Θεσσαλονίκη...1912

Καθίσαμε με φίλαθλη διάθεση για ματς & συμπάθειο Νοέμβρη '25, λειτουργία για την οποία φαίνεται να το προτιμά η πλειονότητα των θαμώνων. Σχεδον 7 χρόνια, δεν έχουν αλλάξει και πολλά από όσα αναφέρονται στο σχόλιο του αλανιού. Φάγαμε τα ίδια προκάτ σουτζουκάκια και λουκάνικα (οκ, αδιάφορα), ενώ σε σχετική ερώτηση, δεν υπήρχε κάτι άλλο, από κρέας ή μεζέ έως σαλάτα και ορεκτικό. Βέβαια, σε κάποια φάση μας έβγαλε μια μερίδα πατατούλες, τις οποίες απολαύσαμε. Το κοινό ημι-ζόρικο, δίνει την καφενειακή εσάνς που χρειάζεται. Αν έμενα στην περιοχή, για αυτήν ακριβώς την τελετουργία, θα το είχα υπόψιν.

Απολύεται. Το χοιρινό σουβλάκι ότι χειρότερο έχουμε δοκιμάσει ακόμη και για καφενείο . Πραγματικά επικίνδυνο δεν θα έπρεπε να βγει από την κουζίνα . Πατάτες πολύ νόστιμες , χορτάσαμε με ψωμί και πατάτες , δεν τόλμησα να αγγίξω τα σουτζουκάκια .