Τρύφων

Καθίσαμε Μάρτιο-Απρίλιο '25. Καφενείο-μεζεδοπωλείο-ταβέρνα, ανοιχτό από νωρίς έως αργά, εσωτερικά σύγχρονο, με 5-6 εξωτερικά τραπεζάκια.

Δουλεύει κρεατικά (ή μόνο αυτά πετύχαμε). Βγάζει μεζέδες με το ούζο (2-3 πιατάκια), ενώ το μεσημέρι έχει και μαγειρευτά.
Όσα πήραμε ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Ξεχώρισε το ανάμικτο (μοσχάρι, χοιρινό, πρόβειο) κεμπάπ.
Κάθε Πέμπτη έχει spare ribs bbq glazed (πολύ καλά), και κάθε Παρασκευή live.
Τιμές προς τα κάτω. Ο κόσμος το προτιμά.

Ανέσυρα γευστικές μνήμες από το φανταρικό μου στην Καλλονή Λέσβου (στον Πετσοφά): κάθε βράδυ εξόδου μαζευόμασταν στο καφε-μεζεδοπωλείο του Δανδούλη και δίναμε παραγγελία για σπιτικά κεφτεδάκια και τη σπέσιαλ θηριώδη ομελέτα του που είχε μέσα της Παναγιάς τα μάτια (όπως η ανδριώτικη φρουτάλια). Και μετά χορτάτοι κουβεντιάζαμε περί ανέμων και υδάτων (μπάλα, πολιτική, κουτσομπολιά κλπ).