Κυρά Νίκη [δεν έχει πια φαγητό]

Το εστιατόριο έκλεισε το 2023. Παραμένει μόνο ο ξενώνας

Για την κυρά Νίκη διάβαζα και διάβαζα πριν πάω. Έτσι, στο οδοιπορικό στα Άγραφα, καλοκαίρι '22, μάς έφερε ο δρόμος ένα μεσημέρι γύρω 4μμ με βροχή και δροσιά προς κρύο. Μας υποδέχθηκε η εγγονή της, Στέλλα, και παρότι ήτανε κλειστά για μεσημέρι, μάς κράτησε για φαγητό.

Το φαγητό εκεί ήταν η μόνη ευκαιρία που βρήκα (και που πιθανώς θα βρείτε και σεις) στα Άγραφα για μαγειρευτό, σπιτικό φαγητό. Πήραμε πιάτα όπως μπριάμ, φασόλια σούπα άσπρη χυλωμένη με λίγα χόρτα, χορτόπιτα "πλαστό" και φυσικά τσαλαφούτι, αγγουροντομάτα, όλα πολύ ωραία. Τσίπουρο πολύ καλό. (τα μαγειρευτά ~6ε). Φυσικά έχει και ψητά, αλλά εμείς το αποφύγαμε.

Πέρασαν από μπροστά μας και οι 3 γενιές (κα Νίκη, κόρη, εγγονή) μαζί και με άλλα άτομα του σογιού, όλοι εγκάρδιοι και ενδιαφέροντες. Στο τέλος ήπιαμε και καφέ. Η κα Νίκη είναι χείμαρρος, έχει φτιάξει κάτι φανταστικό σ' αυτή την αετοφωλιά της Πίνδου (ο ξενώνας της είναι κουκλίστικος), αλλά αξίζει μόνο και μόνο να την ακούς να λέει ιστορίες. Τετραπέρατη, τη θαύμασα για ό,τι έχει ζήσει και έχει φτιάξει.

Δεν υπάρχει νομίζω περίπτωση να ξαναπεράσω χωρίς να επιδιώξω να την δω. Κι επίσης με τράβηξε ο εσωτερικός χώρος, που είναι μικρός και καλόβολος κι αυτός, για εποχές εκτός καλοκαιριού.


ΥΓ. Τιπ για μυημένους: η κα Νίκη εξομολογήθηκε ότι για χρόνια είχε μαγειρειό και έφτιαχνε εντόσθια, σε τηγανιά ή σούπα κτλ. Πρέπει να αναλυθεί αυτή η ομολογία.. ;)