στο κατάστημα Leza
Ταβέρνα, Sh 87, Lin, Pogradec, [εξωτερικό]
Ιούλιος 2025.
Ήμουν Αλβανία για δουλειά, οπότε ήμουν σε παρέα με Αλβανούς συναδέλφους. Δύο φορές πήγαμε για μεσημεριανό, τυπικά ορεκτικά, σαλάτες, πίκλες όχι κάτι σπουδαίο ούτε και κακά. Προσπαθήσαμε τη μία μέρα να μας φτιάξει χειροποίητη πίτα επί τόπου αλλά έλειπε η μαγείρισσα εκείνη την ώρα.
Έφαγα το θρυλικό κοράν της λίμνης Οχρίδας. Ήμουν αρνητικός με τα λιμνίσια ψάρια αλλά αυτό είναι αποκάλυψη. Κάτι ανάμεσα σε πέστροφα και σολομό, ψητό υπέροχο! Την άλλη μέρα φάγαμε και κάτι μικρότερα, μπελούσι, ωραία και αυτά.
Όχι κάτι το άχαστο αλλά αν ξαναπεράσω από την περιοχή θα έτρωγα πάλι.
Την πρώτη φορά Μάρτιο 2025 όταν μπήκα μέσα το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν η δυνατή μουσική και η μυρωδιά κουζίνας αλλά λέω αφού έχουμε καπνιστή θα κάτσουμε έξω.
Δεύτερη φορά κάτσαμε μέσα γιατί έκανε ζέστη έξω.
Μουσική δυνατή και κακή. Πες είμαστε κουλτουριάρηδες και δεν μας αρέσει πια η Στέλλα Γεωργιάδου που "τώρα μου μιλάει τώρα μ'ακουμπάει" αλλά τόσο δυνατά για ποιο λόγο δεν κατάλαβα.
Αυτά όλα δεν είναι τίποτα μπροστά στον απορροφητήρα. Που μάλλον δεν υπάρχει.
Να δίνουμε 27ευρώ/άτομο και μετά να αερίζουμε τα ρούχα στο μπαλκόνι και να πλένουμε μαλλιά για να φύγει η λίγδα πάει πολύ. Εντάξει όταν πήγαινα στο Δίπορτο φοιτητής εκεί το ήξερα αλλά έτρωγα ρεβύθια με 3ευρώ, όχι με 14.
Το φαγητό κατώτερο της πρώτης φοράς. Νόστιμα μεν τα περισσότερα, ακριβά όπως παντού τα ορεκτικά. 7-9ευρώ η τυροκαυτερή, ταραμάς. Επίσης, διαπιστώσαμε ότι το αγαπάνε το αλάτι σε κάποια φαγητά.
Αυτά από εμένα, δεν θα το ξαναεπισκεφτούμε. Τόσα άλλα μαγαζιά έχει να φας με 30ευρώ/άτομα να μην χρειάζεσαι και μπάνιο μετά.
Πάντως κόσμο έχει.
στο κατάστημα Waipo
Εστιατόριο, Jakobsbergsgatan 15, Stockholm, [εξωτερικό]
Στην αρχή τσίνισα ότι θα πάμε για κινέζικο στη Σουηδία αλλά πάλι καλά που επέμενε η παρέα.
Ωραίος χώρος με χαμηλό φωτισμό και γρήγορο και ευγενικό σέρβις (είχαν και ένα ρομπότ σέρβις!), χαμηλή μουσική και όπως συνηθίζουν και οι Σουηδοί χαμηλόφωνη κουβέντα παντού.
Από τα καλύτερα ντάμπλιγκς με ψάρι που έχω φάει, τηγανιτό ρύζι με τρούφα που το ξαναπήραμε και μοσχαρίσια παϊδάκια τηγανιτά σαν ορεκτικά. Στα κυρίως χοιρινή πανσέτα (πολύ καλή) με νούντλς, γαρίδες με ρύζι, όλα πεντανόστιμα και μεγάλες μερίδες που καλύπτουν μέχρι και τον τελευταίο πειναλέο Έλληνα.
Ωραία κοκτέιλ και πρόθυμοι να σου φτιάξουν και εκτός καταλόγου κλασσικά κοκτέιλ. Θα ξαναπάω για να είστε σίγουροι κάντε κράτηση.
στο κατάστημα Sjätte Tunnan
Εστιατόριο, Stora Nygatan 43, Stockholm, [εξωτερικό]
Υπόγειο εστιατόριο με συνταγές βασισμένες σε ιστορικά κείμενα πριν την ανακάλυψη της Αμερικής και των πατατών.
Στην πιο τουριστική μεριά της Στοκχόλμης ένα τουριστικό μαγαζί που έχει την πλάκα του. Μαζεμένος κατάλογος με 3-4 ορεκτικά (σολομός, ποικιλία αλλαντικών) και 7-8 κυρίως. Πολλές μπύρες και υδρομέλι (mead, έτσι λέγεται άραγε;). Στα αξιοθέατα και το σέρβις που είναι ντυμένοι με ρούχα μεσαιωνικής εποχής.
Καθότι το μαγαζί είναι μεσαιωνικό δεν έχει πιρούνια μόνο κουτάλι και μαχαίρι, ούτε πατάτες, ντομάτες κλπ. Μεγάλες ποσότητες τα κυρίως και νόστιμα. Χοιρινό κότσι με ρίζες αρκετά νόστιμο, όπως και το κοτόπουλο μπραιζέ. Σε κάποιους από την παρέα δεν άρεσε ο χώρος, τους φαινόταν ότι μύριζε, ότι δεν έβλεπαν καλά. Είναι αλήθεια ότι είναι υπόγειο μπουντρούμι αλλά ευχάριστο για εμένα.
Θα ξαναπήγαινα μόνο αν στην παρέα είχαμε παιδιά ή εφήβους για να το ζήσουν, μιας και το φαγητό δεν ήταν άσχημο.
στο κατάστημα Nystekt Strömming
Fast food, Kornhamnstorg, Stockholm, [εξωτερικό]
Αφήστε τα μπέργκερ που τρώνε με μανία οι Σουηδοί και πιάστε τη ρέγγα την τηγανιτή.
Το σωστό παραδοσιακό φαγητό στο χέρι, έχει απ'έξω τραπέζια να φάτε. Μην έχετε στο μυαλό σας τη ρέγγα την καπνιστή που έχουμε στην Ελλάδα, εδώ είναι πιο μικρές κάτι ανάμεσα σε ρέγγα και σαρδέλα.
Τηγανιτή ρέγγα σε ψωμάκι, μουστάρδα, πίκλες κλπ στις 60κορώνες.
Σπέσιαλ με τηγανιτή ρέγγα, πίκλες, τραγανό ψωμί, λαχανοσαλάτα, πουρέ πατάτας στις 110κορώνες.
στο κατάστημα Thang Long
Ξένο, Μεγάλου Αλεξάνδρου 1, Μεταξουργείο, Αθήνα, Ν. Αττικής
Βιετναμέζικο ορίτζιναλ με ιδιοκτήτρια σίφουνα! Αν έχετε όρεξη να πιάσετε κουβέντα δεν θα σταματήσει να σας μιλάει και ας γίνεται της μουρλής στο μαγαζί.
Όσες φορές έχω πάει έχω φάει καλά. Μεγάλο μενού, σούπες Pho στα 13ευρώ, Κάρυ, Πάπια ψητή και ωραίες τεράστιες ασιατικές σαλάτες. Μας έχει κεράσει και πιάτα που δεν είχε στο μενού και ήθελε να δει αν θα άρεσαν στο κοινό.
Σέρβις σχεδόν μόνο στα αγγλικά λες και μιλάει ελληνικά μόνο η ιδιοκτήτρια. Κόσμος τουρίστες, έλληνες και αρκετοί ασιάτες.
Θα ξαναπάω σίγουρα αν και η ευρύτερη περιοχή είναι για ισοπέδωση και ανακατασκευή.
στο κατάστημα Armando
Πιτσαρία, Σαλαμίνος 43, Κεραμεικός, Αθήνα, Ν. Αττικής
Καινούργια υπερ-φασαία πιτσαρία στο Μεταξουργείο. Μιλάμε γίνεται της μουρλής.
Ο χώρος είναι μια παλιά αποθήκη που ήταν κλειστή χρόνια, την άνοιξαν την καθάρισαν και αυτό. Το μωσαϊκό κάτω τα ίδια, μεγάλα ξύλινα τραπέζια και έξω στον πεζόδρομο μικρότερα τραπέζια και τελευταία είδα και κάτι ξύλινα βαρέλια τύπου ορθάδικο από τα '90ς.
Πολύ νόστιμη πίτσα με αυτό το λαστιχωτό ζυμάρι που μου αρέσει που λένε ότι είναι από τη Νάπολη (δεν έχω πάει δεν ξέρω) και ωραίες ιδέες στον κατάλογο. Πίτσα θα ξαναπάρω αν και με πονάει γιατί είναι ο ορισμός του Shrinkflation στα μούτρα μας:
"Με τον αγγλικό όρο shrinkflation περιγράφεται η εμπορική στρατηγική όπου επέρχεται μείωση των πωλούμενων προϊόντων σε μέγεθος ή ποσότητα ... ενώ οι τιμές τους παραμένουν οι ίδιες ή αυξάνονται"
Δηλαδή η πίτσα κυμαίνεται ας πούμε στο 15ευρω μέση τιμή αλλά σου έρχεται μια συρρικνωμένη πίτσα. Περιμένεις εσύ ξέρωγω την 32εκ πίτσα και σου έρχεται η 27εκ (δεν τις μέτρησα). Τσούζει γιατί θυμίζει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Επίσης βγάζει ψωμί, κρουασάν και ταρτάκια κλπ. Ωραία τα ταρτάκια με αχλάδι, μούρα, μέτριο το κανελορολό αλλά με το ψωμί 1κιλό στα 6,30ευρώ νιώθεις συνεταίρος στο μαγαζί. Δεν εξηγείται αλλιώς η τιμή. Πληρώνεις ενοίκιο που κρατάνε το προζύμι ζωντανό ή με χρονοχρέωση την ώρα που θέλει το καρβέλι για να φουσκώσει.
Κατά τα άλλα το σέρβις είναι τύπου νέοι φασαίοι που δεν θέλουν να είναι σερβιτόροι αλλά είναι εκεί για τη φάση. Μην τους αποπαίρνετε είναι ευαίσθητα παιδιά και ευγενικοί να λέμε την αλήθεια.
Ο σερβιτόρος με ενημέρωσε ότι εδώ είναι μεζεδοπωλείο οπότε αντίστοιχα και οι μερίδες. Μακάρι να ήταν έτσι οι μερίδες μεζεδοπωλείου. Τρία άτομα (1 άντρας, 2 γυναίκες) και παραγγείλαμε πολλά πιάτα γιατί νόμιζα ότι θα πεινάσουμε.
Το κοκοράκι στη σχάρα είναι κυριολεκτικά μισό ολόκληρο κοτόπουλο με σαλάτα+ψωμί. Ο μοσχαρίσιος σιδηρόδρομος λουκούμι, το ντόνατ-μανιταριού που δεν μου γέμιζε το μάτι ήταν ωραιότατο. Το μόνο μέτριο ήταν κάτι ραβιολόνι, ήταν λύσσα τα άτιμα λόγω του τυριού, κάπου αστόχησε αυτό. Μπύρες αντί για κρασί και μας πήγε περίπου 27ευρώ/άτομο. Αλλά επαναλαμβάνω φάγαμε σαν να μην υπήρχε αύριο.
Καλό το σέρβις, ωραίο το μαγαζί, κάτσαμε έξω αν και ο δρόμος που είναι το μαγαζί δεν είναι και ότι καλύτερο έχει να δείξει ο Κεραμεικός.
στο κατάστημα Μπατζάβαλης
Ταβέρνα, Καρατζάς, Ν. Αττικής
Επίσκεψη τον Οκτώβριο 2024.
Βρέθηκα για δουλειά στην περιοχή και στο γυρισμό μας το πρότειναν. Τρία άτομα που το τρώμε το φαΐ μας ειδικά μετά από δουλειά.
Κόσμος πολύς, ευγενικότατο προσωπικό και γρήγοροι.
Οι μερίδες είναι γιγαντιαίες και το αφεντικό που παίρνει τις παραγγελίες μας έβαλε μισές μερίδες σε κάποια ορεκτικά για να δοκιμάσουμε. Πήραμε το αρνί μπογάνα (γάστρα) που ήταν μερίδα για 4 άτομα, νόστιμο αλλά όχι κάτι το φοβερό. Το τυροπιτάρι ήταν μερίδα να χορτάσουν δύο άτομα.
Καλά ήταν, νόστιμα και φθηνά. Δεν μας ενθουσίασε το φαγητό αλλά η όλη εμπειρία αξίζει και είναι άκρως χορταστική ειδικά αν έχεις να ταΐσεις οικογένεια.
1 κιλό παϊδάκια ζυγούρι - προβατίνα πάρα πολύ καλά κομμάτια, ψημένα τέλεια και αλατισμένα (42ευρώ/κιλό το ζυγούρι και 30ευρώ/κιλό η προβατίνα).
Τηγανόψωμο πολύ καλό αν θυμάμαι 7ευρώ.
Κοκορέτσι 10ευρώ μου φάνηκε τσιμπιμένη η τιμή, μεγάλη μερίδα όμως και νόστιμο.
Χόρτα σταμναγκάθι είχε βράσει μέχρι που είχε χάσει το χρώμα του.
Μελιτζανοσαλάτα οκ.
Γρήγορο σέρβις, ευγενικοί και στο τέλος δώρο λουκουμάδες με παγωτό. Έχει και παρά πολλά μοσχάρια μοντέρνα με εντυπωσιακά ψυγεία και μεγέθη μπριζόλας και σούβλα ολόκληρο αρνί. Έχει καλούς μάγειρες και ψήστες και φαίνεται.
Άνετα θα ξαναπήγαινα και ας είναι τσιμπημένες οι τιμές στα παϊδάκια.
στο κατάστημα Άγιος Πέτρος
Ταβέρνα, Τραχύ, Σκύρος, Ν. Ευβοίας
Όποιον ρωτήσετε για το πού θα φάτε στη Σκύρο θα σας πει Άγιο Πέτρο. Με δικά του αρνιά, κατσίκια, χωράφια και τυροκομείο.
Φάγαμε Κυριακή του Πάσχα τέσσερα άτομα (05-05-2024).
Εξυπηρέτηση τέλεια, γρήγορη κι ας ήμασταν χωρίς κράτηση, το φαγητό ήρθε γρήγορα και ήταν ωραιότατο πραγματικά.
Σουβλιστό αρνί 1 κιλό, κατσίκι 1 κιλό, συκωταριά, κοκορέτσι, σαλάτα, γίδινο τυρί ψητό, πατάτες, 2λίτρα κρασί πήγε 40€/άτομο. Ήταν το πασχαλιάτικο μενού και η αντίστοιχη πασχαλιάτικη τιμή. Γενικά είναι σαφώς πιο φθηνό το μαγαζί.
Αλλά κολλήσαμε και οι τέσσερις σαλμονέλα.
Και οι δύο μπήκαμε νοσοκομείο έξι (6) ημέρες ο καθένας.
Κάποιος/α στην κουζίνα κάπου έκανε κάποια βρωμιά, κάποια τεμπελιά. Ίσως κόπηκε η σαλάτα με βρώμικο μαχαίρι, ίσως το σουβλιστό ψητό κρέας κόπηκε πάνω σε βρώμικη επιφάνεια κοπής ή κάποιος εργαζόμενος ήταν φορέας σαλμονέλας.
Έχω πεισθεί ότι ήταν πρώτη φορά και μάλλον θα ξαναέτρωγα εκεί.
Σίγουρα το πάθαμε από τη συγκεκριμένη ταβέρνα μιας και ξέρουμε ήδη άλλες δύο παρέες που το έπαθαν εκείνη την ημέρα. Στο τηλέφωνο ο ιδιοκτήτης ζήτησε συγγνώμη, φάνηκε βέβαια να το ρίχνει στους υπαλλήλους και στις κριτικές στο google άρχισε τα "αποκλείεται είχε γαστρεντερίτιδα το νησί". Αυτά τα ευθυνοφοβικά σε συνδυασμό με τους νοσοκομειακούς λαπάδες που έφαγα για μια εβδομάδα είναι που με διαολίζουν...
στο κατάστημα Λεφτέρης
Ψητοπωλείο, Κώστα Βάρναλη 40, Χαλάνδρι, Ν. Αττικής
Λεφτέρης στο Χαλάνδρι, είναι οι ίδιοι που έχουν και την ταβέρνα Λεφτέρης στην Απείρανθο της Νάξου.
Πολύ μικρό μαγαζί, δεν έχει τραπέζια, μόνο έξω σε ένα υπερυψωμένο πεζοδρόμιο έχει 2-3. Μάστορες στο ψήσιμο, γύρος μικρός χειροποίητος, μπιφτέκι τεράστιο γεμιστό με γραβιέρα Νάξου, χορτοφαγικό τυλιχτό με μανιτάρια, σπαράγγια απίστευτο! Πολύ ωραίοι συνδυασμοί στα τυλιχτά.
Πρέπει να προετοιμαστείς για χρόνους αναμονής νησιώτικους. Γιαβάς γιαβάς. Τον έχω δει να λέει σε τηλέφωνο για ντελίβερι "Δεν ξέρω πότε θα τα στείλω, εγγυώμαι ότι θα έρθουν σήμερα!".
Επίσης οι τιμές είναι κάθε φορά και κάτι άλλο και έχουν λίγο ξεφύγει γιατί έχει καλές πρώτες ύλες.
Τυλιχτό από 4,5€ (γύρος, καλαμάκι) έως 10€ (με μπριζολάκι)!
Μερίδα μπιφτέκι γεμιστό 15€.
στο κατάστημα 阿锡早点
Ξένο, Ακαδήμου 4, Αθήνα, Ν. Αττικής
Είναι το πιο αυθεντικό κινέζικο που υπάρχει στο Μεταξουργείο. Όσοι δεν είστε από Αθήνα, να ξέρετε ότι εδώ είναι η Τσάινατάουν της Ελλάδας. Προς επίρρωση αυτού που λέω, σας αναφέρω ότι πήγα ξάδερφο που έζησε Κίνα δύο χρόνια και αφότου γύρισε δεν πήγαινε σε κινέζικα γιατί του φαινόντουσαν νερόβραστα εξευρωπαϊσμένα και είπε ότι είναι ακριβώς όπως στην Κίνα. Με όλη την βρώμα και την τηγανίλα.
Μικρό μαγαζί με πέντε τραπέζια, μαγειρεύει ένα ζευγάρι και η πελατεία είναι κυρίως Κινέζοι.
Μπάο Μπαν από 0,70€, νούντλς τηγανιτά με λαχανικά 3-5€ και το ακριβότερο πιάτο οι μεγάλες μερίδες σούπες με νούντλς στα 5€. Πολλά βραστά αυγά και κάτι τηγανιτά ψωμιά που τρώνε με μανία οι κινέζοι.
Αν και έχω να πάω κάνα δίμηνο και μου είπαν ότι τα ακρίβυνε όλα και πήγαν στα 6€ τα ακριβότερα. Το κρέας στα νούντλς είναι ότι πιο σκληρό έχετε φάει. Πως το καταφέρνουν αυτό κάθε φορά είναι μυστήριο.
Γενικά θέλει θάρρος αλλά είναι φτηνότερο από ένα εισιτήριο για Πεκίνο.
στο κατάστημα Σκελετόβραχος
Ταβέρνα, Ακτή Οιάνθης 91, Γαλαξείδι, Ν. Φωκίδας
Ένα από τα καλύτερα μαγαζιά του Γαλαξιδίου.
Το είχε ο Ντίνος (πατέρας) και τώρα έχει περάσει στα χέρια του μάγειρα γιού του Ανδρέα.
Ψάρια και μύδια ολόφρεσκα από τις υδατοκαλλιέργειες τις περιοχής και πελαγίσια που φέρνουν οι βάρκες. Μενού που ανανεώνεται συχνά, δεν ξέρω πια αν κάνει τα κελέμια (κρεμμύδια γεμιστά) που ήταν για μένα κορυφαία.
Παλιότερα ένα από τα κλου του μαγαζιού ήταν ο ιδιοκτήτης (Ντίνος). Μιλάμε για καταστάσεις φαρσοτραγοκωμωδίας. Να προσπαθείς να κάνεις σινιάλο για παραγγελία και ο Ντίνος να κοιμάται στην καρέκλα. Για τους πελάτες είχε και ένα γέλιο, για την ομάδα του μαγαζιού δεν νομίζω αλλά δεν μας αφορούσε γιατί πάντα τρώγαμε καλά.
Έχετε στο νου σας ότι στο Γαλαξίδι όλες οι ταβέρνες είναι πιο ακριβές από τις τριγύρω περιοχές (εκτός Αράχωβας).
στο κατάστημα Miranda
Ταβέρνα, Καστέλλια, Ν. Φωκίδας
Είναι η ταβέρνα που βγάζει ασπροπρόσωπη την περιοχή. Την τρέχει η οικογένεια της κυρίας Μιράντας (η μαγείρισσα). Πάντα με κόσμο και καλό φαγητό.
Όλοι λιγουρεύονται την προβατίνα στη λαδόκολλα (πόσες προβατίνες υπάρχουν πια στην Ελλάδα;)
Ωραίοι λαχανοντολμάδες, ωραία μαγειρευτά, ψητά, καλή ατμόσφαιρα, ευγενικό σέρβις και πάντα ένα κερασματάκι στο τέλος.
στο κατάστημα Valteziana[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, Βαλτετσίου 41, Εξάρχεια, Αθήνα, Ν. Αττικής
Για εμένα ίσως η καλύτερη πίτσα της Αθήνας. Ξηγιέμαι...
Την άνοιξε, αν θυμάμαι καλά λίγο πριν τον κορονοϊό, ένας ιταλός που κάνει ένα ζυμάρι που όμοιο του δεν είχα ξαναφάει έως τότε. Λαστιχένιο, αφράτο, άσπρο σαν το γάλα μούρλια ένα πράγμα. Συν ότι έβαλε όλα τα διαφορετικά ιταλικά τυριά που δεν ξέραμε με έκανε να την αγαπήσω. Ξέρω διάφορους που δεν τους αρέσει αυτό το ζυμάρι αλλά για εμένα νομίζω είναι ότι καλύτερο.
στο κατάστημα Μαύρο Πρόβατο
Ξένο, Επάνω Λούμα, Ν. Λασιθίου
Έχω πάει δύο καλοκαίρια και αυτή η πλευρά της Κρήτης είναι Άγρια Δύση.
Χειροποίητα ζυμαρικά πολύ καλά και μπρουσκέτες εντάξει.
Προετοιμαστείτε για 40-50λεπτη αναμονή μέχρι το πρώτο πιάτο αλλά ποτέ δεν με πείραξε. Έχει και αιώρες στο απέναντι κτήμα να την πέσετε και απέραντη θέα. Εννοείται ότι πάω κάθε φορά που πηγαίνω Λασίθι.
στο κατάστημα Στον Πρόδρομο
Ταβέρνα, Καστέλλι, Ν. Λασιθίου
Ανοίγει απογεύματα και ανά φάσεις το κρατάει κλειστό κι ας είναι μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Φέρνει ωραία μουσικά συγκροτήματα, κάνει καπρικό (χοιρινό στο φούρνο), η ρακή είναι καλή και η τοποθεσία είναι υπέροχη. Υπερυψωμένο μπαλκονάκι σε γραφικό χωριό.
στο κατάστημα DONER.ΤΖΗ
Γυράδικο, Βιζυηνού 2-4, Νέα Σμύρνη, Ν. Αττικής
Επίσκεψη Νοέμβριος 2023.
Πήραμε έζμε, μαντί, Ούρφα κεμπάπ, αρνίσια φιλετάκια και μας κέρασαν μια ποικιλία σαλατικών και γλυκό στο τέλος.
Το κεμπάπ ήταν υπέροχο. Επειδή ήμασταν δύο άτομα και πήραμε πολλά περίσσεψε ένα και το έφαγα την επόμενη μέρα. Εκεί φάνηκε και η ποιότητα του κρέατος, κορυφή! Τα αρνίσια φιλετάκια τα είχε μαρινάρει με κάτι πολύ ωραίο και ήταν πεντανόστιμα. Μαντί τίγκα στο βούτυρο αλλά καθόλου βαριά. Πιτάκια φρεσκοψημένα.
Τόσο ωραίο και γλυκό ντολμαδάκι γιαλαντζί δεν έχω ξαναφάει. Και το κέρασμα ήταν ένας μπακλαβάς σαν μπουρέκι με κρέμα και φυστίκι, υπέροχο.
2 άτομα με τα παραπάνω και μία μπύρα, σύνολο 45ευρώ. Εννοείται θα μπορούσαμε και ένα λιγότερο πιάτο και θα ήμασταν πλήρεις.
Μεγάλο πεζοδρόμιο, μεγάλη αίθουσα λίγο άχαρη αλλά δεν έχει καμία σημασία. Το εστιατόριο είναι κορυφαίο. Θα ξαναπάω σίγουρα και ελπίζω να είναι το ίδιο.
Το έβλεπα και έλεγα τι φοιτητομεζεδοπωλείο είναι αυτό. Έπεσα εντελώς έξω.
Κεμπάπ, μπριζολάκια, κους κους, σαλάτες πολύ νόστιμα. Τιμές φυσιολογικές, σέρβις εξυπηρετικοί και καλοπροαίρετοι.
Το μόνο κακό μέσα είναι η οχλοβοή μαζί με την μουσική μπορεί να σου νταουλιάσει το κεφάλι. Ίσως κάνα πάνελ ηχομονωτικό, απλή και φθηνή λύση, βοηθήσει. Μπράβο πάντως πολύ καλό το μαγαζί.
στο κατάστημα Σεϋχέλλες
Εστιατόριο, Κεραμεικού 49, Μεταξουργείο, Αθήνα, Ν. Αττικής
Τέλος εποχής για τις Σεϋχέλλες. Έκλεισαν οριστικά πριν ένα μήνα (Οκτώβρης 2023).
Ωραία ήταν 10 χρόνια, ωραία φαγητά, μόνο ελληνικά υλικά και καλά ποτά. Το καλύτερο μαγαζί του Μεταξουργείου ήταν, κρίμα που το έκλεισαν ενώ πήγαινε μπάλα το μέρος.
Χωρίς να φταίνε μόνο αυτοί, έχω να πω ότι το σουξέ του μαγαζιού που ήταν οι παπαρδέλες με καβουρμά ξεκίνησε περίπου στα 9€ (2013) και έκλεισε στα 15€ (2023).
Ήμουν Αλβανία για δουλειά, οπότε ήμουν σε παρέα με Αλβανούς συναδέλφους. Δύο φορές πήγαμε για μεσημεριανό, τυπικά ορεκτικά, σαλάτες, πίκλες όχι κάτι σπουδαίο ούτε και κακά. Προσπαθήσαμε τη μία μέρα να μας φτιάξει χειροποίητη πίτα επί τόπου αλλά έλειπε η μαγείρισσα εκείνη την ώρα.
Έφαγα το θρυλικό κοράν της λίμνης Οχρίδας. Ήμουν αρνητικός με τα λιμνίσια ψάρια αλλά αυτό είναι αποκάλυψη. Κάτι ανάμεσα σε πέστροφα και σολομό, ψητό υπέροχο! Την άλλη μέρα φάγαμε και κάτι μικρότερα, μπελούσι, ωραία και αυτά.
Όχι κάτι το άχαστο αλλά αν ξαναπεράσω από την περιοχή θα έτρωγα πάλι.
Την πρώτη φορά Μάρτιο 2025 όταν μπήκα μέσα το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν η δυνατή μουσική και η μυρωδιά κουζίνας αλλά λέω αφού έχουμε καπνιστή θα κάτσουμε έξω.
Δεύτερη φορά κάτσαμε μέσα γιατί έκανε ζέστη έξω.
Μουσική δυνατή και κακή. Πες είμαστε κουλτουριάρηδες και δεν μας αρέσει πια η Στέλλα Γεωργιάδου που "
Αυτά όλα δεν είναι τίποτα μπροστά στον απορροφητήρα. Που μάλλον δεν υπάρχει.
Να δίνουμε 27ευρώ/άτομο και μετά να αερίζουμε τα ρούχα στο μπαλκόνι και να πλένουμε μαλλιά για να φύγει η λίγδα πάει πολύ. Εντάξει όταν πήγαινα στο Δίπορτο φοιτητής εκεί το ήξερα αλλά έτρωγα ρεβύθια με 3ευρώ, όχι με 14.
Το φαγητό κατώτερο της πρώτης φοράς. Νόστιμα μεν τα περισσότερα, ακριβά όπως παντού τα ορεκτικά. 7-9ευρώ η τυροκαυτερή, ταραμάς. Επίσης, διαπιστώσαμε ότι το αγαπάνε το αλάτι σε κάποια φαγητά.
Αυτά από εμένα, δεν θα το ξαναεπισκεφτούμε. Τόσα άλλα μαγαζιά έχει να φας με 30ευρώ/άτομα να μην χρειάζεσαι και μπάνιο μετά.
Πάντως κόσμο έχει.
Ωραίος χώρος με χαμηλό φωτισμό και γρήγορο και ευγενικό σέρβις (είχαν και ένα ρομπότ σέρβις!), χαμηλή μουσική και όπως συνηθίζουν και οι Σουηδοί χαμηλόφωνη κουβέντα παντού.
Από τα καλύτερα ντάμπλιγκς με ψάρι που έχω φάει, τηγανιτό ρύζι με τρούφα που το ξαναπήραμε και μοσχαρίσια παϊδάκια τηγανιτά σαν ορεκτικά. Στα κυρίως χοιρινή πανσέτα (πολύ καλή) με νούντλς, γαρίδες με ρύζι, όλα πεντανόστιμα και μεγάλες μερίδες που καλύπτουν μέχρι και τον τελευταίο πειναλέο Έλληνα.
Ωραία κοκτέιλ και πρόθυμοι να σου φτιάξουν και εκτός καταλόγου κλασσικά κοκτέιλ. Θα ξαναπάω για να είστε σίγουροι κάντε κράτηση.
Στην πιο τουριστική μεριά της Στοκχόλμης ένα τουριστικό μαγαζί που έχει την πλάκα του. Μαζεμένος κατάλογος με 3-4 ορεκτικά (σολομός, ποικιλία αλλαντικών) και 7-8 κυρίως. Πολλές μπύρες και υδρομέλι (mead, έτσι λέγεται άραγε;). Στα αξιοθέατα και το σέρβις που είναι ντυμένοι με ρούχα μεσαιωνικής εποχής.
Καθότι το μαγαζί είναι μεσαιωνικό δεν έχει πιρούνια μόνο κουτάλι και μαχαίρι, ούτε πατάτες, ντομάτες κλπ. Μεγάλες ποσότητες τα κυρίως και νόστιμα. Χοιρινό κότσι με ρίζες αρκετά νόστιμο, όπως και το κοτόπουλο μπραιζέ. Σε κάποιους από την παρέα δεν άρεσε ο χώρος, τους φαινόταν ότι μύριζε, ότι δεν έβλεπαν καλά. Είναι αλήθεια ότι είναι υπόγειο μπουντρούμι αλλά ευχάριστο για εμένα.
Θα ξαναπήγαινα μόνο αν στην παρέα είχαμε παιδιά ή εφήβους για να το ζήσουν, μιας και το φαγητό δεν ήταν άσχημο.
Το σωστό παραδοσιακό φαγητό στο χέρι, έχει απ'
Τηγανιτή ρέγγα σε ψωμάκι, μουστάρδα, πίκλες κλπ στις 60κορώνες.
Σπέσιαλ με τηγανιτή ρέγγα, πίκλες, τραγανό ψωμί, λαχανοσαλάτα, πουρέ πατάτας στις 110κορώνες.
Νοστιμότατο και σε ωραίο σημείο.
Όσες φορές έχω πάει έχω φάει καλά. Μεγάλο μενού, σούπες Pho στα 13ευρώ, Κάρυ, Πάπια ψητή και ωραίες τεράστιες ασιατικές σαλάτες. Μας έχει κεράσει και πιάτα που δεν είχε στο μενού και ήθελε να δει αν θα άρεσαν στο κοινό.
Σέρβις σχεδόν μόνο στα αγγλικά λες και μιλάει ελληνικά μόνο η ιδιοκτήτρια. Κόσμος τουρίστες, έλληνες και αρκετοί ασιάτες.
Θα ξαναπάω σίγουρα αν και η ευρύτερη περιοχή είναι για ισοπέδωση και ανακατασκευή.
Ο χώρος είναι μια παλιά αποθήκη που ήταν κλειστή χρόνια, την άνοιξαν την καθάρισαν και αυτό. Το μωσαϊκό κάτω τα ίδια, μεγάλα ξύλινα τραπέζια και έξω στον πεζόδρομο μικρότερα τραπέζια και τελευταία είδα και κάτι ξύλινα βαρέλια τύπου ορθάδικο από τα '
Πολύ νόστιμη πίτσα με αυτό το λαστιχωτό ζυμάρι που μου αρέσει που λένε ότι είναι από τη Νάπολη (δεν έχω πάει δεν ξέρω) και ωραίες ιδέες στον κατάλογο. Πίτσα θα ξαναπάρω αν και με πονάει γιατί είναι ο ορισμός του Shrinkflation στα μούτρα μας:
"
Δηλαδή η πίτσα κυμαίνεται ας πούμε στο 15ευρω μέση τιμή αλλά σου έρχεται μια συρρικνωμένη πίτσα. Περιμένεις εσύ ξέρωγω την 32εκ πίτσα και σου έρχεται η 27εκ (δεν τις μέτρησα). Τσούζει γιατί θυμίζει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Επίσης βγάζει ψωμί, κρουασάν και ταρτάκια κλπ. Ωραία τα ταρτάκια με αχλάδι, μούρα, μέτριο το κανελορολό αλλά με το ψωμί 1κιλό στα 6,
Κατά τα άλλα το σέρβις είναι τύπου νέοι φασαίοι που δεν θέλουν να είναι σερβιτόροι αλλά είναι εκεί για τη φάση. Μην τους αποπαίρνετε είναι ευαίσθητα παιδιά και ευγενικοί να λέμε την αλήθεια.
Ο σερβιτόρος με ενημέρωσε ότι εδώ είναι μεζεδοπωλείο οπότε αντίστοιχα και οι μερίδες. Μακάρι να ήταν έτσι οι μερίδες μεζεδοπωλείου. Τρία άτομα (1 άντρας, 2 γυναίκες) και παραγγείλαμε πολλά πιάτα γιατί νόμιζα ότι θα πεινάσουμε.
Το κοκοράκι στη σχάρα είναι κυριολεκτικά μισό ολόκληρο κοτόπουλο με σαλάτα+ψωμί. Ο μοσχαρίσιος σιδηρόδρομος λουκούμι, το ντόνατ-μανιταριού που δεν μου γέμιζε το μάτι ήταν ωραιότατο. Το μόνο μέτριο ήταν κάτι ραβιολόνι, ήταν λύσσα τα άτιμα λόγω του τυριού, κάπου αστόχησε αυτό. Μπύρες αντί για κρασί και μας πήγε περίπου 27ευρώ/άτομο. Αλλά επαναλαμβάνω φάγαμε σαν να μην υπήρχε αύριο.
Καλό το σέρβις, ωραίο το μαγαζί, κάτσαμε έξω αν και ο δρόμος που είναι το μαγαζί δεν είναι και ότι καλύτερο έχει να δείξει ο Κεραμεικός.
Θα ξαναπήγαινα.
Ήταν το καλύτερο μπέργκερ στην περιοχή από κόσμο νομίζω ότι είχε αλλά ίσως είχε πολλά έξοδα.
Βρέθηκα για δουλειά στην περιοχή και στο γυρισμό μας το πρότειναν. Τρία άτομα που το τρώμε το φαΐ μας ειδικά μετά από δουλειά.
Κόσμος πολύς, ευγενικότατο προσωπικό και γρήγοροι.
Οι μερίδες είναι γιγαντιαίες και το αφεντικό που παίρνει τις παραγγελίες μας έβαλε μισές μερίδες σε κάποια ορεκτικά για να δοκιμάσουμε. Πήραμε το αρνί μπογάνα (γάστρα) που ήταν μερίδα για 4 άτομα, νόστιμο αλλά όχι κάτι το φοβερό. Το τυροπιτάρι ήταν μερίδα να χορτάσουν δύο άτομα.
Καλά ήταν, νόστιμα και φθηνά. Δεν μας ενθουσίασε το φαγητό αλλά η όλη εμπειρία αξίζει και είναι άκρως χορταστική ειδικά αν έχεις να ταΐσεις οικογένεια.
1 κιλό παϊδάκια ζυγούρι - προβατίνα πάρα πολύ καλά κομμάτια, ψημένα τέλεια και αλατισμένα (42ευρώ/κιλό το ζυγούρι και 30ευρώ/κιλό η προβατίνα).
Τηγανόψωμο πολύ καλό αν θυμάμαι 7ευρώ.
Κοκορέτσι 10ευρώ μου φάνηκε τσιμπιμένη η τιμή, μεγάλη μερίδα όμως και νόστιμο.
Χόρτα σταμναγκάθι είχε βράσει μέχρι που είχε χάσει το χρώμα του.
Μελιτζανοσαλάτα οκ.
Γρήγορο σέρβις, ευγενικοί και στο τέλος δώρο λουκουμάδες με παγωτό. Έχει και παρά πολλά μοσχάρια μοντέρνα με εντυπωσιακά ψυγεία και μεγέθη μπριζόλας και σούβλα ολόκληρο αρνί. Έχει καλούς μάγειρες και ψήστες και φαίνεται.
Άνετα θα ξαναπήγαινα και ας είναι τσιμπημένες οι τιμές στα παϊδάκια.
Φάγαμε Κυριακή του Πάσχα τέσσερα άτομα (05-05-2024).
Εξυπηρέτηση τέλεια, γρήγορη κι ας ήμασταν χωρίς κράτηση, το φαγητό ήρθε γρήγορα και ήταν ωραιότατο πραγματικά.
Σουβλιστό αρνί 1 κιλό, κατσίκι 1 κιλό, συκωταριά, κοκορέτσι, σαλάτα, γίδινο τυρί ψητό, πατάτες, 2λίτρα κρασί πήγε 40€/άτομο. Ήταν το πασχαλιάτικο μενού και η αντίστοιχη πασχαλιάτικη τιμή. Γενικά είναι σαφώς πιο φθηνό το μαγαζί.
Αλλά κολλήσαμε και οι τέσσερις σαλμονέλα.
Και οι δύο μπήκαμε νοσοκομείο έξι (6) ημέρες ο καθένας.
Κάποιος/α στην κουζίνα κάπου έκανε κάποια βρωμιά, κάποια τεμπελιά. Ίσως κόπηκε η σαλάτα με βρώμικο μαχαίρι, ίσως το σουβλιστό ψητό κρέας κόπηκε πάνω σε βρώμικη επιφάνεια κοπής ή κάποιος εργαζόμενος ήταν φορέας σαλμονέλας.
Έχω πεισθεί ότι ήταν πρώτη φορά και μάλλον θα ξαναέτρωγα εκεί.
Σίγουρα το πάθαμε από τη συγκεκριμένη ταβέρνα μιας και ξέρουμε ήδη άλλες δύο παρέες που το έπαθαν εκείνη την ημέρα. Στο τηλέφωνο ο ιδιοκτήτης ζήτησε συγγνώμη, φάνηκε βέβαια να το ρίχνει στους υπαλλήλους και στις κριτικές στο google άρχισε τα "
Πολύ μικρό μαγαζί, δεν έχει τραπέζια, μόνο έξω σε ένα υπερυψωμένο πεζοδρόμιο έχει 2-3. Μάστορες στο ψήσιμο, γύρος μικρός χειροποίητος, μπιφτέκι τεράστιο γεμιστό με γραβιέρα Νάξου, χορτοφαγικό τυλιχτό με μανιτάρια, σπαράγγια απίστευτο! Πολύ ωραίοι συνδυασμοί στα τυλιχτά.
Πρέπει να προετοιμαστείς για χρόνους αναμονής νησιώτικους. Γιαβάς γιαβάς. Τον έχω δει να λέει σε τηλέφωνο για ντελίβερι "
Επίσης οι τιμές είναι κάθε φορά και κάτι άλλο και έχουν λίγο ξεφύγει γιατί έχει καλές πρώτες ύλες.
Τυλιχτό από 4,
Μερίδα μπιφτέκι γεμιστό 15€.
Δεν έχουν τηγανιτές πατάτες και αυτό πονάει αρκετό κόσμο που είναι δούλοι του γεώμηλου.
Μικρό μαγαζί με πέντε τραπέζια, μαγειρεύει ένα ζευγάρι και η πελατεία είναι κυρίως Κινέζοι.
Μπάο Μπαν από 0,
Αν και έχω να πάω κάνα δίμηνο και μου είπαν ότι τα ακρίβυνε όλα και πήγαν στα 6€ τα ακριβότερα. Το κρέας στα νούντλς είναι ότι πιο σκληρό έχετε φάει. Πως το καταφέρνουν αυτό κάθε φορά είναι μυστήριο.
Γενικά θέλει θάρρος αλλά είναι φτηνότερο από ένα εισιτήριο για Πεκίνο.
Το είχε ο Ντίνος (πατέρας) και τώρα έχει περάσει στα χέρια του μάγειρα γιού του Ανδρέα.
Ψάρια και μύδια ολόφρεσκα από τις υδατοκαλλιέργειες τις περιοχής και πελαγίσια που φέρνουν οι βάρκες. Μενού που ανανεώνεται συχνά, δεν ξέρω πια αν κάνει τα κελέμια (κρεμμύδια γεμιστά) που ήταν για μένα κορυφαία.
Παλιότερα ένα από τα κλου του μαγαζιού ήταν ο ιδιοκτήτης (Ντίνος). Μιλάμε για καταστάσεις φαρσοτραγοκωμωδίας. Να προσπαθείς να κάνεις σινιάλο για παραγγελία και ο Ντίνος να κοιμάται στην καρέκλα. Για τους πελάτες είχε και ένα γέλιο, για την ομάδα του μαγαζιού δεν νομίζω αλλά δεν μας αφορούσε γιατί πάντα τρώγαμε καλά.
Έχετε στο νου σας ότι στο Γαλαξίδι όλες οι ταβέρνες είναι πιο ακριβές από τις τριγύρω περιοχές (εκτός Αράχωβας).
Όλοι λιγουρεύονται την προβατίνα στη λαδόκολλα (πόσες προβατίνες υπάρχουν πια στην Ελλάδα;)
Ωραίοι λαχανοντολμάδες, ωραία μαγειρευτά, ψητά, καλή ατμόσφαιρα, ευγενικό σέρβις και πάντα ένα κερασματάκι στο τέλος.
Την άνοιξε, αν θυμάμαι καλά λίγο πριν τον κορονοϊό, ένας ιταλός που κάνει ένα ζυμάρι που όμοιο του δεν είχα ξαναφάει έως τότε. Λαστιχένιο, αφράτο, άσπρο σαν το γάλα μούρλια ένα πράγμα. Συν ότι έβαλε όλα τα διαφορετικά ιταλικά τυριά που δεν ξέραμε με έκανε να την αγαπήσω. Ξέρω διάφορους που δεν τους αρέσει αυτό το ζυμάρι αλλά για εμένα νομίζω είναι ότι καλύτερο.
Χειροποίητα ζυμαρικά πολύ καλά και μπρουσκέτες εντάξει.
Προετοιμαστείτε για 40-50λεπτη αναμονή μέχρι το πρώτο πιάτο αλλά ποτέ δεν με πείραξε. Έχει και αιώρες στο απέναντι κτήμα να την πέσετε και απέραντη θέα. Εννοείται ότι πάω κάθε φορά που πηγαίνω Λασίθι.
Φέρνει ωραία μουσικά συγκροτήματα, κάνει καπρικό (χοιρινό στο φούρνο), η ρακή είναι καλή και η τοποθεσία είναι υπέροχη. Υπερυψωμένο μπαλκονάκι σε γραφικό χωριό.
Πήραμε έζμε, μαντί, Ούρφα κεμπάπ, αρνίσια φιλετάκια και μας κέρασαν μια ποικιλία σαλατικών και γλυκό στο τέλος.
Το κεμπάπ ήταν υπέροχο. Επειδή ήμασταν δύο άτομα και πήραμε πολλά περίσσεψε ένα και το έφαγα την επόμενη μέρα. Εκεί φάνηκε και η ποιότητα του κρέατος, κορυφή! Τα αρνίσια φιλετάκια τα είχε μαρινάρει με κάτι πολύ ωραίο και ήταν πεντανόστιμα. Μαντί τίγκα στο βούτυρο αλλά καθόλου βαριά. Πιτάκια φρεσκοψημένα.
Τόσο ωραίο και γλυκό ντολμαδάκι γιαλαντζί δεν έχω ξαναφάει. Και το κέρασμα ήταν ένας μπακλαβάς σαν μπουρέκι με κρέμα και φυστίκι, υπέροχο.
2 άτομα με τα παραπάνω και μία μπύρα, σύνολο 45ευρώ. Εννοείται θα μπορούσαμε και ένα λιγότερο πιάτο και θα ήμασταν πλήρεις.
Μεγάλο πεζοδρόμιο, μεγάλη αίθουσα λίγο άχαρη αλλά δεν έχει καμία σημασία. Το εστιατόριο είναι κορυφαίο. Θα ξαναπάω σίγουρα και ελπίζω να είναι το ίδιο.
Αν είσαι τυχερός θα φας και γαμοπίλαφο, βραστό, πατσά, απ'
Ανοιχτό μέχρι τις 17:
Τέτοιο μεζέ με το τσίπουρο δεν έχω ξαναδεί να βγάζουν στην Αθήνα. Περιποιημένος και πολύ παραπάνω από ένα αγγουράκι, ελιά.
Κεμπάπ, μπριζολάκια, κους κους, σαλάτες πολύ νόστιμα. Τιμές φυσιολογικές, σέρβις εξυπηρετικοί και καλοπροαίρετοι.
Το μόνο κακό μέσα είναι η οχλοβοή μαζί με την μουσική μπορεί να σου νταουλιάσει το κεφάλι. Ίσως κάνα πάνελ ηχομονωτικό, απλή και φθηνή λύση, βοηθήσει. Μπράβο πάντως πολύ καλό το μαγαζί.
Ωραία ήταν 10 χρόνια, ωραία φαγητά, μόνο ελληνικά υλικά και καλά ποτά. Το καλύτερο μαγαζί του Μεταξουργείου ήταν, κρίμα που το έκλεισαν ενώ πήγαινε μπάλα το μέρος.
Χωρίς να φταίνε μόνο αυτοί, έχω να πω ότι το σουξέ του μαγαζιού που ήταν οι παπαρδέλες με καβουρμά ξεκίνησε περίπου στα 9€ (2013) και έκλεισε στα 15€ (2023).