στο κατάστημα Joy
Πιτσαρία, Φιλίππου Χειμωνίδου 37, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Η μοναδική πίτσα που παραγγέλνω τα τελευταία 2-3 χρόνια.
Ωραίες και οι δύο ζύμες, πλούσια υλικά και καλές τιμές (+σαλάτα δώρο στις 2, καλτσόνε σοκολάτας (αρρώστια)στις 3)
στο κατάστημα Ζέφυρος
Ψαροταβέρνα, Παραλία Πλατέως, Λήμνος, Ν. Λέσβου
Αν αποφασίσει τι μαγαζί είναι ίσως να κάνει κάτι. Πιτσαρία + κρεατικά + θαλασσινά. Όλα τα χει ο μπαξές. Έμενα δίπλα μια βδομάδα και δεν πήγα ούτε μιά φορά.
στο κατάστημα Κύκλος
Λοιπά, Μύρινα, Λήμνος, Ν. Λέσβου
Εγώ (την ίδια μέρα) έπεσα μάλλον στη λάθος ξανθιά και αφότου ζήτησα 3 φορές νερό, τελικά αγόρασα από το περίπτερο. Συμπαθητική μπουγάτσα, δεν τη λες και φτηνή(σε σχέση με τις φτηνές γενικά τιμές του νησιού)ευγενικό σέρβις, απόδειξη γιόκ.
Παίζει να είναι το μαγαζί με την πιο γρήγορη πορεία από το "συμπαθητικό" στο "δεν τρώγεται" Μετά από 15 περίπου φορές με σταθερά πτωτική ποιότητα, νομίζω η σημερινή ήταν η τελευταία.
(κοκορέτσι κατάξερο 2 ημερών, πατάτες κρύες, σουτζουκάκια στούμπος μισά σε μέγεθος από την προηγούμενη βδομάδα) Μάλλον δεν είναι τυχαίο που ενώ δεν έβρισκες να κάτσεις τώρα είναι σχεδόν πάντα άδειο. Κρίμα.
στο κατάστημα Το Νησί της Αφροδίτης
Γυράδικο, Εθνικής Αντιστάσεως 63 & Γεωργίου Λασσάνη 9, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
δυστυχώς η γεύση και η ποιότητα δεν είναι σταθερή. Τρως από συμπαθητικά έως χάλια. Γενικά όταν τρως στο μαγαζί είναι καλύτερο από αυτά που φέρνουν στο σπίτι. (έχει πάντως γρήγορο delivery και ευγενικό)
στο κατάστημα Εστία
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Εθνικής Αντιστάσεως 2 & Αιγαίου 25, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Φραπέ 1,70 απαράδεκτο (ΜΕ θύμισε εποχές Τανίκα Άφρικα) Καπουτσίνο 2,20 επίσης απαράδεκτο (και ο καφές και το αφρόγαλα) Το τραπέζι γεμάτο με τα άδεια από δύο προηγούμενες παρέες. Τα παρατήσαμε και πήγαμε δίπλα στο Μελί Μελί όπου με 1€ ο καφές ήταν σούπερ.
στο κατάστημα Το Καζάνι[νεκροταφείο]
Πατσατζίδικο, Βασιλίσσης Όλγας 197, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δυστυχώς (και το λέω με σπαραγμό) έκλεισε :-((((.
Το μέρος που έτρωγε ο προπάππους μου, ο παππούς μου, ο πατέρας μου και εγώ (και δεν πρόλαβαν να φάνε τα παιδιά μου) θα γίνει...οπτικά.
στο κατάστημα Η Ίμβρος
Ψαροταβέρνα, Αργοναυτών 47, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
αν και για χρόνια αγαπημένο η τελευταία επίσκεψη ήταν απογοητευτική. Τα κάποτε υπέροχα μανιτάρια άλλαξαν και έγιναν κάτι θλιβερά ζαρωμένα και άνοστα μαυριδερά λάστιχα, τα τηγανιτά μύδια ήταν ένα καμένο κουρκούτι και οι παραγγελία ήρθε κατά 80%. Ελπίζω να ήταν απλά μια κακή μέρα.
στο κατάστημα Δίας[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Αγίου Νικολάου 38, Λιτόχωρο, Ν. Πιερίας
Φαγητά νόστιμα, τιμές (για Λιτόχωρο)τσιμπημένες αλλά νορμάλ. Σέρβις μέτριο.
Το μεγάλο (πολύ μεγάλο) πρόβλημα είναι ότι τρως και δεν μπορείς να ακούσεις τον διπλανό σου από την ένταση της τηλεόρασης (Μενεγάκη κυρίως) ή/και της μουσικής (σκυλάδικο του 70 κυρίως).
Όσους δεν τους ενοχλούν αυτά ΟΚ. Εγώ δεν αντέχω.
στο κατάστημα Μεζέ Μεζέ
Μεζεδοπωλείο, Αγίου Νικολάου 40, Λιτόχωρο, Ν. Πιερίας
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Τύπου φαγάδικο/μπακάλικο, με όχι επιτυχημένη διακόσμηση αλλά με ωραία, τεράστια και νόστιμα πιάτα πολύ φτηνό και πολύ φιλικό/ευγενικό σέρβις. 1 ποικιλία κρεατικών για 3 (ήμασταν 4 και περίσσεψε φαΐ, σαλάτα ντάκος (σούπερ), 2 πατάτες (ίσως οι πιο νόστιμες που έχω φάει ever), μπύρα, νερά, ψωμιά, 27€. Το κακό είναι ότι από τις 5 φορές που πήγαμε, αν και καθημερινές, βρήκαμε τραπέζι να καθίσουμε μόνον 1.
στο κατάστημα Crispy[νεκροταφείο]
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Αγίου Νικολάου 50, Λιτόχωρο, Ν. Πιερίας
Καλή κρέπα, πολύ καλό μπιφτέκι, καλές κοτομπουκιές, μάπα σαλάτα, χάλια μακαρονάδες. Μεγάλες μερίδες, συμπαθητικές τιμές. Ο ιδιοκτήτης παλιός συνεταίρος στο Γυρομάνια στο Ντεπώ (δεν τον γνώριζα πάντως)
(η κρέπα με διάφορες σοκολάτες και ζύμη με σοκολάτα εξαιρετική)
Δεύτερη απόπειρα.
Ο γύρος ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και σε τεράστια ποσότητα, τα σουτζουκάκια πολύ καλά, οι πίτες σωστά ψημένες (καμία σχέση με την λαδίλα της προηγούμενης φοράς), οι πατάτες δυστυχώς και πάλι χάλια.
Θα ξαναπάρω σίγουρα (όχι πατάτες όμως)
στο κατάστημα Joy[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, Αποστόλου Παύλου 5, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρώτη φορά παραγγείλαμε και ήταν ευχάριστη έκπληξη.
Νόστιμες και χορταστικές.
Πήραμε τρεις (που συνήθως τις τσακίζουμε) και σκάσαμε πριν τελειώσει η δεύτερη.
23,5€. Δώρο γλυκό καλτσόνε, τεράστιο. (σοκολάτα, καρύδι, πολύ καλό)
Μόλις έφαγα.
Ο γύρος νόστιμος, μεγάλη η μερίδα, πολύ λίπος όμως και οι πίτες κολυμπούσαν στο λάδι το οποίο είχε περάσει την λαδόκολλα, την χαρτοπετσέτα και το φακελάκι.
Οι πατάτες σπιτικές μεν, μάπα δε, οι μισές πετάχτηκαν.
2 πίτα γύρο, 1 πατάτες, 1 αναψυκτικό 500ml (που τελικά ήταν απαραίτητο) σύνολο 9€.
Έτσι και έτσι.
Θα του ξαναδώσω μια ευκαιρία, αλλά στο μαγαζί, γιατί είμαι κάπως μακριά και έφτασαν κρύα.
στο κατάστημα Peking[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Θεμιστοκλή Σοφούλη 65, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχω πάει δύο φορές πριν κάνα χρόνο, την μία πήραμε το μενού των δύο ατόμων (στα 34€). Νομίζω άξιζε τα λεφτά του.
Την δεύτερη ήμασταν μεγάλη παρέα και νομίζω ότι όλοι (εκτός ίσως από εμένα που η πάπια που πήρα με φάνηκε αρπαγμένη) ήταν ευχαριστημένοι.
Ξαναπάω πάντως.
στο κατάστημα La gondola[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, Νεοκλή Καζάζη 11 & Χρήστου Καλλαντίδου 7, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Συνήθως ήταν καλή η πίτσα του (κάποιες φορές μέτρια)
Τον τελευταίο χρόνο πάντως όποτε παίρνω τηλέφωνο στο συγκεκριμένο υποκατάστημα δεν το σηκώνει κανείς, ίσως να έχει κλείσει.
στο κατάστημα Γυρομανία[νεκροταφείο]
Γυράδικο, Βασιλίσσης Όλγας 211, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αυτό πρέπει να ήταν το πιο προχωρημένο γυράδικο σε όλη την Ελλάδα.
Είχε σε μόνιμη βάση 7 διαφορετικούς γύρους (χοιρινό, μοσχάρι, ντονέρ, κοτόπουλο, κόκορα γεμιστό, αρνί) και την σαρακοστή γύρο καλαμάρι!!!
Σούπερ γεύσεις και τεράστιες μερίδες.
στο κατάστημα Ντερλικατέσεν[νεκροταφείο]
Ψητοπωλείο, Κομνηνών 61, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Γενικώς δεν είμαι φαν της φίρμας αυτής αλλά και φαν να ήμουν αυτά που μου έφερε το delivery τις δυό φορές που παρήγγειλα θα με έκαναν να μην ξαναπατήσω (καμένα και παγωμένα).
Μία φορά που έφαγα επιτόπου ήταν καλύτερα μεν αλλά και πάλι μέτρια (και ακριβά για το μέγεθος τους)
στο κατάστημα Ουζούνης
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Ιωάννη Πασαλίδη 158, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Το μαγαζίμέσα στα χρόνια είχε διάφορες διακυμάνσεις τόσο στο μέγεθος του, στον τρόπο λειτουργίας του αλλά και στις γεύσεις του.
Μέτριο προς το καλό, αλλά πιό βαβουριάρικο από ότι αντέχω.
στο κατάστημα Unicrepal[νεκροταφείο]
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Γεωργίου Παπανδρέου 50, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
8,30€ ένα καπουτσίνο (στα 3€), 2 μπουγάτσες, ένα μικρό νερό, σε μαγαζί self service; (και όλα αυτά με μαθητές να παίζουν χαρτιά και να τσιρίζουν)
Άσε καλύτερα.
στο κατάστημα Goody's[νεκροταφείο]
Fast food, Αγίου Δημητρίου 168, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Νομίζω το πιο χαρακτηριστικό σε αυτό της Κούσκουρα (και αξέχαστο σαν γεύση) ήταν τα ατομικά μακρόστενα ψωμάκια που έδινε με τις μερίδες εκεί γύρω στο 77-78. Πραγματικά απίστευτα.
Στο κατάστημα της Αγίου Δημητρίου πήγα πρώτη φορά χθές (!!!) και πάλι σήμερα.
Λοιπόν κάνει πολύ καλό καπουτσίνο (στα 1,80€)
στο κατάστημα Οι Μύλοι
Ταβέρνα, Λιτόχωρο, Ν. Πιερίας
Έφαγα πρώτη φορά το 1978 και από τότε πηγαίναμε σχεδόν κάθε χρόνο μία φορά.
Τα τελευταία 10-15 χρόνια όποτε πάω είναι κλειστό (μάλλον δεν ανοίγει πρωινά; τι να πω.
Το θυμάμαι πάντως ευχάριστα αν και εξωτερικά δείχνει λίγο εγκαταλειμμένο.
Άλλη κλάση από τα υπόλοιπα μαγαζιά του Λιτοχώρου.
Πιό γκουρμέ κατάσταση.
Ωραία πιάτα, νόστιμα και ωραία παρουσιασμένα.
Ακριβούτσικο αλλά το αξίζει.
Στις 3-4 μέρες που πάω κάθε χειμώνα στο Λιτόχωρο, κρατάω ένα βράδυ για το μαγαζί αυτό.
στο κατάστημα Αναγνώστου
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Αριστείδου 1, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Όντως μεγάλη ποικιλία και τα περισσότερα νόστιμα.
Αυτό που δεν με αρέσει είναι ότι ανεξάρτητα με το τι ώρα θα πας, ακόμα και στις 6-7 το πρωί, όλα τα τυροπιτοειδή (που είναι πολλά και λαχταριστά) είναι παγωμένα :-(
στο κατάστημα megaτρων[νεκροταφείο]
Ψητοπωλείο, Ευριπίδου 38, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Το Βότση έκλεισε και στην θέση του είναι το Megatron.
Είναι το ίδιο μαγαζί.
(δεν έχω φάει ακόμα γιατί έχει λίγο παράξενα ωράρια και δεν είμαι σίγουρος πότε ακριβώς είναι ανοιχτό και τι ακριβώς πουλάει)
Το Βότση πάντως ήταν χάλια, αισθητική και γεύσεις της δεκαετίας του 70.
έτρωγα πολύ συχνά όταν το μαγαζί ήταν στο πίσω μέρος της στοάς στην Μερκουρίου (εξού και το όνομα) νόστιμο και φτηνό μαγαζί με εξυπηρετικούς και συμπαθητικούς ιδιοκτήτες/υπαλλήλους.
Στο καινούριο δυστυχώς δεν έχω πάει.
στο κατάστημα Θερμοπύλες
Μαγειρείο, Θερμοπυλών 23, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Υπάρχουν ακόμα οι Θερμοπύλες; (!!!)
Έτρωγα εκεί με τους γονείς μου αρχές/μέσα της δεκαετίας του 70.
Κυριλέ (για την εποχή της) οικογενειακή ταβέρνα.
Τίγκα στον κόσμο. (γεύσεις και ποιότητα δεν θυμάμαι, θυμάμαι όμως ότι πηγαίναμε συχνά)
στο κατάστημα Ναυτιλιακή
Ταβέρνα, Πλατεία Αγίου Γεωργίου 8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτό το μαγαζί έκανε όνομα (αχ αυτοί οι φοιτητές).
Τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από το έξω του αν έχεις βέβαια την υπομονή να λες κάθε 3 λεπτά "Όχι" σε πλανόδιους μουσικούς. Μέσα σε μία ώρα πέρασαν κάτι Ρουμάνοι που το παίζουν Μεξικάνοι, κάτι άσχετοι που το παίζουν (και είναι) άσχετοι, ένας με σαξόφωνο, δύο με ακορντεόν και ντέφι και ένας με κιθάρα. Δεν πέρασαν μόνον ο Φωτόπουλος με τον Μακρή και την Λατέρνα τους.
Απαράδεκτο.
Πήγα πριν μια βδομάδα, βραδάκ,ι για να φάω κάτι πρόχειρο που να είναι καλύτερο από το (επίσης απαράδεκτο) κυλικείο του ΓΝ Γεννηματάς. Είχε τρία κρύα σάντουιτς που ο πιτσιρικάς που δούλευε δεν είχε ιδέα τι είχαν μέσα. Πήρα ένα στην τύχη και παρόλο που είχα να φάω πάνω από 24 ώρες, το πέταξα 10 μέτρα πιο κάτω.
στο κατάστημα Likos[νεκροταφείο]
Γυράδικο, Βασιλίσσης Όλγας 177, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ο Λύκος κάποια στιγμή μετακόμισε και πήγε ακριβώς δίπλα σε μεγαλύτερο χώρο. Κράτησε όμως και το παλιό και την θέση του άνοιξε ο ίδιος μπακαλιαράκια με την επωνυμία "Θαλασσόλυκος" (έξυπνο not? )
στο κατάστημα 1930[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πολύβιου Δημητρακόπουλου 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Στα μισά της πορείας του είχε αλλάξει διεύθυνση.
Πήγαινα αρκετά συχνά και έχω κάνει και δύο τραπέζια σε γιορτές και βαφτίσια εκεί.
Άλλοτε καλό, άλλοτε όχι, τελευταία φορά που πήγα ο τελευταίος στο τραπέζι σερβιρίστηκε μία ώρα μετά τον πρώτο
Από τότε το έκοψα.
(Το Ουζιέλ/Corner ήταν στο διπλανό κτίριο, γωνία με Θέρμης).
στο κατάστημα Το Ψηστήρι[νεκροταφείο]
Ψητοπωλείο, Λάμπρου Πορφύρα 14, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αυτό και το γωνιακό καφενείο ήταν ένα μαγαζί με το όνομα Πάρκο. Στην πορεία ο μεγάλος χώρος στην γωνία δούλευε σαν ουζερί (απαράδεκτο) και ο μικρός σαν σουβλατζίδικο.
Αυτά μέχρι τα μέσα το '90
στο κατάστημα Νεράιδα του Γιαλού[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ήταν ακριβώς απέναντι από τις Τζιτζιφιές, εκεί που είναι το περίπτερο, Θάλητος με Μαρτίου, έφτανε μέχρι την θάλασσα, εκεί που είναι τώρα το συντριβάνι.
(και κάτι άσχετο λίγο μετά την Νεράιδα, πίσω από τις Τζιτζιφιές (τώρα η οικοδομή ακριβώς πίσω από το 12 παρά 5) ήταν ο φημισμένος Φούρνος του Θαλή (από όπου πήρε ο δρόμος το όνομα του).
στο κατάστημα Οι Τζιτζιφιές[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Η θέση του ήταν εκεί ακριβώς που είναι τώρα το δημοτικό σχολείο (απλά ήταν πιο χαμηλά υψομετρικώς γιατί η Οδός Μαρίας Κάλας ήταν...θάλασσα).
Κάηκε μαζί με τους ιδιοκτήτες του το 79-80.
στο κατάστημα Mongo Asian Food
Ξένο, Ιωάννη Κούσκουρα 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Να προσθέσω στις πληροφορίες ότι το πρώτο όνομα που θυμάμαι για το μαγαζί ήταν Queen.
Άνοιξε γύρω στο 80-81 και ήταν ας πούμε ο ανταγωνιστής του, μοναδικού τότε, Goodys που βρισκόταν απέναντι (το οποίο ήταν το μισό από ότι είναι τώρα, μόνο το κομμάτι προς την Μητροπόλεως)
Το Queen ήταν το πρώτο μαγαζί στη Σαλονίκη που έβαλε πίκλες σε μπέργκερ.
στο κατάστημα Η Διαγώνιος
Ταβέρνα, Στρατηγού Καλλάρη 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πηγαίνω 3-4 φορές τον χρόνο επειδή με αρέσουν και τα σουτζουκάκια και ο γύρος του.
Θα πήγαινα συχνότερα αν δεν με ενοχλούσαν: οι τιμές του, οι μικρές μερίδες του, η διάθεση "ξεπέτας" στον πελάτη και γενικά το attitude του μαγαζιού.
Εάν αυτό το μαγαζί είναι Irish εγώ είμαι ο James Joyce!
(πήγαμε πέρυσι Άνοιξη, μεσημέρι, σε όλο το μαγαζί υπήρχαν 4 παρέες, όλες έξω, κάτσαμε και εμείς έξω, 20 λεπτά μετά πήρα μόνος μου ένα μπουκάλι νερό από το μπαρ, άλλα 20 λεπτά μετά δεν μας είχε μιλήσει ακόμα κανένας. Φύγαμε επειδή έχουμε και ζωή να ζήσουμε πέρα από το να περιμένουμε να δώσουμε παραγγελία)
(το νερό το κέρασαν!!!)
στο κατάστημα Roma Pizza[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, 25ης Μαρτίου 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν μου άρεσε ποτέ και με εκνεύριζε που δεν έδιναν μαχαιροπίρουνα με την πίτσα (και με αυτές τις τιμές)
Όταν κάποια φορά επέμεινα ΜΕ είπαν ότι δεν έχουν, όταν τους ρώτησα με τι ακριβώς τρώνε τις σαλάτες/μακαρονάδες ειρωνεύτηκαν ότι δεν σερβίρουν.
Δεν ξαναπάτησα εδώ και 12 χρόνια.
στο κατάστημα Ο Σερραίος[νεκροταφείο]
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Εθνικής Αντιστάσεως 23, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχει τον ίδιο μάστορα εδώ και 30βάλε χρόνια.
Καλό, καθαρό, ευγενικό.
Τρώω συχνά.
Δυστυχώς έχει μόνον δύο τραπεζάκια και αυτά μέσα.(δουλεύει κυρίως στο χέρι)
πήγαμε μία και μοναδική φορά πριν 2 χρόνια.
Τα μπιφτέκια των παιδιών ήταν καμμένα έξω, ωμά μέσα(εντελώς λέμε)
Τα επιστρέψαμε και μας έφεραν μετά από λίγο τα ΊΔΙΑ!!! (όπως ήταν, δαγκωμένο το ένα, κομματάκια το άλλο)μόνο που απλά τα είχαν καρβουνιάσει.
Ακυρώσαμε τα υπόλοιπα και φύγαμε.
Η δικαιολογία τους; "Λόγω της Ημέρας" (26/10 μετά την παρέλαση, το μισό μαγαζί όμως ήταν άδειο)
Ωραία τοποθεσία, καλό και γρήγορο σέρβις, νόστιμα φαγητά (εκτός από τα τηγανιτά μύδια που ήταν μέτρια). Νομίζω το καλύτερο στο Ποσείδι.
Από τιμές καλές (για Χαλκιδική βέβαια, σαν την οποία ως γνωστόν "δεν έχει", ειδικά στις τιμές)
Δώσαμε 62€ για την ίδια παραγγελία που δώσαμε 46€ στην Ίμβρο της Καλαμαριάς. (ξαναλέω, για Χαλκιδική ήταν ΟΚ)
στο κατάστημα 12 παρά 5[νεκροταφείο]
Πατσατζίδικο, Πιττακού 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
ΟΚ το Παρα Πέντε δεν ήταν ποτέ πατσατζίδικο.
Άνοιξε γύρω στο 87 και πουλούσε κυρίως μακαρόνια του Σεφ, μοσχαρολεφαλή, μαγειρίτσα και τα περίφημα του σκαλοπίνια (πού ήταν όντως ωραία). Έτρωγα 2-3 φορές την βδομάδα για χρόνια. Πατσά πήρα μόνο μια φορά και τους τον γύρισα πίσω. Αυτά μέχρι τα τέλη του 90.
Από τότε που άλλαξε η διεύθυνση νομίζω το γύρισε πιο πολύ στον πατσά αλλά την μόνη φορά που πήγα (πριν κάνα 6μηνο)είχε ξεμείνει από ψωμί (!!!) και έφυγα. Γενικά νομίζω σαν μαγαζί ακολούθησε την παρακμή των μαγαζιών της γειτονιάς και ιδιαίτερα της Πιττακού.
στο κατάστημα Το Καζάνι[νεκροταφείο]
Πατσατζίδικο, Βασιλίσσης Όλγας 197, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Είναι το μαγαζί που έχω φάει πιο πολλές φορές από όλες στην ζωή μου. Από 5 χρονών, 40 χρόνια+ δλδ. Στην δεκαετία του 90 έτρωγα κάθε βράδυ!!!
Όταν λέω πατσάς εννοώ αυτόν.
Έχει βέβαια αλλάξει ιδιοκτήτη εδώ και περίπου 10 χρόνια (οι παλιοί εμβληματικοί ιδιοκτήτες/μάστορες βγήκαν στην σύνταξη γύρω στο 2000) αλλά παρόλο που δεν έχει σταθερό πλέον μάστορα και σερβιτόρο, έχει κρατήσει την γεύση σταθερή.
Τον θεωρώ τον καλύτερο πατσά που έχω φάει ποτέ (αν και γενικά ο πατσάς είναι σαν τον καφέ, σε αρέσει μόνον ένας)
Το μαγαζί πρέπει να χαρακτηριστεί μνημείο της ιστορίας της νύχτας στην Σαλονίκη.
Επειδή κάποιοι είναι νεώτεροι, να θυμίσω ότι το Ντεπώ είχε παράδοση στις ψαροταβέρνες. Υπήρχαν η Νεράιδα του Γιαλού και οι Τζιτζιφιές (στην Θάλητος, εκεί που είναι τώρα ο Άγιος Φώτης και το δημοτικό σχολείο, που μέχρι τα μέσα του 70 ήταν ακόμα παραλιακά) και λίγο πιο εκεί, στην Λογοθέτου, το Πλοίο της Αγάπης (που έκλεισε πριν λίγα χρόνια)οπότε ο πήχης για την γειτονιά ήταν ψηλά και σαν αποτέλεσμα το Ανθέων (όπως και ο αλήστου μνήμης "Κοκοβιός" που ήταν σχεδόν δίπλα του, στην Σπετσών, περνούσαν μάλλον απαρατήρητα.
Τέλος πάντων, στα σχεδόν 30 χρόνια που υπάρχει έχω πάει γύρω στις 10 φορές και δεν απογοητεύτηκα ποτέ δεν ενθουσιάστηκα και ποτέ όμως. Τελευταία φορά πριν 15 μέρες.
Φίσκα στον κόσμο μέσα έξω, μικρή ταλαιπωρία μέχρι να καθίσουμε,σχετικά γρήγορο και ευγενικό σέρβις, καλές μερίδες. Τίμιο μαγαζί, δεν το λες και φτηνό πάντως. Από γεύσεις απλά νορμάλ προς το νόστιμο. Μόνο κακό τα μύδια σαγανάκι που ήταν μάπα (και δεν είχαν και τηγανιτά που έχουμε και κόλλημα μεγάλο).
στο κατάστημα Κρόνος
Ταβέρνα, Γεωργίου Βαφόπουλου 30, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
ένα μικρό μυστικό των παλιών κατοίκων του Ντεπώ είναι ότι μπορείς να πάρεις και σάντουιτς πακέτο αν και δεν το προωθούν (μόνο ψωμάκι βέβαια και αν πάρεις με σουτζουκάκι θα περιμένεις αρκετά γιατί τα ψήνουν εκείνη την στιγμή, αξίζει πάντως τον κόπο)
στο κατάστημα Mandola[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Κατούνη 19, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.
Συμπαθητικό σαν χώρος, ενδιαφέρον ο κατάλογος (αν και αρκετά πιό ακριβός από αυτόν στην φωτογραφία, το ψωμί ας πούμε πήγε μέσα σε έναν μήνα από 0,60 σε 1€ (!!!)και μάλλον με λιγότερα είδη αρκετά από τα οποία Κυριακή μεσημέρι είχαν τελειώσει).
Γενικά καλό κλίμα.
Το σέρβις ευγενικό και πρόθυμο αλλά οι παραγγελίες ερχόταν αργά (πολύ αργά)(πάρα πολύ αργά).
Το φαγητό νόστιμο αλλά όχι κάτι εντυπωσιακό.
(μπριζόλα μέτρια, μπιφτεκάκια συμπαθητικά, στραπατσάδα καλή, ριζότο σούπερ, μανιτάρια συμπαθητικά)
Μπορεί να ξαναπάω.
Φάγαμε 4 φορές (μέναμε και στο ξενοδοχείο)και δεν το μετανιώσαμε. Φάγαμε βουβάλι σε κάθε μορφή, από γάστρα μέχρι λουκάνικα. Νόστιμα (αν και όχι με σταθερή γεύση κάθε μέρα). Μεγάλες μερίδες και πολύ συμπαθητικό σέρβις. Τιμές κάπως τσιμπημένες αλλά όχι πολύ. Δίναμε 12 άτομα 140-150€.
Νομίζω αξίζει τα λεφτά του.
Ωραίο μαγαζί ειδικά αν έχεις παιδιά. Το φαγητό συμπαθητικό εκτός από το σνίτσελ που ήταν χάλια (για το οποίο έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο ο σερβιτόρος όσο και ο ιδιοκτήτης)
12 μερίδες, 4 σαλάτες, 3 σαγανάκια, 3 αλοιφές, μπύρες νερά αναψυκτικά 116€.
Μιά χαρά.
στο κατάστημα Δεσκάτη
Ψητοπωλείο, 25ης Μαρτίου 18, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
@ταβερνοαλάνι της Μαρτίου υπάρχει τουλάχιστον 30 χρόνια και ήταν μακράν το καλύτερο στην πόλη.
Ακόμα καλό είναι...αλλά όχι όπως τότε που ήταν "αρρώστια"
στο κατάστημα Habanera
Εστιατόριο, Γεωργίου Παπανδρέου 29, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Υπερβολική χρήση (φτηνού) κίτρινου τυριού που μάλλον σκοπό έχει να κρύψει το κακό μαγείρεμα και τα φτηνά υλικά.
12€ είναι πολλά για πιάτο χοιρινό με μανιτάρια (κονσέρβα!!!)αλά κρεμ. (μεγάλη η μερίδα δεν λέω άλλα μεγάλη και η γεύση της κονσέρβας).
Το ίδιο ακριβό και το απαράδεκτο μπουρίτο κον κάρνε. Κακοψημένη τορτίγια, με ελάχιστο κιμά, καθόλου πικάντικο (μεξικάνικο είναι ρε παιδιά το πιάτο, μην το φοβάστε το καυτερό)και όλο αυτό κρυμμένο κάτω από μισό κιλό γκούντα έτσι που μετά από 5 λεπτά να μοιάζει σαν κρύα πίτσα.
Στην σαλάτα τα κομματάκια κοτόπουλο κατεψυγμένα και το ντρέσσινγκ βιομηχανικό τύπου Goodys.
Πηγαίνω τουλάχιστον μιά φορά τον χρόνο και πάντα απορώ γιατί το κάνω.
(το σέρβις και η υποδοχή πάντως ευγενικά και άψογα, δυστυχώς όμως τα πιάτα που είχαν κάποιο ενδιαφέρον είχαν "τελειώσει" αν και ήταν μόλις 9 η ώρα και στο κάτω όροφο ήμασταν μόλις 3 τραπέζια, θετικό ότι σε κάποιους χώρους επιτρέπεται το κάπνισμα, ένα βάψιμο του χώρου επίσης θα ήταν χρήσιμο)
στο κατάστημα Fairuz[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 25, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Κυριακή μεσημέρι.
Γεμάτο το μαγαζί (είχαμε κλείσει τραπέζι) παρόλα αυτά γρήγορο και ευγενικό σέρβις.
Αρκετή φασαρία που επιδείνωνε η (κουραστική σε μένα) μουσική.
Πλούσιες μερίδες.
Τα ορεκτικά μέτρια, τα κυρίως πιάτα καταπληκτικά (εκτός από ένα με κοτόπουλο που ήταν συνηθισμένο).
Για πέντε κύρια πιάτα+7 ορεκτικά/σαλάτες+5 μπύρες=104€.
Μιά χαρά.
Κάπνισμα έξω.
Ωραίες και οι δύο ζύμες, πλούσια υλικά και καλές τιμές (+σαλάτα δώρο στις 2, καλτσόνε σοκολάτας (αρρώστια)
(κοκορέτσι κατάξερο 2 ημερών, πατάτες κρύες, σουτζουκάκια στούμπος μισά σε μέγεθος από την προηγούμενη βδομάδα) Μάλλον δεν είναι τυχαίο που ενώ δεν έβρισκες να κάτσεις τώρα είναι σχεδόν πάντα άδειο. Κρίμα.
Το μέρος που έτρωγε ο προπάππους μου, ο παππούς μου, ο πατέρας μου και εγώ (και δεν πρόλαβαν να φάνε τα παιδιά μου) θα γίνει...
Πάλι κλειστό αλλά μέσα στολισμένο. Ίσως να ανοίγει ΣΚ.
Το μεγάλο (πολύ μεγάλο) πρόβλημα είναι ότι τρως και δεν μπορείς να ακούσεις τον διπλανό σου από την ένταση της τηλεόρασης (Μενεγάκη κυρίως) ή/και της μουσικής (σκυλάδικο του 70 κυρίως).
Όσους δεν τους ενοχλούν αυτά ΟΚ. Εγώ δεν αντέχω.
(η κρέπα με διάφορες σοκολάτες και ζύμη με σοκολάτα εξαιρετική)
Ο γύρος ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και σε τεράστια ποσότητα, τα σουτζουκάκια πολύ καλά, οι πίτες σωστά ψημένες (καμία σχέση με την λαδίλα της προηγούμενης φοράς), οι πατάτες δυστυχώς και πάλι χάλια.
Θα ξαναπάρω σίγουρα (όχι πατάτες όμως)
Νόστιμες και χορταστικές.
Πήραμε τρεις (που συνήθως τις τσακίζουμε) και σκάσαμε πριν τελειώσει η δεύτερη.
23,
εγώ πάντως έχω καμία δεκαριά με συλλογές από Ελληνικά γκρούπ της δεκαετίας του 60 με το λογότυπο του γυρομάνια πάνω τους.
Ο γύρος νόστιμος, μεγάλη η μερίδα, πολύ λίπος όμως και οι πίτες κολυμπούσαν στο λάδι το οποίο είχε περάσει την λαδόκολλα, την χαρτοπετσέτα και το φακελάκι.
Οι πατάτες σπιτικές μεν, μάπα δε, οι μισές πετάχτηκαν.
2 πίτα γύρο, 1 πατάτες, 1 αναψυκτικό 500ml (που τελικά ήταν απαραίτητο) σύνολο 9€.
Έτσι και έτσι.
Θα του ξαναδώσω μια ευκαιρία, αλλά στο μαγαζί, γιατί είμαι κάπως μακριά και έφτασαν κρύα.
Την δεύτερη ήμασταν μεγάλη παρέα και νομίζω ότι όλοι (εκτός ίσως από εμένα που η πάπια που πήρα με φάνηκε αρπαγμένη) ήταν ευχαριστημένοι.
Ξαναπάω πάντως.
Τον τελευταίο χρόνο πάντως όποτε παίρνω τηλέφωνο στο συγκεκριμένο υποκατάστημα δεν το σηκώνει κανείς, ίσως να έχει κλείσει.
Είχε σε μόνιμη βάση 7 διαφορετικούς γύρους (χοιρινό, μοσχάρι, ντονέρ, κοτόπουλο, κόκορα γεμιστό, αρνί) και την σαρακοστή γύρο καλαμάρι!!!
Σούπερ γεύσεις και τεράστιες μερίδες.
Σούπερ τύπος.
Τώρα έχει εστιατόριο στην Σαμοθράκη.
Μία φορά που έφαγα επιτόπου ήταν καλύτερα μεν αλλά και πάλι μέτρια (και ακριβά για το μέγεθος τους)
Μέτριο προς το καλό, αλλά πιό βαβουριάρικο από ότι αντέχω.
Άσε καλύτερα.
Στο κατάστημα της Αγίου Δημητρίου πήγα πρώτη φορά χθές (!!!) και πάλι σήμερα.
Λοιπόν κάνει πολύ καλό καπουτσίνο (στα 1,
Τα τελευταία 10-15 χρόνια όποτε πάω είναι κλειστό (μάλλον δεν ανοίγει πρωινά; τι να πω.
Το θυμάμαι πάντως ευχάριστα αν και εξωτερικά δείχνει λίγο εγκαταλειμμένο.
Πιό γκουρμέ κατάσταση.
Ωραία πιάτα, νόστιμα και ωραία παρουσιασμένα.
Ακριβούτσικο αλλά το αξίζει.
Στις 3-4 μέρες που πάω κάθε χειμώνα στο Λιτόχωρο, κρατάω ένα βράδυ για το μαγαζί αυτό.
Νόστιμα φαγητά, νορμάλ τιμές.
Ποικιλία και ποιότητα.
RIP Στράτο.
Κάναμε καλές κουβέντες 5-6 χρόνια.
Αυτό που δεν με αρέσει είναι ότι ανεξάρτητα με το τι ώρα θα πας, ακόμα και στις 6-7 το πρωί, όλα τα τυροπιτοειδή (που είναι πολλά και λαχταριστά) είναι παγωμένα :
Είναι το ίδιο μαγαζί.
(δεν έχω φάει ακόμα γιατί έχει λίγο παράξενα ωράρια και δεν είμαι σίγουρος πότε ακριβώς είναι ανοιχτό και τι ακριβώς πουλάει)
Το Βότση πάντως ήταν χάλια, αισθητική και γεύσεις της δεκαετίας του 70.
Στο καινούριο δυστυχώς δεν έχω πάει.
Έτρωγα εκεί με τους γονείς μου αρχές/μέσα της δεκαετίας του 70.
Κυριλέ (για την εποχή της) οικογενειακή ταβέρνα.
Τίγκα στον κόσμο. (γεύσεις και ποιότητα δεν θυμάμαι, θυμάμαι όμως ότι πηγαίναμε συχνά)
Τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από το έξω του αν έχεις βέβαια την υπομονή να λες κάθε 3 λεπτά "
Πήγα πριν μια βδομάδα, βραδάκ,
Έχω πάρει ήδη αντιόξινα και προσπαθώ να το ξεχάσω (2-3 φορές που έχω ξαναπάρει δεν ήταν τόσο χάλια)
Πανάκριβο μεν αλλά άξιζε 1000%
Πήγαινα αρκετά συχνά και έχω κάνει και δύο τραπέζια σε γιορτές και βαφτίσια εκεί.
Άλλοτε καλό, άλλοτε όχι, τελευταία φορά που πήγα ο τελευταίος στο τραπέζι σερβιρίστηκε μία ώρα μετά τον πρώτο
Από τότε το έκοψα.
(Το Ουζιέλ/Corner ήταν στο διπλανό κτίριο, γωνία με Θέρμης).
Αυτά μέχρι τα μέσα το '
(και κάτι άσχετο λίγο μετά την Νεράιδα, πίσω από τις Τζιτζιφιές (τώρα η οικοδομή ακριβώς πίσω από το 12 παρά 5) ήταν ο φημισμένος Φούρνος του Θαλή (από όπου πήρε ο δρόμος το όνομα του).
Κάηκε μαζί με τους ιδιοκτήτες του το 79-80.
Άνοιξε γύρω στο 80-81 και ήταν ας πούμε ο ανταγωνιστής του, μοναδικού τότε, Goodys που βρισκόταν απέναντι (το οποίο ήταν το μισό από ότι είναι τώρα, μόνο το κομμάτι προς την Μητροπόλεως)
Το Queen ήταν το πρώτο μαγαζί στη Σαλονίκη που έβαλε πίκλες σε μπέργκερ.
Φοβερή κουτσομούρα.
Θα πήγαινα συχνότερα αν δεν με ενοχλούσαν: οι τιμές του, οι μικρές μερίδες του, η διάθεση "
(πήγαμε πέρυσι Άνοιξη, μεσημέρι, σε όλο το μαγαζί υπήρχαν 4 παρέες, όλες έξω, κάτσαμε και εμείς έξω, 20 λεπτά μετά πήρα μόνος μου ένα μπουκάλι νερό από το μπαρ, άλλα 20 λεπτά μετά δεν μας είχε μιλήσει ακόμα κανένας. Φύγαμε επειδή έχουμε και ζωή να ζήσουμε πέρα από το να περιμένουμε να δώσουμε παραγγελία)
(το νερό το κέρασαν!!!)
Όταν κάποια φορά επέμεινα ΜΕ είπαν ότι δεν έχουν, όταν τους ρώτησα με τι ακριβώς τρώνε τις σαλάτες/μακαρονάδες ειρωνεύτηκαν ότι δεν σερβίρουν.
Δεν ξαναπάτησα εδώ και 12 χρόνια.
Καλό, καθαρό, ευγενικό.
Τρώω συχνά.
Δυστυχώς έχει μόνον δύο τραπεζάκια και αυτά μέσα.
Τα μπιφτέκια των παιδιών ήταν καμμένα έξω, ωμά μέσα(εντελώς λέμε)
Τα επιστρέψαμε και μας έφεραν μετά από λίγο τα ΊΔΙΑ!!! (όπως ήταν, δαγκωμένο το ένα, κομματάκια το άλλο)
Ακυρώσαμε τα υπόλοιπα και φύγαμε.
Η δικαιολογία τους; "
Από τιμές καλές (για Χαλκιδική βέβαια, σαν την οποία ως γνωστόν "
Δώσαμε 62€ για την ίδια παραγγελία που δώσαμε 46€ στην Ίμβρο της Καλαμαριάς. (ξαναλέω, για Χαλκιδική ήταν ΟΚ)
Άνοιξε γύρω στο 87 και πουλούσε κυρίως μακαρόνια του Σεφ, μοσχαρολεφαλή, μαγειρίτσα και τα περίφημα του σκαλοπίνια (πού ήταν όντως ωραία). Έτρωγα 2-3 φορές την βδομάδα για χρόνια. Πατσά πήρα μόνο μια φορά και τους τον γύρισα πίσω. Αυτά μέχρι τα τέλη του 90.
Από τότε που άλλαξε η διεύθυνση νομίζω το γύρισε πιο πολύ στον πατσά αλλά την μόνη φορά που πήγα (πριν κάνα 6μηνο)
Όταν λέω πατσάς εννοώ αυτόν.
Έχει βέβαια αλλάξει ιδιοκτήτη εδώ και περίπου 10 χρόνια (οι παλιοί εμβληματικοί ιδιοκτήτες/μάστορες βγήκαν στην σύνταξη γύρω στο 2000) αλλά παρόλο που δεν έχει σταθερό πλέον μάστορα και σερβιτόρο, έχει κρατήσει την γεύση σταθερή.
Τον θεωρώ τον καλύτερο πατσά που έχω φάει ποτέ (αν και γενικά ο πατσάς είναι σαν τον καφέ, σε αρέσει μόνον ένας)
Το μαγαζί πρέπει να χαρακτηριστεί μνημείο της ιστορίας της νύχτας στην Σαλονίκη.
Τέλος πάντων, στα σχεδόν 30 χρόνια που υπάρχει έχω πάει γύρω στις 10 φορές και δεν απογοητεύτηκα ποτέ δεν ενθουσιάστηκα και ποτέ όμως. Τελευταία φορά πριν 15 μέρες.
Φίσκα στον κόσμο μέσα έξω, μικρή ταλαιπωρία μέχρι να καθίσουμε,
φάγαμε πολλά πιάτα και ήταν όλα εξαιρετικά!!!
(δεν ξέρω για τις τιμές γιατί μας έκαναν το τραπέζι, μιά ματιά που έριξα πάντως στον κατάλογο μου φάνηκαν νορμάλ)
Θα ξαναπάω σίγουρα.
Συμπαθητικό σαν χώρος, ενδιαφέρον ο κατάλογος (αν και αρκετά πιό ακριβός από αυτόν στην φωτογραφία, το ψωμί ας πούμε πήγε μέσα σε έναν μήνα από 0,
Γενικά καλό κλίμα.
Το σέρβις ευγενικό και πρόθυμο αλλά οι παραγγελίες ερχόταν αργά (πολύ αργά)
Το φαγητό νόστιμο αλλά όχι κάτι εντυπωσιακό.
(μπριζόλα μέτρια, μπιφτεκάκια συμπαθητικά, στραπατσάδα καλή, ριζότο σούπερ, μανιτάρια συμπαθητικά)
Μπορεί να ξαναπάω.
Νομίζω αξίζει τα λεφτά του.
12 μερίδες, 4 σαλάτες, 3 σαγανάκια, 3 αλοιφές, μπύρες νερά αναψυκτικά 116€.
Μιά χαρά.
Ακόμα καλό είναι...
12€ είναι πολλά για πιάτο χοιρινό με μανιτάρια (κονσέρβα!!!)
Το ίδιο ακριβό και το απαράδεκτο μπουρίτο κον κάρνε. Κακοψημένη τορτίγια, με ελάχιστο κιμά, καθόλου πικάντικο (μεξικάνικο είναι ρε παιδιά το πιάτο, μην το φοβάστε το καυτερό)
Στην σαλάτα τα κομματάκια κοτόπουλο κατεψυγμένα και το ντρέσσινγκ βιομηχανικό τύπου Goodys.
Πηγαίνω τουλάχιστον μιά φορά τον χρόνο και πάντα απορώ γιατί το κάνω.
(το σέρβις και η υποδοχή πάντως ευγενικά και άψογα, δυστυχώς όμως τα πιάτα που είχαν κάποιο ενδιαφέρον είχαν "
Γεμάτο το μαγαζί (είχαμε κλείσει τραπέζι) παρόλα αυτά γρήγορο και ευγενικό σέρβις.
Αρκετή φασαρία που επιδείνωνε η (κουραστική σε μένα) μουσική.
Πλούσιες μερίδες.
Τα ορεκτικά μέτρια, τα κυρίως πιάτα καταπληκτικά (εκτός από ένα με κοτόπουλο που ήταν συνηθισμένο).
Για πέντε κύρια πιάτα+7 ορεκτικά/σαλάτες+5 μπύρες=104€.
Μιά χαρά.
Κάπνισμα έξω.
Θα ξαναπάμε.