα και για έναν συγκεκριμένο ανώτατο αριθμό πελατών. Εάν βέβαια έχουμε συνηθίσει σε ζυμαρικά προβρασμένα από το πρωί ή ακόμα και από την προηγούμενη, με προκάτ σάλτσες τότε μας ενοχλεί η καθυστέρηση. Ακόμα και ο χώρος με αυτή την λιτή εμφάνιση εντάσσεται μέσα σε αυτό το πνεύμα του καταστήματος - κουτούκι.
Κάθιδρο βρόμικο σερβιτόρο μέχρι τώρα δεν έχω συναντήσει και ίσως ήταν ένα ατυχές περιστατικό, αλλά ούτε και ο NikosMichelinJo αναφέρει ότι έχει ξανασυναντήσει στο μαγαζί.
Η επιλογή του χώρου είναι ελεύθερη και σε κανέναν δεν μπορεί να ταιριάζουν όλα τα είδη των μαγαζιών, όπως κανένας δεν μπορεί να κάνει παρέα με όλους. Άλλωστε ο Τζορντάνο έχει φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς.

Όσες φορές το επισκέφθηκα, η ίδια σκέψη: "Αυτό το μαγαζί, εδώ που είναι, και έτσι όπως είναι φτιαγμένο μήπως ανήκει στο χώρο της παρανομίας, μήπως δεν έχει καν άδεια ο τύπος για να μας μαγειρεύει;"
Ένα ισόγειο δωμάτιο, ένα κακάσχημο "κουτί" για σαλόνι και ένα άλλο δωμάτιο δίπλα όπου ο Ιταλός μαγειρεύει.

Ζυμαρικά σε αφθονία επιλογών.
Αποτέλεσμα στον μέσο όρο. Οριακά.
Σαλάτες τρεις, οι εξής δύο: μόνο πράσινη με ολίγη από ντομάτα.
Επιλογή κρασιού: προτιμήστε μπύρα.

Και το χειρότερο όλων, το σέρβις που δεν έχω συναντήσει πουθενά πιο αργό.
Την τελευταία φορά που το επισκέφθηκα, ένας κάθιδρος σερβιτόρος, με μαύρο μακό t-shirt (!) που είχε γίνει γκρι από τον ιδρώτα, προσπαθούσε να εξυπηρετήσει τα 10 τραπέζια και απλά είχε χάσει τη μπάλα.

Στα παράπονά μας για την αργοπορία του, μας παρέπεμψε στην κουζίνα.
Όταν αποταθήκαμε στον Ιταλό ιδιοκτήτη ζητώντας το λόγο που δεν μας είχαν σερβίρει 70' μετά την παραγγελία, η απάντηση του ήταν: "εμείς έτσι λειτουργούμε εδώ".

"Επαγγελματίας" ο άνθρωπος, ίσως γι αυτό αναζήτησε την τύχη του στα μέρη μας...

Δεν είναι κακό, αλλά έχω δοκιμάσει πολύ πιο νόστιμα ιταλικά. Θα ξαναπάω όμως γιατί έχει αρκετά καλή αναλογία τιμής-απόδοσης

Καλή εξυπηρέτηση, καλές γενικά τιμές, αλλά από γεύσεις δεν ενθουσιαστήκαμε. Παπαρδέλες pomodoro με μανιτάρια (μπορεί να ήταν νόστιμες οι παπαρδέλες homemade, αλλά η σάλτσα θύμιζε κοκκινιστό μοσχαράκι), περίμενα κάτι πολύ διαφορετικό σε γεύση σάλτσας ντομάτας. Ραβιόλα γεμιστά με σπανάκι και ανθότυρο σε κρέμα γάλακτος νόστιμα. Σαλάτα αδιάφορη. Τα παραπάνω μαζί με δύο μπύρες 31,80 ευρώ.

[Admin: Φίλε toni εκτός ότι τα σχόλια ήταν στα greeklish έχεις και προσωπικούς χαρακτηρισμούς για άλλους επισκέπτες γι' αυτό και το συγκεκριμένο μήνυμα διαγράφτηκε]

παιδιά είναι το τέλειο μαγαζί και οι τέλειοι άνθρωποι που σερβίρουν μας κάνουν να έχουμε πολύ καλή όρεξη να φάμε τις μακαρονάδες του giordano. ένα διάστημα δούλευα εκεί και έχω δοκιμάσει όλα τα πιάτα, τέλεια όλα. όλααα. αλλά για κακή μου τύχη δε μπόρεσα να είμαι πάλι εκεί. σούπερ παιδιά. giordano, mary, tolis, anna. όλοι είστε σούπερ θα σας επισκεφτώ soon

(-) σαλάτα μέτρια, ετοιμασμένη από το πρωί, μανιτάρια όντως ξαναζεσταμένα, μικρή λίστα κρασιών
(+) νόστιμα πιάτα, ικανοποιητικό μέγεθος, φρέσκα τα θαλασσινά, πολύ συμπαθητικό το προσωπικό, ωραίο και δροσερό το κρασί που διαλέξαμε

Εγώ δεν είμαι ειδική στο ιταλικό, αλλά με το μαγαζί δεν ξετρελάθηκα καθόλου. Δεν μου φάνηκε τίποτα διαφορετικό στις μακαρονάδες από αυτές που φτιάχνουμε σπίτι μας. Ναι μεν τα υλικά καλά αλλά η ποικιλία ήταν μικρή και..το ορεκτικό (μανιτάρια) μας το έφεραν ζεσταμένο από τα μικροκύματα-το είδα με τα μάτια μου. Οι τιμές για αυτά που προσέφερε μου φάνηκαν τσιμπημένες. Μπορεί να έχω άδικο καθώς είναι και η πρώτη φορά που πήγα, αλλά δεν θα κάνω τον κόπο να ξαναπάω..

Είναι το πιο γνήσιο ιταλικό εστιατόριο της Θεσσαλονίκης.Ο ιδιοκτήτης είναι πολύ συμπαθητικός και δείχνει να έχει πολύ μεράκι για αυτο που κάνει..Τα ravioglia και οι papardele πολύ καλά πιάτα(κατά τη γνώμη μου)

το καλυτερο και μονο γνησιο ιταλικο της πολης. τα χειροποιητα μακαρονια τα σπανε. αν πατε για πρωτη φορα μην παρετε απλα spaggetti!super ouaou μακαροναδες!!!

Πωπωπωπω ρε Μάρκο τι μου θύμησες!!! Απίστευτη ανεπανάληπτη ΙΤΑΛΙΚΗ με όλη τη σημασία της λέξης ήταν εκείνη η pizza στο Da renato; Αλήθεια που και πότε θα την ξαναβρούμε στη Θεσσαλονίκη; (σορι για το οφ τόπικ)

Για το εστιατόριο απλά να πω ότι είναι ένα τίμιο ιταλικό (πραγματικά ιταλικό) εστιατόριο με λίγες αλλά ωραίες μακαρονάδες και καλές τιμές. Αξίζει.

Πραγματικά η έννοια του όλιο με τυρί (είτε με είτε χωρίς άλιο) με σοκάρει, όπως και με ξαφνιάζει αφάνταστα. Είμαι σίγουρος πως θάγινε κάποια παρεξήγηση.

Επανέρχομαι στον giordano, για να ξεκαθαρίσω ότι για ιταλικό φαγητό είναι αδιαμφησβίτητα η πρώτη (και ίσως η μόνη) επιλογή. Παρασύρθηκα προηγουμένως, λόγω εκνευρισμού, διότι χρησιμοποιείται λάθος εστιατόριο ως σημείο αναφοράς για την ιταλική κουζίνα στη Θεσσαλονίκη. Ο giordano είναι ιταλός και αυτό δεν το έχει ξεχάσει. Δεν έχει παρασυρθεί από την γευστική ακαλαισθησία που κυριαρχεί και ευτυχώς δεν έχει ελληνοποιήσει τις γεύσεις του, ούτε τις διεθνοποίησε. Όλα τα άλλα ιταλικά εστιατόρια που κατά καιρούς μεσουράνησαν στην πόλη μας έκαναν ένα από τα δύο αυτά λάθη (μόνη ίσως εξαίρεση που θυμάμαι αυτή τη στιγμή, η πραγματικά ανεπανάληπτη πίτσα του da renato).

Είναι πλέον το μοναδικό εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη που έχει πραγματικά ιταλικές μακαρονάδες -εννοείται ΠΟΛΥ καλές. Μη μού μιλάτε για το due terre. Δεν θα με ενοχλούσε το ότι είναι πανάκριβο, αλλά να παραγγέλνω aglio olio και να μού τη σερβίρει με κόκκινη σάλτσα και τριμμένο τυρί... Αυτό είναι απαράδεκτο. Πήγα μόνο μία φορά (και εννοείται τελευταία).

Όταν ήθελα να φάω μακαρονάδα στη Θεσσαλονίκη πήγαινα στο Alumera αλλά δυστυχώς έκλεισε. sb μου έχεις ανοίξει πολύ την όρεξη για το due terre το οποίο ίσως είχα υποτιμήσει στην πρώτη και μοναδική μου επίσκεψη.

Νομίζω ότι άμα θέλεις να φας πάστα στην Θεσσαλονίκη, μετά το due terre δεν υπάρχει άλλη επιλογή από του Giordano. Οι εξαιρετικές μακαρονάδες (για μένα ένα τεστ είναι η καρμπονάρα που δεν πρέπει ΠΟΤΕ να έχει μέσα κρέμα γάλακτος - η καρμπονάρα του είναι εξαιρετική με μονάχα αυγό, βούτυρο, μπέικον και παρμεζάνα), η φρέσκια πάστα του εξαιρετική και οι σάλτσες οι βασισμένες στο λάδι ακτύπητες με μια εξαίρεση - αποφεύγει το σκόρδο σε συνταγές που το αποζητάνε ικετεύοντας, επειδή η ελληνική αγορά είναι αντι-σκορδική!! Οι τιμές του καλές για την ποιότητα της μαγειρικής - αν θυμάμαι καλά μια μακαρονάδα "παίζει" ανάμεσα στα 8 και τα 12 ευρώ (αλλά μπορεί και να κάνω λάθος).

Θα το χαρακτήριζα ιταλικό κουτούκι. Πράγματι έχει μόνο μακαρονάδες, ο οικοδεσπότης είναι πολύ συμπαθής, το ίδιο και η γυναίκα του που ασχολείται με την κεραμοπλαστική, βλ. διακόσμηση μαγαζιού. Το φαγητό συμπαθητικό, οι μερίδες μου φάνηκαν μικρές (τα μακαρόνια δεν τα τρώω ως πρώο πιάτο, άλλωστε εδώ δεν έχει δεύτερο).