Το Πέτρινο της Μαριάνθης

Κάναμε κι εμείς το πέρασμά μας πεινολοξοδρομώντας απ' την Εγνατία, Οκτώβρη του '25.

Καθίσαμε μέσα, με το τζάκι να καίει, μικρός χώρος σχετικά, ~10 τραπέζα max, άλλα 4-5 έξω.

Έχει διάφορα της ώρας, αλλά και μαγειρευτά/της ημέρας με τα οποία πήγαμε εμείς.

Φασόλια με σπανάκι πολύ καλά, όπως και τα ρεβύθια με λουκάνικο, κόκκορας κρασάτος με λινγκουΐνι μια χαρά, φάβα πλούσια καλή, πατσάς ανάμικτος αρκετά καλός κι αυτός. Σαλάτα μαρούλι και μπουγιουρντί άρεσαν. Off track μόνο η χορτόπιτα (μπατσαριά), που προσωπικά δεν συγκίνησε.

Στο τέλος κεράστηκε γλυκό (εκμέκ, καρυδόπιτα, αμφότερα πολύ καλά) και λικέρ (ένα με μέντα, ένα που ξεχνώ, οκ αλλά δεν είμαι φαν για να κρίνω). Νερό βρύσης, χωρίς ερώτηση.
Με οκ φαγητό και ποτό, βγήκε ~16€ κατ' άτομο.

Το ζευγάρι που τρέχει το μαγαζί (μαζί με την κυρία Μαριάνθη στην κουζίνα) συμπαθητικό και εξυπηρετικό, χωρίς επιτίδευση.

Συνολικά, άρεσε και προτείνεται.

Η κα Μαριανθη ευγενεστατη και φιλόξενη. Χωριατικη πολύ καλή (κηπευτικά δικά τους και φέτα παραγωγής της), ζυγουρι στη γάστρα με πατάτες φούρνου πολύ καλό, μπιφτέκια πολύ καλά, πανσετες πολύ καλές, κοτόπουλο σχάρας πολύ καλό όλο με πολύ καλή τηγανητή ορίτζιναλ πατάτα, 2 αναψυκτικά κερασμενο γλυκό=47 ευρώ. Μου άρεσε πολύ και το προτείνω. Μπραβο Γιατρανκα πράγματι διαμαντακι

Πεινασμένοι καθώς ήμασταν ταξιδεύοντας στην Εγνατία Οδό, είπαμε να σταματήσουμε για φαγί σε κάποιο κοντινό χωριό, και γκουγκλέως είπαμε να δοκιμάσουμε το "Πέτρινο". Πρόκειται για ένα πετρόκτιστο τζακάτο σπιτάκι, το οποίο διασχίζει περνώντας κάτω από τα τραπέζια ένα ρυάκι κελαρυστό . Ο ιδιοκτήτης σούπερ φιλικός, ευγενικός και χαμογελαστός.
Ξεκινήσαμε με κέρασμα μεγάλο πιάτο μακαρονομεζέ και συνεχίσαμε με υπέροχα χόρτα εποχής του τόπου, μεγάλη μερίδα νόστιμη φέτα ψητή, φαβούλα, το καλό κεφτεδάκι της Μαριάνθης και φοβερούς γίγαντες με χόρτα. Κερασμένο πεντανόστιμο γλυκό στο τέλος και σπιτικό λικέρ, σκάσαμε με 43 ευρώ τα 3 άτομα, μαζί με το πιοτί μας. Απλή, ανεπιτήδευτη, αγνή φιλοξενία. Διαμαντάκι, το συστήνω ανεπιφύλακτα.