Annie fine cooking

Πολύ δυνατό μαγαζί τουλάχιστον με την πρώτη σεφ που είχε ανοίξει, νομίζω το καλύτερο πιάτο που έχω φάει ποτέ ήταν εδώ.
Φρέσκιες ιδέες στον κατάλογο συνεχώς λίγο δύσκολο με τις κρατήσεις λόγο μεγέθους, αλλά πολύ ευγενικοι

Έχει μερικούς μήνες που ανέλαβε ο Στεφανος Μιχάλης (γνωστός από την δουλειά του σε Μούργα, Σεϋχέλλες και από την Ανάφη) το φαγητό ήταν πολύ καλό με βιολογικές πρώτες ύλες, εξαιρετικό κρέας και ψάρι αν έψαχνα κάτι αρνητικό θα ζητούσα στα πιάτα περισσότερο ένταση (λεμόνι, ώμο ελαιόλαδο κλπ) φυσικά το 50αρικο το άτομο με κρασί θεωρείται δεδομένο για την Αθήνα (ενδεικτικά αναφέρω ντοματοσαλάτα στα 13 ευρώ όταν στην Θεσσαλονίκη έχει σε αντίστοιχα μαγαζιά 7 με 8 ευρώ)
Κράτηση απαραίτητη από πριν
Θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία

Ανέλαβε ο Στέφανος Μιχάλης εδώ και δυο εβδομάδες ο όποιος τα τελευταία χρόνια είναι Ανάφη (έχει δικό του κτήμα με κρασιά στο νησί ), έχει κάνει και Moύργα, και Σεϋχέλλες (no joking)

Η Ζερβακάκου δυστυχώς την έχει κάνει για τα πάτρια εδάφη, οπότε πήρε και τις γεύσεις της μαζί...
https://www.fnl-guide.com/gr/el/restaurant-news/annie-fine-cooking-michalis/

Ο χώρος μικρός και η διευθέτηση των τραπεζιών περίεργη, αλλά τα χρώματα και ο φωτισμός δημιουργούν ευχάριστη ατμόσφαιρα. Σέρβις εξυπηρετικότητο, ευγενικό και χαμογελαστό. Ο κατάλογος αλλάζει πολύ συχνά, το κόνσεπτ είναι να δουλεύουν με εποχιακά υλικά και μικρούς παραγωγούς. Αρκετά σφιχτός κατάλογος, η λίστα με τα κρασιά μεγάλη και με αρκετές ιδιαίτερες επιλογές. Τιμές τσιμπημένες. Επιλέξαμε:
- ψωμί δικό τους προζυμένιο, αγουρέλαιο σπάρτης, ελιές αθηναϊκές τσακιστές και καλαμών: πολύ καλό
- μία σαλάτα, αρωματική με μαρούλι, καρότα, ραπανάκια, βολβούς, τσιτσίραυλα, ξύδι: μεγάλη, όντως αρωματική, πάλευες λίγο με τα μαρούλια που ήταν άκοπα, μ' αρεσε πολύ αλλά δεν είμαι και αντικειμενική καθώς είμαι φαν της πρασινάδας
- ένα ορεκτικό, κουτσομούρες σαβόρο: η κουτσομούρα πάμφρεσκια, ωστόσο προσωπικά μου φάνηκε πολύ έντονη η γεύση του σαβόρο. Το προτιμώ με σταφίδα, πιο καραμελωμένα κρεμμύδια και πιο γλυκό το ξύδι, εδώ ήταν κόκκινο το λάδι (είχε μπαχαρικά) και τα κρεμμύδια πολύ έντονα. Στην όψη θύμιζε μπουρδέτο. Ο συνδαιτημόνας το ευχαριστήθηκε.
- ένα κυρίως, φιλέτο συναγρίδα με καμένα λαχανικά, αγουρέλαιο, κρέμα κολοκύθας: το καμένο μπρόκολο νόστιμο, η πατάτα αδιάφορη, η συναγρίδα νόστιμη αλλά αρκετά σφιχτή (την είχαν παραψήσει ή την είχαν φτιάξει νωρίς). Η κρέμα καλή και έδινε μια υγρασία. Ως πιάτο δεν ήταν κακό, ο συνδαιτημόνας που είχε φάει το σαβόρο το βρήκε φλατ, εγώ πάλι όχι, αλλά δεν ήταν κανένα τρομερά εμπνευσμένο πιάτο.
- ένα επιδόρπιο, τυρί Καρίκι Τήνου: ιδιαίτερο τυρί, ωριμάζει σε κολοκύθα, γεύση και υφη βουτυράτη, μ αρεσε πολύ.
- Κρασί ροζέ Ουσύρα από τη Σύρο: πολύ καλό, με αρώματα λωτού και κυδωνιού, ιδιαίτερο
- Αρχικά μία τσικουδιά 35Ν: ευγενική
- Στο τέλος κεράστηκαν 2 τσικουδιές με μέλι, πάλι 35Ν: άρωμα μελιού, χωρίς να είναι πολύ γλυκό, καμία σχέση με ρακόμελο
Συνολικά στα 104 ευρώ, αρκετά με δεδομένο ότι είχαμε 1 κυρίως. Και το παράδοξο είναι ότι: παρόλο που δεν μ αρεσε το ορεκτικό (δεν το έφαγα σχεδον καθολου), το κυρίως ήταν ΟΚ, το τυρι καλό αλλά επίσης δεν το έφαγα, ωστόσο το εστιατόριο βγάζει ένα ευχάριστο θετικό vibe, ο κατάλογος που αλλάζει δημιουργεί προσμονή, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση με τα βιο λαχανικά, οι πρώτες ύλες καλές, είμαι λοιπόν σίγουρη ότι θα ξαναέρθω να δοκιμάσω κι άλλα πράγματα. ΥΓ- στα διπλανά τραπέζια πέρασαν κάτι καραβίδες πολύ promising.
Επίσης, η λογική των κρατήσεων είναι για 2ωρο.

Προσοχή ενώ το μαγαζί κλείνει 00:00, στις 22:05 δεν άφησαν ένα ζευγάρι να κάτσει, άρα φαντάζομαι ότι μετά τις 22:00 δεν σερβίρουν νέα τραπέζια.

Αν η τιμολογιακή λογική ήταν καλύτερη, θα πήγαινα κάθε βδομάδα. Κρίμα, γιατί μετά από πολύ καιρό ό,τι πήραμε ήταν εξαιρετικό. Το μενού κλασσικά με 45 χιλιάδες υλικά το κάθε πιάτο απ τα οποία βλέπεις μόνο 3-4, αλλά από γεύση σκίζουν.
Σημειώνω πάντως το όνομα της σεφ, γιατί είναι μερακλού...