Θανάσης

Θα μπορούσα να ξαναπάω μόνο εάν έκλεινε ο Σάββας ακριβως απέναντι..

Έχω δοκιμάσει κι εγώ το κεμπάπ του Θανάση, μία πριν από κάνα χρόνο και μία την προηγούμενη βδομάδα. Γενικά χωρίς να πεθαίνω, μου φάνηκε καλό και ζουμερό, αλλά μέχρις εκεί.

Η μερίδα με 4 κεμπάπια, ή η μισή μερίδα με 2 αντίστοιχα, συνοδεύεται μόνο με ντομάτα στα κάρβουνα, κρεμμύδι και πίτα, που προσωπικά θα θεωρούσα ότι είναι αρκετό, αν το κρέας ήταν τόσο νόστιμο. Ήταν καλό, ναι οκ, αλλά σίγουρα άξιζε περισσότερο το κεμπάπ σε σάντουιτς που πήρε η κοπέλα μου, που είχε μέσα και πατάτες και τζατζίκι, ήταν πολύ καλύτερο σαν σύνολο.

Το "αντίπαλον δέος" του Μπαραϊκτάρη παραδίπλα. Ότι λανσάρεται ως "O Thanasis" σε greeklish, παρουσιάστηκε σε lonely planet, jamie oliver και λοιπούς έπρεπε να με υποψιάσει για την τουριστική παγίδα που είναι, αλλά τόσοι ομνύουν στην ποιότητα του κεμπάπ του που είπα να δοκιμάσω. Κεμπάπ σε πίτα. Ένα μέτριο -αν όχι άνοστο- κιμαδίσιο κεμπάπ, θεόστεγνο σε μια πίτα με μια φλίδα ντόματας και ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Τα hotdog του έβερεστ έχουν περισσότερη γεύση. Τα "Μα το γνήσιο κεμπάπ σερβίρεται σκέτο, τί μου ζητάς αλοιφές και ιστορίες, είσαι άνιωθος του ψητού κρέατος" τα ακούω βερεσέ. Δεν με ενδιαφέρουν οι... ιερές πατροπαράδοτες εθνικές παραδόσεις του ψητού κρέατος, με ενδιαφέρει η γεύση, και ο πολυθρύλητος Θανάσης (σόρρυ, "thanasis") με το κεμπάπ του ζυγίστηκαν, μετρήθηκαν, και βρέθηκαν ελλιπείς. Και έλεος με τους "αυθεντικούς" που αρνούνται να βάλουν οτιδήποτε πέρα από ντομάτα στην πίτα και μετά σερβίρουν... αυθεντικές πλαστικές πατάτες στο διπλανό τραπέζι.