Bar-Ba Tolis

Από τα αγαπημένα μέρη στη Χαλκιδική, δεν υπάρχει καλοκαίρι που να μην το επισκεφτούμε.

Η μουσική με τον Μάλαμα και τον Θανάση να έχουν την τιμητική τους και το χαλαρό κλίμα παραμένουν τα ίδια, όπως και οι τιμές. Φέτος έκανε μια μικρή προέκταση και έχει 3-4 τραπέζια επιπλέον κάτω από ένα ξύλινο κιόσκι. Θετικό ότι πλέον έχουν και τιμοκατάλογο για να ξέρεις τι πληρώνεις. Σχεδόν 3€ ότι πάρεις από μεζέ.

Προστέθηκαν δυο ζεστά πιάτα που τα φτιάχνουν στη διπλανή ταβέρνα κάτι που έλειπε. Μπακαλιάρος φιλέτο (έμοιαζε με φρέσκο) τηγανητός (καλός) και κολοκυθοκεφτέδες (αδιάφοροι). Τα υπόλοιπα παραμένουν ως έχει, μελιτζανοσαλάτα χειροποίητη, γάβρος μαρινάτος σπιτικός, ντολμαδάκια (κονσέρβα), πατατοσαλάτα, φέτα και καυτερή, όλα σε αποδεκτά επίπεδα.

Όλα τα παιδιά στο σέρβις μαζί με τον μουστακαλή νεαρό ιδιοκτήτη ευγενικά, φιλικά και σβέλτα.

Επίσης, φέτος άλλαξε και το ωράριο και γύρω στις 21:00 αρχίζουν να μαζεύουν.

Αξίζει και με το παραπάνω, όχι για το φαγητό που είναι απλώς αποδεκτό, αλλά για τη φάση έντεχνη μουσική, τσίπουρο και τσιμπολόγημα στην αμμουδιά από το μεσημέρι μέχρι να βραδιάσει, βουτιά για δρόσισμα στα κρυστάλλινα νερά, επιστροφή στο τραπέζι για δεύτερο γύρο, έναν υπνάκο στην παραλία πριν πιεις το καφεδάκι σου...και να εύχεσαι να σταματήσει ο χρόνος...

Σχόλιο φίλης "Άσε, βρήκαμε ένα διαμαντάκι, δυο μέρες σερί εκεί πηγαίναμε, μπλα μπλα εκπληκτικο, μπλα μπλα φανταστικό, δεν εχει ονομα, δεν το ξερει κανένας, μπλα μπλα θα σου στειλω στίγμα να πας".

Της στέλνω το εδώ λινκ. "Μα πόσο είχα πιει και δεν προσεξα ότι έχει όνομα"!

Τέσπα, συμφωνεί με τα σχόλια των προηγούμενων, -νόστιμα όλα και τσιμπημένες οι τιμές- και προσθέτει ότι της άρεσε πολύ και η παραλία για μπάνιο.

Φετινή επίσκεψη στην έντεχνη καντίνα, που έγινε πλέον γνωστή και ήταν γεμάτη κόσμο και τα στήθια του νεαρού μουστακάτου ιδιοκτήτη γιομάτα από περηφάνια. Το φαγητό ένα τσικ πιο κάτω από πέρσι (και πάλι όμως σε αποδεκτό-καλό επίπεδο, με καλό τσίπουρο), βαρύ χέρι στο αλάτι, ίσως για να κατεβαίνει το πιοτί. Απόδειξη ούτε για πλάκα, ζητήσαμε ειδικώς και μας κοίταξαν περίεργα, όλος ο γαύρος και τα κρίταμα και παντελονάτα.. Ομολογουμένως προνομιακή η τοποθεσία, επάνω στην αμμουδιά και πλάι στη θάλασσα, χαλαρότητα και ραθυμία και ατμόσφαιρα. Για αυτά λοιπόν και μόνον αυτά.

Όπως το λέει η Γιαντράνκα, ένα διαμάντι στην ακτή αρετές, κάτω ακριβώς από ένα καταπράσινο βράχο. Η παραλία είναι από τις καλύτερες στο δεύτερο πόδι, κρυστάλλινα νερά, αμμουδιά, ησυχία.

Στην άκρη της παραλίας είναι το μικρό μπαρ/καντίνα με ξύλινο σκέπαστρο και ψάθινες ομπρέλες. Δεν έχει ξαπλώστρες αλλά είναι ακριβώς επάνω στην άμμο.

Παίζει φοβερή μουσική, κυρίως έντεχνη με προτίμηση σε Θανάση, Μάλαμα, Αλκίνοο, σε νορμάλ ένταση.

Σερβίρει σπιτικό τσίπουρο (μόνο ποτήρι) και χειροποίητα μεζεδάκια, σχεδόν όλα κρύα πιάτα, δεν έχει κουζίνα.

Γαύρος μαρινάτος, σκουμπρί, κρίταμο, πιπεριές Φλωρίνης, κασέρι σαγανάκι στην τοστιέρα, πατατοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα, τζατζίκι, πατατοσαλάτα, ντολμαδάκια κ.α.

Όλα είναι αξιοπρεπή χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, τσίπουρο άνευ πολύ καλό. Εξαιρετικός ο freddo espresso.

Γενικότερα η φάση είναι τσιπουράκι και τσιμπολόγημα, βουτιά και πίσω στο σκιερό τραπέζι, όλα αυτά πλαισιωμένα από ένα όμορφο τοπίο.

Τιμές κάπως ακριβές αν λάβουμε υπόψιν ότι δεν έχει ζεστή κουζίνα, για να χορτάσεις θέλεις 12-15€ το άτομο (νομίζω έχει 3€ το πιατάκι και 2-2,5€ το ποτήρι τσίπουρο/ρακί), αλλά χαλάλι τα λεφτά όταν το όλο σκηνικό είναι σούπερ.

Χρόνια τώρα πέσιμο στις Αρετές τα σουκού και νομίζω πιο πολλές ώρες τη βγάζουμε στο Barμπα Τολη παρά στη θάλασσα. Ρακί, τσίπουρο πάντα καλά, παγωμένες μπύρες και κομμένη ντομάτα στο πιάτο. Βασικότατο element του καλοκαιριού.

Κρυμμένο διαμαντάκι στην άκρη της παραλίας, καντίνα και τραπεζάκια κάτω από στέγαστρο επάνω στην άμμο, επάνω στο φλίτσι, μικρή σχετικά ποικιλία από τσιπουρομεζέδες με δικά τους προϊόντα και σπιτίσιες παρασκευές. Εξαιρετίκ!