Ανεμώνη

@thess80
Πολύ σωστά, κάτι τέτοιο προφανώς ήθελα να αναδείξω, αλλά δεν ήθελα να προσβάλλω κάποιον.
Δυστυχώς, οι ιδιοκτήτες πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε 2025 και όχι 1985 περιμένοντας το γερμανικό μάρκο.
Περιμένεις να γεμίσει το μαγαζί σου το Σάββατο; Βάλε και 2ο ψήστη. Δεν σου φτάνει ο ένας φούρνος; Κάνε μια επένδυση και βάλε 2ο.
Βάλε και ένα κινέζικο φωτοκύτταρο ρε αδερφέ, δεν βλέπεις ότι όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά έχουν;
Δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου για τον ανταγωνισμό;

Αυτά από μένα και το σταματάω εδώ γιατί κατανοώ ότι αυτός ο χώρος δεν είναι για συζητήσεις.

@Μάριος
Με συγχωρείτε για την παρέμβαση αλλά το να ζητάτε φωτοκύτταρα στην τουαλέτα σε μια πιτσαρία που έχει μείνει ίδια και απαράλλακτη εδώ και 30 χρόνια, ακούγεται τουλάχιστον σουρεαλιστικό. Μην ξεχνάτε οτι στην Χαλκιδική, κατά τους θερινούς μήνες, επικρατεί παντού η λογική του "ο,τι αρπάξουμε". Φυσικά η ίδια νοοτροπία επικρατεί και στην τοπική αυτοδιοίκηση σε Κασσάνδρα και Σιθωνία, εξού και τα δυστηχήματα στα λουνα παρκ, το νερό που κόβεται κάθε τρείς και λίγο και το άθλιο οδικό δίκτυο, πλήν του κομματιού Ποτίδαια - Κασσανδρεία, που παραμένει το ίδιο απο την εποχή της χούντας.

Ιούλιος 2025, έχει 3 μεγέθη πίτσας:
32cm, οικογενειακή στα 13 ευρώ.
42cm, σίγας στα 15 ευρώ.
47cm, σούπερ γίγας στα 17 ευρώ.

Εξυπηρέτηση από νεαρά παλικάρια που πετούσαν, σούπερ ευγενική.

Πήραμε:
Σαλάτα Caesar's. Μεγάλη και to the point.
Γίγας σπέσιαλ χωρίς μανιτάρια. Κλασική ελληνικού τύπου, αρκετά νόστιμη.
Οικογενειακή χωριάτικη. Μία από τα ίδια, μας άρεσε λίγο παραπάνω.

Αυτό που περιμένεις από μια ελληνική πιτσαρία στην Χαλκιδική, μαζί με κάποια παρατράγουδα...

Σάββατο βράδυ, τέλος Ιουλίου, η Χαλκιδική βουλιάζει από τουρίστες, το μαγαζί γεμάτο στις 22:15, 4/5 των τραπεζιών να έχουν εξυπηρετηθεί, μας ενημερώνει ο ευγενικότατος σερβιτόρος ότι ο χρόνος για να ετοιμαστεί η πίτσα είναι 1 ώρα! Γιατί δεν προλαβαίνει ο μοναδικός(!?) ψήστης.
2ο παρατράγουδο, ψάχνεις τον διακόπτη στην τουαλέτα γιατί προφανώς εν έτη 2025 δεν έχουν ανακαλύψει τα φωτοκύταρα.
Κατάλοιπα του ελληνικού επαγγελματικού(?) παρελθόντος, που κάποια στιγμή πρέπει να εκλείψουν.