Παρατήρησα ότι δεν υπήρχε στον ταβερνοχώρο και για αυτό το πρόσθεσα. Πρόκειται για μικρό μεζεδοπωλείο με προσεγμένο φαγητό που θύμιζει σπιτικό, το οποίο περιτριγυρίζεται από τις τουριστικές ταβέρνες του Ψυρρή.
Το διαχειρίζεται ένα ζευγάρι (δεν γνωρίζω αν τους ανήκει) οι οποίοι φτιάχνουν τα φαγητά και σερβίρουν οι ίδιοι. Συνεπώς θέλει μια κάποια υπομονή, ειδικά αν έχει πολύ κόσμο.
Το έχω επισκεφτεί αρκετές φορές στο παρελθόν, συνήθως απογευματινές ώρες, αλλά όχι πρόσφατα και δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες. Με είχε εντυπωσιάσει η σπεσιαλιτέ του Γιάννη: ψωμί περασμένο από το τηγάνι σε ελαιόλαδο με μανιτάρια, τυρί φέτα και πηκτή (δική τους παραγωγής). Αλλά καλά πιάτα ήταν οι τηγανιτές πατάτες (κομμένες στο χέρι και τηγανισμένες εκείνη την ώρα, θυμίζουν σπιτικές), η φάβα, τα ρεβίθια φούρνου και οι πίκλες τους (επίσης δικές τους). Οι τιμές μου φαίνονταν ελαφρώς τσιμπιμένες για την ποσότητα, αν θυμάμαι καλά.
Ελπίζω να μην έχει αλλοιωθεί τον τελευταίο χρόνο που δεν το έχω επισκεφτεί.
Το διαχειρίζεται ένα ζευγάρι (δεν γνωρίζω αν τους ανήκει) οι οποίοι φτιάχνουν τα φαγητά και σερβίρουν οι ίδιοι. Συνεπώς θέλει μια κάποια υπομονή, ειδικά αν έχει πολύ κόσμο.
Το έχω επισκεφτεί αρκετές φορές στο παρελθόν, συνήθως απογευματινές ώρες, αλλά όχι πρόσφατα και δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες. Με είχε εντυπωσιάσει η σπεσιαλιτέ του Γιάννη: ψωμί περασμένο από το τηγάνι σε ελαιόλαδο με μανιτάρια, τυρί φέτα και πηκτή (δική τους παραγωγής). Αλλά καλά πιάτα ήταν οι τηγανιτές πατάτες (κομμένες στο χέρι και τηγανισμένες εκείνη την ώρα, θυμίζουν σπιτικές), η φάβα, τα ρεβίθια φούρνου και οι πίκλες τους (επίσης δικές τους). Οι τιμές μου φαίνονταν ελαφρώς τσιμπιμένες για την ποσότητα, αν θυμάμαι καλά.
Ελπίζω να μην έχει αλλοιωθεί τον τελευταίο χρόνο που δεν το έχω επισκεφτεί.