Μικρός πήγαινα σχεδόν κάθε καλοκαίρι Λιτόχωρο, μια που παραθέριζαν εκεί οι παππούδες, και ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό η επιγραφή "στο βάθος κήπος". Πρέπει να ήταν η συγκεκριμένη ταβέρνα και να καθήσαμε εκεί κάποιες φορές. Κρίμα που έκλεισε. Γενικά θέλω πολύ να πάω μια ημερήσια εκδρομή στο Λιτόχωρο, από την άλλη όμως τρομάζω στην ιδέα του πόσο θα έχει αλλάξει πιθανότατα (τελευταία επίσκεψη ήταν το 1997, σε εκδρομή της Β' Λυκείου).
Υπήρξε μία από τις πιο παραδοσιακές ψησταριές του χωριού. Σήμερα, έχει χρόνια που έκλεισε αλλά υπάρχουν ακόμα απ’ έξω οι πινακίδες με το όνομα και το "στο βάθος κήπος", ενθύμιο των εκδρομών που κάναμε Λιτόχωρο.
Αγαπημένο μαγαζί των παιδικών/ εφηβικών μου χρόνων. Μιλάω φυσικά για καλοκαίρι στην πίσω αυλή με χαλίκι. Είχε σούβλες, αυτό όμως που ξεχώριζε ήταν ότι είχε Σπληνάντερο: εδώ μυήθηκα σ' αυτό το έδεσμα!
Ύστερα μες στα χρόνια ήρθα κάποιες φορές, αλλά έφθινε συνέχεια, ώσπου έκλεισε εντελώς.
Ύστερα μες στα χρόνια ήρθα κάποιες φορές, αλλά έφθινε συνέχεια, ώσπου έκλεισε εντελώς.