Προφίλ του χρήστη vasmous

Επίσκεψη τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, τον Ιούνιο του 2025, τελευταία ημέρα λειτουργίας της Οστερίας πριν το κλείσιμο για το καλοκαίρι, με κράτηση (απαραίτητη). Πρόκειται για εστιατόριο στο κτήμα Παπαργυρίου, στο Λαλιώτη Κορινθίας. Πηγαίνοντας προς το κτήμα, το τοπίο είναι πανέμορφο, με αμπελώνες και ελαιώνες που θυμίζουν Τοσκάνη. Ο χώρος είναι όμορφα διαμορφωμένος, με κυρίαρχα στοιχεία την πέτρα και το ξύλο. Η θέα που προανέφερα είναι ορατή από το εσωτερικό, με την προσθήκη της θάλασσας, καθώς βρίσκεται σε ένα μικρό υψόμετρο. Η εξυπηρέτηση είναι εξαιρετική, από τον ίδιο τον κ. Παπαργυρίου και τη γυναίκα του.

Στα του φαγητού, πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Όλα όσα δοκιμάσαμε ήταν εξαιρετικά. Ανεπιτήδευτη ελληνική κουζίνα, με νησιώτικες επιρροές (βλ. νερατζοσαλάτα, αλιάδα, σογάνια). Επίσης, είχε πολλές ετικέτες κρασιών, εμείς δοκιμάσαμε το πορτοκαλί τους, Le Vigneron Grec, πολύ καλό. Το μόνο μου "παράπονο" είναι ότι θα ήθελα περισσότερα "καλοκαιρινά" πιάτα, η απουσία των οποίων ίσως εξηγεί και το κλείσιμο του εστιατορίου μέχρι το φθινόπωρο.

Η Osteria Greca ξανανοίγει το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη (αν θυμάμαι καλά). Πιστεύω ότι αξίζει μια μονοήμερη, ακόμη και από πιο μακρινές πόλεις, όπως για παράδειγμα η Αθήνα ή η Πάτρα. Θα το ξαναεπισκεφτώ σίγουρα στο μέλλον.

Επίσκεψη Παρασκευή βράδυ τον Ιούνιο του 2025, παρέα τεσσάρων ατόμων, χωρίς κράτηση. Πρόκειται για κρεατοφαγική ταβέρνα με έμφαση σε κοπές ωρίμανσης. Βρίσκεται στην πλατεία του Βοχαϊκού Κορινθίας. Το μαγαζί έχει έναν όμορφα διαμορφωμένο κήπο στο πίσω μέρος του και προσεγμένο εσωτερικό που ξεφεύγει κάπως από τις προσπάθειες για "εστιατορικά" ντεκόρ παρόμοιων μαγαζιών της ευρύτερης περιοχής. Έρχεται σε μια κάποια αντίθεση με το χωριό, του οποίου η ακμή φαίνεται να έχει παρέλθει. Ενδιαφέρουσα αντίστιξη δημιουργούσε με το δεύτερο μαγαζί της πλατείας, ένα καφέ-ψησταριά παλιάς κοπής με ρετρό επιγραφή "βραστό, πατσάς, μπακαλιάρος". Το προσωπικό ήταν ευγενικό και εξυπηρετικό.

Στα του φαγητού, όσα δοκιμάστηκαν ήταν σε καλό επίπεδο (γενικά ο ανταγωνισμός στην ευρύτερη περιοχή δεν είναι και πολύ υψηλός). Υπάρχει διάθεση δημιουργικότητας, όπως πχ. τυροκαυτερή με 'Nduja, το οποίο δυστυχώς δε δοκίμασα. Από κοπές, πήραμε την πικάνια σε ψήσιμο medium rare (το οποίο ήταν στην καλύτερη medium), νόστιμη, αλλά χωρίς συγκινήσεις. Από πιάτα που κυκλοφόρησαν σε γειτονικά τραπέζια το ενδιαφέρον μου κέντρισαν τα παϊδάκια προβατίνας και κάτι σαν pulled αρνί, το οποίο δεν είδα στον κατάλογο, εκτός αν έτσι σερβίρεται το πρόβατο μπούτι. Επίσης, έχει αρκετές ετικέτες ελληνικών και ξένων κρασιών. Εμείς δοκιμάσαμε το χύμα λευκό κρασί, το οποίο ήταν καλό.

Συμπερασματικά, είναι μια καλή επιλογή αν βρίσκεσαι σε ακτίνα μισάωρου από την περιοχή (όμως όχι να το επισκεφτείς, για παράδειγμα, από την Αθήνα). Θα το ξαναεπισκεφτώ στο μέλλον.

Επίσκεψη Κυριακή βράδυ τον Ιούνιο του 2025, παρέα τεσσάρων ατόμων. Κάναμε αυθημερόν τηλεφωνική κράτηση (ενδεχομένως και να μην χρειαζόταν) και μας έβαλαν στον εσωτερικό χώρο. Το μαγαζί έχει και εξωτερικό χώρο όμορφα διαμορφωμένο με θάμνους να το διαχωρίζουν από τον δρόμο, όπου από μέσα έδινε την αίσθηση κήπου. Προσεγμένο, εστιατορικό ντεκόρ στο εσωτερικό, αλλά με μοντέρνες πινελιές, όπως ένα (λιτό) mural στον ένα τοίχο, ενώ στον απέναντι τοίχο έχουν τοποθετήσει έναν μεγάλο ενιαίο καθρέφτη. Έξυπνη προσθήκη καθώς δίνει την αίσθηση πολύ μεγαλύτερου χώρου απότι πραγματικά είναι. Ένα αρνητικό θα έλεγα ότι ήταν η επιλογή μουσικής. Καθόλη τη διάρκεια έπαιζε έντεχνα ελληνικά τραγούδια που παρέπεμπαν σε επαρχιακό καφέ-μπαρ. Εντελώς άσχετο με το ύφος του μαγαζιού.

Στα του φαγητού, ήταν όλα σε πολύ υψηλό επίπεδο, αντάξιο όσων είχα ακούσει πριν πάω. Συμφωνώ με τον AG ότι η σεφταλιά μπακαλιάρου ήταν ίσως το καλύτερο που δοκιμάσαμε, και προσθέτω τα γιουβαρλάκια σφυρίδας και τον γαύρο νιγκίρι, κάτι που θα ήθελα να βλέπω περισσότερο σε ψαρο-εστιατόρια, δηλαδή να πειραματίζονται με φρέσκα ελληνικά ψάρια σε σούσι παρασκευές (νιγκίρι, σασίμι κτλ). Επίσης, οι τιμές ήταν καλές δεδομένου του ύφους, της ποιότητας και της τοποθεσίας του μαγαζιού.

Το προσωπικό, ενώ ήταν ευγενικό και εξυπηρετικό, ήταν κάπως αργό και νευρικό. Επίσης, θα περίμενα μεγαλύτερη εξυπηρετικότητα στην επιλογή κρασιού. Για παράδειγμα, όταν ρωτήσαμε τι εννοούν με το "Βαρελάτα, Κρεμώδη, Ελαφρώς Καπνιστά" (στην κατηγορία λευκών κρασιών), λάβαμε μια απάντηση του στυλ "Παίρνουν την καπνάδα από το βαρέλι, ε μη φανταστείς, ίσα που θα το καταλάβεις και έχει νότες βανίλιας". Η συγκεκριμένη λίστα είχε 7 ετικέτες, θα περίμενα πιο συγκεκριμένα σχόλια. Ίσως είμαι και λίγο αυστηρός λόγω του ύφους του μαγαζιού.

Εν κατακλείδι, πολύ καλή εμπειρία ψαροφαγίας προς το fine dining, σε όμορφη περιοχή, εύκολα προσβάσιμη με το μετρό. Θα επιδιώξω να ξαναπάω στο μέλλον και το συνιστώ.

Επίσκεψη Τετάρτη βράδυ, τον Μάιο του 2025, παρέα τριών ατόμων, έπειτα από σύσταση ντόπιου για δημιουργικό μεζεδοπωλείο. Το μαγαζί είναι σχετικά μικρό, με λιτό εσωτερικό. Εμείς κάτσαμε στον πεζόδρομο. Το μαγαζί ήταν γεμάτο καθόλη την διάρκεια. Θεωρώ ότι για να βρεις να κάτσεις πρέπει να πας νωρίς (γύρω στις 7-8).

Πολύ ικανοποιητικό φαγητό σε λογική καφενείου, γεύσεις γνώριμες με περιποιημένη εμφάνιση και δημιουργική διάθεση (βλ. ταραμάς με τηγανιτές μπάμιες). Πολύ καλό και το χύμα τσίπουρο Τυρνάβου. Το προσωπικό ευχάριστο και βοηθητικό.

Θα το ξαναεπισκεφτώ σίγουρα στο μέλλον.

Επισκέφτηκα την Στέπα έπειτα από προτροπή εξαρχειώτη φίλου για ανέλπιστα καλό φαγητό από ένα καφέ-μπαρ-restaurant (συνδυασμός που συνήθως και οι δυο αποφεύγουμε) πριν από κανένα χρόνο. Οι φωτογραφίες που ανέβασα είναι από έξοδο φίλων και γι' αυτό και δεν σχολίασα τα πιάτα. Σε παλαιότερες μου επισκέψεις έχει δώσει καλά δείγματα, παρόλο που εξωτερικά μοιάζει με καφετέρια που το βράδυ γίνεται μπαράκι. Ο κατάλογος έχει αλλάξει από τότε, αλλά είχα δοκιμάσει ένα εξαιρετικό πεϊνιρλί και κάποια πιάτα ημέρας που μου πρότεινε ο σερβιτόρος.

Συμπαθητική επιλογή για όσους δουλεύουν ή μένουν στην περιοχή για πιο δημιουργικό lunch.

Παρατήρησα ότι δεν υπήρχε στον ταβερνοχώρο και για αυτό το πρόσθεσα. Πρόκειται για μικρό μεζεδοπωλείο με προσεγμένο φαγητό που θύμιζει σπιτικό, το οποίο περιτριγυρίζεται από τις τουριστικές ταβέρνες του Ψυρρή.

Το διαχειρίζεται ένα ζευγάρι (δεν γνωρίζω αν τους ανήκει) οι οποίοι φτιάχνουν τα φαγητά και σερβίρουν οι ίδιοι. Συνεπώς θέλει μια κάποια υπομονή, ειδικά αν έχει πολύ κόσμο.

Το έχω επισκεφτεί αρκετές φορές στο παρελθόν, συνήθως απογευματινές ώρες, αλλά όχι πρόσφατα και δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες. Με είχε εντυπωσιάσει η σπεσιαλιτέ του Γιάννη: ψωμί περασμένο από το τηγάνι σε ελαιόλαδο με μανιτάρια, τυρί φέτα και πηκτή (δική τους παραγωγής). Αλλά καλά πιάτα ήταν οι τηγανιτές πατάτες (κομμένες στο χέρι και τηγανισμένες εκείνη την ώρα, θυμίζουν σπιτικές), η φάβα, τα ρεβίθια φούρνου και οι πίκλες τους (επίσης δικές τους). Οι τιμές μου φαίνονταν ελαφρώς τσιμπιμένες για την ποσότητα, αν θυμάμαι καλά.

Ελπίζω να μην έχει αλλοιωθεί τον τελευταίο χρόνο που δεν το έχω επισκεφτεί.

Επισκεφτήκαμε το Καστέλλο Τρίτη απόγευμα, τον Μάιο του 2025, παρέα δύο ατόμων, μετά από τη δουλειά. Το μαγαζί είναι σχετικά μικρό, το βρήκαμε γεμάτο, αλλά δε χρειάστηκε να περιμένουμε πολύ ώρα για να κάτσουμε.

Το προσωπικό ήταν ευγενικό και ο ιδιοκτήτης ο κ. Γιώργος είναι από την Όλυμπο της Καρπάθου. Εξού και οι καρπαθιώτικοι μεζέδες όπως οι μακαρούνες και τα ιδιαίτερα ντολμαδάκια. Μας είπαν όμως ότι ο κατάλογος δεν έχει ανανεωθεί, οπότε πρέπει να ρωτήσει κανείς για την διαθεσιμότητα σε μεζέδες και τσιπούρα.

Τα φαγητό ήταν νόστιμο, όχι κάτι το ιδιαίτερο βέβαια. Έχει λογική παραδοσιακού καφενείου/μεζεδοπωλείου με τιμές λογικές για την Αθήνα του 2025. Θα ξαναπήγαινα, αν και στην περιοχή υπάρχουν καλύτερες επιλογές όπως η Στοά του Ψυρρή.

Επισκεφτήκαμε την Έργανο ένα Σάββατο βράδυ, τον Μάιο του 2025, παρέα έξι ατόμων, έπειτα από σύσταση ντόπιων για αυθεντική και νόστιμη κρητική κουζίνα. Είχαμε κάνει κράτηση, αλλά το μαγαζί ήταν σχεδόν άδειο, με αρκετούς πελάτες να είναι ξένοι. Καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο, το προσωπικό ήταν ευγενικό.

Τα περισσότερα φαγητά που δοκιμάσαμε τα έχω ανεβάσει σε φωτογραφίες (με σχόλια). Επιπλέον, παραγγείλαμε παϊδάκια ζυγούρι, τα οποία δεν με ενθουσίασαν. Επίσης, ήπιαμε χύμα ροζέ κρασί, το οποίο ήταν καλό. Γενικά, με εξαίρεση τα σκιουφιχτά με ανθότυρο, θα έλεγα ότι το φαγητό κινήθηκε σε μέτριο επίπεδο. Μας έκανε εντύπωση, ειδικά με βάση τις συστάσεις γνωστών και τα θετικά σχόλια που είχαμε διαβάσει στο διαδίκτυο. Αυτό, βέβαια, μπορεί να οφείλεται σε κακή μέρα ή/και σε δικές μας λιγότερο επιτυχημένες επιλογές.

Εν κατακλείδι, δεν αποκλείω την πιθανότητα να ξαναεπισκεφτώ την Έργανο στο μέλλον, αλλά όχι αν το ταξίδι είναι σύντομο, όπως αυτή τη φορά.