Γαστροδρόμιο "Εν Ολύμπω"

Επίσκεψη Σάββατο μεσημέρι Γενάρη. Κάναμε κράτηση, αλλά απ' ό,τι φάνηκε, δεν χρειαζόταν, καθώς ήμασταν οι 3 μας. Περίεργο σημάδι. Καλωσόρισμα με μανιταρόσουπα και ψωμάκι, ελαιόλαδο και ρίγανη. Νόστιμα. Πήραμε μισές μερίδες (ενδιαφέρουσα δυνατότητα) μπουρανί, που είναι τοπικό risotto και ντάκο γαρίδας. Το πρώτο ήταν εξαιρετικό, το δεύτερο όχι. Το ζυγούρι με τραχανά ήταν νοστιμότατο, αν και αποδείχθηκε λίγο βαρύ στη συνέχεια της ημέρας. Αντίθετα, κάτι δεν πήγε πολύ καλά με το ραβιόλι με σολωμό, που εντάσσεται στο εορταστικό μενού και ήταν απογοητευτικό. Δεν ξέρω αν τα έχουν καταψύξει και τα αποψύχουν για να τα μαγειρέψουν, πάντως ο σολωμός σίγουρα είχε άσχημη γεύση. Το επισημάναμε στον σερβιτόρο, ωστόσο δεν είδαμε καμία απόκριση. Ούτε γλυκό κεράστηκε, ούτε τίποτε. Φύγαμε με ανάμεικτα συναισθήματα. Όλα τα παραπάνω με 4 ποτήρια κρασί (τρομερή ποικιλία σε επιλογές) κόστισαν 80 ευρώ.

Βραδινή επίσκεψη, Μάιος '23, δύο ατόμων.

Για καλωσόρισμα ήρθε η ψαρόσουπα στο φλυτζάνι. Όχι κάτι ιδιαίτερο, αλλά αρκετά γευστική. Από ορεκτικό (ένα, γιατί κάτι γαρίδες με πεπόνι τελικά δεν υπήρχαν), πήραμε την καλοκαιρινή σαλάτα με γλυστρίδα, τηγανιτές μπάμιες και ξινότυρο Πιερίας, που είχε νόστιμα στοιχεία και είχε ενδιαφέρον.

Στα κυρίως (3): Το καλοκαιρινό καλαμάρι με σπαγγέτι κολοκυθιών, πιπεριές, ντομάτα και μπέικον ήταν οκ και προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα. Τα τηγανιτά χτένια ήταν γευστικότατα• κατ' εμέ εντάσσονται περισσότερο σε ένα πιάτο δοκιμής για τη μέση παρά ατομικό, γιατί οι side γεύσεις του πιάτου (μους τραχανά, μους ταραμά, μαύρη τρούφα) είναι ιδιαίτερες και έντονες. Οι χυλοπίτες μπολονέζ (ραγού μόσχου) με κρόκο Κοζάνης και συνοδεία πεκορίνο Αμφιλοχίας ήταν πάρα πολύ καλές (κάπου εδώ θα χρησιμοποιήσω για πρώτη φορά τη λέξη umami, αν το λέω καλά, γιατί στην κάθε μπουκιά έψαχνες την επόμενη).

Οι μερίδες ήταν από μέτριες (καλαμάρι, χτένια) έως καλές (σαλάτα, χυλοπίτες). Τιμές κάπως τσιμπημένες (~40€/άτομο), αλλά οκ, κάπως αναμενόμενο για αυτό που είναι και (θέλει να) προσφέρει. Το προσωπικό ευγενέστατο και φιλικό.

Προτείνεται για δοκιμή, όπως και το διαφορετικής, βέβαια, προσέγγισης ντίσκο Ρωμέικο (που έχει τη δυνατότητα των πιο τακτικών επισκέψεων), αν βρεθείτε στο Λιτόχωρο.

Επίσκεψη 6 άτομα στην τρέλα, χωρίς κράτηση.

Αρχικά ο χώρος σηκώνει πολλή βελτίωση. Δίνει την εντύπωση μισοτελειωμένης καφετέριας.

Καλωσόρισμα για μας είχε απλώς λίγο ελαιόλαδο, ρίγανη και πατέ ελιάς μαζί με το ψωμάκι (το δικό μου ψωμάκι στο κέντρο ήταν κρύο, δεν ρώτησα τους άλλους).

Σαλάτα με σοταρισμένα χειμερινά λαχανικά - εξαιρετική.
Τριλογία ορεκτικών (λίγη τυροσαλάτα, λίγη μελιτζανοσαλάτα και λίγο κάτι σαν τζατζίκι χωρίς σκόρδο) - απλώς οκ
Μπουρανί (σαν ριζότο με τρούφα) - πολύ καλό
Rib Eye - ήρθε αρκετά περισσότερο ψημένο απ' όσο ζητήθηκε.
Τραχανάς με ζυγούρι - πολύ καλό αλλά απελπιστικά μικρή μερίδα. Δηλαδή ρε φίλε κάνεις ένα κόμφορτ πιάτο, το βαράς στα 13,5 και μου βάζεις τρεις πιρουνιές τραχανά και λίγο κρέας. Στον κατάλογο έγραφε πως ήταν "με μανιτάρια". Στο πιάτο υπήρχε ένα (1) μανιτάρι.

Γλυκό κερασμένο ούτε καν.

Μαζί με 2 φιάλες κρασί από το medium-low price range, 6 κυρίως και 2 ορεκτικά πήγε στα 30 ευρώ το κεφάλι.

Πολύ ωραία και εκτενής η κάρτα κρασιών με επιλογές για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια και σωστό και το σερβίρισμα (καράφες, ποτήρια, φιλτράρισμα στα αφιλτράριστα).

Γενικώς ήταν ΟΚ αλλά για μένα δεν αξίζει με τίποτα να τραβηχτείς από Θεσσαλονίκη.

Εξόρμηση 5 ατόμων για μεσημεριανό γεύμα. Καλωσόρισμα με ψαρόσουπα σε φλιτζανακι και μια τριλογία από μελιτζανοσαλατα, ελαιόλαδο και ρίγανη σε ελάχιστες ποσότητες. Η ψαρόσουπα πολύ νόστιμη. Από ορεκτικά δοκιμάστηκαν ρεβίθια με μαστίχα Χίου συνοδευόμενα με μους κατσικισιου τυριού και μπουρανι που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ριζότο με τρούφα. Τα ρεβίθια πολύ ενδιαφέρονται μου άρεσαν αλλά δεν άρεσαν σε όλη την παρέα, νομίζω ότι είναι ένα πιάτο που είτε αρέσει είτε όχι. Το ριζότο, φτιαγμένο με ελληνικό ρύζι Καρολίνα ήταν σωστά χυλωμενο και πλούσιο σε τρούφα. Από σαλάτες πήραμε μια με σωταρισμενα χειμωνιάτικα λαχανικά η όποια για εμένα ήταν καταπληκτική και μια με λάχανο και ξυνομηλο που δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Τα κυρίως ήταν κεφτέδες με σάλτσα και ξυνολαχανο, σουτζουκάκια σμυρνεικα με πατάτες τηγανητές, πολύχρωμες χυλοπίτες με μανιτάρια, τρούφα και γραβιέρα, ένα μπιφτέκι σχάρας και ζυγούρι κοκκινιστό με τραχανά. Όλα ήταν καλά αλλά όχι κάτι για να ενθουσιαστουμε. Εγώ πήρα το ζυγούρι το οποίο ήταν πάρα πολύ καλά μαγειρεμένο αλλά ο γλυκός σταρένιες τραχανάς που το συνόδευε ήθελε σαφέστατα κι άλλο βράσιμο και κατέβασε την αξία του πιάτου γευστικά.
Τα γλυκά ήταν απογοήτευση και όλα αυτά μαζί με 2 μπουκάλια κρασί από τα οικονομικά της ατελείωτη λίστας κρασιών, μας κόστισαν 180 ευρώ. Δεν το λες ακριβό αλλά εάν συνυπολογισει κάποιος το κόστος του ταξιδιού, δεν ξέρω εάν θα ξαναπήγαινα. Θα σταθώ ιδιαίτερα στο εξαιρετικό προσωπικό του εστιατορίου.

Πρώτη επίσκεψη στο συγκεκριμένο μαγαζί .το σέρβις πολύ καλό .οι τιμές λίγο τσιμπιμενες .
Στα θετικά ότι μπορείς να παραγγείλεις μισες μερίδες από την πλειοψηφία των πιατων .
Το καλοσωρισμα ντοματοσουπα μελιτζανοσαλατα ελαιόλαδο και ρίγανη νόστιμο
Το ορεκτικό με τις μπάμιες και την γλιστριδα πολύ νόστιμο .
Αυτό με τα ρεβίθια αδιάφορο , αλλά προσωπικά δεν έχω σε εκτίμηση τα ρεβίθια .
Στα κυρίως ,το ριζότο "Μπουρανί" πολύ καλο όπως και το ριζότο θαλασσινών .

Επίσκεψη λίγο πριν το δεύτερο λοκνταουν. Βαρυ περιβάλλον εσωτερικά στα όρια του κιτς. Εξαιρετικό σέρβις πολύ ευγενικό και γρήγορο. Πολύ καλό φαγητό που ξεφεύγει από τα κλασσικά πιάτα των ταβερνών του χωριού. Χωριάτικη σαλάτα γαστροδρομιο εξαιρετική, αποδομημενη χωριάτικη με μους φέτας, σορμπε ντομάτας και ψιλοκομμένο αγκουρακι. Το ριζότο Μπουρανί απίστευτο με μπόλικη φρέσκια τρούφα, ισορροπημένο και όσο αλμυρό πρέπει. Ρεβύθια με τσάι Ολύμπου και μους κατσικίσιου τυριού πολύ ενδιαφέροντα και διαφορετικά. Δοκιμάστηκε σπαλομπριζολα που όμως ήταν αδιάφορη συνοδευμένη με πολύ ωραίες double fried πατάτες . Τεράστια λίστα κρασιών, με πολλές επιλογές. Απόδειξη στο τέλος, χωρίς γλυκό με φιάλη κρασιού στα 27ευρω το άτομο.