Νέα επίσκεψη, Οκτώβριος '23. Πρωί Σαββάτου (~10πμ) και είχε καμία 10-12 άτομα να περιμένουν σε ουρά. Σχετικά μικρή αναμονή, ωστόσο, που οφείλεται στα 4-5 άτομα προσωπικό που εξυπηρετούσαν, ευγενικά και σβέλτα, ταυτόχρονα. Δοκιμάστηκαν τα ficelle apéritif (λεπτή, μακρόστενη ζύμη, που έρχεται με διαφορετικά toppings). Λόγω της εξειδίκευσης του καταστήματος, από τη ζύμη περίμενα περισσότερα. Ορισμένοι συνδυασμοί είχαν ενδιαφέρον (όπως αυτοί με το μανιτάρι και το σαλάμι), άλλοι ήταν basic. Σε γενικές γραμμές, δεν ενθουσίασαν, ενώ για την ποσότητα/υλικά το κόστος (3,90€) είναι σχετικά υψηλό. Εντύπωση μου έκανε, τέλος, πως εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν καθόλου sandwich (αρκετά καλά, σε προηγούμενη δοκιμή), γεγονός που δεν γνωρίζω αν οφείλεται σε εξάντληση ή στην ώρα (νωρίς).
Σε όλα -πλην του γλυκού, καθώς δε δοκιμάστηκε- ό,τι είπε ο varethika ton prologo.
Πιο συγκεκριμένα, δοκιμάστηκαν:
- Σπανακόπιτα: Σφολιάτα εξωπραγματική, με τη γεύση του βουτύρου να πλημμυρίζει το στόμα (σε σημείο που η πολύ νόστιμη γέμιση να περνά σε β' ρόλο). Καμία σχέση με τις ανθυγιεινές απόπειρες των καμμένων βιτάμ που κατακρεουργούν το στομάχι --όντας παθών, εκτίμησα ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη σπανακόπιτα.
- Μπαγκέτα με ζαμπόν και βούτυρο: Πεντανόστιμη μες στην απλότητά της. Τραγανή απέξω, μαλακή στο εσωτερικό. Ίσως σε κάποιον/α να φανεί λίγο αλμυρή, για τα γούστα μου ήταν ό,τι έπρεπε.
- Τετράγωνο με σολομό: Αρκετά υπόξινο ψωμάκι, με κρέμα τυρί, σολομό και μαρούλι. Δροσιστικό και ιδιαίτερα γευστικά (αν είστε φαν του συμπαθέστατου ψαριού θα μείνετε πολύ ικανοποιημένοι/ες, καθώς διαθέτει γεναίες ποσότητες).
Ο καφές - freddo espresso - αρκετά καλός.
Το προσωπικό εξυπηρετικό και ευγενέστατο.
Αν και εκ πρώτης όψεως οι τιμές δεν είναι επιπέδου τακτικού πρωινού, η ποιότητα από τη μία και από την άλλη τα μεγέθη (τα λες μεγάλα), δημιουργούν κάτι αξιοδοκίμαστο και εθιστικά επαναλαμβανόμενο. Πολλή καλή προσπάθεια.
Βρε παιδιά, προφανώς το σωστό εννοιολογικά είναι "λουκανικο-πιτα", άσχετα αν στον προφορικό λόγο υπέστη σύμπτυξη σε "λουκανο-πιτα" επειδή είναι λέξη μακρυνάρι.
Υπόξινα πραγματικά προζυμενια ψωμιά από ανθρώπους που ξέρουν ,επισης ωραιότατες χειροποίητες σφολιάτες ,σαντουιτς και μερικά γλυκά ,από τους καλύτερους νέους φούρνους στην Αθήνα
Σε όλα -πλην του γλυκού, καθώς δε δοκιμάστηκε- ό,
Πιο συγκεκριμένα, δοκιμάστηκαν:
- Σπανακόπιτα: Σφολιάτα εξωπραγματική, με τη γεύση του βουτύρου να πλημμυρίζει το στόμα (σε σημείο που η πολύ νόστιμη γέμιση να περνά σε β' ρόλο). Καμία σχέση με τις ανθυγιεινές απόπειρες των καμμένων βιτάμ που κατακρεουργούν το στομάχι --όντας παθών, εκτίμησα ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη σπανακόπιτα.
- Μπαγκέτα με ζαμπόν και βούτυρο: Πεντανόστιμη μες στην απλότητά της. Τραγανή απέξω, μαλακή στο εσωτερικό. Ίσως σε κάποιον/α να φανεί λίγο αλμυρή, για τα γούστα μου ήταν ό,
- Τετράγωνο με σολομό: Αρκετά υπόξινο ψωμάκι, με κρέμα τυρί, σολομό και μαρούλι. Δροσιστικό και ιδιαίτερα γευστικά (αν είστε φαν του συμπαθέστατου ψαριού θα μείνετε πολύ ικανοποιημένοι/ες, καθώς διαθέτει γεναίες ποσότητες).
Ο καφές - freddo espresso - αρκετά καλός.
Το προσωπικό εξυπηρετικό και ευγενέστατο.
Αν και εκ πρώτης όψεως οι τιμές δεν είναι επιπέδου τακτικού πρωινού, η ποιότητα από τη μία και από την άλλη τα μεγέθη (τα λες μεγάλα), δημιουργούν κάτι αξιοδοκίμαστο και εθιστικά επαναλαμβανόμενο. Πολλή καλή προσπάθεια.