Προφίλ του χρήστη ο γκρινιάρης

Πληροφορίες

Εμφάνιση όλων των εικόνων
Μέλος από 01/08/2015
Έγινε μέλος με πρόσκληση από τον χρήστη ταβερνοαλάνι
Περισσότερα στοιχεία προσεχώς :-)

Εικόνες (0)

Εμφάνιση όλων των εικόνων

Σχόλια (2)

Εμφάνιση όλων των εικόνων
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
ο γκρινιάρης
στο κατάστημα του Κωσταντάκη Ψαροταβέρνα, Μεγάλου Αλεξάνδρου 41, Νέα Πέραμος, Ν. Καβάλας
Επίσκεψη χθες το βράδυ. Η πρώτη εντύπωση πολύ καλή. Η μόνη παραφωνία η τοποθεσία (μάσα στα στενά της Νέας Περάμου) και η έντονη βαβούρα. Τα φαγιά πάντος ήταν άψογα (Καιρό είχα να φάω τόσο καλά). Φάγαμε δύο άτομα τα παρακάτω:

1. ψητά λαχανικά-πάρα πολύ καλά ψημένα, ζουμερά και όχι καμμένα (6 Ευρώ)
2. βλίτα με τριμμένη ντομάτα και φέτα-το χόρτα λίγο ζωντανά όσο χρειάζεται (5 Ευρώ)
3. χταπόδι ξιδάτο (7 Ευρώ)-άψογο
4. Σκουμπρί (4,5 Ευρώ)-άψογο
5. Καυτερή πιπεριά (1,5 Ευρώ)-καυτερή και όχι γιαλαντζί όπως συνηθίζετε πια
6. Μελιτζάνες τυλιχτές με γέμιση χούμους (5 Ευρώ)-εντάξη... αν το φας αυτό και δεν σου αρέσει τι να πω...
7. 750ml χύμα λευκό κρασί (6 Ευρώ)-τίποτα εντυπωσιακό, αλλά σίγουρα όχι κακό, τη δουλειά του την έκανε
8. ψωμί-κουβέρ (1 Ευρώ)-δεν φάγαμε εδώ δεν μπορέσαμε να φάμε αυτά που πήραμε

Σύνολο 36 Ευρώ και πληρώσαμε 35 Ευρώ συν 2 Ευρώ μπουρμπουάρ. 17,5 το άτομο δηλαδή αλλά το φαΐ έκανε για τρεις, δηλαδή περίπου 12 το άτομο.
Καλή εντύπωση μου έκανε που δεν σερβίρουν εμφιαλωμένο νερό (έτσι με το ζόρι), κανατίτσα και από τη βρύση. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Σίγουρα θα ξαναπάμε.
ο γκρινιάρης
στο κατάστημα Ο Κόκκορας [νεκροταφείο] Γυράδικο, Αλεξάνδρου Σβώλου 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το μαγαζί του κυρ'Γιάννη γινόταν αντιληπτό από μακρυά. Η βαριά μυρωδιά των μπαχαρικών με τράβηξε πρώτη φορά μέσα στο μαγαζί κάπου γύρω στο 1993. Έγινα μέγα φαν έως το 2003 που έφυγα φαντάρος, όταν γύρισα "ο Κόκκορας" δεν υπήρχε πια. Ορισμός του τέλειου γυράδικου. Βρωμιά, νοστιμιά και μία μεγάλη δόση παρακμής. Γύρω γύρω ανοίγανε μαγαζιά και κλείνανε, το μαγαζάκι του κυρ'Γιάννη άντεξε δεκαετίες. Ότι καλύτερο είχε η Θεσσαλονίκη. Μπορώ να γράφω για ώρες για τον "Κόκκορα" αλλά να μην κουράζω άλλο. "ο Κόκκορας" με έφερε στον ταβερνοχώρο και έπρεπε να αποδώσω τις ανάλογες τιμές. Και τώρα δουλειά...