Ο Μερακλής

Με την σειρα μου, ακολουθησα το μονοπατακι με τα ψιχουλα, που αφησε η φιλη Γιαντρανκα. Δεν υπηρχε περιπτωση να κατεβω αθηνα, διχως να το βρω. Ειχε γινει σκοπος ζωης πλεον!
Και πραγματικα για πολλοστη φορα. δεν επεσαν εξω, τα ταβερνολαγωνικα!

Αποκαλυφθηκε ακομη ενας ναος της ταχυ-γαστροφαγιας. Απ την ρετρο πινακιδα και διαρρυθμιση περασμενων δεκαετιων, μεχρι την καρα-καλτ οικογενεια που ειχε αναλαβει την διαχειριση του μαγαζιου. Βγαλμενη απο σουρεαλ ταινια η ολη φαση.

Για να μην μακρυγορω, ΦΟΒΕΡΟΣ ο γυρος. Γευστικοτατος και αγγιζε την τελειοτητα.
Το κοτοπουλο καλαμακι, δεν ηταν κατι το ιδιαιτερο. Φαγωθηκε ευχαριστα ωστοσο.

Δυστυχως, οταν ζητησα να μου φτιαξει κι ενα σαντουιτς με κοντοσουβλι (φαινοταν απιθανο), μου εκοψε την ορεξη ορθα κοφτα. Μετα τις 7-8 το βραδι. Εως τοτε, μονο σε μεριδες το πουλαγε.

Παραδιπλα εχει ενα παρκο/εκκλησια με μπολικα παγκακια. Ωραιο μερος για να κατασπαραξετε τα τυλιχτα σας.

Να μπει στα Must σας, αν κατηφορισετε

Ακολούθησα το φωτογραφικό τυράκι του kompomop (βόλεψε και το timing) και όπως ήταν αναμενόμενο δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Καταπληκτικός γύρος με 3,7€. Αν και ήμουν ελαφρώς φαγωμένη δεν με βάρυνε καθόλου και φαγώθηκε σαν φρούτο. Σπέσιαλ.