εὖ ζῆν [έχει κλείσει]

χάρτης

Πληροφορίες

Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το κατάστημα αυτό έχει κλείσει.
ΚατηγορίαΚαφενείο
ΔιεύθυνσηΛέοντος Σοφού 18, Θεσσαλονίκη
ΝομόςΘεσσαλονίκης
Χάρτης
Χαρακτηριστικά
Λέξεις κλειδιά
ευ ζειν
ΆνοιξεΑπρίλιο ή Μάιο 2013
ΈκλεισεΟκτώβριο 2016
Πρόσθετες πληροφορίες:
Βρίσκεται στη στοά "Γεώργιου Αλλαμάνη". Έχει εξωτερικά τραπεζάκια εντός στοάς. Αυτοχαρακτηρίζεται "παραδοσιακό καφενείο". Η διεύθυνση αναφέρεται και ως "Τύπου 3".

Στη θέση του άνοιξε το Τζαμάλα.

Εικόνες (6)

Εμφάνιση όλων των εικόνων
[εικόνα]
Μεζές
[εικόνα]
Μελιτζανοσαλάτα (χειροποίητη και καλή)
[εικόνα]
"Μανιτάρια μεθυσμένα" (οκ)
[εικόνα]
"Λουκάνικο μεθυσμένο" (το λουκάνικο μέτριο, η σως καλή)
[εικόνα]
"Κρητική" σαλάτα (καλή)
[εικόνα]
Εξωτερικά τραπέζια εντός στοάς (Αύγουστος 2013)

Κατάλογος (1)

Εμφάνιση όλων των εικόνων
[εικόνα]
Κατάλογος Αυγούστου 2013

Σxόλια (3)

Εμφάνιση όλων των εικόνων
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν αφορούν ένα κατάστημα που έχει κλείσει.
pravinos
Αν και δεν έχω καθήσει στο παρελθόν παρόλο που περνούσα έχω την εντύπωση ότι άλλαξε το στυλ του μαγαζιού σε πιο "κουτούκι". Ετυχα ζωντανή μουσική (κρητικα) που ήταν ευχάριστη. Τσίπουρο και μεζές σε μέτρια επίπεδα και δυστυχώς δεν υπήρχε τσιπουρο εμφιαλωμένο παρά μονο ούζο. Πάντως να σημειώσω την βαριά ατμόσφαιρα (τηγανίλα) που είχε το μαγαζί και την ένιωθες με το που άνοιγες την πόρτα. Παρόλα αυτά θα ξαναπήγαινα για χαλαρό τσιπουρο και μουσική!
Rosstrobon
Έχω πάει πάρα πολλές φορές και συνεχίζω να πηγαίνω λόγω φίλων που παίζουν μουική εκεί πέρα.

Δυστυχώς,το μαγαζί δεν αξίζει.Τα πότα του ακριβά σε σχέση με άλλα μαγαζιά και πολύ κακής ποιότητας(τσίπουρο,κρασί,ρακί χύμα).Τα φαγητά μέτρια.Η ιδιοκτήτρια συμπαθητική αλλά και πολύ ιδιότροπη και με τις ώρες της.

Το μόνο που αξίζει είναι τα σχήματα που παίζουν μερικές μέρες της εβδομάδας.
κροκοτομ
είχαμε πάει μια φορά τον Αύγουστο και μείναμε με καλή εντύπωση. Έχοντας αυτό στο μυαλό πήγα με μερικούς φίλους περαστικούς από την πόλη, για μια οκ λύση πριν τη βραδινή έξοδο. Ήταν απαράδεκτο. Τα μισά φαγητά δεν τα τελειώσαμε και είχε και ζωντανή μουσική επικής κακογουστιάς. Οι φίλοι με κοιτούσαν παράξενα και αναρωτήθηκαν αν τελικά το καλό φαγητό στη Θεσσαλονίκη είναι μύθος